Η σταρ του WNBA, και των Las Vegas Aces, A'ja Wilson, είναι η Αθλήτρια της Χρονιάς για το περιοδικό TIME.
Η κορυφαία μπασκετμπολίστρια με ύψος 1,93 μ., κατέχει διακρίσεις, όπως «Scoring title» – ο δεύτερος τίτλος πρώτης σκόρερ· «5K» – τον Ιούνιο έγινε η ταχύτερη παίκτρια στην ιστορία της WNBA που έφτασε τους 5.000 πόντους· «DPOY» – αμυντική παίκτρια της χρονιάς, για τρίτη φορά· «MVP» – ο τέταρτος τίτλος πολυτιμότερης παίκτριας· «Finals MVP» – ο δεύτερος· και «Champ» – το τρίτο της πρωτάθλημα. Είναι η πρώτη παίκτρια, στην ιστορία τόσο της WNBA όσο και του NBA, που κατακτά πρωτάθλημα και ταυτόχρονα κερδίζει Finals MVP, MVP της λίγκας και Αμυντική Παίκτρια της Χρονιάς στην ίδια σεζόν. Ανήκει επίσης σε ένα μικρό κλαμπ τεσσάρων αθλητών σε αμφότερα τα πρωταθλήματα που έχουν κερδίσει τέσσερα βραβεία MVP πριν κλείσουν τα 30 — μαζί με τους Μπιλ Ράσελ, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και ΛεΜπρόν Τζέιμς. «Περιμένω να τη ζητήσουν και για Όσκαρ και Emmy», σχολιάζει ο πατέρας της, Ρόσκοου.
Ωστόσο, η Γουίλσον δεν ζει κάποιο παιδικό της όνειρο. Ως παιδί που μεγάλωσε κοντά στο Κολούμπια της Νότιας Καρολίνα, η γενική της στάση ήταν: οτιδήποτε… εκτός από το μπάσκετ.
«Αφήνω το παιχνίδι μου να μιλήσει»
Η Wilson είναι η πρώτη παίκτρια, στην ιστορία του WNBA ή του NBA, που κέρδισε πρωτάθλημα, κατέκτησε τον τίτλο της πρώτης σκόρερ και ανακηρύχθηκε MVP των τελικών, MVP της λίγκας και καλύτερη αμυντική παίκτρια της χρονιάς στην ίδια σεζόν. «Δεν μιλάω πολύ για μαλ..ίες. Εννοώ, για βλακείες. Αφήνω το παιχνίδι μου να μιλήσει. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη στιγμή μου, γιατί κανείς δεν έχει κάνει ποτέ αυτό που έκανα εγώ. Και νομίζω ότι οι άνθρωποι έπρεπε να το καταλάβουν αυτό».
«Μερικές φορές πρέπει να πέσεις για να ξανασηκωθείς», λέει. «Νομίζω ότι το 2025 ήταν το ξύπνημα που χρειαζόμουν, για να καταλάβω ότι δεν μπορώ να είμαι ικανοποιημένη με τίποτα. Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα προσπαθήσει να πάρει τη δουλειά σου. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι είσαι εξαιρετική σε αυτό, κάθε ημέρα», συνέχισε.
Οι ιδιαιτερότητες που τη βοήθησαν
Στη διάρκεια εκείνων των πρώτων και διαμορφωτικών χρόνων, η Wilson πάλευε επίσης με μια μαθησιακή δυσκολία που επηρέαζε την ψυχική της υγεία. «Ήταν πραγματικά απογοητευτικό», λέει. «Σκεφτόμουν: “Δουλεύω τόσο σκληρά για να το κάνω σωστά, ξέρω την ύλη, αλλά απλώς δεν μπορώ να τη μεταφράσω στο χαρτί. Αν είχα ένα “κανονικό” μυαλό, θα το είχα καταφέρει.”». Διαγνώστηκε με δυσλεξία στα 16 της.
Αποδέχτηκε όμως αυτές τις ιδιαιτερότητες, όπως λέει, και αυτό τη βοήθησε να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη δύναμη τις προκλήσεις που θα ακολουθούσαν. Το μπάσκετ, από την άλλη, της έδωσε αυτοπεποίθηση. Γύρω στα 12 της, ο πατέρας της, Roscoe, είχε ήδη αρχίσει να μιλάει στη θρυλική προπονήτρια της South Carolina, Dawn Staley, για το ταλέντο της κόρης του. Ήταν σίγουρος ότι σύντομα θα άλλαζε σωματικά. Και ο άκαμπτος, τελειομανής τρόπος με τον οποίο οργάνωνε τα παιχνίδια της - τα αρκουδάκια στη σειρά από το μεγαλύτερο στο μικρότερο, με ένα Beanie Baby τελευταίο - τον έκανε να πιστεύει ότι θα είχε την πειθαρχία και την προσοχή στη λεπτομέρεια που απαιτούνταν για να εξελιχθεί σε ένα άθλημα που μόλις άρχιζε να μαθαίνει.
«Δώστε μου δαχτυλίδια. Αφήστε με να βγάλω τη φωτογραφία και να δείξω πραγματικά ποια είμαι»
Η Wilson πήγε σε ένα καλοκαιρινό camp μπάσκετ της South Carolina. «Ανυπομονούσαμε να δούμε το όραμα του Roscoe να επιβεβαιώνεται», λέει η Staley. «Αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική. Δεν πέρασε καν στο “καλό” γυμναστήριο. Υπάρχουν τα καλά και τα κακά γυμναστήρια. Εκείνη βρέθηκε ξεκάθαρα στο γυμναστήριο… babysitting».
Στο τέλος της συνέντευξης, η Wilson ρωτήθηκε, πόσα ακόμα πρωταθλήματα μπορεί να κερδίσει. «Νομίζω ότι μπορώ να κερδίσω άλλα τρία», απάντησε.
«Δώστε μου δαχτυλίδια. Αφήστε με να βγάλω τη φωτογραφία και να δείξω πραγματικά ποια είμαι. Δεν θέλω να είμαι κάποια που λέει: "Ναι, είμαι η A'ja Wilson, παιδιά". Θα μπορούσα επίσης να έχω αυτή την αύρα και να προκαλέσω αντίκτυπο, ώστε όλοι να λένε: "Ω, όχι, αυτή είναι η A'ja Wilson". Και δεν χρειάζεται να πω ούτε μια λέξη», είπε τέλος.
