«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα

«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα Facebook Twitter
Ο Αλ-Αρίνι φωτογράφισε τον μικρό Μοχάμεντ για να δείξει στον υπόλοιπο κόσμο τον ακραίο λιμό που πλήττει τα παιδιά της Γάζας. Φωτ.: Ahmed Jihad Ibrahim Al-arini/Anadolu via Getty Images/Ideal Image
0



Ο ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΑΧΜΕΝΤ ΑΛ-ΑΡΙΝΙ 
έπρεπε να περπατήσει για πολύ ώρα με την κάμερά του στον ώμο για να φτάσει στη σκηνή όπου ο μικρός Μοχάμεντ και η οικογένειά του επιβιώνουν οριακά μέρα με τη μέρα. Πρόκειται απλώς για μια ακόμη τέντα ανάμεσα σε ένα πέλαγος από μουσαμάδες που συνωστίζονται στο στρατόπεδο προσφύγων που βρίσκεται ανατολικά της πόλης της Γάζας. Ο Μοχάμεντ Ζακαρία Αγιούμπ αλ-Ματούκ είναι 18 μηνών και ζυγίζει λιγότερο από έξι κιλά. Η εικόνα του σκελετωμένου κορμιού του, στην αγκαλιά της μητέρας του, έχει κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο της ανθρωπιστικής καταστροφής που μαστίζει τη Λωρίδα της Γάζας μετά από περισσότερους από τέσσερις μήνες ισραηλινού αποκλεισμού της ανθρωπιστικής βοήθειας και περισσότερους από 60.200 Παλαιστινίους νεκρούς κατά τη διάρκεια των σχεδόν δύο ετών της ισραηλινής στρατιωτικής επίθεσης.

Το βρέφος φοράει μια μαύρη πλαστική σακούλα αντί για πάνα, ένα σπάνιο είδος και μια  απρόσιτη πολυτέλεια για τους περισσότερους κατοίκους της Γάζας, καθώς μια πάνα φτάνει να κοστίζει 10 σέκελ (περίπου 3 ευρώ). Οι οικογένειες αναγκάζονται να τα βγάζουν πέρα με παλιά κουρέλια ή πλαστικές σακούλες. Η περίπτωση του μικρού Μοχάμεντ δεν είναι μεμονωμένη. Η UNICEF εκτιμά ότι περισσότερα από 320.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών στη Γάζα διατρέχουν άμεσο κίνδυνο θανατηφόρου υποσιτισμού.

«Ίσως ο κόσμος έχει συνηθίσει αυτές τις εικόνες. Ζούμε με τον θάνατο, την καταστροφή και τον αποκλεισμό για σχεδόν δύο χρόνια. Κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται για τα δεινά των αμάχων και των αθώων κατοίκων της Γάζας».

Ο Αλ-Αρίνι φωτογράφισε τον μικρό Μοχάμεντ για να δείξει στον υπόλοιπο κόσμο τον ακραίο λιμό που πλήττει τα παιδιά της Γάζας. Μεταξύ των λήψεων, έπρεπε να σταματάει και να παίρνει βαθιές ανάσες. «Τον φωτογράφισα μέσα σε μια σκηνή για εκτοπισμένες οικογένειες, εν μέσω πείνας, πόνου και σοβαρών ελλείψεων ειδών πρώτης ανάγκης», θυμάται ο 25χρονος φωτογράφος. «Αποφάσισα να καταγράψω την ιστορία του — και εκείνη άλλων παιδιών — επειδή τα σημάδια της πείνας ήταν πλέον σαφώς ορατά πάνω του. Είχα δει προηγούμενες φωτογραφίες του, όταν ήταν υγιής και γεμάτος ζωή, και μετά είδα την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα», προσθέτει, μιλώντας στην El Pais. Ο Μοχάμεντ είχε φτάσει από τα εννέα κιλά στα έξι κιλά, περίπου το μισό του μέσου βάρους ενός παιδιού της ηλικίας του. «Με κυρίευσε η θλίψη για το πόσο αδύνατος ήταν. Τράβηξα αυτές τις φωτογραφίες ενώ λιμοκτονούσα κι εγώ ο ίδιος», εξηγεί.

