O Αύγουστος ανήκει στην Chappell Roan

O Αύγουστος ανήκει στην Chappell Roan Facebook Twitter
Ηχητικά είναι μια μείξη από 2010s ποπ a la Lady Gaga και Taylor Swift με ένα ‘80s twist.
0

Μπορεί να διανύουμε το καλοκαίρι του «Brat», o μήνας Αύγουστος, όμως, ανήκει αποκλειστικά στην Chappell Roan (προφέρεται Τσάπελ και όχι Σάπελ). Η 26χρονη κοκκινομάλλα από το Μιζούρι εκτοξεύτηκε στα τσαρτ το καλοκαίρι με το κομμάτι της «Good Luck, Babe» και το ντεμπούτο της άλμπουμ. Το «The Rise and Fall of a Midwest Princess» κυκλοφόρησε πέρυσι, αλλά πέρασε κάπως απαρατήρητο. Σε μια μέτρια, όμως, φετινή χρονιά, στην οποία οι μεγαλύτερες ποπ σταρ ή επαναλαμβάνονται ή αναλώνονται σε ματαιόδοξα πρότζεκτ, το κοινό είναι εμφανές πως έχει κουραστεί και η Roan έρχεται να καλύψει αυτό το κενό.

Δεν είναι η μόνη. Φέτος γίναμε μάρτυρες στην άνοδο της Sabrina Carpenter αλλά και της Charli XCX. Η μεγάλη διαφορά της, όμως, με αυτές τις δύο, είναι ότι έπρεπε να περάσει τουλάχιστον μία δεκαετία για να καθιερωθούν, ενώ η Roan το κατάφερε με τον πρώτο της δίσκο και πολύ πιο γρήγορα. Επιπλέον, δεν χρειάστηκε να βασιστεί στους indie πειραματικούς χώρους, ούτε στην τηλεόραση. Είναι κατασκευασμένη η επιτυχία της, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι; Μπορεί, μπορεί και όχι, δεν έχει και πολλή σημασία. Η εποχή την έχει ανάγκη. Και δεν είναι ένα φαινόμενο ακριβώς, αλλά ένα femininomenon, όπως τραγουδάει στο εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου. 

Η queer κοινότητα τη λατρεύει για την αυθεντικότητά της και τη θεωρεί το ίδιο σημαντική με τη Lady Gaga. Πάλι η Gaga, αλλά, μεταξύ μας, μπορεί άνετα να θεωρηθεί άξια διάδοχός της.

Εντελώς outsider, είχε την ατυχία να υπογράψει ένα συμβόλαιο με την Atlantic Records πολύ μικρή, στα 17 της, το οποίο δεν την οδήγησε πουθενά. Πέντε χρόνια μετά την άφησαν, με την αιτιολογία ότι δεν ήταν τόσο εμπορική. Επέστρεψε στη μικρή πόλη στην οποία μεγάλωσε, αλλά δεν τα παράτησε. 

Η Roan, που το πραγματικό της όνομα είναι Kayleigh Amstutz, μεγάλωσε σε ένα τροχόσπιτο σε μια πόλη 6.000 κατοίκων. Όταν ήταν μικρή, θυμάται να πηγαίνει με την οικογένειά της τρεις φορές την εβδομάδα στην εκκλησία και να ακούει συχνά ότι το να είσαι γκέι είναι κάτι κακό και αμαρτωλό. Η κλίση της στο τραγούδι αποκαλύφθηκε σε έναν μουσικό διαγωνισμό που έκανε το σχολείο της.

Η απόφασή της να αφήσει πίσω της τη μικρή θρησκευτική κοινότητα στην οποία μεγάλωσε και να μεταφερθεί στο Λος Άντζελες το 2018 ήταν η καλύτερη που πήρε για τη ζωή της. Εκεί γνώρισε τον Dan Nigro, τον μουσικό παραγωγό που κρύβεται πίσω από τo «Driver’s License» της Olivia Rodrigo, καθώς και την queer σκηνή της περιοχής. 

