Έντονη είναι πλέον η συζήτηση στην Αμερική σχετικά με το αν θα πρέπει να θεωρείται αντισυνταγματικό και αντίθετο με την προστασία της ελευθερίας του λόγου, το μπλοκάρισμα από πολιτικούς στα social media
Ο Πρόεδρος Τραμπ και η βουλευτής Αλεξάντρια Οκάσιο-Κόρτεζ κινούνται σε διαμετρικά αντίθετες κατευθύνσεις στα πάντα, εκτός από το ότι αμφότεροι προέρχονται από τη Νέα Υόρκη και από την κυριαρχία τους στα social media.
Τώρα όμως προστέθηκε και ένας τρίτος σύνδεσμος ανάμεσά τους: Η πρόσφατη απόφαση ομοσπονδιακού συμβουλίου εφετών, σύμφωνα με την οποία κρίθηκε ως αντισυνταγματικό το μπλοκάρισμα από τον Πρόεδρο Τραμπ όσων κριτικάρουν ή χλευάζουν τις αναρτήσεις του.
Με βάση αυτή ακριβώς την απόφαση, υποβλήθηκαν τις προηγούμενες μέρες δύο αγωγές από χρήστες του Twitter κατά της Οκάσιο-Κόρτεζ, κατηγορώντας την ότι παραβιάζει την Πρώτη Τροπολογία (περί ελευθερίας του λόγου) του Συντάγματος, επειδή μπλοκάρει ανθρώπους που εκφράζουν διαφορετικές πολιτικές θέσεις από εκείνη.
Η Οκάσιο-Κόρτεζ έχει 4,7 εκατομμύρια followers στον προσωπικό λογαριασμό της στο Twitter (@AOC), τον οποίο χρησιμοποιεί τακτικά για να παρουσιάσει τις θέσεις και τις προτάσεις της.
Η πρώτη αγωγή υποβλήθηκε από τον Τζόσεφ Σαλαντίνο, πολιτευτή του Μπρούκλιν, υποψήφιο βουλευτή και αμφιλεγομένη προσωπικότητα του YouTube (όπου είναι γνωστός ως "Joey Salads"), ο οποίος μπλοκαρίστηκε προ δύο μηνών, και η δεύτερη από τον Ντοβ Χίκιντ, νομικό και ιδρυτή του οργανισμού με την επωνυμία «Αμερικανοί κατά του αντισημιτισμού» (Americans Against Anti-Semitism), ο οποίος δήλωσε ότι απαντούσε συχνά στα tweets της Οκάσιο-Κόρτεζ μέχρι που εκείνη τον μπλόκαρε στις 8 Ιουλίου.
Σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά του που υπεβλήθη χθες στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Μπρούκλιν, από τη στιγμή που η κυρία Οκάσιο-Κόρτεζ χρησιμοποιεί τον λογαριασμό της για τη συζήτηση πολιτικών ζητημάτων που αφορούν το σύνολο των πολιτών, η «καταπίεση αντίθετων απόψεων» αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης όπως κατοχυρώνεται από την Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος.
Με στοιχεία από τους New York Times
Ή διαφορετικότητα είναι αποδεκτή μόνο σε ό,τι αφορά σεξουαλικό προσανατολισμό, χρώμα, εθνική καταγωγή κτλ.
Όχι γνώμη.
Φαντάζομαι την Πνύκα με μαύρους, αμφί, τρανς, Κορινθίους να κοιτιουνται αλλά να μην συζητάνε τίποτα...
Αυτό.
Δε συμφωνώ με την απόφαση του αμερικανικού δικαστηρίου, είναι δικαίωμα του καθενός να μη χρειάζεται να σπαταλά χρόνο και πνευματικά αποθέματα για να αντιμετωπίζει τρολς και ενοχλητικά άτομα στα κοινωνικά δίκτυα. Από την άλλη, δε θεωρώ ότι αρμόζει σε δημόσια πρόσωπα με πολιτικά αξιώματα να καταχρώνται τη δυνατότητα αυτή για να μη βρεθούν σε δυσάρεστη θέση από ενδεχομένως άβολες ερωτήσεις πολιτικών/ιδεολογικών αντιπάλων. Βέβαια, ο διαχωρισμός των δύο αυτών περιπτώσεων δεν είναι πάντα εύκολος και δεν είναι ότι ο κόσμος δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει από το να αστυνομεύει όλες τις απαντήσεις στα tweets του Trump & της AOC.
