Αφού δεν αποδείχτηκε ποτέ, τίποτα, γιατί το cancel του Γούντι Άλεν συνεχίζεται;

Μήπως ο Γούντι Άλεν έχει υποστεί cancel αδίκως; Facebook Twitter
Ο Γούντι Άλεν μπορεί να σηκώσει τους ώμους και να πει ότι θα συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει ακόμη και αν τον αποφεύγουν όλες οι εταιρείες, αλλά οι πολιτιστικές δυνάμεις που τον καταδίκασαν θα έπρεπε να αφήσουν κάτω τα δίκρανα και τους πυρσούς τους. Φωτ.: GETTY
0


ENA XΡΟΝΟ ΜΕΤΑ  την προβολή της κωμικής μίνι σειράς του Γούντι Άλεν «Crisis in Six Scenes», τον Αύγουστο του 2017 από το Prime Video, ο σκηνοθέτης υπέγραψε συμφωνία με τα Amazon Studios για την παραγωγή των επόμενων τεσσάρων ταινιών του έναντι ενός ελάχιστου κόστους ύψους 68 εκατομμυρίων δολαρίων.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, εμφανίστηκαν οι καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης εναντίον του Χάρβεϊ Γουάινστιν και γεννήθηκε το κίνημα #MeToo. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, η υιοθετημένη κόρη του Γούντι Άλεν, Ντίλαν Φάροου, δημοσίευσε ένα άρθρο στους «Los Angeles Times» με τίτλο «Γιατί το κίνημα του #MeToo άφησε απέξω τον Γούντι Άλεν;».

Στο δημοσίευμά της η Φάροου τον κατηγορούσε ότι το 1992, όταν η ίδια ήταν 7 ετών, την παρενόχλησε σεξουαλικά, μια κατηγορία που η μητέρα της, Μία Φάροου, είχε συμπεριλάβει στη διαμάχη για την κηδεμονία των παιδιών. Οι αρχές που διεξήγαγαν τότε ενδελεχή έρευνα δεν απήγγειλαν καν κατηγορίες κατά του Άλεν και το νοσοκομείο Yale-New Haven, αφού εξέτασε την Ντίλαν, δήλωσε ότι «η γνώμη των εμπειρογνωμόνων μας είναι ότι η Ντίλαν δεν κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον κ. Άλεν».

Μήπως ο Γούντι Άλεν έχει υποστεί cancel αδίκως; Facebook Twitter
Η Μία Φάροου φωτογραφίζεται με τον Ρόναν και ο Γούντι Άλεν με τη Ντίλαν.

Ωστόσο, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, ο Άλεν αποτελεί persona non grata. Παρόλο που στις δεκαετίες που μεσολάβησαν συνεργάστηκε με καταξιωμένους ηθοποιούς σε μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο, προτάθηκε για Όσκαρ και κέρδισε ένα για το σενάριο του «Midnight In Paris» (2011), έχει γίνει στόχος πολλών προσβολών και οργισμένων επιθέσεων.

Αρκετοί από τους συνεργάτες του, όπως η Κέιτ Γουίνσλετ, ο Κόλιν Φερθ, ο Τιμοτέ Σαλαμέ και η Γκρέτα Γκέργουικ, στράφηκαν δημοσίως εναντίον του. Άλλοι, όπως η Νταϊάν Κίτον, ο Άλεκ Μπόλντουιν και η Σκάρλετ Γιόχανσον, τον υπερασπίστηκαν. Η Amazon Studios ακύρωσε τη συμφωνία της μαζί του, γεγονός που κατέληξε σε αγωγή η οποία διευθετήθηκε εξωδικαστικά με όρους που δεν αποκαλύφθηκαν. Η ίδια εταιρεία αρνήθηκε επίσης να βγάλει στις αίθουσες την τρίτη ταινία που είχε γυρίσει για εκείνην, το «A Rainy Day in New York» (2019).

