«Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε»: Μπορούμε πράγματι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας;

«Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε»: Μπορούμε πράγματι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας; Facebook Twitter
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του Ζία Χάιντερ Ράχμαν, το "Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε" υπήρξε καρπός έντονης εσωτερικής αναζήτησης, μετά την παραίτησή του από την Goldman Sachs κι αφού είχε ταξιδέψει πολύ. Μια ανάλογη υπαρξιακή περιπέτεια αναδύεται κι από το μυθιστόρημά του, ο πραγματολογικός πλούτος του οποίου μοιάζει απέραντος.
1

Πόσο μπορούμε να εμπιστευόμαστε τις αισθήσεις μας; Μέχρι ποιου σημείου είμαστε υπεύθυνοι για τις συνέπειες μιας συγκεκριμένης πράξης; Μπορούμε πραγματικά να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας; Ή μήπως οι επιλογές μας είναι προκαθορισμένες από την καταγωγή και την κοινωνική μας τάξη;

Να μερικά από τα ερωτήματα που θέτει ο Ζία Χάιντερ Ράχμαν στο παρθενικό του μυθιστόρημα "Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε" (μετ. Α. Μιχαηλίδης, εκδ. Πόλις): ένα στοχαστικό και ταυτόχρονα συναρπαστικό έργο «για τη διάλυση των κρατών, τον πόλεμο κατά τον 21ο αιώνα, τον γάμο στην αγγλική αριστοκρατία και τα μαθηματικά του έρωτα», που εκτυλίσσεται ανάμεσα στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και την Καμπούλ μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου.

Ένα μυθιστόρημα που θυμίζει το «Στόουνερ», το «Confiteor», το «Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ» κυρίως, και το οποίο έκανε μεγάλη αίσθηση το 2014, όταν πρωτοκυκλοφόρησε.

Ο Ράχμαν έπλασε τον Ζαφάρ με βάση τις δικές του ανησυχίες, έδεσε τον ήρωά του στο άρμα ενός άδοξου, βασανιστικού έρωτα, κι άφησε τον εαυτό του ελεύθερο ν' αρδεύσει από όλα τα γνωστικά πεδία που του ήταν γνώριμα -μαθηματικά, ιστορία, φιλοσοφία, λογοτεχνία, διεθνείς σχέσεις, οικονομικά, πολιτική.

Στο βιογραφικό του Ζία Χάιντερ Ράχμαν δεν δηλώνεται η ηλικία του –πρέπει να πλησιάζει τα πενήντα. Ούτε ο κεντρικός πρωταγωνιστής του «Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε», ο Ζαφάρ, γνωρίζει ποια ακριβώς χρονιά γεννήθηκε.

Γεγονός είναι πως, όπως κι ο ήρωάς του, ο Ζία Χάιντερ Ράχμαν κατάγεται από το Μπανγκλαντές (αυτήν την αιματοκυλισμένη γωνιά της νοτιοανατολικής Ασίας που αποσχίστηκε από το Πακιστάν το 1971), μεγάλωσε στη Βρετανία, σπούδασε μαθηματικά και νομικά στα καλύτερα πανεπιστήμια της Δύσης (Οξφόρδη, Κέμπριτζ, Γιέιλ), εργάστηκε ως ανώτερο στέλεχος στον χρηματοπιστωτικό τομέα κι έπειτα άλλαξε ρότα, στρεφόμενος προς την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την πάταξη της διαφθοράς σε διεθνές επίπεδο.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το «Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε» υπήρξε καρπός έντονης εσωτερικής αναζήτησης, μετά την παραίτησή του από την Goldman Sachs κι αφού είχε ταξιδέψει πολύ. Μια ανάλογη υπαρξιακή περιπέτεια αναδύεται κι από το μυθιστόρημά του, ο πραγματολογικός πλούτος του οποίου μοιάζει απέραντος.

Ο Ράχμαν έπλασε τον Ζαφάρ με βάση τις δικές του ανησυχίες, έδεσε τον ήρωά του στο άρμα ενός άδοξου, βασανιστικού έρωτα, κι άφησε τον εαυτό του ελεύθερο ν' αρδεύσει από όλα τα γνωστικά πεδία που του ήταν γνώριμα -μαθηματικά, ιστορία, φιλοσοφία, λογοτεχνία, διεθνείς σχέσεις, οικονομικά, πολιτική.

