Πάει κι αυτός…

Πάει κι αυτός… Facebook Twitter
Ο Γάλλος πρωθυπουργός μόλις υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο έπειτα από σφοδρές ενδοσυστημικές αντιδράσεις για τη σύνθεση της κυβέρνησης. Η παραίτησή του έγινε δεκτή. Φωτ.: Kay Nietfeld/picture alliance via Getty Images/Ideal Image
0


ΚΙ ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ,
πριν καν προλάβουμε να συνηθίσουμε τη φωνή και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, ο Σεμπαστιέν Λεκορνί γίνεται σήμερα το πρωί ο πέμπτος στη σειρά πρωθυπουργός του Μακρόν που βλέπει την κυβέρνησή του να καταρρέει, αυτήν τη φορά έπειτα από έναν μήνα θητείας και εντός μόλις δεκατεσσάρων ωρών από την ανακοίνωση των υπουργών του, σπάζοντας το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ του Μπαρνιέ που είχε αντέξει, όπως και να το κάνουμε, τρεις ολόκληρους μήνες. Ο Γάλλος πρωθυπουργός μόλις υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο έπειτα από σφοδρές ενδοσυστημικές αντιδράσεις για τη σύνθεση της κυβέρνησης. Η παραίτησή του έγινε δεκτή. 

Μην ξεχνάμε ότι ο Μακρόν ξεχείλωσε το χρέος της χώρας κατά ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Και μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η Γαλλία είναι και πάλι στους δρόμους. 

Η γκρίνια είχε γίνει αισθητή από τις πρώτες κιόλας ημέρες της πτώσης Μπαϊρού, κυρίως η γκρίνια του υπουργού Εσωτερικών και επικεφαλής της δεξιάς, Μπρουνό Ρεταγιό. Ο τελευταίος, πρώην φιλομοναρχικός και νυν αστέρας της αυταρχικής διακυβέρνησης –μιας προσέγγισης με την οποία το γαλλικό πολιτικό σύστημα ελπίζει ότι θα «επαναπατρίσει» τους ψηφοφόρους της Λεπέν εντός του «δημοκρατικού τόξου» (πράγμα που δεν προβλέπεται βάσει της παρούσας κοινωνικής δυναμικής)– είχε εκφράσει τη δυσφορία του απέναντι στις προθέσεις Λεκορνί για «ρήξη» (rupture) με την προηγούμενη, αρκετά δεξιά κυβερνητική σύνθεση. Για να καταλάβουμε τη μιζέρια του όλου ζητήματος, υπενθυμίζουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε μια μικρή γυάλα για τα μακρονικά ψάρια, εντός του πολύ μεγαλύτερου ενυδρείου της γαλλικής πολιτικής πραγματικότητας: Το πέμπτο κόμμα της χώρας διαμαρτύρεται στο τέταρτο που δεν του έδωσε αρκετούς υπουργούς, κάπως έτσι. Βλέπετε, ο Μακρόν συνετρίβη στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές (και έκτοτε η δημοφιλία του πάει πέφτοντας – βρίσκεται πλέον στο 14%, πιο χαμηλά κι απ’ τα χαμηλότερα του Ολάντ, που είχε πιάσει πάτο εβδομηκονταετίας), και αντί να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο πρώτο κόμμα, δηλαδή στο Λαϊκό Μέτωπο (Μελανσόν, Σοσιαλιστές, Πράσινοι, γαλλικό Κ.Κ.), και παρακάμπτοντας το δεύτερο (τη Λεπέν) επιχείρησε πεισματικά να στήσει κυβερνήσεις μειοψηφίας, με τα αποτελέσματα που ξέρουμε. Η δεξιά προσπαθεί μετά μανίας να πάρει τον χώρο της πίσω με νύχια και με δόντια, να χρησιμοποιήσει τη στενή αυτή χαραμάδα εξουσίας και να προλάβει να εδραιωθεί στην πασαρέλα του αυταρχισμού ως ευπρεπές υποκατάστατο του λεπενισμού, το δε φιλελεύθερο κέντρο, το πάλαι ποτέ μέγα σχέδιο της γαλλικής ιθύνουσας τάξης για μια μακρά εκσυγχρονιστική κανονικότητα, φυλλορροεί προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις. Μην ξεχνάμε ότι ο Μακρόν ξεχείλωσε το χρέος της χώρας κατά ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Και μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η Γαλλία είναι και πάλι στους δρόμους. 

Και τώρα; Νέα κυβέρνηση με την ίδια Βουλή; Διάλυση της Βουλής και προκήρυξη νέων βουλευτικών εκλογών με το μακρονικό consensus να πνέει τα λοίσθια; Παραίτηση Μακρόν και πρόωρες προεδρικές εκλογές με όλα τα σενάρια ανοιχτά; Ο τελευταίος έχει δηλώσει άπειρες φορές ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί «ποτέ» (ως προς αυτό είναι ένας αντί-Ντε Γκολ, ο οποίος κάθε έξι μήνες απειλούσε ότι θα πάρει το καπελάκι του και θα φύγει – πράγμα που τελικά έκανε, το 1969). Ο επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας, Ζαν Λικ Μελανσόν, ισχυροποιημένος από τις κοινωνικές κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων, πάντως, ζητάει προεδρικές εκλογές και καλεί τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς σε έκτακτη σύσκεψη σήμερα το απόγευμα. Προεδρικές, από την άλλη, δεν ζητάει η Λεπέν (που ζητάει βουλευτικές) καθώς σε περίπτωση προεδρικών δεν θα μπορεί να κατέβει υποψήφια διότι εκκρεμεί ακόμα η έφεσή της σε καταδικαστική απόφαση της Δικαιοσύνης. Βάσει του ντελιριακά συγκεντρωτικού και φανταστικά περίπλοκου πολιτειακού συστήματος της Γαλλίας, η μπάλα είναι και πάλι στα τρεμάμενα χέρια του Εμανουέλ Μακρόν. Για όλο και πιο λίγο.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