Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
0
 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
O Faggiano και οι γιοί του την περίοδο της ανασκαφής

Το μόνο που ήθελε ο Luciano Faggiano όταν αγόρασε το κτίριο στη Via Ascanio Grandi 65 στο Λέτσε ήταν να ανοίξει τρατορία. Το μόνο πρόβλημα ήταν η τουαλέτα. Σύμφωνα με το νόμο έπρεπε να υπάρχει σχέδιο της αποχέτευσης. Έτσι ο κ. Faggiano, «στρατολόγησε» τους δυο γιούς του για να τον βοηθήσουν να σκάψει μια τάφρο και να διερευνήσει τις συνδέσεις της αποχέτευσης. Επίσης να βρει σε ποιό σημείο υπήρχε σπασμένη σωλήνα. Ο ίδιος προέβλεψε ότι η δουλειά αυτή θα κρατούσε μια εβδομάδα.

 

Αλλά έπεσε κάπως έξω στους υπολογισμούς του. Η αναζήτησή του για σωλήνα αποχέτευσης,  η οποία ξεκίνησε το 2000, έγινε μια οικογενειακή εμμονή και μια ιστορία γεμάτη απίστευτες ανακαλύψεις. Αποκαλύφθηκαν τα ίχνη ενός ολόκληρου κόσμου: ένας τάφος του 7ου π.Χ. αιώνα, μια ρωμαϊκή σιταποθήκη, ένα παρεκκλήσι Φραγκισκανών και χαρακτικά από Ναΐτες ιππότες. Η τρατορία του μετατράπηκε στην ουσία σε ένα μουσείο με λείψανα που διατρέχουν πολλές περιόδους της ιστορίας, μέσα σε υπόγειους διαδρόμους και πολλά δωμάτια.

Η αναζήτησή του ιδιοκτήτη μιας τρατορίας για τη σωλήνα της αποχέτευσης, έγινε μια οικογενειακή εμμονή και μια ιστορία γεμάτη απίστευτες ανακαλύψεις. Αποκαλύφθηκαν τα ίχνη ενός ολόκληρου κόσμου: ένας τάφος του 7ου π.Χ. αιώνα, μια ρωμαϊκή σιταποθήκη, ένα παρεκκλήσι Φραγκισκανών και χαρακτικά από Ναΐτες ιππότες.

 

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
O Faggiano και οι γιοί του την περίοδο της ανασκαφής

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Ευρήματα των ανασκαφών

Η Ιταλία είναι μια κοιτίδα της ιστορίας με αυτοκρατορίες και αρχαίους πολιτισμούς χτισμένοι ο ένας πάνω στα απομεινάρια του προηγούμενου "σαν στρώσεις κέικ". Οι αγρότες στις γύρω περιοχές εξακολουθούν να ξεθάβουν δείγματα της ετρουσκικής κεραμικής ενώ οργώνουν τα χωράφια τους. Σε όλους άλλωστε είναι γνωστό ότι εξαιτίας του υπόγειου πλούτου εδώ και χρόνια παρεμποδίζονται ακόμα και τα σχέδια του υπόγειου μετρό της Ρώμης. Το Λέτσε έχει υπάρξει ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της Μεσογείου. Στη «φτέρνα» της Ιταλίας, ήταν ένα μέρος περιζήτητο για τους εισβολείς. Έλληνες, Ρωμαίοι, Οθωμανοί, Νορμανδοί, Λομβαρδοί άφησαν το αποτύπωμά τους. Για αιώνες μια μαρμάρινη στήλη του πολιούχου του Λέτσε Sant'Oronzo, βρισκόταν στην κεντρική πλατεία της πόλης μέχρις ότου ανακαλυφθεί ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο ακριβώς από κάτω. Το άγαλμα μεταφέρθηκε ώστε να μπορεί να ανασκαφεί το αμφιθέατρο.

Ο ιστορικός και συγγραφέας Mario De Marco, που ασχολείται με το Λέτσε, σημειώνει ότι σύμφωνα με το μύθο τα πρώτα «στρώματα» της πόλης είναι από τα ομηρικά χρόνια, ενώ παράλληλα τονίζει το πόσο δελεαστική ήταν η πόλη για τους εισβολείς με την προοπτική της λεηλασίας. "Κάθε ένας από αυτούς τους πληθυσμούς ήρθε και άφησε ένα ίχνος", συμπληρώνει.

Ο Severo Martini, ένα μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, δήλωσε ότι τα αρχαιολογικά λείψανα κάνουν αρκετά τακτικά την «εμφάνισή τους» και αποτελούν αληθινό πονοκέφαλο για τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Ένα έργο για την κατασκευή ενός εμπορικού κέντρου έπρεπε να επανασχεδιαστεί μετά την ανακάλυψη ενός αρχαίου ρωμαϊκού ναού κάτω από το χώρο της του ήδη σχεδιασμένου πάρκινγκ. «Κάθε φορά που ανοίγουμε μια τρύπα, βγαίνουν αιώνες ιστορίας», λέει.