Γιατί ο κόσμος βάζει τον Άλεν στο ίδιο τσουβάλι με τον Γουάινστιν, τον οποίο οι ένορκοι καταδίκασαν για σεξουαλικά εγκλήματα, και τον Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος έχει δηλώσει ένοχος για ένα από αυτά;

Το 2020 ο γιος του, Ρόναν Φάροου, του οποίου το άρθρο για τον Χάρβεϊ Γουάινστιν αποτέλεσε καταλύτη στη δημιουργία του #MeToo, δήλωσε ότι διακόπτει τους δεσμούς του με τον εκδοτικό οίκο Hachette Book Group, επειδή συμφώνησε να εκδώσει τα απομνημονεύματα του Γούντι Άλεν με τίτλο «Apropos of Nothing». Δεκάδες εργαζόμενοι προχώρησαν σε αποχή για να πιέσουν την εταιρεία να αποσύρει το βιβλίο, όπως και έγινε. Αργότερα το ανέλαβε ο πολύ μικρότερος εκδοτικός οίκος Skyhorse Publishing, ο οποίος έχει γίνει κάτι σαν καταφύγιο για τους «εξοστρακισμένους».

Ο Άλεν έχει υποστηρίξει την αθωότητά του και βασικοί μάρτυρες, όπως ο υιοθετημένος γιος του, Μόουζες Φάροου, ο οποίος βρισκόταν στο σπίτι όταν φέρεται να συνέβη η σεξουαλική επίθεση, έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση την εκδοχή των γεγονότων που διηγήθηκαν η Ντίλαν και η μητέρα της, Μία Φάροου. Ωστόσο, σήμερα κανένα μεγάλο αμερικανικό κινηματογραφικό στούντιο, κανένας διανομέας ή εκδότης δεν συνεργάζεται με τον Άλεν. Η 50ή ταινία του, «Coup de Chance», η οποία, όπως και το «Rifkin's Festival» (2020), χρηματοδοτήθηκε από Ευρωπαίους χρηματοδότες, ενώ κυκλοφόρησε στην Ευρώπη πέρυσι, βγαίνει στις ΗΠΑ μόλις τώρα, μέσω του αμφιβόλου ποιότητας διανομέα MPI Media Group.

Ο Woody Allen υποστηρίζει την αθωότητά του στην εκπομπή 60 Minutes

Ο 88χρονος Γούντι Άλεν βρίσκεται σε περίεργη θέση. Είναι ξεχασμένος αλλά όχι χαμένος. Το περιοδικό «New Yorker», στο οποίο έχει δημοσιεύσει δεκάδες διηγήματα επί σχεδόν 50 χρόνια, δημοσίευε κάτι δικό του για τελευταία φορά το 2013. Όταν τον περασμένο χειμώνα έγραψε ένα νέο διήγημα, δεν το δημοσίευσε στην επί χρόνια λογοτεχνική του στέγη ή σε ένα άλλο μεγάλο περιοδικό, αλλά σε ένα μικρό μηνιαίο περιοδικό τεχνών και πολιτισμού, το «New Criterion». Το «Coup de Chance», το οποίο δεν έχει σχεδόν καμία διαφημιστική υποστήριξη, παίζεται σε ελάχιστους κινηματογράφους. Η ειρωνεία είναι ότι πρόκειται για την καλύτερη δουλειά του εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Λίγοι θα τη δουν ή έστω θα ακούσουν γι’ αυτή. Με το ζόρι υφίσταται.

Η περίπτωσή του όμως δεν μοιάζει με όλων όσοι κατηγορήθηκαν στην εποχή του #MeToo. Η υποτιθέμενη παράβασή του ελήφθη σοβαρά υπόψη και διερευνήθηκε από την αστυνομία. Υπάρχει μια συναρπαστική αντίθετη τοποθέτηση που τον αθωώνει. Ωστόσο, οι μανδαρίνοι της λαϊκής κουλτούρας έχουν στραφεί εναντίον του όπως οι κάτοικοι της πόλης που σχηματίζουν μια παράξενη ταξιαρχία μίσους βασανίζοντας τον χαρακτήρα που υποδύθηκε στη θαυμάσια καφκική παραβολή του «Σκιές και ομίχλη» (1991). Είναι παρίας, σε μια κατάσταση που γι' αυτόν δεν έχει κανένα νόημα.

