Βρέθηκα πρόσφατα σε ένα κάλεσμα όπου κλασικά υπήρχαν διάφοροι δίσκοι με καλούδια. Είχα φτάσει αργοπορημένη, κατευθείαν από τη δουλειά, κουρασμένη και αισθανόμουν ότι ήθελα κάτι γλυκό να μου τονώσει την ενέργεια.
«Φάε άφοβα», μου λέει ο φίλος μου που με είχε καλέσει, δείχνοντάς μου ένα δίσκο με γλυκά μπαλάκια. «Δεν παχαίνουν και είναι υγιεινά. Δεν έχουν καθόλου ζάχαρη». Δεν ήθελα και πολύ. Παίρνω ένα και αρχίζω να το μασουλάω ενώ ταυτόχρονα διαβάζω σε μια ταμπελίτσα που υπάρχει δίπλα: Ferrero balls: μπαλάκια από φουντούκι, κάσιους, βασιλικούς χουρμάδες, βερίκοκα και ωμό κακάο.
Είναι τέλειο, όσο πρέπει γλυκό και απίστευτα γευστικό. Χωρίς να το πολυσκεφτώ παίρνω κι ένα άλλο από τον δίσκο που υπάρχει ακριβώς δίπλα. Αυτή τη φορά δοκιμάζω τα raw chocolate espresso bliss balls – μπαλάκια από αμύγδαλα, αλεύρι καρύδας, ωμό κακάο, εσπρέσο, λάδι καρύδας, σιρόπι από σφένδαμο και ακατέργαστα κομμάτια κακάο. Επίσης νοστιμότατο. Με τα πολλά δοκιμάζω κι άλλα, με εξίσου ευφάνταστους συνδυασμούς.
Πολλοί φίλοι μου τα δοκιμάζουν και μου λένε: «ΟΚ, καλό είναι αλλά εγώ δεν είμαι της υγιεινής διατροφής, θέλω να πάω να φάω το νεγράκι του Τάσου». Εκεί, πάω πάσο. Είναι δεκτό κι αυτό.
Εντάξει το παραδέχομαι ότι μου αρέσει να ψάχνομαι και να δοκιμάζω όλα τα εναλλακτικά και υγιεινά. Έχω περάσει και μεγάλες περιόδους χορτοφαγίας, βιγκανισμού κ.λπ. Όμως πολύ συχνά οι γεύσεις των «υγιεινών» επιλογών με απογοητεύουν και με ρίχνουν πίσω στα λιπαρά και ανθυγιεινά.
Τα γλυκά όμως που δοκίμασα εκείνο το βράδυ με έκαναν να θέλω να ψάξω τον άνθρωπο που τα έφτιαξε γιατί κάτι μου έλεγε ότι θα δοκίμαζα κι άλλες ευχάριστες γλυκές εκπλήξεις.
Κι έτσι μια μέρα συνάντησα τη Λίζα. Ντροπαλή, αδύνατη και μικροκαμωμένη, άρχισε να μου μιλάει για τα ωμοφαγικά γλυκά της δίχως ζάχαρη που σιγά-σιγά αποκτούν φανατικό κοινό μέσα από τον λογαριασμό yumguiltyfree στο Instagram.
«Πάντα ήμουν γλυκατζού» ξεκινάει να μου λέει. Έφτιαχνε κέικ, τούρτες, ό,τι μπορείς να φανταστείς μέχρι που κάποια στιγμή σκέφτηκε ότι καταναλώνει πολλή ζάχαρη και είπε να δει τι μπορεί να κάνει για να την αντικαταστήσει.
«Ξέρεις με πιάνει πάντα αυτή η τάση να θέλω οπωσδήποτε να φάω κάτι γλυκό το απόγευμα και δεν μπορώ να το βγάλω με τίποτα από το κεφάλι μου. Παθαίνω υστερία. Ξεκίνησα λοιπόν να βλέπω διάφορες συνταγές online. Ε, και κόλλησα.
Στην αρχή έφτιαχνα μπάρες και μπαλίτσες. Στα αγγλικά τα λένε energy and protein bars and balls. Είμαι πολύ της γυμναστικής και εντελώς health freak και ξαφνικά ανακάλυψα έναν ολόκληρο κόσμο με γλυκά χωρίς ζάχαρη, αυγά, βούτυρο, κρέμα γάλακτος κι αλεύρι. Ενθουσιάστηκα.