Αρχικά, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου δίνει την εντύπωση κλοσάρ. Τέτοια εικόνα παρουσιάζει ο Ζαφάρ το φθινόπωρο του 2008, σε μια αριστοκρατική γειτονιά του Λονδίνου, όταν εμφανίζεται στο κατώφλι ενός παλιού συμφοιτητή του απ' την Οξφόρδη –επίσης νοτιοασιάτη αλλά από τους προνομιούχους- με τον οποίο, είκοσι χρόνια τώρα, είχε κόψει κάθε επαφή. «Έδειχνε να βρίσκεται σε κατάσταση έντονης σύγχυσης. Δεν μιλούσε ασυνάρτητα αλλά με μια παράξενη σοβαρότητα, κι έμοιαζε να συνεχίζει μια συζήτηση που είχε διακοπεί...».

Στην Οξφόρδη, μαθαίνουμε, ο ίδιος άνθρωπος- μια μαθηματική ιδιοφυΐα!- ακτινοβολούσε ως εστέτ. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, ο Ζαφάρ έμοιαζε τόσο έξυπνος, τόσο γοητευτικός, τόσο συμφιλιωμένος με τον εαυτό του και τους άλλους, που ήταν αδύνατον ν' αντιληφθεί κανείς τι καταιγίδα μαινόταν μέσα του.

Στις αρχές του ΄90, τότε που ξεκινούσε την καριέρα του στην Γουόλ Στριτ, αν ο Ζαφάρ αποφάσιζε ν' ανοίξει τα χαρτιά του, θα συστηνόταν κάπως έτσι: «Ξεκίνησα από πολύ μακριά, από μια καλύβα που την περίοδο των βροχών γεμίζει λάσπη, από ένα μέρος του κόσμου που το γνωρίζετε μόνο ως χωματερή για τη δυστυχία. Ως παιδί, ζούσα για έναν χρόνο στο υπόγειο ενός ετοιμόρροπου κτιρίου, σ' ένα διαμέρισμα με δυό δωμάτια και κοινόχρηστη τουαλέτα.

Όποτε προσπαθώ να φέρω στον νού μου την κουζίνα, βλέπω μόνο τη μισή, το κομμάτι που δεν είχε αρουραίους. Μεγάλωσα στις χειρότερες συνοικίες του Λονδίνου. Με κλωτσούσαν και μ' έφτυναν εξαιτίας της φυλής μου. Κάποιοι δάσκαλοι με έστελναν σε τάξεις για καθυστερημένα, γιατί νόμιζαν πως είμαι ηλίθιος επειδή παρέμενα σιωπηλός. Στη σύντομη ζωή μου πέρασα δια πυρός και σιδήρου μέχρι να φτάσω εδώ. Έχω τσαγανό λοιπόν;».

Τι απέγινε εκείνος ο άνθρωπος; Τι του συνέβη στο μεσοδιάστημα; Γρήγορα αντιλαμβανόμαστε πως ό,τι διαβάζουμε είναι η περιπέτεια του Ζαφάρ όπως την αφηγείται –μ' εκφραστική δεινότητα!- ο παλιός συμφοιτητής του, με βάση τις σημειώσεις που του εμπιστεύτηκε και τις εκμυστηρεύσεις που του έκανε ο Ζαφάρ το φθινόπωρο του 2008.

Ο αφηγητής –πακιστανικής καταγωγής, γεννημένος στις ΗΠΑ, κι αναθρεμένος μέσα στην αριστοκρατία του χρήματος και του πνεύματος- ανασυνθέτει γραπτώς την ιστορία του Ζαφάρ με την ελπίδα να καταλάβει καλύτερα και τον εαυτό του.

Ο Ζαφάρ, ως αυτοδημιούργητος, είχε καταλάβει στη φαντασία του «τη θέση ενός τοτέμ», ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι «δεν είμαστε δεσμώτες της ζωής που διάγουμε», και η επίσκεψή του τον είχε βρει σ' εύθραστη κατάσταση.

Η σταδιοδρομία του είχε χτιστεί πάνω στα πάλαι ποτέ κερδοφόρα τοξικά παράγωγα, και τώρα η εταιρεία του θέλει να τον κρεμάσει στην πλατεία για να ικανοποιήσει τη δίψα του κοινού για αίμα...

