Σεξουαλικοποίηση και προστασία παιδιών: Η αιχμηρή κορυφή ενός τεράστιου ζητήματος

Σεξουαλικοποίηση παιδιών Facebook Twitter
Τι λέμε όταν μιλάμε για κατάλληλο dresscode στο σχολείο; Τι λέμε όταν μιλάμε για το πάνω μέρος του μαγιό; Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΤΙ ΕΝΑΣ 65ΧΡΟΝΟΣ
 αυνανιζόταν κατά τη διάρκεια παιδικής παράστασης στον Βόλο και θυμήθηκα τη μητέρα μιας συμμαθήτριας στο δημοτικό που δεν την άφηνε να συμμετέχει σε παιδικές γιορτές γιατί «ποιος ο λόγος, με τόσους ξένους ανθρώπους». 

Μετά θυμήθηκα τους «αυστηρούς» γονείς του σχολείου που δεν άφηναν τις κόρες τους να διανυκτερεύσουν σε σπίτια συμμαθητριών τους και το πώς η άρνησή τους, χρόνια αργότερα, μεταφράστηκε σε «θέλω να προστατεύσω την κόρη μου από πιθανό βιασμό ή σεξουαλική παρενόχληση». 

Μετά θυμήθηκα μια μάνα στην παραλία κόκκινη από τις φωνές, που ούρλιαζε στην πεντάχρονη −το μέγιστο− κόρη της να «βάλει το μαγιό της» (εννοώντας το πάνω μέρος του μπικίνι). 

Καθημερινά υπάρχουν εκατοντάδες ειδήσεις που σχετίζονται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο με το γεγονός ότι τα παιδιά είναι σεξουαλικοποιημένα πλάσματα που χρειάζονται «αυξημένη προστασία». Όταν λέω παιδιά, εννοώ τα παιδιά-κορίτσια. Είναι, για παράδειγμα, πολύ συνηθισμένο να διαβάζουμε ειδήσεις σχετικές με το κατάλληλο dress code στο σχολείο ή να βλέπουμε βίντεο με ρούχα νηπίων που γονείς καταγγέλλουν ότι «είναι σεξουαλικοποιημένα». Εδώ μια γυναίκα αναρωτιέται μέχρι πού έχει δικαίωμα ο γονιός να πει στη 13χρονη κόρη του «όχι, μη βγεις έξω έτσι» και εδώ μια άλλη αναρωτιέται «γιατί τα παιδικά ρούχα έχουν γίνει τόσο μεγαλίστικα». Σημειώνω επίσης τη λέξη «ξεπεταγμένο», σε ουδέτερο γένος, που εγώ μεταφράζω ως «κορίτσι-παιδί που, όταν γίνει το κακό, θα φταίει». 

Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις∙ όταν αρχίσεις να βλέπεις τα βλέμματα να στρέφονται προς την κόρη σου στην παραλία, είναι μια αναμενόμενη αντίδραση να την καλύψεις, να την απομακρύνεις, να επιχειρήσεις να την προστατεύσεις. Το θέμα είναι να μη «συμβεί» κάτι, τα υπόλοιπα βρίσκονται αργότερα. Αλλά όταν το βλέμμα είναι σε παιδική παράσταση;

Τι λέμε όταν μιλάμε για το κατάλληλο dress code στο σχολείο; Λέμε ότι το σώμα του παιδιού είναι σεξουαλικά αξιοπρόσεχτο και πρέπει να καλυφθεί. Τι λέμε όταν μιλάμε για το πάνω μέρος του μαγιό; Ότι κόσμος μπορεί να φτιάχνεται με το στέρνο του εξάχρονου στην παραλία και η κάλυψή του «προστατεύει». Ποιο κορίτσι δεν θυμάται κάποια στιγμή στις αρχές της εφηβείας ή στην ύστερη παιδικότητα που κάποιο βλέμμα, κάποιο χούφτωμα, κάποιος μικρός εξευτελισμός το έκανε να σκεφτεί «από σήμερα πρέπει να φοράω σουτιέν»; 

Μιλάμε για την παιδεραστία και την παιδοφιλία σαν να είναι εξαιρέσεις, αλλά φερόμαστε σαν να είναι κανόνας.

Όταν ασχολούμαστε με καταδικασμένους παιδεραστές, μιλάμε για εκείνους σαν να είναι ανώμαλοι και άρρωστοι, αλλά φερόμαστε στα κορίτσια σαν να είναι υπεύθυνα. Υπάρχει μια λογική ανακολουθία. Ή κάποιος είναι ανώμαλος ή είναι ομαλή η σεξουαλική διέγερση απ’ το παιδί. Δεν μπορεί το παιδί-κορίτσι να ευθύνεται για τη διέγερση κάποιου που όλοι μαζί συμφωνούμε ότι είναι «άρρωστος». Δεν νομίζω ότι η ιστορία και η πείρα μάς έχουν διδάξει ότι ο τρόπος να «προστατεύσεις» ένα σώμα από τη σεξουαλική βία είναι να το καλύψεις.  

