Την εφαρμογή του νόμου για διαγραφή των«αιώνιων φοιτητών» υπογράμμισε σε συνέντευξή του στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος. Οι διαγραφές των 200.000 φοιτητών από τα μητρώα όλων των πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας θα ξεκινήσουν μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθούν χωρίς να υπάρξει μεταβατική περίοδος.
Ο κ. Λοβέρδος δήλωσε πως είναι αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει τα μητρώα των ΑΕΙ, βάζοντας οριστικά τέλος σε μια χρόνια υπόθεση η οποία επιβαρύνει οικονομικά και γραφειοκρατικά τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας.
Από την ανάλυση των στοιχείων που έχει επεξεργαστεί το υπουργείο Παιδείας προκύπτει ότι τέσσερις στους δέκα φοιτητές καθυστερούν σημαντικά να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ή τις έχουν εγκαταλείψει οριστικά, ενώ μόλις ο ένας στους δέκα καταφέρνει να αποκτήσει εγκαίρως το πτυχίο του.
Σύμφωνα με το protothema.gr¨οι ενεργοί φοιτητές υπολογίζονται σε 230.000, ενώ είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός Παιδείας δείχνει έτοιμος να απελευθερώσει ανενεργές θέσεις σπουδών, τις οποίες μέχρι σήμερα καταλαμβάνουν φοιτητές που έχουν εγκαταλείψει εδώ και χρόνια τις σπουδές τους.
Τι ισχύει για φοίτηση και διαγραφές
1 Το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει την 31η Αυγούστου του επόμενου έτους. Το διδακτικό έργο κάθε ακαδημαϊκού έτους διαρθρώνεται σε δύο εξάμηνα.
2 Ο φοιτητής εγγράφεται στη σχολή στην αρχή κάθε εξαμήνου, σε ημερομηνίες που ορίζονται από την κοσμητεία, και δηλώνει τα μαθήματα που επιλέγει. Αν δεν εγγραφεί για δύο συνεχόμενα εξάμηνα, διαγράφεται αυτοδικαίως από τη σχολή. Για τη διαγραφή εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του κοσμήτορα.
3 Οσοι αποδεδειγμένα εργάζονται τουλάχιστον 20 ώρες την εβδομάδα δύνανται να εγγράφονται ως φοιτητές μερικής φοίτησης ύστερα από αίτησή τους που εγκρίνεται από την κοσμητεία της σχολής. Ο Οργανισμός ορίζει τις ειδικότερες προϋποθέσεις και τη διαδικασία για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, καθώς και τις ειδικότερες προϋποθέσεις και τη διαδικασία διευκόλυνσης της φοίτησης των φοιτητών με αναπηρία.
4 Οι φοιτητές μπορούν, ύστερα από αίτησή τους στην κοσμητεία της σχολής τους, να διακόψουν τη φοίτησή τους. Με τον Οργανισμό του ιδρύματος καθορίζονται η διαδικασία διαπίστωσης της διακοπής της φοίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση και ο μέγιστος χρόνος της διακοπής, καθώς και η δυνατότητα της κατ’ εξαίρεση υπέρβασης του χρόνου αυτού. Η φοιτητική ιδιότητα διακόπτεται προσωρινά κατά τον χρόνο διακοπής της φοίτησης, εκτός αν η διακοπή οφείλεται σε αποδεδειγμένους λόγους υγείας ή ανωτέρας βίας.
5 Κάθε εξάμηνο περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας. Ο αριθμός των εβδομάδων για τη διενέργεια των εξετάσεων ορίζεται στον Οργανισμό του ιδρύματος.
6 Η παράταση της διάρκειας ενός εξαμήνου επιτρέπεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις προκειμένου να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος ελάχιστος αριθμός εβδομάδων διδασκαλίας, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δύο εβδομάδες και γίνεται με απόφαση του πρύτανη ύστερα από πρόταση της κοσμητείας της σχολής.
