Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει;

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter
Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Το σύστημα πρόνοιας έχει τη δυνατότητα να υπηρετήσει την ατομική ανάγκη και επιθυμία; Και ποιος μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό και επίμονο ερώτημα του γονέα: «Τι θα γίνει το παιδί μου, όταν εγώ φύγω;», είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία καταπιάνεται το θεατρικό έργο της ανήσυχης ομάδας «Εν δυνάμει» σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου
0

«Η ζωή είναι καλύτερη όταν τη μοιραζόμαστε όλοι μαζί δημιουργικά», είναι το σύνθημα στο οποίο στηρίζεται η παράσταση «Το "άλλο" σπίτι» που θα ανέβει το Σάββατο στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. «Ποια θέση έχει η φαντασία στον πραγματικό κόσμο; Πώς μπορεί να διαμορφώσει τον προσωπικό και το δημόσιο χώρο; Τι είναι σπίτι; Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Το σύστημα πρόνοιας έχει τη δυνατότητα να υπηρετήσει την ατομική ανάγκη και επιθυμία; Και ποιος μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό και επίμονο ερώτημα του γονέα: «Τι θα γίνει το παιδί μου, όταν εγώ φύγω;», είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία καταπιάνεται το θεατρικό έργο της ανήσυχης ομάδας «Εν δυνάμει» σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου.  ιδρύθηκε το 2008 από την Ελένη Δημοπούλου και τη Μαρία Ιωαννίδου, με βασικό στόχο την πλήρη ένταξη ατόμων με δυνητικές ικανότητες στην κοινωνία.  Η Ελένη Ευθυμίου που γεννήθηκε το  1986 στο Έξετερ της Αγγλίας, δραστηριοποιείται στον καλλιτεχνικό χώρο ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και τραγουδίστρια ενώ είναι υπέρμαχος της  ιδέας «πως το θέατρο είναι μια συνεχής διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της ανθρώπινης κατάστασης και της κοινωνίας». Έχει επιλέξει νέες αισθητικές φόρμες στο θέατρο ενώ προτιμά να πειραματίζεται με στοιχεία της μουσικής, των εικαστικών τεχνών, του κινηματογράφου, της μυθοπλασίας αλλά και του ντοκιμαντέρ.

Το "Άλλο" σπίτι είναι μία σειρά από ιστορίες που απαντούν στο ερώτημα τι σημαίνει σπίτι για τον καθένα μας και πώς θα θέλαμε να ζούμε. Το ερώτημα αρχικά το απαντήσαμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας αλλά επισκεφτήκαμε και χώρους ανθρώπων που βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ζουν μακριά από το σπίτι τους, μιλήσαμε μαζί τους και μπήκαμε για λίγο στην πραγματικότητά τους. Μέσα από το "Άλλο" σπίτι επιδιώκουμε πιο πολύ να θέσουμε ερωτήματα για το πώς θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να ζουν μία αξιοπρεπή ζωή. Θέλουμε οι θεατές να ονειρευτούν μαζί μας μία καλύτερη ζωή»

Τι είναι το «Άλλο Σπίτι» αλλά και τι θέλουν  να μεταδώσουν  στο κοινό που θα την δει, ρωτώ την σκηνοθέτιδα Ελένη Ευθυμίου. «Το "Άλλο" σπίτι είναι μία σειρά από ιστορίες που απαντούν στο ερώτημα τι σημαίνει σπίτι για τον καθένα μας και πώς θα θέλαμε να ζούμε. Το ερώτημα αρχικά το απαντήσαμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας αλλά επισκεφτήκαμε και χώρους ανθρώπων που βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ζουν μακριά από το σπίτι τους, μιλήσαμε μαζί τους και  μπήκαμε για λίγο στην πραγματικότητά τους. Μέσα από το "Άλλο" σπίτι  επιδιώκουμε πιο πολύ να θέσουμε ερωτήματα για το πώς θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να ζουν μία αξιοπρεπή ζωή. Θέλουμε οι θεατές να ονειρευτούν μαζί μας μία καλύτερη ζωή», λέει. Θεωρείτε ότι ως κοινωνία έχουμε ακόμα αρνητικό πρόσημο στην συμπεριφορά μας  σε ανθρώπους με αναπηρία, στους «Άλλους» που παρακολουθούμε στο θεατρικό; «Σε ατομικό και προσωπικό επίπεδο σίγουρα οι αποστάσεις έχουν μικρύνει αλλά σε κοινωνικό και δημόσιο πλαίσιο οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων παραμένουν δυστυχώς πολύ πίσω σε σχέση με την πρόοδο της εποχής», τονίζει.  