Γιατί, για παράδειγμα, η Amazon, που αρνήθηκε να κυκλοφορήσει την ταινία του «Μια βροχερή μέρα στη Νέα Υόρκη», αργότερα την ενίσχυσε τοποθετώντας τη στις προσφορές του Prime Video; Γιατί, αναρωτιέται ο δοκιμιογράφος Freddie de Boer, το Χόλιγουντ «εξοστρακίζει» τον Γούντι Άλεν, αλλά αντιμετωπίζει τον Μάικ Τάισον ως μια αγαπημένη κιτς φιγούρα; Ο Τάισον προσκαλείται να κάνει πλάκα στην εκπομπή του Τζίμι Κίμελ, παρόλο που ο πρώην πυγμάχος είναι καταδικασμένος βιαστής και έχει παραδεχτεί ότι χτύπησε την πρώην σύζυγό του, Ρόμπιν Γκίβενς, τόσο δυνατά που «πέταξε προς τα πίσω, χτυπώντας κάθε δωμάτιο του διαμερίσματος... Αυτή ήταν η καλύτερη γροθιά που έχω ρίξει ποτέ σε ολόκληρη τη ζωή μου». Γιατί ο κόσμος βάζει τον Άλεν στο ίδιο τσουβάλι με τον Γουάινστιν, τον οποίο οι ένορκοι καταδίκασαν για σεξουαλικά εγκλήματα, και τον Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος έχει δηλώσει ένοχος για ένα από αυτά;

Official Trailer - Coup De Chance - Woody Allen Movie

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, και στο πλαίσιο της προώθησης του «Coup de Chance», ο Γούντι Άλεν μίλησε για την κουλτούρα της ακύρωσης, το κίνημα #MeToo και για το αν κάποια γυναίκα έχει παραπονεθεί ποτέ για τη συμπεριφορά του στα γυρίσματα.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στο «Variety», είπε μεταξύ άλλων: «Πριν από χρόνια είχα πει ότι θα έπρεπε να ήμουν το poster boy για το κίνημα #MeToo και ενθουσιάστηκαν με αυτό. Έχω γυρίσει 50 ταινίες και πάντα είχα πολύ καλούς γυναικείους ρόλους, όπως και πάντα είχα γυναίκες στο συνεργείο, πληρώνοντάς τες με τα ακριβώς ίδια ποσά που πληρώναμε τους άνδρες. Έχω δουλέψει με εκατοντάδες γυναίκες ηθοποιούς και ποτέ, μα ποτέ, δεν είχα ούτε ένα παράπονο από κάποια από αυτές σε οποιοδήποτε σημείο. Ούτε μία δεν είπε ποτέ: "Έχω δουλέψει μαζί του και ήταν κακός ή παρενοχλούσε". Πολύ απλά δεν τέθηκε ποτέ τέτοιο θέμα». 

Στην ερώτηση αν αισθάνεται ακυρωμένος, απάντησε: «Αισθάνομαι ότι, αν πρόκειται να σε ακυρώσουν, αυτή είναι η κουλτούρα από την οποία πρέπει να σε ακυρώσουν. Απλά τα βρίσκω όλα αυτά τόσο ανόητα. Δεν το σκέφτομαι. Δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι ακυρωμένος. Ξέρω ότι όλα αυτά τα χρόνια όλα παραμένουν ίδια για μένα. Κάνω τις ταινίες μου. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η παρουσίαση των ταινιών. Όπως ξέρετε, δουλεύω και αυτή είναι η ρουτίνα μου. Γράφω το σενάριο, συγκεντρώνω τα χρήματα, γυρίζω την ταινία, τη μοντάρω, βγαίνει. Η διαφορά δεν έχει να κάνει με την κουλτούρα της ακύρωσης. Η διαφορά είναι ο τρόπος που παρουσιάζουν τις ταινίες. Αυτό είναι που έχει αλλάξει». 