Έχοντας μείνει σ' έναν γάμο άγονο, χωρίς αγάπη, έχοντας προσκολληθεί χωρίς όρια στα υλικά αγαθά, έχοντας κάνει επιλογές κόντρα στις βαθύτερες επιθυμίες του, ο (πάντα ανώνυμος) αφηγητής ευελπιστεί ότι, κατανοώντας τη διαδρομή του Ζαφάρ, θα δει πώς αλλιώς θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και για τον ίδιο.

Ο όψιμος διάλογος των παλιών φίλων φωτίζει αλλιώς τα περασμένα - σαν να μπαίνει ένας μεγεθυντικός φακός πάνω στο ταξικό τους χάσμα, τις ιδεολογικές τους μεταπτώσεις, τις μαύρες τρύπες της σχέσης τους. Κάθε τόσο ανασύρονται στην επιφάνεια παγίδες, προδοσίες, απάτες που συνέβαιναν και παλιότερα μπροστά τους, αλλά δεν μπορούσαν να τις δουν. Αλίμονο, τίποτε καινούριο, τίποτε νέο δεν είναι ορατό, «παρά μόνο υπό το φως των όσων γνωρίζουμε»...

Διόλου τυχαία, το βιβλίο του Ράχμαν ανοίγει και κλείνει με αναφορές σ' ένα από τα σπουδαιότερα μαθηματικά επιτεύγματα του 20ου αιώνα, στο θεώρημα της Μη πληρότητας του Γκέντελ. Μια ανακάλυψη που αμφισβητεί τη βεβαιότητα εκεί όπου θα την περιμέναμε περισσότερο. Ένα θεώρημα που μας διδάσκει ότι υπάρχουν μαθηματικές αλήθειες για τις οποίες δεν θα μπορέσει ποτέ να βρεθεί απόδειξη.

«Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε»: Μπορούμε πράγματι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας; Facebook Twitter
Διόλου τυχαία, το βιβλίο του Ράχμαν ανοίγει και κλείνει με αναφορές σ' ένα από τα σπουδαιότερα μαθηματικά επιτεύγματα του 20ου αιώνα, στο θεώρημα της Μη πληρότητας του Γκέντελ.

Ο χώρος των μαθηματικών όπου «όλα υπάρχουν παντού και για πάντα», αυτός ο μοναδικός κλάδος «όπου το κοινωνικό στάτους, η θέση και η αυθεντία δεν αξίζουν δεκάρα», λειτουργεί για τον Ζαφάρ ως ιδανικό καταφύγιο για ένα διάστημα.

Στη συνέχεια, θ' αγκιστρωθεί στο δόλωμα του έρωτα. Μήπως προσπαθώντας να γίνει αποδεκτός από ένα περιβάλλον που τον ξεπερνούσε, ο Ζαφάρ υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του; Τι τον διέλυσε; Τι τον οδήγησε ως το Αφγανιστάν;

Πώς εγκατέλειψε τον κόσμο των εταιρειών και «την καλλιέργεια ενός εαυτού που να ταιριάζει με την κοινωνία των υπολοίπων», για ν' αναλάβει δράση στην άκρη της γης, στον γενέθλιο τόπο του; Και, πάνω απ' όλα, για ποιά κρίματά του νιώθει την ανάγκη ν' απολογηθεί;

Παρ' ότι ο ίδιος ο Ράχμαν, στις συνεντεύξεις του, δηλώνει πεσιμιστής, το «Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε», από μια άποψη, είναι αισιόδοξο: ξεδιπλώνει την ιστορία ενός χαρισματικού, ταπεινής καταγωγής ανθρώπου που αφοσιώθηκε στην αναζήτηση της γνώσης όχι για να βελτιώσει τον εαυτό του αλλά για να καταφέρει να πατήσει σε στέρεο έδαφος. Ενός ανθρώπου που έζησε τη ζωή του «δεχόμενος απανωτά χτυπήματα και παραμένοντας όρθιος».

Από μια άλλη άποψη, ωστόσο, είναι πολύ στενάχωρο έργο, πολύ απομυθοποιητικό. Ο Ζία Χάιντερ Ράχμαν περνάει από κόσκινο τις φιλελεύθερες δυτικές ελίτ, τις διαποτισμένες από τις αρχές του οριενταλισμού και της πολιτικής ορθότητας, που πατούν πάνω στον βράχο του ευρωπαϊκού διαφωτισμού για να φέρουν όλον τον κόσμο στα μέτρα τους.