Το ιδιαίτερο ζήτημα στην προστασία των ανηλίκων είναι ότι στην ουσία τα παιδιά είναι κάτι σαν δεσποζόμενοι άνθρωποι. Ο τρόπος που θα προστατευθούν εμπίπτει ολότελα στην εξουσία των προσώπων που τα «προσέχουν». Το πώς θα προφυλάξουμε τα παιδιά από βιασμό, σεξουαλική επίθεση ή σεξουαλική κακοποίηση πάσης φύσεως δεν σχετίζεται με τα ίδια με κανέναν τρόπο. Σχετίζεται με το πώς οι γονείς, η οικογένεια και ο νόμος αντιλαμβάνονται το σεξ, την έλξη, το φυσιολογικό και την αρρώστια. Αυτό που διαφοροποιεί μια οικογένεια που λέει στην κόρη της «ντύσου, καλέ, έρχεται ο θείος σου» από μια οικογένεια που λέει «φόρα ό,τι θες, παιδί είσαι» είναι η αντίληψη του πώς μοιράζεται η ευθύνη. Στη μεγάλη εικόνα, το «ποιος φταίει» το αποφασίζει ο νόμος. Εδώ η οικογένεια γίνεται μίνι νομοθέτης και ορίζει, σε περίπτωση εγκλήματος, πώς μοιράζονται οι ευθύνες. Και κάθε οικογένεια μπορεί να πει ό,τι θέλει για το ανήλικό της. Αν το οχτάχρονο που παίζει κάποιο άθλημα κρίνεται επικίνδυνο και δυνητικά προκλητικό, με αποτέλεσμα το οχτάχρονο να υποχρεώνεται να απέχει, δεν είναι ότι μπορεί να «προσβάλει την απόφαση». Tα παιδιά έχουν δικαιώματα, αλλά δεν έχουν δυνατότητα διεκδίκησής τους. 

Φυσικά, τα λόγια είναι φτηνά, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις∙ όταν αρχίσεις να βλέπεις τα βλέμματα να στρέφονται προς την κόρη σου στην παραλία, είναι μια αναμενόμενη αντίδραση να την καλύψεις, να την απομακρύνεις, να επιχειρήσεις να την προστατεύσεις. Το θέμα είναι να μη «συμβεί» κάτι, τα υπόλοιπα βρίσκονται αργότερα. Αλλά όταν το βλέμμα είναι σε παιδική παράσταση; Όταν η ερωτική διέγερση συμβαίνει όταν δυο παιδιά παίζουν βόλεϊ στο πάρκο; Όταν συμβαίνει στον διάδρομο του σούπερ μάρκετ και παρατηρείς ότι ο κυριούλης απέναντι δεν τυχαίνει να παίρνει τα ίδια προϊόντα με σένα, αλλά έχει πάρει από πίσω το παιδί σου; 

Δεν θέλω σήμερα παρά να αγγίξω εκατοστά από την αιχμηρή κορυφή αυτού του τεράστιου πράγματος που λέγεται «προστασία παιδιών». Παρατηρώ μόνο, με το βλέμμα στραμμένο σ’ όσα πρόκειται ν’ ακούσω και αυτό το καλοκαίρι, για μικρομέγαλα και προκλητικές παιδικές ρώγες, ότι μου φαίνεται αφελές να πιστέψουμε ότι ψυχισμοί που διεγείρονται σεξουαλικά από παιδιά δημοτικού αποθαρρύνονται αν σημεία του σώματός τους καλύπτονται με ύφασμα. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

βιαστής

Δημήτρης Πολιτάκης / Φρίκη επί Κολωνώ

Το επιτακτικό είναι να βρεθούν όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν τη φρικιαστική υπόθεση και να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη. Αυτό είναι όλο δυστυχώς. Η δικαίωση και η λύτρωση που επιζητούμε τούτη την ώρα δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ούτε για μας και κυρίως ούτε γι’ αυτό το κορίτσι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ΠΕΜΠΤΗ 21/07 - ΗΧΗΤΙΚΟ ΥΠΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ- Υπήρχε όντως παράδοση παιδεραστίας στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Υπήρχε όντως παράδοση παιδεραστίας στην αρχαία Αθήνα;

H Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον ιστορικό Κώστα Βλασόπουλο για ένα είδος σεξουαλικής σχέσης που θεωρήθηκε από τους Έλληνες, ειδικά της Αρχαϊκής και Κλασικής περιόδου πολύ σημαντικό για τη συνοχή της πόλης
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