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Το μουσείο Faggiano σήμερα

Χωρίς να το πουν στη Μamma!

Στην περίπτωση της οικογένειας Faggiano τώρα: το μόνο που ήθελαν ήταν να κάνουν ένα εστιατόριο και να κατοικήσουν τον πρώτο όροφο. Από τα τρία παιδιά του, μόνο ο ένας ζούσε μαζί τους. Ο μεγαλύτερος έκανε σπουδές κινηματογράφου στη Ρώμη και ο άλλος φοιτούσε στο κολέγιο.

Η μια εβδομάδα που είχε ζητήσει από τους γιούς του πέρασε γρήγορα καθώς ανακάλυψαν ένα ψευδο-δάπεδο κάτω από το οποίο αποκαλύφθηκε ένας όροφος από μεσαιωνική πέτρα, ο οποίος με τη σειρά του οδήγησε σε ένα τάφο από την εποχή των Messapis οι οποίοι ζούσαν στην περιοχή αιώνες πριν από τη γέννηση του Ιησού. Σύντομα, η οικογένεια ανακάλυψε ένα θάλαμο που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση σιτηρών από τους αρχαίους Ρωμαίους, και στο υπόγειο του ένα μοναστήρι Φραγκισκανών, όπου οι μοναχές προετοίμαζαν τα σώματα των νεκρών.

Οι άντρες δεν είπαν τίποτα στη γυναίκα του σπιτιού, τη μητέρα τους και σύζυγο του  Faggiano, Άννα –Μαρία, αλλά εκείνη κατάλαβε ότι οι δουλειές είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτό που είχαν προβλέψει. Τα μπάζα που έβγαζαν από το σκάψιμο έγιναν αντικείμενο περιέργειας για τους γείτονες που κάλεσαν την αστυνομία. Όταν έφτασαν οι αρμόδιοι, απαγόρευσαν στον  Faggiano τη συνέχιση των ανασκαφών με το επιχείρημα ότι δεν ήταν εγκεκριμένες. Μετά από ένα χρόνο επετράπη να συνεχίσει τις ανασκαφές του με την προϋπόθεση ότι οι υπάλληλοι της πολιτιστικής κληρονομιάς θα παρατηρούσαν το έργο. Ένας υπόγειος θησαυρός είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται. Αρχαία αγγεία, ρωμαϊκά λατρευτικά μπουκάλια, ένα αρχαίο δαχτυλίδι με χριστιανικά σύμβολα, μεσαιωνικά αντικείμενα, κρυμμένες τοιχογραφίες.

 

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Το μουσείο Faggiano σήμερα

 

Ένας αξιωματούχος του Ιταλικού Υπουργείου πολιτιστικής κληρονομιάς δήλωσε ότι το σπίτι του Faggiano «έχει στρώματα που είναι αντιπροσωπευτικά του συνόλου σχεδόν της ιστορίας της πόλης, από τους Ρωμαίους και τα μεσαιωνικά  έως τα βυζαντινά χρόνια". Οι αρχές της πόλης τον άφησαν να συνεχίσει τη δουλειά του με τους γιούς του και την εκτενή έρευνα στα υπόγεια του σπιτιού του. Το σπίτι είχε γίνει η λευκή του φάλαινα, η εμμονή και το όνειρό του.

 

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Το μουσείο Faggiano σήμερα

 

Σήμερα το κτίριο είναι το Μουσείου Faggiano, ένας ανεξάρτητο αρχαιολογικό μουσείο που έχει εγκριθεί από τις αρχές του Λέτσε. Μεταλλικά κλιμακοστάσια επιτρέπουν στους επισκέπτες να κατέβουν στους υπόγειους θαλάμους, ενώ τμήματα του δαπέδου από γυαλί υπογραμμίζουν τα ιστορικά στρώματα του κτιρίου.

Ο κύριος  Faggiano είναι πλέον ικανοποιημένοι με το μουσείο του, αλλά ο ίδιος δεν έχει ξεχάσει την τρατορία που ήθελε να ανοίξει. Αγόρασε ένα άλλο μαγαζί και προγραμμάτισε να το ανοίξει με την προϋπόθεση ότι δε θέλει καμία ανακαίνιση. Ο ίδιος δε θέλει να ακουμπήσει ξανά φτυάρι.

 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Το μουσείο Faggiano σήμερα
 Ένα μουσείο που ξεκίνησε επεισοδιακά από μια σπασμένη σωλήνα Facebook Twitter
Το μουσείο Faggiano σήμερα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