7 Αν για οποιονδήποτε λόγο ο αριθμός των εβδομάδων διδασκαλίας που πραγματοποιήθηκαν σε ένα μάθημα είναι μικρότερος από τις δεκατρείς, το μάθημα θεωρείται ότι δεν διδάχθηκε και δεν εξετάζεται, τυχόν δε εξέτασή του είναι άκυρη και ο βαθμός δεν υπολογίζεται για την απονομή του τίτλου σπουδών.
8 Οι εξετάσεις διενεργούνται αποκλειστικά μετά το πέρας του χειμερινού και του εαρινού εξαμήνου για τα μαθήματα που διδάχθηκαν στα εξάμηνα αυτά αντίστοιχα. Ο φοιτητής δικαιούται να εξεταστεί στα μαθήματα και των δύο εξαμήνων πριν από την έναρξη του χειμερινού εξαμήνου.
9 Η βαθμολογία σε κάθε μάθημα καθορίζεται από τον διδάσκοντα, ο οποίος μπορεί να οργανώσει κατά την κρίση του γραπτές ή προφορικές εξετάσεις ή και να στηριχθεί σε εργασίες ή εργαστηριακές ασκήσεις.
10 Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες από τρεις φορές σε ένα μάθημα, με απόφαση του κοσμήτορα και ύστερα από αίτησή του εξετάζεται από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και ορίζονται από τον κοσμήτορα. Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων. Σε περίπτωση αποτυχίας, ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό, στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Τι συμβαίνει στα ΤΕΙ
Σε 70.000 υπολογίζεται ότι ανέρχονται οι «αιώνιοι φοιτητές» στα ΤΕΙ, οι οποίοι επίσης θα διαγραφούν, σύμφωνα με τον νόμο-πλαίσιο, χωρίς ωστόσο ακόμα να έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή τους. Σύμφωνα με έρευνα αποφοίτων του ΤΕΙ Αθήνας, δύο είναι οι σημαντικότεροι λόγοι για τους οποίους καθυστερούν οι φοιτητές να πάρουν το πτυχίο τους. Οι απόφοιτοι σε ποσοστό 35,2% κατέδειξαν ως βασικότερη αιτία το γεγονός ότι εργάζονται με πλήρες ωράριο, ενώ το 23,7% τόνισε ότι εργάζεται με μερική απασχόληση.
Ποσοστό κοντά στο 14% απάντησε ότι αποσυντονίστηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του από τις συνεχείς απεργίες και καταλήψεις, ενώ παρόμοιο ποσοστό αποφοίτων ανέφερε πως «εξαρχής γνωρίζαμε ότι ακόμα και ως πτυχιούχοι δεν θα είχαμε εξασφαλισμένη θέση στην αγορά εργασίας». Από το σύνολο των ερωτηθέντων (περισσότεροι από 900 φοιτητές συμμετείχαν στην έρευνα), 252 απάντησαν ότι πήραν πτυχίο στα τέσσερα χρόνια (26,1%), 244 στα πέντε (25,3%), 215 στα έξι (22,3%), 116 στα οκτώ (12%), 70 στα 10 (7,3%) και πάνω από 10 χρόνια έχουν παραμείνει στο πανεπιστήμιο 64 άτομα (6,6%).
Τι προβλέπει ο νόμος
Σύμφωνα με τον νέο νόμο-πλαίσιο, από το 2014 οι «αιώνιοι φοιτητές» χάνουν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα. Οσοι φοιτητές έχουν εισαχθεί από το ακαδημαϊκό έτος 2011-12 και μετά θα δια-τηρούν τη φοιτητική τους ιδιότητα μόνο για 12 εξάμηνα αν πρόκειται για σχολές με διάρκεια σπουδών τα 4 έτη και για 14 εξάμηνα αν η σχολή τους έχει διάρκεια σπουδών τα 5 έτη, δηλαδή στα πολυτεχνικά και γεωπονικά τμήματα. Για τμήματα με μεγαλύτερη διάρκεια σπουδών, όπως η Ιατρική, το μέγιστο χρονικό διάστημα για τη διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας είναι τα 16 εξάμηνα. Δηλαδή, σύμφωνα με τον νέο νόμο, από φέτος χάνουν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα όσοι στο τέλος του 2012 συμπλήρωσαν φοίτηση διάρκειας ίσης ή μεγαλύτερης του διπλάσιου αριθμού εξαμήνων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου, προσαυξανόμενης κατά δύο εξάμηνα.
