Ο τουρισμός σκοτώνει τον έρωτα

Ο τουρισμός σκοτώνει τον έρωτα Facebook Twitter
Η μαγεία και η καύλα της άδειας Αθήνας τον Αύγουστο είναι πια σαν μουσειακό είδος που βλέπεις στις κινηματογραφικές ταινίες των ’90s και των ’00s. Εικονογράφηση: Κώστας Στανέλλος/LIFO
0



ΕΙΧΕ ΛΥΣΣΑΞΕΙ
ο Μιχαλάκης να πάμε στην Kylie. «Τα έκλεισα τα εισιτήρια!» μου έστειλε στο Ιnsta μήνες πριν.

«Μετανάστης από τη Δράμα» για τις Βρυξέλλες και «τουρίστας από τις Βρυξέλλες» για την Αθήνα. Λογικό να ενθουσιαστεί, αλλά έφτασε στο σημείο να θέλει να παραγγείλει και μπλουζάκια «Can’t get you out of my head».¹

Ευτυχώς, δεν ήταν διαθέσιμα τα νούμερα και τα χρώματα που θέλαμε και τα γλιτώσαμε τα μπερντέ. Με το που φτάσαμε στην πλατεία Νερού, στην Καλλιθέα, την παλιά μας αγαπημένη γειτονιά, έτρεξα στο μπαρ για ποτά.

Λίγο η αλμύρα της θάλασσας, λίγο ο καύσωνας, αφυδατώθηκα!

Όσο περιμέναμε τα ποτά, του λέω με δραματικό ύφος και ανεμιστηράκι στο φουλ: «Μου έστειλε ο Κροκόδειλος. Τον Αύγουστο θα έρθει στην Αθήνα και θέλει να βρεθούμε».

Φοβάμαι ότι αν λείψω οι τουρίστες θα κάνουν κατάληψη στο δυάρι που νοικιάζω και όταν επιστρέψω θα τους βρω να κάνουν ηλιοθεραπεία στο μπαλκόνι μου, τρώγοντας σάντουιτς με αβοκάντο.

«Αυτό το κομμάτι μού θυμίζει μπιτσόμπαρο και κοκτέιλ» μου απάντησε με ένα τζιν τόνικ στο χέρι κι ένα τσιγάρο στο άλλο, όσο με τον ξάδελφό του τον Νίκο λικνίζονταν σε ρυθμούς «On a night like this».²

Κανείς τους δεν είχε όρεξη να ακούσει τα γκομενικά μου δράματα. Σαν καλή δασκάλα, λοιπόν, στα όρθια και στα γρήγορα τους αφηγήθηκα το μαναφούκι³ που «σφράγισε» τους millennials του Γκαζιού και όχι μόνο. Τότε που η Kylie από είδωλο ξέπεσε σε persona non grata στο καλιαρντιστάν γιατί οι φήμες έλεγαν ότι το «On a night like this» το είχε ηχογραφήσει πρώτη η Άννα Βίσση. Το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ «Everything I am»,⁴ αλλά της το τζούρνεψε το crew της Kylie και το κυκλοφόρησε πρώτη! Allegedly! Θυμάμαι τις φιλενάδες μου τις βισσικιές να απαγορεύουν το ρεπερτόριο της Kylie. Τα χρόνια πέρασαν, το beef «έσβησε» και το κάρμα έκανε τη δουλειά του.

Στον δρόμο της επιστροφής η συζήτηση περιλάμβανε τα μεγάλα καλλιτεχνικά events του καλοκαιριού, ή όσα απέμειναν: το ότι η Kylie ξεπέταξε το «Where the wild roses grow»⁵, το δεύτερο ανέβασμα της «Ορέστειας» στην Επίδαυρο. Α, και το διήμερο στο Καλλιμάρμαρο! 

Όμως, άλλο ήταν το πιο καυτό θέμα για τον Νίκο και τον Μιχαλάκη, οι διακοπές και τα έξοδά τους. Τόσα για να μείνεις, τόσα για να πας, τόσα για να φας, τόσα για να γυρίσεις. Όλα αυτά στην Ανάφη!

Μια τόσο πληκτική συζήτηση για μένα που ανήκω στην μειονότητα η οποία δεν φεύγει από την Αθήνα τον Αύγουστο. Πιο συγκεκριμένα, ούτε τον Αύγουστο. Όσο για την Ανάφη, ούτε να μου το δούνε!

Δεν βρίσκω κανέναν λόγο να φύγω από την Αθήνα, εκτός αν πρόκειται για δουλειά ή για να επισκεφτώ κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Έχω και τη Σουσού που δεν θέλω να την αφήσω μόνη. Φοβάμαι ότι αν λείψω οι τουρίστες θα κάνουν κατάληψη στο δυάρι που νοικιάζω και όταν επιστρέψω θα τους βρω να κάνουν ηλιοθεραπεία στο μπαλκόνι μου, τρώγοντας σάντουιτς με αβοκάντο. Ευτυχώς που θα έρθει ο Κροκόδειλος. Θα είναι το άλλοθί μου για φέτος, ο προσωπικός μου «τουρίστας».

Όταν θα με ρωτάνε γιατί δεν πήγα διακοπές, θα μπορώ να πω: «Είχα ραντεβού με τον έρωτα στην Πατησίων».

Τα τελευταία καλοκαίρια δεν αδειάζει η Αθήνα και αν αδειάζει από λόκαλς γεμίζει τόσο από τουρίστες που είναι σαν να είμαι εγώ η «ξένη»· στα βαγόνια του μετρό, στο τρόλεϊ 5 (Τζιτζιφιές - Πλ. Συντάγματος - Λαμπρινή), στο σούπερ μάρκετ.

Η μαγεία και η καύλα της άδειας Αθήνας τον Αύγουστο είναι πια σαν μουσειακό είδος που βλέπεις στις κινηματογραφικές ταινίες των ’90s και των ’00s.

Η ζέστη είναι αποκρουστική για οποιαδήποτε outdoors δραστηριότητα.

Αθηναϊκός ρομαντισμός με 40 βαθμούς Κελσίου γίνεται; Δεν γίνεται. Γι’ αυτό ακύρωσα όλα τα dates του Ιουλίου.

Η ερωτική μου ζωή συντονίζεται πια με την έναρξη και τη λήξη του ακαδημαϊκού έτους. Οι παλιοί φίλοι μου και οι παλιοί μου έρωτες επισκέπτονται την Αθήνα ως τουρίστες. Κι εγώ κάθε χρόνο περιμένω τον Σεπτέμβριο· τότε ανοίγουν τα σχολεία και τότε σβήνουν οι φωτιές. Γιατί σαν καλή δασκάλα ξέρω ότι τον Αύγουστο γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα και στον έρωτα και στον τουρισμό. Confide in me!6

1. Στίχοι: Jeff Lynne 
2. Στίχοι: Brian Rawling, Graham Stack, Mark Taylor & Steve Torch
3.
https://mikropragmata.lifo.gr/wtf/i-agnosti-istoria-tis-kontras-tis-kylie-minogue-me-tin-anna-vissi-to-makrino-2001/
4. Στίχοι: Νίκος Καρβέλας, Paul Barry 
5. Στίχοι: Nick Cave
6. Στίχοι: Steve Anderson, Dave Seaman, Owain Barton

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Μικροπλαστικά / Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Είναι μικρά όσο ένας κόκκος ρυζιού και κάθε χρόνο παράγονται εκατομμύρια τόνοι. Ποιες είναι οι εξελίξεις για τη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Πώς φτάνουν από το εργοστάσιο στο στομάχι μας;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