Με ρώτησε νεαρή μου φίλη τι μπορείς να κάνεις για ν’ αντιμετωπίσεις τη δραματική ανεργία που βλέπεις γύρω σου. Όπως μου είπε, υπολογίζει ότι δύο στους τρεις νέους δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Το συνδυάζω με την πρόσκληση που είχα να καταθέσω την άποψή μου στην εκδήλωση «Ο γονιός του 21ου αιώνα» (19-2-2012), για τη νέα στάση που πρέπει να έχουμε απέναντι στα παιδιά μας. Σταχυολογώ μερικές σκέψεις.
Μιλάμε για ζωή ή καριέρα; Όσοι προσφέρονται να πουν μια άποψη σε παιδιά ή νέους, είναι χρήσιμο να σταματήσουν να μιλάνε μόνο για δουλειά και καριέρα. Συχνό «κόλλημα» στην Ελλάδα, όπως τόνισε μια Γερμανίδα φίλη που ζει στη χώρα μας. Αυτά που θα πούμε παρακάτω αφορούν και τη ζωή και τη σταδιοδρομία, λαμβάνοντας υπόψη πάντως ότι, λόγω ανεργίας, η εργασία θα παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην ποιότητα της ζωής μας.
Μήπως ανήκεις στο 5%; Ένα 5% περίπου των νέων στη χώρα μας δεν έχει να παλέψει πολλά, καθώς έχει στρωμένη δουλειά από την οικογένεια ή κάποια μοναδικά προσόντα. Αν δεν ανήκεις σε αυτό το 5%, τότε προσπάθησε να πλασαριστείς σ’ ένα 25% (περίπου) των νέων που θ’ αποκτήσουν ειδικά προσόντα και χαρακτηριστικά, δεξιότητες κι ενδιαφέροντα. Αν δεν μπεις σε αυτή την κατηγορία, τότε θα παλέψεις με την αυξανόμενη ανασφάλεια που βλέπουμε στην ελληνική κοινωνία. Νιώθω την ανάγκη να σ’ τα πω, 25χρονη φίλη, με έντονο τρόπο, γιατί πολλοί από αυτούς που συμβουλεύουν (γονείς κ.λπ.) έχουν μείνει στις προ 2010 αντιλήψεις. Αυτές έχουν σε μεγάλο βαθμό ακυρωθεί από την οικονομική κρίση. Έχουν ισοπεδωθεί... Ακολουθούν μερικές απλές σκέψεις:
«Πολίτης του κόσμου» ίσον μονόδρομος: Πολλά παιδιά στην ηλικία σου θέλγονται από τη χαλάρωση, τη γλυκιά ζωή στην Ελλάδα. Τα καταπίνει και αυτά η (γεωγραφική) εσωστρέφεια, μια από τις θανάσιμες αμαρτίες της Ελλάδας 1990-2010. Για τη ζωή σου και τη σταδιοδρομία σου προτείνω να βγάλεις το κεφάλι σου έξω από τα λιμνάζοντα νερά της χώρας. Μάθε τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες, με τα αγγλικά να τα ξέρεις σαν μητρική γλώσσα. Μη μείνεις στις γλώσσες, σπούδασε κουλτούρες άλλων λαών.
Μπες σε δίκτυα, φυσικά και online: Είσαι στο facebook για να συζητάς με φίλες/φίλους, κι αυτό δεν είναι κακό. Μην παραμελήσεις, όμως, μια πραγματικά δημιουργική δυνατότητα που παρέχουν τα social networks: διασυνδέσου με άλλα άτομα σε όλο τον κόσμο που έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα με σένα. Χρησιμοποίησε την αγάπη σου για ταξίδια, μέχρι το πάθος σου για ένα είδος μουσικής, προκειμένου να μπεις σε κοινότητες μέσα από τις οποίες θα ξεφύγεις από τις μικρές, καθημερινές παρέες. Αφού σπουδάζεις, δεν μπορεί, θα έχεις και κάποιο ενδιαφέρον γύρω από τις αναφορές του Χόλιγουντ σε θέματα ψυχολογίας/ψυχανάλυσης ή τις αναλογίες ομαδικών αθλημάτων με τις θεωρίες οργάνωσης. Ή κάτι αντίστοιχο, τέλος πάντων. Τι καλή αφορμή για να συνδυάσεις σκέψη με ψυχαγωγία. Δεν αρκούν πάντως οι online κοινότητες... Η καλύτερη κατάληξη είναι οι ομάδες που συναντιούνται εκτός ίντερνετ. Ο κόσμος είναι, πλέον, ένας και μια ζωντανή επικοινωνία ισοδυναμεί με 1.000 ψηφιακές επαφές. Κάνε το βήμα, αξίζει...
Άτυπη μάθηση, social μάθηση: Παραπονιέσαι ότι στο πανεπιστήμιο που πηγαίνεις οι ρυθμοί είναι πολύ χαλαροί και ότι τον περισσότερο καιρό παρασύρεσαι στα καφέ με τις παρέες και στα κλαμπ σε ατέλειωτα ξενύχτια. Δεν είναι ανάγκη να υιοθετήσεις κάποιο προτεσταντικό πρότυπο, αλλά, αν έχεις διάθεση, τότε υπάρχει τρόπος να έχεις πρόοδο στα θέματα της, μάθησης. Όπως λένε οι ειδικοί, εκτός από την τυπική μάθηση, μπορείς να προσφύγεις στην άτυπη (π.χ. σεμινάρια) και -πλέον- στη social: δεκάδες τα ερεθίσματα μέσα από τα social networks. To MIT και άλλα κορυφαία πανεπιστήμια διαθέτουν όλα τους τα μαθήματα, δωρεάν, στο ίντερνετ. Αν θες να δεις πώς μαθαίνουμε σήμερα, μπες στο danpontefract.com/?p=982.
To πρότζεκτ για εστίαση: Θα πούμε δυο λόγια εδώ, γιατί θα επανέλθουμε. Λες οτι βαριέσαι και πως η ανοργανωσιά του πανεπιστήμιου συν η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα της κοινωνίας λειτουργούν παραλυτικά εις βάρος σου. Αφού ομολογείς ότι έχεις χρόνο, βρες μια πρωτοβουλία που σου ταιριάζει. Μια εθελοντική κίνηση, από το να βοηθήσεις έναν κοινωνικό σκοπό μέχρι το να μπεις σ’ ένα επαγγελματικό πρότζεκτ. Θα τα ξαναπούμε γι’ αυτό το θέμα. Κλείνοντας, να κάνω αναφορά σε μια διαπίστωση: παρόλο που τα πράγματα γύρω μας εξελίσσονται πολύ άσχημα για τη νεολαία, υπάρχουν σήμερα νέες/νέοι που βρίσκουν ευκαιρίες. Τα ατού των περισσοτέρων δεν είναι οι σπουδές τους, αλλά δεξιότητες, γνώσεις, δικτύωση που κέρδισαν, καλλιεργώντας τα ενδιαφέροντά τους.
ΥΓ.: Φίλη μου, στα λέω με έμφαση, όχι γιατί έχω το αλάθητο μα για να σε προκαλέσω. Μέρος της επικοινωνίας μας είναι να με κοντράρεις με αντεπιχειρήματα. Θα ‘ναι καλό και για τους δυο μας.
σχόλια