Ποιοι και από πού θα διαγραφούν
Ο αριθμός των «αιώνιων φοιτητών» που θα διαγραφούν σε έναν μήνα από τα ΑΕΙ ανέρχεται σε περισσότερους από 100.000, ενώ σε κάθε ίδρυμα, σύμφωνα με αποκλειστικά στοιχεία, αναγράφεται και ο αριθμός όσων μετείχαν στις επαναληπτικές εξετάσεις:
- Πανεπιστήμιο Αθηνών: 55.000 «αιώνιοι φοιτητές» θα διαγραφούν, ενώ 4.000 θα συμμετάσχουν στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών: 15.000 θα διαγραφούν και 1.000 δήλωσαν συμμετοχή στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: 3.500 φοιτητές θα χάσουν τη φοιτητική ιδιότητα.
- Πάντειο Πανεπιστήμιο: 7.000 θα διαγραφούν, ενώ 500 δήλωσαν συμμετοχή στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: 16.500 φοιτητές θα διαγραφούν οριστικά από τα μητρώα του.
- Πανεπιστήμιο Πειραιά: 9.000 θα διαγραφούν από το μητρώο και 300 θα συμμετάσχουν στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Πανεπιστήμιο Μακεδονίας: 8.000 θα διαγραφούν και 150 δήλωσαν συμμετοχή στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Πανεπιστήμιο Κρήτης: 2.000 «αιώνιοι φοιτητές» θα χάσουν τη φοιτητική ιδιότητα και 700 δήλωσαν συμμετοχή στις εξετάσεις.
- Πολυτεχνείο Κρήτης: 350 φοιτητές θα χάσουν τη φοιτητική ιδιότητα και 75 αναμένεται να συμμετάσχουν στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: 814 θα χάσουν τη φοιτητική ιδιότητα και 200 συμμετέχουν στις επαναληπτικές εξετάσεις.
- Πανεπιστήμιο Πάτρας: Περίπου 4.000 φοιτητές θα στερηθούν τη φοιτητική ιδιότητα.
- Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο: 150 φοιτητές θα χάσουν τη φοιτητική ιδιότητα και 20 δήλωσαν συμμετοχή στις εξετάσεις.
- Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: 2.500 φοιτητές αναμένεται να απολέσουν τη φοιτητική ιδιότητα.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
O_o
1) για να γίνουν εξετάσεις σε μάθημα με Χ εγεγραμμένους χρειάζεται το 1/10 του χώρου και των επιτηρητών σε σχέση με αν οι εγεγραμμένοι είναι 10Χ.
Αυτό είναι υποπερίπτωση του ότι:
2) οι εγεγραμμένοι υπολογίζονται όταν κατανέμονται πόροι (κτίρια, καθηγητές, διοικητικοί) ανάμεσα στα Πανεπιστήμια. Φώναζαν για παράδειγμα οι διοικητικοί της Νομικής "είμαστε 20 άτομα για 15000 φοιτητές" (τα νούμερα για σκοπούς παραδείγματος) δε νομίζεις ότι αδυνατίζει λιγάκι το επιχείρημά τους αν οι φοιτητές στην πραγματικότητα είναι 5.000; Ή δεν έχει λιγουλάκι σημασία αν το ΑΠΘ αντί να είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο των Βαλκανίων στην πραγματικότητα είναι το 5ο μεγαλύτερο;
Αλλά κάτι μου λέει ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν υπόκεισαι σε λογική συζήτηση. Γιατί αν σκεφτόσουν λογικά θα συνειδητοποιούσες αυτόματα πως αν η επιβάρυνση από τους αιώνιους είναι 0, το λογικό συμπέρασμα είναι ότι οι εγεγραμμένοι μπορούν να είναι άπειροι.