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter
Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Το «άλλο» σπίτι είναι μια παράσταση που προέκυψε ως αποτέλεσμα πολύμηνης έρευνας, αφού είχαν προηγηθεί στοχευμένα εργαστήρια, ερωτηματολόγια και αυτοσχεδιασμοί της ομάδας «Εν δυνάμει», όσο και συνεντεύξεις ανθρώπων που βρίσκονται εκτός της οικογενειακής δομής και προστασίας όπως γηροκομεία, άσυλα, ορφανοτροφεία και οικοτροφεία. Τι είναι αυτό που μας λείπει ως χώρα στο θέμα της ισότητας των ατόμων και τι σας δίδαξε η εμπειρία της πολύμηνης έρευνας που κάνατε; «Η βαθιά και ουσιαστική ρεαλιστική σκέψη ότι κάθε άνθρωπος είναι το ίδιο σημαντικός με εμάς τους ίδιους. Νομίζω πως σαν χώρα είμαστε προοδευτικοί μόνο στην επιφάνεια και καθόλου στην ουσία. Μέσα από την έρευνα επισκεφτήκαμε ιδρύματα της χώρας με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης αλλά και ιδρύματα με πιο σύγχρονες αντιλήψεις για την δημόσια συμβίωση. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι ακόμα και εκεί όπου οι συνθήκες ήταν οι καλύτερες και οι αντιλήψεις ήταν οι πιο προχωρημένες, το σύστημα πρόνοιας διατηρεί την κληρονομιά από το παρελθόν: χώροι που δεν ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να εκφράζουν άνετα και ελεύθερα την προσωπικότητα τους, χώροι όπου η πρόνοια περιορίζεται μόνο στην κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων. Η οικονομική κρίση επίσης έχει εντείνει τη δυσκολία να αλλάξουν αυτές οι συνθήκες. Το σύστημα της αποασυλοποίησης για παράδειγμα, (σπίτια στο κέντρο της πόλης όπου ζουν άνθρωποι που μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται έχοντας την επιτήρηση του ιδρύματος) ενώ άρχισε να εφαρμόζεται  πριν από μερικά χρόνια σήμερα δεν υποστηρίζεται και δεν αναπτύσσεται, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις οι άνθρωποι να επιστρέφουν στην ιδρυματοποιημένη ζωή» επισημαίνει η κ. Ευθυμίου. Ένα από τα ερωτήματα της παράστασης είναι  ποια θέση έχει η φαντασία στο πραγματικό κόσμο; Εσείς τι απαντάτε; «Η φαντασία έχει τη θέση που ο καθένας της δίνει. Το ζήτημα είναι να μην ξεχνάμε να τη βάζουμε στη ζωή μας μιας και η επίδρασή της είναι θεραπευτική», αναφέρει.

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος και τι υλικά χρειάζεται ώστε να μην παραμείνει ένα άπιαστο όνειρο; «Ο κόσμος μπορεί να αλλάξει όταν ο καθένας μας μετατοπίσει λίγο τις ανάγκες του, βγει από τον μικρόκοσμό του, βελτιώσει το γύρω κόσμο του και αρχίσει να τον μοιράζεται. Μέσα στην ομάδα "Εν δυνάμει" έζησα αυτήν την πραγματικότητα και πλέον πιστεύω πως δεν είναι άπιαστο όνειρο αυτό». Η Ελένη πιστεύει πως ενώ οι άνθρωποι παλεύουμε  για να είμαστε ξεχωριστοί, τελικά κάνουμε τα πάντα για  να είμαστε ίδιοι σε όλα. Επομένως, πότε ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος; «Ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος όταν έχει επιλογές οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στις βασικές του ανάγκες, όταν μπορεί να είναι εκεί που θέλει, να ζει με όποιον θέλει και να κάνει αυτό που πραγματικά επιθυμεί η καρδιά του». Κλείνοντας την συζήτηση, τη ρωτώ αν έχει απάντηση στο βασικό σύνθημα της παράστασης και αν η ζωή τελικά είναι καλύτερη όταν την μοιραζόμαστε όλοι μαζί δημιουργικά. «Η ζωή είναι βέλτιστη όταν τη μοιραζόμαστε όλοι μαζί, πόσο μάλλον όταν την μοιραζόμαστε δημιουργικά», καταλήγει.  

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Ιnfo:

Το "άλλο" σπίτι 

9-24 Iανουαρίου 2016

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών - Μικρή Σκηνή

Λεωφόρος Συγγρού 107-109

www.sgt.gr

Εισ.: Κανονικό: 12 € / Μειωμένο ή παρέες (5+ άτομα): 9 € / ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 € / Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

Πρωινές παραστάσεις για σχολεία (Τρίτη-Παρασκευή, 11:00-13:15) και απογευματινές παραστάσεις για το κοινό:

Σάββατο 9 Ιανουαρίου | 21:00 / Κυριακή 10 Ιανουαρίου | 19:00 / Σάββατο 16 Ιανουαρίου | 12:00 και 21:00 / Κυριακή 17 Ιανουαρίου | 19:00 / Σάββατο 23 Ιανουαρίου | 12:00 και 21:00 / Κυριακή 24 Ιανουαρίου | 19:00

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