Άρχισα να πειραματίζομαι και σιγά σιγά είδα ότι μπορεί κανείς να φτιάχνει γλυκά τα οποία δεν έχουν ζάχαρη, είναι ωμά, αρκετά από αυτά χαμηλοθερμιδικά και αν κανείς συνδυάσει σωστά τα υλικά είναι και πολύ-πολύ νόστιμα».
Πειραματιζόμενη λοιπόν άρχισε να φτιάχνει ωμοφαγικά γλυκά να τα δίνει σε φίλους και γνωστούς να τα δοκιμάσουν, κυρίως στο γυμναστήριο που πηγαίνει.
«Ακούγανε ότι έχουν πρωτεΐνη μέσα και δεν έχουν πολλές θερμίδες και μου λέγανε αποκλείεται "όλα αυτά συνήθως είναι αηδίες". Δοκιμάζοντάς τα τους άρεσαν και θυμάμαι να μου λένε "αποκλείεται να μην έχει μέσα ζάχαρη αυτό". Φυσικά και δεν είχαν», λέει χαμογελώντας.
Ενώ τα γλυκά της γίνονταν ανάρπαστα κάποιοι φίλοι της που είχαν δικά της εργαστήρια την πλησίασαν και της ζήτησαν να φτιάχνει μπάρες και μπαλίτσες για τα μαγαζιά τους. «Όλα ήρθαν από μόνο τους. Είναι απίστευτο αυτό». Έφτιαξε λοιπόν τον λογαριασμό στο Instagram και μέσα από εκεί απέκτησε το δικό της κοινό που της παραγγέλλει ωμοφαγικές τούρτες και άλλα γλυκά χωρίς ζάχαρη.
«Κάνοντας μια μικρή έρευνα για να δω τι είδους φυσικά γλυκαντικά υπάρχουν βρήκα κάποια που γνώριζα ήδη όπως το μέλι που αγαπώ πολύ, την αγαύη που δεν συμπαθώ καθόλου και τη στέβια που σιχαίνομαι. Γνώρισα όμως και τον σφένδαμο που λάτρεψα αλλά ανακάλυψα και άλλα που δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφθώ από μόνη μου. Οι χουρμάδες για παράδειγμα, ειδικά οι βασιλικοί, είναι το κάτι άλλο. Όπως και για παράδειγμα στην προσπάθειά μου να κάνω ωμοφαγική τούρτα ανακάλυψα την κρέμα που γίνεται μονάχα από κάσιους».
Στην αρχή έκανε αυτά τα μπαλάκια με βάση τους χουρμάδες και τους ξηρούς καρπούς. «Τρως ένα και σου δίνει φοβερή ενέργεια και δεν θες άλλο. Επίσης, δεν σε λιγώνει. Δεν έχει αυτό το χαρακτηριστικό της ζάχαρης που σε στέλνει και μετά σε ρίχνει. Είναι κάτι που σε κρατάει και έχει καλές θερμίδες. Έχει πρωτεΐνη και καλά λιπαρά. Δεν είναι το ίδιο με το να φας μια πάστα φουλ στη ζάχαρη. Τώρα τελευταία έχω ανακαλύψει και τα δικά μας σύκα Κύμης που είναι φανταστικά», λέει ενθουσιασμένη.
Πώς τα παρασκευάζει όμως; «Δεν χρησιμοποιώ μίξερ αλλά ένα πολυκοπτικό μηχάνημα, κάτι σαν ένα multi αλλά πιο μεγάλο. Αλέθω όλα τα υλικά μου, κι έτσι έχω το μείγμα μου. Χτυπώντας τα, τα υλικά βγάζουν το δικό τους λάδι. Μετά φτιάχνω στο χέρι τις μπαλίτσες ή ανοίγω το υλικό σε φλατ επιφάνεια και κόβω τις μπάρες μου ή φτιάχνω τη βάση για τα κέικ μου».
Στη συνέχεια άρχισε να πειραματίζεται με τούρτες και μπήκε στη διαδικασία να δει πώς γίνονται τα γλυκά με αυτό τον τρόπο. «Είδα ότι χρησιμοποιώντας τη βάση αυτή (χουρμάδες, σύκα, ξηροί καρποί) μπορώ να φτιάξω τα πάντα. Για παράδειγμα φτιάχνω ένα ωμοφαγικό cheesecake με κρέμα από κάσιους. Στην ουσία αφήνεις τα κάσιους να μουλιάσουν για 24 ώρες για να μαλακώσουν και να αφρατέψουν και χτυπώντας τα για αρκετή ώρα έρχονται και γίνονται κρέμα.