Άν διαγραφούν οι συνταξιούχοι φοιτητές, τότε όλα αυτά τα απίθανα γκρουσπούσκουλα-συνιστώσες αντί να καταγράφουν σημαντικά εκλογικά αποτελέσματα, θα επιστρέψουν στο 0,1% (που είναι και η πραγματική τους δύναμη). Αυτό, σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία (που θα καταργήσει, σε κάποιο βαθμό, τη βρωμιά και κουρελαρία των φοιτητικών περιπτέρων στην είσοδο οποιουδήποτε ΑΕΙ), θα περιορίσει αντίστοιχα και την άγρα φοιτητών-πελατών - με αντάλλαγμα σημειώσεις, κέρασμα στο κυλικείο ή είσοδο σε πάρτυ/εκδρομές ("που εμείς ξέρεις έχουμε τις καλύτερες γκόμενες, κτλ").
Βέβαια, με το νόμο Διαμαντοπούλου οι φοιτητικές εκλογές παύουν να είναι μέσον κομματοκρατίας και συναλλαγής για την ανάδειξη Πρυτανικών Αρχών. Παρ' όλα ταύτα, δεν τιθεται μόνο εντυπώσεων, καθώς επηρεάζει την εκλογή του φοιτητικού εκπροσώπου, έστω και στο Συμβούλιο Διοίκησης. Άν μιλάμε για λεηλασία των πανεπιστημίων δηλαδή!
"Ω Θεέ μου, τί καταστροφή! Χάσαμε τις Ινδίες!!"
Διάλεξα University of Amsterdam για μεταπτυχιακό με βάση την κατάταξη της σχολής. Πρώτη στην Ευρώπη και έβδομη στον κόσμο στο αντικείμενο που με ενδιέφερε. Θα περίμενε κανείς πως εδώ, σε μια απολύτως νεοφιλελεύθερη χώρα με διακεκριμένες σχολές, δεν υπάρχουν φοιτητικές παρατάξεις και αιώνιοι φοιτητές. Κι όμως, υπάρχουν και τα δύο.
Βέβαια, αν κάποιος έχει περάσει έστω έξω από πανεπιστήμιο, θα ξέρει ότι η ενασχόληση με τις φοιτητικές παρατάξεις και η παράταση των σπουδών είναι δύο στοιχεία ανεξάρτητα. Για την ακρίβεια, θυμάμαι πως όσοι ήταν μέσα σε παρατάξεις είχαν σημειώσεις με τη χορηγία της παράταξης και πολλοί καθηγητές ευνοούσαν συγκεκριμένα άτομα στις βαθμολογίες. Κοινώς, ξέρω στόκους κομματόσκυλα που πήραν πτυχίο πριν από εμένα.
Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, δούλευα πάντα παράλληλα με τις σπουδές και προτεραιότητα μου δεν ήταν να πάρω πτυχίο στα 4 χρόνια, αλλά με βαθμό πάνω από 8. Κοινώς, όταν έχανα μαθήματα λόγω συνεχόμενων καταλήψεων, προτιμούσα να το παρακολουθήσω στο επόμενο εξάμηνο και να γράψω τον βαθμό που θέλω. Πιθανόν αν είχα ασχοληθεί με παρατάξεις, να είχα τις σημειώσεις και τα θέματα χωρίς να έχω πατήσει στη σχολή... Αλλά ο καθένας ορίζει τις προτεραιότητες του και φυσικά υπόκειται τις συνέπειες των αποφάσεων του.
Ελπίζω να πηγαίνεις μόνο σε γιατρούς που πήραν το πτυχίο με 8.1 στα 20 χρόνια και όχι σε γιατρούς που το πήραν με 7.9 στα 6.
Πραγματικότητα: το μόνο μέρος όπου μετράει μόνο ο βαθμός πτυχίου και όχι αν το πήρες σε διπλάσια χρόνια, είναι το ΑΣΕΠ. Which makes perfect sense, really.
Πραγματικότητα 2: Εδώ και 6-7 χρόνια ΚΑΙ η Ολλανδία έχει (όπως όλη η υπόλοιπη Ευρώπη πλην Ελλάδας) το πανευρωπαϊκό σύστημα σπουδών της Μπολόνια. 3 χρόνια Μπάτσελορ, 1-2 χρόνια Μάστερ, 4.5 χρόνια όριο για part time, χάνεις ένα μάθημα - χάνεις όλο το έτος.