Ήταν τόπος πολιτικής συζήτησης και αποφάσεων.
(α) Για να το κάνεις αυτό πρέπει να ορίσεις ποιο είναι το εκλογικό σώμα, ήτοι μεταξύ ποίων λαμβάνει χώρα η πολιτική συζήτηση (οι Κορίνθιοι είναι οι "μετανάστες", οι ξένοι στους οποίοι δεν επιτρεπόταν να ψηφίζουν για τα κοινά της πόλης). Στην Πνύκα μαζεύονταν λοιπόν οι Αθηναίοι πολίτες. Δεν έπαιζαν ρόλο τα επί μέρους χαρακτηριστικά παρά μόνο αυτά που σου απονείμαν ή όχι την ιδιότητα του πολίτη.
(β) Να μπορείς να μιλήσεις ελευθέρως χωρίς να υπάρχει το "μου πλήγωσες τα αισθήματα". Σε μια πολιτική συζήτηση που διακυβεύονται συμφέροντα είναι προφανές ότι κάποιος θα ενοχληθεί από αυτήν. Αν απαγορεύσουμε την ενόχληση ως "hate speech" μόλις καταργήσαμε την ελευθερία του λόγου και διά μέσου αυτής τη δημοκρατία.
Δεν γίνεται πολιτική συζήτηση μεταξύ συμφωνούντων ανθρώπων.Είναι σαν τις εκλογές στο Ιράν που τα ποσοστά είναι 98%...
(γ) Ένας πολιτικός είναι δημόσιο πρόσωπο και ως τέτοιο υπόκειται σε αυξημένο έλεγχο και κριτική.
Είναι καλύτερα για έναν πολιτικό να λοιδορηθεί αδίκως παρά να εκφύγει κριτικής. Αυτό δεν ισχύει πχ για εσένα διότι δεν διεκδικείς την ψήφο οιουδήποτε.
Αλλά οι πολιτικοί καλύτερα να δέχονται κριτική, ακόμη και κακόπιστη, παρά να ταμπουρώνονται πίσω από ομάδες ομοϊδεατών.
(Σ.σ. άλλο κριτική, ακόμα και κακόπιστη, άλλο παρενόχληση, απειλές ή βρίσιμο).
Δε βλέπω κάποιο κουμπί απάντησης στο σχόλιό σας, οπότε απαντάω εδώ στο πιο πρόσφατο δικό μου ελπίζοντας πως δε θα μπερδετούμε!
Δηλαδή τι θέλετε να πείτε, ότι οι μαύροι, τρανς, και αμφί δε θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα πολιτικής συζήτησης και ψήφου, και οι μετανάστες να το αποκτούν (με συγκεκριμένα κριτήρια);
Και το 'μου πλήγωσες τα αισθήματα' ελεύθερος λόγος είναι. Το ότι ίσως χρησιμοποιείται από κάποιους πολιτικορθοταλιμπάν για να στηρίξει περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου, δε σημαίνει ότι ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει να πάψει να το χρησιμοποιεί ως κριτική. Πρακτικά, μπορεί να χρησιμοποιείται ως πιο relatable εναλλακτική αντί του πιο ορθολογικού επιχειρήματος ότι κάτι υποβιβάζει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων (άρα ανεβάζει μια άλλη ομάδα ανθρώπων).
Στο (γ) περί πολιτικών συμφωνούμε.
Αν είσαι πολίτης δεν με νοιάζουν οι σεξουαλικές σου προτιμήσεις. Ή τι "νιώθεις" ότι είσαι.
Γενικά δεν με νοιάζει τι νιώθεις. Άντρας, γυναίκα, προσβεβλημένος ή οχι. Αυτά σε πολιτικό επίπεδο.
Ο πολίτης είναι πολίτης και δεν υπάρχει πολίτης α' ή β' κατηγορίας.