Μήπως ο Γούντι Άλεν έχει υποστεί cancel αδίκως; Facebook Twitter
«Νομίζω ότι κάθε κίνημα από το οποίο υπάρχει πραγματικό όφελος, το οποίο κάνει κάτι θετικό, ας πούμε για τις γυναίκες, είναι καλό πράγμα. Όταν γίνεται ανόητο, είναι ανόητο... Όταν δηλαδή δεν πρόκειται πραγματικά για ένα φεμινιστικό ζήτημα ή μια αδικία για τις γυναίκες»...O Γούντι Άλεν σε συνέντευξη τύπου στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Φωτ.: La Biennale di Venezia

Στη συνέντευξη ρωτήθηκε επίσης αν είναι υπέρμαχος του κινήματος #MeToo, για το οποίο είπε: «Νομίζω ότι κάθε κίνημα από το οποίο υπάρχει πραγματικό όφελος, το οποίο κάνει κάτι θετικό, ας πούμε για τις γυναίκες, είναι καλό πράγμα. Όταν γίνεται ανόητο, είναι ανόητο. Διαβάζω περιπτώσεις στις οποίες αποδείχτηκε πολύ ωφέλιμο, όπου η κατάσταση ήταν πολύ ωφέλιμη για τις γυναίκες, και αυτό είναι καλό. Όταν διαβάζω στις εφημερίδες κάποιες περιπτώσεις που είναι ανόητες, τότε είναι ανόητες. Ξέρετε, όταν δεν πρόκειται πραγματικά για ένα φεμινιστικό ζήτημα ή μια αδικία για τις γυναίκες. Όταν πρόκειται για κάτι υπερβολικά ακραίο, όταν προσπαθούν να το αναγάγουν σε ζήτημα ενώ στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το θεωρούσαν καθόλου κάποιου είδους προσβολή, είναι ανόητο».

Ενώ περπατούσε στο κόκκινο χαλί για την πρεμιέρα της ταινίας «Coup de Chance», περίπου 20 διαδηλωτές στέκονταν απ' έξω φωνάζοντας συνθήματα όπως «Όχι στην κουλτούρα του βιασμού» και «Ο βιαστής δεν είναι άρρωστος, είναι το υγιές παιδί της πατριαρχίας». Μια μέρα νωρίτερα, πανό που έγραφαν «Νησί των βιαστών» και «Όχι Χρυσό Λιοντάρι στα αρπακτικά» αναρτήθηκαν σε όλο το φεστιβάλ για να διαμαρτυρηθούν τόσο για τον Άλεν όσο και για τον Ρομάν Πολάνσκι, του οποίου η ταινία «Το Παλάτι» συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα. 

Το «Coup de Chance» και ο ίδιος ο Άλεν απέσπασαν πεντάλεπτο χειροκρότημα στο τέλος της πρεμιέρας του. Ο Γούντι Άλεν μπορεί να σηκώσει τους ώμους και να πει ότι θα συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει ακόμη και αν τον αποφεύγουν όλες οι εταιρείες, αλλά οι πολιτιστικές δυνάμεις που τον καταδίκασαν θα έπρεπε να αφήσουν κάτω τα δίκρανα και τους πυρσούς τους. Αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης δεν πρέπει να τελειώσει την καριέρα του μέσα σε σκιές και ομίχλη, από τη στιγμή που τίποτα δεν αποδειχτεί εναντίον και καμμία καταδίκη δεν τον βαρύνει.

Με στοιχεία από Wall Street Journal, Variety

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