Κοστίζουν σε αξιοπιστία και αναγνώριση πτυχίου. Γιατί ξέρεις ότι όταν κάποιος έχει πάρει πτυχίο από το Cambridge δεν είναι τυχαίος; Γιατί δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται κυρίως να πάρει ο κάθε τυχαίος που έχει λεφτά. Γιατί πρέπει να μοχθήσεις για να τα καταφέρεις. Αντιθέτως, στην Ελλάδα, άτομα που δεν ήξεραν που πήγαιναν τα 4 έπαιρναν πτυχίο μετά από καμιά δεκαετία και ήταν ευχαριστημένοι όλοι. Παίρνουμε το πτυχίο και βολευόμαστε κάπου, κλασσική τακτική.
Επίσης, το πρόγραμμα σπουδών της κάθε σχολής (π.χ. 4 χρόνια σπουδών ή 5 ή 6) δεν καθορίζεται τυχαία. Είναι το καταλληλότερο πρόγραμμα για να βγάλει κάποιος την σχολή και να μάθει και 10 πράγματα. Αντιθέτως, με το υπάρχον σύστημα, περνούσε κάποιος στο πανεπιστήμιο, καθόταν 4 χρόνια, πήγαινε στρατό ενδιάμεσα, δούλευε λίγο και τελικά έπαιρνε το πτυχίο στο διπλάσιο χρόνο που απαιτούνταν. Αυτός τώρα θα είναι το ίδιο αποδοτικός στο επάγγελμα του;
Η σχολή είναι 4 χρόνια, σου αφήνουν περιθώρια μέχρι 6. Στα κορυφαία πανεπιστήμια ανά τον κόσμο ένα μάθημα να χάσεις χάνεις όλο το έτος. Αλλά τι λέω, εδώ ζούμε στα ΑΕΙ που ο φοιτητής έχει μπει σε κλινική και ασχολείται με ασθενείς ενώ δεν έχει περάσει φυσιολογία, ανατομία.
Να μην αναφέρω το πόσοι φοιτητές επιτέλους στρώθηκαν και έκατσαν να περάσουν ότι μαθήματα τους είχαν μείνει λόγω ακριβώς αυτού του νόμου. Κάποιες φορές πρέπει να φτάσει το αυγό στον κώλο για να σε νοιάξει.
Προφανώς και με θίγει εμένα αυτό το πράγμα.
Μόνο από αυτό το τυφλό θυμό που έχεις (συνοδευόμενο από μηδέν επιχειρήματα) καρφώνεσαι ότι είσαι αιώνιος ή έχεις κάποιον δικό σου άνθρωπο αιώνιο. Ας πρόσεχε πες του.
Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι το πτυχίο σου δεν έχει αυτομάτως αξία με το που το λαμβάνεις. Ότι ενδέχεται και να μην το αξίζεις.
Και ισχύει αυτό. Δεν έχουν τα πτυχία την αξία που θα έπρεπε να έχουν. Και πρέπει να την αποκτήσουν. Το να διαγραφούν άνθρωποι που αδιαφορούν για την απόκτηση πτυχίου είναι κι αυτό ένα βήμα.
Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθείς πως οι αιώνιοι φοιτητές είναι ένα ακόμη σημείο απαξίωσης της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
(...) β) οι απόφοιτοι προηγουμένων ετών, που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις των ΓΕΛ
http://www.minedu.gov.gr/themata-eksetaseon/82-anakoinwseis-eksetasewn/10704-07-02-14-2014.html
"Δικαίωμα συμμετοχής στις Πανελλαδικές Εξετάσεις έχουν και απόφοιτοι παλαιότερων ετών, στους οποίους χορηγείται νέα Βεβαίωση Πρόσβασης και διαγωνίζονται μαζί με τους τελειόφοιτους για το 90% των θέσεων στις ανώτατες Σχολές.