Επίσης, μπορείς να παίξεις κι άλλο. Μπορείς να φτιάξεις φουντουκόκρεμα που αν προσθέσεις και κακάο είναι σαν να τρως Nutella. Τα φουντούκια δεν χρειάζεται καθόλου να τα μουλιάσεις. Τα χτυπάς κατευθείαν και γίνονται κρέμα, προσθέτεις και λίγο μέλι ή σφένδαμο για τη γλύκα και έχεις μια τέλεια γεύση».
Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μπορεί να κάνει κανείς φτάνει να μπει σε αυτή τη διαδικασία. Μπορείς να ανακαλύψεις πολλούς νέους τρόπους. «Τους περισσότερους βέβαια τους ξενίζει αυτό. Πολλοί φίλοι μου μού λένε "Τι; Δεν έχει αλεύρι; Πώς γίνεται;" Πολλοί είναι και δύσπιστοι».
Καθώς την ακούω αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να φτιάξει κανείς γλυκά με όλα αυτά τα μη-συμβατικά υλικά. «Κοίτα είναι όσο δύσκολο είναι να κάνεις ένα κλασικό γλυκό μείον τον χρόνο ψησίματος. Οπότε μπορώ να πω ότι ίσως είναι και λιγότερο χρονοβόρο.
Και θα σου πω και κάτι άλλο. Εγώ το βρίσκω και πιο απελευθερωτικό διότι στην κλασική ζαχαροπλαστική πρέπει να είσαι εντελώς ακριβής με τις αναλογίες σε αντίθεση με τα ωμοφαγικά γλυκά που δεν θα γίνει καταστροφή αν παίξεις με λίγα γραμμάρια πάνω-κάτω.
Όμως αυτό που πρέπει να τονίσω είναι ότι δεν έχεις το αποτέλεσμα που περιμένει κανείς από τα κλασικά γλυκά. Γι' αυτό και αυτά τα γλυκά απευθύνονται σε ανθρώπους που θέλουν το κάτι άλλο.
Πολλοί φίλοι μου τα δοκιμάζουν και μου λένε. "ΟΚ, καλό είναι αλλά εγώ δεν είμαι της υγιεινής διατροφής, θέλω να πάω να φάω το νεγράκι του Τάσου". Εκεί, πάω πάσο. Είναι δεκτό κι αυτό. Πρέπει να θέλεις να προσέχεις αυτό που καταναλώνεις για να μπεις στη διαδικασία να φτιάχνεις ή να τρως ωμοφαγικά γλυκά.
Η Λίζα φτιάχνει κι άλλα ωραία. Κάτι φανταστικά Twix bars με αλεύρι καρύδας, σιρόπι σφενδάμου, βασιλικούς χουρμάδες, αμυγδαλοβούτυρο και ωμό κακάο ή ένα απίστευτο cheesecake με βάση τα αμύγδαλα και τους βασιλικούς χουρμάδες αλλά και σιρόπι σφενδάμου και γέμιση macademia με χυμό από lime.
«Κι είμαι ακόμα στην αρχή. Υπάρχουν πολλά πράγματα εκεί έξω με τα οποία μπορείς να πειραματιστείς. Χρειάζεται ανοικτό μυαλό και να δοκιμάζει κανείς. Πολλοί μου λένε "μα, θέλω να φάω γλυκό, δεν θέλω να φάω κάτι που να έχει γεύση σαν χώμα". Και δεν τους αδικώ.
Υπάρχουν πολλά τέτοια γλυκά που κυκλοφορούν στο εμπόριο και έχουν χάλια γεύση. Τρελαίνομαι όταν βλέπω κάτι μπάρες που τις πουλάνε για «υγιεινές», κι αν δεις τα συστατικά τους θα φρίξεις. Κι όμως πολύς κόσμος δεν τα κοιτάει αυτά τα και τα καταναλώνει χωρίς να το ψάχνει. Υπάρχει βέβαια μια μικρή μερίδα κόσμου που είναι πιο υποψιασμένοι. Όμως τα δικά μου γλυκά δεν έχουν καμία σχέση. Το λέω με απόλυτη σιγουριά».