«Τράβηξα τη φωτογραφία ενώ λιμοκτονούσα κι ο ίδιος»: Η ιστορία της εικόνας-σύμβολο του λιμού στη Γάζα Facebook Twitter
Ο φωτορεπόρτερ Αχμέντ αλ-Αρίνι από τη Γάζα. Φωτ.: Abdalhkem Abu Riash/Anadolu via Getty Images/Ideal Image

Οι δημοσιογράφοι από τη Γάζα είναι οι μόνοι ρεπόρτερ που βρίσκονται στη Λωρίδα, καθώς η κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει απαγορεύσει την είσοδο του διεθνούς Τύπου στην περιοχή από την αρχή της επίθεσης. Έκτοτε, περισσότεροι από 230 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί από τον ισραηλινό στρατό, σύμφωνα με το Παλαιστινιακό Συνδικάτο Δημοσιογράφων.

Ο Αλ-Αρίνι, ο οποίος συνεργάζεται με διάφορα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Τζαμπάλια, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας, μετά την καταστροφή του σπιτιού της οικογένειάς του από ισραηλινή επίθεση. Από τότε, ζει στην πρωτεύουσα, την Πόλη της Γάζας. «Η εργασία μου ως φωτορεπόρτερ σε αυτό το περιβάλλον με γεμίζει πόνο και με εξαντλεί. Καλύπτεις τον πόλεμο και τον αποκλεισμό ενώ είσαι κι ο ίδιος πεινασμένος, εξαντλημένος και ανίκανος να προσφέρεις τροφή στην οικογένειά σου και στα παιδιά σου. Ίσως ο κόσμος έχει συνηθίσει αυτές τις εικόνες. Ζούμε με τον θάνατο, την καταστροφή και τον αποκλεισμό για σχεδόν δύο χρόνια. Κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται για τα δεινά των αμάχων και των αθώων κατοίκων της Γάζας», παραπονιέται. Ωστόσο, συνεχίζει να ελπίζει ότι αυτές οι εικόνες «μπορούν να βοηθήσουν να σταματήσει η γενοκτονία και να τελειώσει επιτέλους αυτός ο οδυνηρός πόλεμος».

Με στοιχεία από El Pais

Φωτογραφία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μαθηματική εξίσωση της πείνας στη Γάζα: Πώς το Ισραήλ προκάλεσε λιμό στη Γάζα

Διεθνή / Η μαθηματική εξίσωση της πείνας στη Γάζα: Πώς το Ισραήλ προκάλεσε λιμό

Εδώ και δεκαετίες υπολογίζει συστηματικά τις ανάγκες σε τρόφιμα στη Γάζα, ρυθμίζοντας τις παραδόσεις έτσι ώστε να ασκεί πίεση - «Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστίνιους σε δίαιτα, αλλά να μην πεθάνουν από την πείνα», είχε δηλώσει το 2006 ανώτατος σύμβουλος του (τότε) πρωθυπουργού Έχουντ Ολμέρτ
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Φωτογραφία / Spyros Rennt: «Το nightlife είναι καταφύγιο για τους queer ανθρώπους»

Ο Αθηναίος φωτογράφος που έχει καταγράψει την ξέφρενη –αλλά και τρυφερή– νυχτερινή ζωή του Βερολίνου μπορεί να άργησε να βρει τον δρόμο του, αλλά μέσα από τη φωτογραφία νιώθει ότι τελικά η διαδρομή του απέκτησε ένα νόημα.
M. HULOT
Μια έκθεση με φωτογραφίες του Α. Εμπειρίκου που δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ πριν 

Φωτογραφία / Φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε μια νέα έκθεση