Για τους υποψηφίους που έχουν αποκτήσει Απολυτήριο Γενικού Λυκείου τα δύο τελευταία σχολικά έτη, ο Βαθμός Πρόσβασης κάθε μαθήματος υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και για τους τελειόφοιτους, διαμορφώνεται δηλαδή κατά 70% από το γραπτό και κατά 30% από τον προφορικό βαθμό. Στην περίπτωση αυτή ο αρχικός προφορικός βαθμός του μαθήματος προσαρμόζεται ανάλογα στο νέο γραπτό βαθμό. Συνεπώς, για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις του 2013, στη διάταξη αυτή υπάγονται όσοι απέκτησαν Βεβαίωση Πρόσβασης τα σχολικά έτη 2010-2011 και 2011-2012.
Για τους υποψήφιους που έχουν αποκτήσει Βεβαίωση Πρόσβασης παλαιότερα έτη, ο Βαθμός Πρόσβασης σε κάθε μάθημα καθορίζεται αποκλειστικά από το γραπτό βαθμό."
http://www.methodiko-frontistirio.gr/exams/exams/apof.htm
Ώστε "στην ελλάδα μόνο στα 18 σου έχεις δικαίωμα να μπεις σε μια σχολή" (!!;;) Πφφφφφφ!!
Δεν ξέρω πόση σχέση έχετε με την εκπαίδευση, αλλά δείχνετε (συγχωρέστε με άν κάνω λάθος) ωσάν να νομίζετε ότι οι σπουδές είναι ένας χαβαλές όπου θέλουμε πχ να σπουδάσουμε κάποια Γερμανικά, ανοίξαμε την πόρτα μπήκαμε, είδαμε όσα θέλουμε να δούμε και τα άλλα θα μας τα πούνε του χρόνου ή σε 3 τέρμινα. Οι σπουδές όμως ειναι χαβαλές μόνο και μόνο επειδή αγαπάς αυτό που σπουδάζεις - κι όχι επειδή έχεις το δικαίωμα να κάνεις ό,τι γουστάρεις και χωρίς σύστημα. Και επειδή αναφερθήκατε σε σπουδές πχ στη Γερμανική Φιλολογία, αυτές δεν περιλαμβάνουν απλώς ανάγνωση γερμανικής λογοτεχνίας ή προτάσεων χρήσιμων για τον τουρισμό τύπου "das ist meine Banane", αλλά και την παρακολούθηση-εξέταση αντικειμένων κάπως στριφνών, όπως (αντιγράφω από το πρόγραμμα σπουδών): Λεξικολογία, Συγκριτική Γλωσσολογία, Σηµασιολογία, Πραγµατολογία, Κοινωνιογλωσσολογία, Γλωσσικές Ποικιλίες, Γλωσσολογία της Γραφής. Τόσο στη διαδικασία εισαγωγής σε ΑΕΙ, όσο και στη διαδικασία λήψης πτυχίου από ΑΕΙ, απαιτείται η πιστοποίηση γνώσης ενός κύκλου γνωστικών αντικειμένων αρκετά ευρέος. Αυτό ισχύει παντού, αυτό ισχύει και στην Ελλάδα.
Άν δεν σας αρέσει η διαδικασία των πανελληνίων (BTW σε κανέναν δεν αρέσει - να είστε βέβαιος), μπορείτε να εισαχθείτε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, με κλήρωση. Ή άν δεν σας ενδιαφέρει η λήψη αναγνωρισμένου πτυχίου, αλλά απλά η χαρά της γνώσης, μπορείτε να σπουδάσετε σε παράρτημα Κοινωνικού Πανεπιστημίου. Ή να λάβετε δωρεάν εξ αποστάσεως επιμόρφωση από το ίδιο το Harvard με το πρόγραμμα των edX courses (ανάλογα προγράμματα προσφέρουν και άλλα Ιδρύματα).
http://www.extension.harvard.edu/open-learning-initiative
Και τέλος πάντων, όποιος θέλει να σπουδάσει, όντως σπουδάζει (ακόμα και άν εργάζεται, έχει υποχρεώσεις και προσωπικά προβλήματα). Όποιος πάλι δεν θέλει, ας μη σπουδάσει (αλλά τουλάχιστον να μην κατηγορεί τους πάντες - πλην του εαυτού του - γι αυτό). Διότι ώς γνωστόν, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, κτλ
http://www.uoc.gr/studies-at-uni/break/limits.html
Είναι χαρακτηριστικό της κοινωνίας: κακή εκπαίδευση, ανούσια στράτευση και κόλπα εις βάρος των άλλων.
