Για το «Καλό παιδί» του The Boy

Για το «Καλό παιδί» του The Boy Facebook Twitter
1

Θα περίμενε κανείς τα χρόνια της οικονομικής κρίσης τα οποία διανύουμε να αποτελέσουν την βασική πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς της ελληνικής μουσικής σκηνής. Ότι αυτές οι δυσκολίες θα επηρέαζαν την τέχνη τους και θα δημιουργούσα γενναίους δίσκους που, γιατί όχι, θα έφταναν μέχρι τα αυτιά της μάζας.

Αντί για αυτό παρατήρησα τα εξής τα τελευταία χρόνια: Δημιουργούς να εξαργυρώνουν την δήθεν αντισυμβατική τους στάση με μια αναπαυτική καρέκλα. Δημιουργούς να μεταφέρουν στις συνεντεύξεις την οργή τους για όλα όσα συμβαίνουν, αλλά αυτή την οργή να μην μπορούν να την μετουσιώσουν σε τραγούδι ή μελωδία. Δημιουργούς να είναι στον κοσμάρα τους . Όχι, δεν μιλάω για τα σκυλάδικα της παραλιακής. Αυτοί, με ελάχιστες εξαιρέσεις όψιμης επαναστατικότητας που τους έκαναν πιο αστείους στα μάτια μας από ότι είναι στην πραγματικότητα, συνέχισαν να δείχνουν τον δρόμο στον κάθε πικραμένο που είχε μπει στο λαβύρινθο της καψούρας του. Αυτός ήταν ο προορισμός τους πριν την κρίση αυτός είναι και μετά την κρίση. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις για το παραμικρό κάποιον που ξέρει τι είναι και τι εκπροσωπεί και δεν πλασάρεται ως κάτι άλλο. Ακόμα και αν σου ανακατεύει το στομάχι.

Μιλάω για αυτούς που πάντα εκπροσωπούσαν την «απέναντι πλευρά» και τώρα είτε έχουν σιγήσει επειδή δεν έχουν τι να πουν, είτε έχουν σιγήσει επειδή αυτό θα λειτουργήσει υπέρ τους «μέχρι να περάσει και αυτό».

Και να που από εκεί που το περιμένεις ήρθε ένας δίσκος που εκφράζει αυτό που ζούμε σήμερα. Είναι ο δίσκος του TheBoy με τίτλο «Καλό παιδί» και αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία ακόμα και αν δεν έχετε ξανακούσει δουλειά του. Γράφτηκε μέσα σε μια μέρα, στις 30 Ιουνίου, και μοιάζει σαν να εξωτερίκευσε όλη την πίεση που αισθανόταν ο άνθρωπος που το δημιούργησε με μια ανάσα. Και τα δέκα κομμάτια του είναι ένα ισχυρό «παρόν» του The Boy σε αυτό που ζούμε αυτή την στιγμή. Έχουν όλα τα φόντα να γίνουν επιτυχίες σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου η τηλεόραση θα έπαιζε ρεπορτάζ για τις ουρές των ATM και από πάνω θα ακουγόταν η φωνή του:

Τι σύμπτωση και αυτή να μπούμε ίδια ώρα σηκώνοντας το όπλο.
Τι σύμπτωση και αυτή να δώσουμε και οι δύο σημείωμα στο ταμείο.
Στην τράπεζα ω ναι μωρό μου.
Στην τράπεζα θα βρεθούμε ξανά.

Όμως επειδή κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ποτέ η δουλειά του αυτή όπως και οι προηγούμενες δεν θα αγγίξουν τα αυτιά της μάζας. Κάτι που μάλλον δεν θα ήθελε και ο ίδιος.

Στο καλό παιδί ο The Boy καταφέρνει να σφάξει με το βαμβάκι (σ.σ Δηλαδή με ειρωνική ματιά ανάμεικτη με το ιδιοσυγκρασιακό του χιούμορ) τα υπνωτισμένα από λαϊκισμούς πλήθη («Μιούζικαλ κάτω απ τη Γη»), να κάνει μια σκληρότατη κριτική για τον ρόλο της Εκκλησίας σήμερα και για τον τρόπο που εκμεταλλεύεται την ανασφάλεια του κόσμου(«Ταληροντούς»), να εκφράσει την ανασφάλεια που αισθανόμαστε όλοι μας μέσα στην νέα εποχή («Δεν είμαι νεκρός»), να συμπυκνώσει μέσα σε μια λούπα την απογοήτευση του  από τους πολιτικούς («Δεν είχανε τίποτα να μας πουν»), να μας δώσει λίγη ελπίδα για όλα αυτά τα μικρά που μας βοηθούν να περπατάμε μέσα στο χάος («Τι θα υπάρχει τι Δευτέρα;)

Η δύναμη του The Boy είναι οι στίχοι του και είναι αυτό που προσωπικά έχω ανάγκη αυτή την στιγμή από ένα δημιουργό. Θέλω στίχους και όχι βαρύγδουπες δηλώσεις. Όπως νομίζω και οι περισσότεροι εκεί έξω.  

Μουσική
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tso: η βυζαντινή μουσική, το τραπ και η σύγχρονη electronica όπως δεν τα έχεις ξανακούσει

Μουσική / Tso: «Δεν με έχωσε η μάνα μου κάπου, ούτε ήταν διάσημη η γιαγιά μου»

Από τη συνεργασία του με τη Μαρίνα Σάττι κατάλαβε πως, για να πας μπροστά, πρέπει να σπάσεις κανόνες. Δεν αποδέχεται την ταμπέλα της queer ποπ για τη μουσική του ενώ προσπάθησε να κάνει τραπ που να είναι respectful προς τις γυναίκες. Ο Tso είναι, σαφώς, μια κατηγορία από μόνος του, δημιουργώντας ένα χαρμάνι με στοιχεία που δύσκολα θα τολμούσε να συνδυάσει κάποιος άλλος. Το πρώτο του single, «ZOMETSO», δίνει μια γεύση από όσα θα ακολουθήσουν.
M. HULOT
Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

σχόλια

1 σχόλια