Δεν χαρίζεται καθόλου στις στρατιές των ΜΚΟ και του εκστρατευτικού σώματος των «νέων ιεραποστόλων» που εφόρμησαν το 2002 ν' ανοικοδομήσουν το Αφγανιστάν βαυκαλιζόμενοι ότι θα κάνουν τη διαφορά μόνο και μόνο επειδή δήλωναν καλοπροαίρετοι.

Παίζοντας στα δάχτυλα τις γεωπολιτικές ισορροπίες, ο συγγραφέας ανατρέχει στις συνέπειες του τέλους της βρετανικής αποικιοκρατίας στην Κεντρική Ασία, δηλώνει πίστη στο αμερικανικό όνειρο «που κάνει κάθε Βρετανό να κοκκινίζει από αμηχανία», και μας προσφέρει στο πιάτο τους μηχανισμούς που προκάλεσαν το παγκόσμιο οικονομικό κραχ.

Μιλάει για τον καημό του εξόριστου ν' αποκτήσει ρίζες αλλά και για την ασφυξία που φέρνει ο κοινωνικός κορσές, μιλάει για την αγάπη που είναι η άλλη πλευρά του μίσους, όπως μιλάει και για τη βία που ελλοχεύει μέσα μας και, κάποια στιγμή, μπορεί να εκτοξευστεί με λύσσα πάνω σ' εκείνον που μας έχει ταπεινώσει...

Πόσο αλαζονικό είναι να πιστεύουμε ότι είμαστε υπεράνω της οργής, πόσο μάταιο είναι να θέλουμε να ελέγξουμε έναν κόσμο που μας περιλαμβάνει, λέει με τον τρόπο του Ράχμαν. Ίσως πράγματι, η μοναδική αποστολή που μπορούμε ν' αναλάβουμε ως θνητοί, «είναι να αφήσουμε τις ερωτήσεις να ξεδιπλώνονται, να μπαίνουμε στο ποτάμι χωρίς να ξέρουμε αν θα μας βγάλει στη θάλασσα, και να αποδεχόμαστε πως είμαστε υπηρέτες της ζωής».

Βιβλίο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πολύ μακριά από το σπίτι: Το νέο βιβλίο του Πίτερ Κάρεϊ κυκλοφορεί στα ελληνικά

Βιβλίο / Πολύ μακριά από το σπίτι: Το νέο βιβλίο του Πίτερ Κάρεϊ κυκλοφορεί στα ελληνικά

Ο βραβευμένος με δύο Booker συγγραφέας επιστρέφει με ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που αναμένεται να βγει στα βιβλιοπωλεία σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύει αποκλειστικά η LiFO
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μαρκ Μαζάουερ: Tα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τροφοδοτούν έναν βίαιο διάλογο

Συνεντεύξεις / Μαρκ Μαζάουερ: Tα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τροφοδοτούν έναν βίαιο διάλογο

Ο Bρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, σε μια συζήτηση για το χθες και το σήμερα, την κρίση στην Ευρώπη, τα social media, τον Τραμπ, τον Γιάννη Μπουτάρη, την απώλεια του πατέρα του, αλλά και τη δική του πηγή ευτυχίας, με αφορμή το καινούργιο του βιβλίο
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ο θρύλος του Ασλάν Καπλάν»: Tο μεγάλο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη

Βιβλίο / «Ο θρύλος του Ασλάν Καπλάν»: Tο μεγάλο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη

Ο γνωστός συγγραφέας και δημιουργός επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο στον έρωτα και τη Θεσσαλονίκη, εξιστορώντας ένα μοιραίο ρομάντζο τις δραματικές ώρες της καταστροφικής πυρκαγιάς του 1917
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Πόσο αλαζονικό είναι να πιστεύουμε ότι είμαστε υπεράνω της οργής, πόσο μάταιο είναι να θέλουμε να ελέγξουμε έναν κόσμο που μας περιλαμβάνει, λέει με τον τρόπο του Ράχμαν. Ίσως πράγματι, η μοναδική αποστολή που μπορούμε ν' αναλάβουμε ως θνητοί, «είναι να αφήσουμε τις ερωτήσεις να ξεδιπλώνονται, να μπαίνουμε στο ποτάμι χωρίς να ξέρουμε αν θα μας βγάλει στη θάλασσα, και να αποδεχόμαστε πως είμαστε υπηρέτες της ζωής». Εξαιρετικός,φιλοσοφημένος,σοφός,επίλογος!Ενδιαφέρον αγούγεται το βιβλίο,ευχαριστούμε.