ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει

ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει Facebook Twitter
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε ένα κόμμα που γιγαντώθηκε εκλογικά πριν από περίπου δέκα χρόνια. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ η ανελέητη μάχη χαρακωμάτων κυρίως μεταξύ του Στέφανου Κασσελάκη και της παρέας του από τη μια πλευρά και αυτών της ομάδας που κινείται στο κλίμα Τσίπρα από την άλλη, οι οποίοι στοιχίζονται πίσω από τον Σωκράτη Φάμελλο. Στο μεγάλο διάστημα που προηγήθηκε αναδείχθηκε και ένα παράδοξο: παρότι απουσίασε η πολιτική συζήτηση και κυριάρχησε μια αντιπαράθεση καφενειακού τύπου, τελικά ο μόνος που μίλαγε πολιτικά ήταν ο Παύλος Πολάκης!

Όσα συνέβησαν σίγουρα ξεπέρασαν κάθε αρνητική προσδοκία και έφεραν μνήμες από σκοτεινές σελίδες ενός κομματιού της αριστεράς όταν αυτή είχε αφήσει κατά μέρους τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που κυρίως συνδέονται με το ήθος, τον πολιτικό διάλογο και την κυριαρχία των ιδεών, επιτρέποντας να επικρατήσουν κυρίως προσωπικοί βεντετισμοί, καιροσκοπισμοί, σταλινικές μέθοδοι, ίντριγκες, μάχη για τις καρέκλες και συζητήσεις για τις οποίες δεν θα πρέπει να είναι υπερήφανα τα μέλη της.

Δεν είναι σίγουρο ακόμα αν τον ζωτικό πολιτικό χώρο που κάλυπτε μέχρι πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να τον καλύψει το ΠΑΣΟΚ μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη. 

Σε λίγες ημέρες, μετά τις εσωκομματικές εκλογές από τις οποίες θα αναδειχθούν οι σύνεδροι, τα επιτελεία των υποψηφίων θα γνωρίζουν με σχετική βεβαιότητα ποιος έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ· στη διάρκεια του συνεδρίου η βεβαιότητα αυτή θα είναι απόλυτη και από τις εκλογές για τον νέο πρόεδρο το μόνο που ίσως θα έχει κάποιο ενδιαφέρον θα είναι τα ποσοστά του ίδιου και των συνυποψηφίων του. Μετά από αυτές τις εκλογές, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ακόμα και από το πρόσωπο που θα ηγηθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβεβαιώσει ότι δεν θα είναι κάτι περισσότερο από ένα κόμμα χαμηλών προσδοκιών, μικρής πια επιρροής στην κοινωνία και με ένα βαρύ, αρνητικό φορτίο από το πρόσφατο αλλά και πιο μακρινό παρελθόν, το οποίο θα κουβαλάει στην υπόλοιπη πορεία του.

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε ένα κόμμα που γιγαντώθηκε εκλογικά πριν από περίπου δέκα χρόνια –επένδυσαν σε αυτό τις ελπίδες τους εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως οι αδικημένοι–, κυβέρνησε ως εναλλακτική πρόταση από αυτήν της δεξιάς και ηττήθηκε εκλογικά, αλλά με ένα αξιοπρεπές ποσοστό που του έδινε την προοπτική να καθιερωθεί με έναν σχετικά μόνιμο τρόπο ως ένα κόμμα εξουσίας.

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελεί είτε ένα ιδεολογικοπολιτικό συνονθύλευμα χωρίς αρχή, μέση και τέλος και θα έχει αρχηγό έναν πολιτικά τυχάρπαστο που βρήκε ανοιχτές τις πόρτες του κόμματος και πολλούς πρόθυμους αυλοκόλακες από μέσα για τον στηρίξουν (λέγε με Κασσελάκη) είτε ένα μικρό κόμμα που επικαλείται το αριστερό πρόσημο, αλλά θα αποτελεί ένα άθροισμα πολλών λαθών και μικρών προσδοκιών, και ακόμα μικρότερων ελπίδων. Στην τελευταία περίπτωση δεν έχει καν σημασία ποιος θα εκλεγεί, άλλωστε ανάμεσα στους υποψηφίους που θα βρεθούν αντίπαλοι με τον Κασσελάκη είναι και αυτοί που έναν χρόνο νωρίτερα τον στήριξαν και με έναν τρόπο τον επέβαλαν στο ακροατήριό τους.

Δεν είναι σίγουρο ακόμα αν τον ζωτικό πολιτικό χώρο που κάλυπτε μέχρι πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να τον καλύψει το ΠΑΣΟΚ μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις κάτι δείχνουν να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, ωστόσο κανένας, ούτε καν οι εκλογολόγοι, δεν θα έβαζε στοίχημα ότι τα ανεβασμένα ποσοστά που συγκεντρώνει το κόμμα (γύρω στο 15%) μπορούν να σηματοδοτήσουν την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για την καθιέρωσή του και πάλι ως κόμματος εξουσίας ή απλώς πρόκειται για ένα συγκυριακό φαινόμενο το οποίο είχε παρατηρηθεί και στο παρελθόν, όταν είχε εκλεγεί για πρώτη φορά ο κ. Ανδρουλάκης.

Αυτό που μοιάζει σίγουρο είναι ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, όποια μορφή κι αν έχει, δεν θα καταφέρει να αλλάξει πάλι τις ισορροπίες όπως, έστω για ειδικούς λόγους, το πέτυχε το 2015, να ξανακερδίσει την εκτίμηση, τις προσδοκίες και τις ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων, να εμφανιστεί και πάλι ως η πολιτική δύναμη που θα φέρει την ανατροπή, όπως τουλάχιστον την είχαν φανταστεί όλοι εκείνοι που σχημάτισαν πριν από μια δεκαετία ένα μεγάλο ρεύμα ανθρώπων οι οποίοι επένδυσαν σε αυτόν.

Το ενδεχόμενο εκλογής Κασσελάκη είναι φανερό τι μπορεί να σημαίνει, ακόμα και σε αυτούς που αφελώς ή με σκοπιμότητα δήλωναν την άμεση ή έμμεση υποστήριξή τους σε αυτόν· δεν μπορεί, κυρίως οι αφελείς, να μην έχουν καταλάβει ακόμα. Το δεύτερο ενδεχόμενο, της επικράτησης του Φάμελλου, σίγουρα δεν αποτελεί μια λύση προοπτικής, τουλάχιστον με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά που είχε το κόμμα τα προηγούμενα χρόνια. Υπάρχει και η περίπτωση Πολάκη φυσικά – ποιος αποκλείει το ότι το κόμμα αυτό είναι ικανό για να μας εκπλήξει ακόμα περισσότερο απ’ ό,τι το έχει κάνει μέχρι τώρα; Γι’ αυτό το τελευταίο ενδεχόμενο δεν χρειάζονται πολλά λόγια νομίζω…

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