Ωστόσο νομίζω πως κυρίως θα "θιγούν" μουσικοί και συγγραφείς. Σε κάθε εξώφυλλο βιβλίου ή δίσκου διαβάζεις "ξεκίνησε νομικές σπουδές στη θεσσαλονίκη τις οποίες και ποτέ δεν ολοκλήρωσε" ή "κατέβηκε στην αθήνα για να σπουδάσει στην πάντειο σχολή, αλλά αφιερώθηκε αλλού".
Μπούρδες είναι όταν κάποιος έχει "περάσει" κάποιο μάθημα σαν τριτοετής και ακόμα χρωστάει τα μαθήματα που χρειαζόταν σαν πρωτοετής ή δευτεροετής.
Με το σύστημα μερικής φοίτησης για τους αποδεδειγμένα εργαζόμενους ή με προβλήματα υγείας, όλες οι διαμαρτυρίες για το ξήλωμα ψευτοφοιτητών που έχουν διπλάσια χρόνια φοίτησης-κοπάνας στο ενεργητικό τους από όλους τους άλλους που πραγματικά φοιτούν.
Δεν είναι οι αιώνιοι φοιτητές, το τέταρτο ή μερικές φορές το ένα τρίτο του συνόλου των φοιτητών άνθρωποι που σπούδαζαν Νομική και αποφάσισαν να γίνουν γλύπτες ή της Πολυτεχνικής που αποφάσισαν να γίνουν αρχαιολόγοι.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=112967504
"«Εκκαθάριση» στο 27% των δωματίων που υπάγονται στις φοιτητικές και σπουδαστικές εστίες πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα 2.500 δωμάτια, από τα 8.200 που διατίθενται, να αδειάσουν για να δοθούν στους φετινούς πρωτοετείς φοιτητές που τα δικαιούνται (...) Τα περισσότερα από τα 2.500 δωμάτια που άδειασαν αφορούσαν περιπτώσεις ατόμων που έμεναν χωρίς να πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου διέμεναν «φοιτητές» ακόμη και για 12 ή και 13 συνεχόμενα έτη, όταν ο νόμος ορίζει πως ο φοιτητής μπορεί να κρατήσει το δωμάτιο έως και δύο χρόνια παραπάνω από τα έτη που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των σπουδών του»"
http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=17826&subid=2&pubid=59296659
"Το μεγάλο πανηγύρι, βέβαια, γινόταν στις οκτώ εστίες της Αττικής όπου φιλοξενούνται οι φοιτητές και σπουδαστές των ΑΕΙ της Αττικής. Σε μία από αυτές τις εστίες, ένας 36χρονος -18 χρόνια φοιτητής- επινοικίαζε τη θέση του σε κάποιον τρίτο. Ο ίδιος είχε βρει δουλειά, είχε βρει σπίτι, είχε οργανώσει τη ζωή του και φρόντιζε να παίρνει κι ένα επιπλέον χαρτζιλίκι. Συνολικά, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», πάνω από 150 παλιοί φοιτητές επινοικίαζαν τη θέση τους σε τρίτους. Σύμφωνα με καταγγελίες, μεταξύ των ενοικιαστών ήταν άτομα άσχετα προς το ΑΕΙ, άτομα του κοινού ποινικού δικαίου. Το ενοίκιο κυμαινόταν από 200 έως 250 ευρώ για ένα μονόκλινο δωμάτιο με ατομικό ντους και τουαλέτα."
http://www.kathimerini.gr/405570/article/epikairothta/ellada/epi-18-xronia-eixe-dwmatio-se-foithtikh-estia
Προσωπικά θεωρώ ότι αν εξαιρεθούν όσοι αποδεδειγμένα προσπαθουν να τελειωσουν(δηλώνουν και δίνουν μαθήματα),δεν είναι άδικο μέτρο.Αν υπήρχε από πάντα σοβαρότητα στα πανεπιστήμια και δεν υπήρχαν αιώνιοι, ίσως τώρα να μην είχαμε τόσους άνεργους πτυχιούχους...