54 φωτογραφίες από το πολύτιμο αρχείο του θα παρουσιαστούν από την Eleftheria Tseliou Gallery, στον χώρο της Τοσίτσα 3, σε μια έκθεση που επιχειρεί να αναδείξει πως υπήρξε εξίσου σημαντικός ως φωτογράφος, όσο και ως ποιητής και ψυχαναλυτής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Το φωτογραφικό έργο της Ανιές Βαρντά σε μια νέα έκθεση/ Το Παρίσι της Ανιές Βαρντά έχει χιούμορ/ Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία/ Το ανορθόδοξο και διψασμένο για ζωή βλέμμα της Ανιές Βαρντά

Φωτογραφία / Η Ανιές Βαρντά εκτός από το σινεμά αγάπησε με πάθος και τη φωτογραφία

Μία νέα έκθεση στο Μουσείο Καρναβαλέ στο Παρίσι παρουσιάζει το ελάχιστα γνωστό φωτογραφικό έργο της σπουδαίας Γαλλίδας σκηνοθέτριας της Νουβέλ Βαγκ, αναδεικνύοντας τη λοξή και χιουμοριστική ματιά της στην πόλη του Παρισιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

Φωτογραφία / Οι γονείς μου κρατιούνται χέρι-χέρι μετά τον υποβοηθούμενο θάνατό τους

«Η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Δεν ήθελαν να πάνε σε οίκο ευγηρίας και κανένας από τους δύο δεν ήθελε να ζήσει χωρίς τον άλλον. Έτσι έφυγαν από τη ζωή μαζί». Η πιο προσωπική φωτογραφία του Martin Roemers
THE LIFO TEAM
Αποτυπώνοντας την ολοκληρωτική χαρά του ποδοσφαίρου σε μια και μόνο στιγμή

Φωτογραφία / Αποτυπώνοντας την έκσταση του ποδοσφαίρου σε μερικά κλικ

Ο φωτογράφος André Coelho βρέθηκε στο στάδιο Nilton Santos στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που ήταν γεμάτο με χιλιάδες οπαδούς της Μποταφόγκο που δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα από κοντά.
THE LIFO TEAM
Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Νίκος Οικονομόπουλος / Νίκος Οικονομόπουλος: «Οι μοδάτοι φωτογραφίζουν σήμερα με φιλμ· αλλά η ψηφιακή είναι μακράν ανώτερη φωτογραφία»

Σε μια σπάνια συνέντευξή του, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος του Magnum μιλά στον M. Hulot για την συναρπαστική φωτογραφική του ανέλιξη και τις σκέψεις του πάνω στα αιώνια διλήμματα της τέχνης του.
M. HULOT
Αγκαλιές και φιλιά στο τέλος του κόσμου. H τρυφερή μελαγχολία στις εικόνες του Spyros Rennt

Spyros Rennt / «Το κουίρ είναι το βάρος που σηκώνουμε απέναντι στην κοινωνία που δεν μας αγκαλιάζει»

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι, εραστές: Στο τέταρτο φωτογραφικό του βιβλίο «Intertwined», ο Έλληνας καλλιτέχνης Spyros Rennt στρέφει το βλέμμα του προς μια πιο ήσυχη πλευρά της κουίρ επαφής.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
«Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια» ή «Γνώρισα/πρόλαβα μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». ή «Οι άνθρωποι στα νησιά δεν γνώριζαν καν τι σημαίνει τουρίστας»

Οι Αθηναίοι / «Τώρα η γλώσσα του Οδυσσέα είναι η γλώσσα μου. Και το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου»

Γεννημένος στο Σικάγο, η αληθινή αλλαγή στη ζωή του ήρθε όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά και την Αθήνα το 1954. Αποτύπωσε φωτογραφικά «τα χρόνια της ελπίδας σε μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». Σήμερα, εκφράζει την ανησυχία του για τα όμορφα τοπία της και τις γειτονιές, όπως η Πλάκα, που «είναι γεμάτες από καταστήματα με σουβενίρ». Ο φιλέλληνας φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