Πόσο ανήσυχη πρέπει να είναι η Ευρώπη για την άνοδο του Χέρμπερτ Κικλ, ηγέτη του ακροδεξιού Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ); Μετά την αποτυχία των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων της χώρας να τον κρατήσουν εκτός εξουσίας, παρά το ότι το κόμμα του συγκέντρωσε μόνο το 29% στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ο Κικλ φαίνεται έτοιμος να αναλάβει την καγκελαρία.
Το FPÖ έχει συμμετάσχει ξανά σε κυβερνήσεις, ως ελάσσων εταίρος. Αυτή τη φορά, όμως, φαίνεται ότι ο Κικλ θα πάρει τη θέση του καγκελαρίου. Αυτό είναι κακό νέο για τη χώρα: έχει καλέσει για μια «Οχυρωμένη Αυστρία» χωρίς αιτούντες άσυλο και χρησιμοποιεί ρητορική με ναζιστικές αποχρώσεις. Επιπλέον, εδραιώνει ένα ανησυχητικό μοτίβο φιλορωσικών ηγετών που κερδίζουν εξουσία στην κεντρική Ευρώπη.
Ο Κικλ ίσως να μην καταφέρει να επιβάλει όλα όσα θέλει στις διαπραγματεύσεις. Με μόλις το 31% των εδρών στο κοινοβούλιο, ελπίζει τώρα να σχηματίσει κυβέρνηση με τη στήριξη του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP), το οποίο αρχικά αρνήθηκε να μπει σε συνασπισμό υπό την ηγεσία του, μέχρι που απέτυχαν οι προσπάθειες να σχηματιστεί μια εναλλακτική κυβέρνηση. Το ÖVP καλείται να δει αν μπορεί να επιτευχθεί μια αποδεκτή συμφωνία συνασπισμού. Αν όχι, θα πρέπει να αρνηθεί τη συνεργασία, κάτι που πιθανότατα θα οδηγήσει σε νέες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το FPÖ θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω τη δύναμή του, σοκάροντας τα κεντρώα κόμματα, τα οποία ενδέχεται να αναγκαστούν να επανεξετάσουν μια μέτρια κυβερνητική συμμαχία.
Η άνοδος του Κικλ θα μπορούσε να αποτελέσει προάγγελο ακροδεξιών επιτυχιών στη Γερμανία, που έχει εκλογές τον Φεβρουάριο. Ωστόσο, οι δύο χώρες διαφέρουν σημαντικά. Το FPÖ έχει συμμετάσχει σε πέντε εθνικές κυβερνήσεις από το 1983, ενώ το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) δεν έχει ενταχθεί ποτέ σε ομοσπονδιακή ή τοπική κυβέρνηση. Ο «φραγμός» που αποκλείει το AfD παραμένει ισχυρός, παρά την πρωτιά του στις εκλογές στο Θουριγγία πέρυσι.
Η πραγματική ανησυχία είναι ότι η Αυστρία αντιπροσωπεύει την «Πουτινοποίηση» της κεντρικής Ευρώπης. Πρώτα ήρθε ο Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, που καθυστερεί τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και απορρίπτει τη διέλευση όπλων για την Ουκρανία. Στη συνέχεια, ο Ρόμπερτ Φίτσο στη Σλοβακία, και πιθανώς φέτος, η επιστροφή του Αντρέι Μπάμπις στην Τσεχία. Η ακροδεξιά της κεντρικής Ευρώπης συζητά ήδη πώς να μεγιστοποιήσει τη συλλογική της επιρροή.
Η αντίθεση με χώρες πρώην σοβιετικού μπλοκ όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες είναι έντονη. Αυτές βλέπουν τον Πούτιν ως έναν φονικό ρεβανσιστή που απειλεί τη δημοκρατία. Η Αυστρία, ένα μικρό κράτος εκτός ΝΑΤΟ με 9 εκατομμύρια πληθυσμό, μπορεί να έχει λιγότερο βάρος από τη Γερμανία ή τη Γαλλία. Ωστόσο, η ενίσχυση της ακροδεξιάς υπονομεύει την ενότητα που η Ευρώπη χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ, ειδικά καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται να αναλάβει ξανά την προεδρία των ΗΠΑ και ο πόλεμος στην Ουκρανία μπαίνει στο τέταρτο έτος του.
Με πληροφορίες από Economist