Για ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ένα αυστηρά θρησκευτικό περιβάλλον, για το οποίο το Λος Άντζελες ήταν «δαιμονικό και η πόλη των Σατανιστών», ήταν μια μορφή απελευθέρωσης τόσο σε προσωπικό όσο και σε δημιουργικό επίπεδο. «Όλα όσα φοβόμουν δεν ήταν απαραίτητα αλήθεια – ειδικά για την queer κοινότητα. Όταν πήγα σε γκέι κλαμπ για πρώτη φορά, ένιωσα κάτι πνευματικό μέσα μου». 

ροαν Facebook Twitter
Οι πληθωρικές εμφανίσεις της ίσως κρύβουν και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο έχει τόση απήχηση τελευταία: την ανάγκη του κοινού για θέαμα, κάτι που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια με την πανδημία και την ποπ να έχει χάσει τη λάμψη του παρελθόντος. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

Στην αρχή της καριέρας της τίποτα δεν ξεχώριζε πραγματικά πάνω της. Μια φιγούρα με μακριά ατίθασα καστανά μαλλιά που έφτιαχνε τσιτωμένα κομμάτια για αγόρια που δεν την ήθελαν, στο στυλ της Florence Welch. Σήμερα η εικόνα της έχει αλλάξει ριζικά και αυτό οφείλεται στη λατρεία που έχει για τις drag queens και το στυλ τους. Οι συναυλίες της είναι περισσότερο πολύχρωμα happenings στα οποία εμφανίζεται ντυμένη με εξωφρενικά κουστούμια, άλλοτε βαμμένη ολόκληρη, παριστάνοντας το Άγαλμα της Ελευθερίας, και άλλοτε με στολή luchador. Από εκεί που άνοιγε για την Olivia Rodrigo, το σετ της στο φετινό Lollapalooza προσέλκυσε τον περισσότερο κόσμο στο φεστιβάλ. 

Οι πληθωρικές εμφανίσεις της ίσως κρύβουν και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο έχει τόση απήχηση τελευταία: την ανάγκη του κοινού για θέαμα, κάτι που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια με την πανδημία και την ποπ να έχει χάσει τη λάμψη του παρελθόντος. 

Super Graphic Ultra Modern Girl

Η εσωτερική αλλαγή πάντως που έφερε η επαφή της με έναν άλλο, διαφορετικό κόσμο, δεν περιορίστηκε μόνο στις εμφανίσεις της αλλά και στα πιο ξέγνοιαστα, queer πια τραγούδια της, που πλέον αντικατοπτρίζουν ανοιχτά και ειλικρινά τη σεξουαλικότητά της, χωρίς να φοβάται ότι «θα καεί στην κόλαση» επειδή μπορεί να ερωτευτεί μια γυναίκα. Ηχητικά είναι μια μείξη από 2010s ποπ a la Lady Gaga και Taylor Swift με ένα ‘80s twist. 

Και καλά όλα αυτά, αλλά εύλογα θα σκεφτεί κανείς ότι είναι μια ακόμη μουσικός που επωφελείται κοπιάροντας ασύστολα την LGBT κουλτούρα –και συγκεκριμένα την drag κουλτούρα−, κάτι που συνέβαινε κατά κόρον παλιότερα με διάφορες/ους ποπ σταρ, χωρίς να έχουν τον παραμικρό σεβασμό για μια κουλτούρα που τους βοήθησε να γίνουν διάσημοι. Δεν συμβαίνει ακριβώς αυτό στην περίπτωσή της. Η queer κοινότητα τη λατρεύει για την αυθεντικότητά της και τη θεωρεί το ίδιο σημαντική με τη Lady Gaga. Πάλι η Gaga, αλλά, μεταξύ μας, μπορεί άνετα να θεωρηθεί άξια διάδοχός της. 

Kaleidoscope (Official Live Performance)

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