Η Σακίρα και η ταξικοποίηση της απιστίας

Η Σακίρα και η ταξικοποίηση της απιστίας Facebook Twitter
Όποιος –εκτός από τη Σακίρα– διάβασε τους στίχους και δεν αντιλήφθηκε την πολυεπίπεδη προσβολή, θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στις σχολές μάρκετινγκ.
0

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΑ επιχειρήματα υπέρ της Σακίρα αυτές τις μέρες είναι ότι ως απατημένη δικαιούται να λέει (και να τραγουδάει), ό,τι θέλει. Αυτή απατήθηκε, αυτή απομένει πίσω με δύο παιδιά και με τη ρετσινιά της απατημένης, σ’ αυτήν τα δίκια και όλες οι φιάλες ουίσκι του κόσμου.

Γιατί –λέει το λαϊκό επιχείρημα– στην απιστία όλες, όλοι και όλ@ τα ίδια ζούμε. Αξίζει να πέσουμε χαμηλά, να κλάψουμε, να βρίσουμε, να ρίξουμε φαρμάκι. Αν δεν χάσεις λίγη από την αξιοπρέπειά σου (ή και όλη) τη μέρα που έμαθες ότι σ’ αυτή τη σχέση είχατε μαζευτεί πολλοί, τότε πότε;

Φυσικά, η ταύτιση των απανταχού προδομένων σταματά στο γεγονός της απιστίας. Η Σακίρα κλαίει (αν κλαίει) κολυμπώντας στη χλιδή και στα όσα απέκρυψε από την εφορία και όλοι οι υπόλοιποι εμείς κλαίμε, πίνουμε, σερνόμαστε το βράδυ και το πρωί πηγαίνουμε στη δουλειά σαν τα ζόμπι, γιατί κάποιος πρέπει να πληρώσει νοίκια, κοινόχρηστα και λοιπές πεζές υποχρεώσεις. Άντε το πολύ πολύ, πηγαίνοντας στη δουλειά, να παίζει στ’ αυτιά μας και ο ύμνος στην απιστία της Σακίρα, ο οποίος κρίνοντας από τα views στο YouTube την έχει κάνει ήδη ακόμα πιο πλούσια.

Γιατί, όμως, συζητάμε τόσο ένα θέμα ελαφράς επικαιρότητας αφού πραγματική ταύτιση δεν υπάρχει; Το συζητάμε κυρίως γιατί παρά τη χλιδή και την περιουσία, ένας σύμβουλος επικοινωνίας, ένας τίμιος viewer δεν υπήρξε για να αποτρέψει τη Λατίνα σούπερ σταρ από αναρίθμητα επικοινωνιακά ολισθήματα (που αποτελούν και ουσιαστικά faux pas) που τελικά πέρασαν το λάθος μήνυμα.

Οι συγκρίσεις και οι αναφορές σε brands και αντικείμενα είναι καταστροφικές, κυρίως λόγω του ταξικού τους προσήμου, που με τίποτα δεν μπορεί να γίνει αξιακό. Την ίδια στιγμή, σα να μην ήταν ήδη κακό όλο αυτό, η μισογυνιστική ρητορική των στίχων, η τοξική σύγκριση με την «άλλη», με το «τρίτο πρόσωπο», κάνουν το τραγούδι μια πρώτης τάξεως εισαγωγή στον εσωτερικευμένο μισογυνισμό.

Ακόμα κι αν προσπεράσει κανείς τις απολύτως προσωπικές επιθέσεις στο «τρίτο πρόσωπο», οι συγκρίσεις και οι αναφορές σε brands και αντικείμενα είναι καταστροφικές, κυρίως λόγω του ταξικού τους προσήμου, που με τίποτα δεν μπορεί να γίνει αξιακό. Την ίδια στιγμή, σα να μην ήταν ήδη κακό όλο αυτό, η μισογυνιστική ρητορική των στίχων, η τοξική σύγκριση με την «άλλη», με το «τρίτο πρόσωπο», κάνουν το τραγούδι μια πρώτης τάξεως εισαγωγή στον εσωτερικευμένο μισογυνισμό.

Όποιος –εκτός από τη Σακίρα– διάβασε τους στίχους και δεν αντιλήφθηκε την πολυεπίπεδη προσβολή, θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στις σχολές μάρκετινγκ.

Το να αποκαλείς τον εαυτό σου «Φεράρι» και μια άλλη γυναίκα «Twingo» ή τον εαυτό σου «Ρόλεξ» και την άλλη γυναίκα «Casio», εκτός από ξεκάθαρα μισογυνική σύγκριση «επικοινωνεί» και μία απολύτως ταξική θεώρηση των πραγμάτων, τόσο προβληματική και ταυτόχρονα τόσο καθολικά προσβλητική –για όλον τον κόσμο– που δεν είναι να απορείς γιατί εδώ και μέρες οι διαφημιστές τρίβουν τα χέρια τους για λίγη επίδειξη εκδικητικής ταπεινότητας.

Και για να το πούμε πιο απλά: τι κακό έχει ένα ρολόι Casio;!

Για πολλούς από εμάς, αυτό το ρολογάκι ήταν το πρώτο σημαντικό απόκτημα της παιδικής μας ηλικίας. Ένα ακριβό-φτηνό προϊόν που, όμως, κάπως μας έβαζε στον ενήλικο κόσμο με τα προνόμιά του, αλλά χωρίς τις υποχρεώσεις του.

Ένα παιδί που φορά ρολόι, γνωρίζει δηλαδή να διαβάζει την ώρα, έχει ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός για τα –φαινομενικά– ωραία πράγματα που έχει να περιμένει από την ενήλικη ζωή. Για τα άλλα, τα καθόλου ωραία (π.χ. την ανεργία, την αδικία, τις διακρίσεις, τις «τρικλοποδιές, ναι, και την απιστία) ενημερωνόμαστε όλοι μετά, έστω και με διαφορά φάσης και ώρας, αλλά τα μαθαίνουμε τα δυσάρεστα του τι σημαίνει να είσαι ενήλικας.

Και βέβαια, οι περισσότεροι από εμάς, όσο κοσμοπολίτες κι αν ήμασταν / γίναμε ή όσο κι αν τα κουτσοκαταφέραμε, Ρόλεξ δεν θα αποκτήσουμε ποτέ. Ούτε Φεράρι. Και δεν έγινε και τίποτα. Να είναι καλά όσοι τα έχουν και να τα χαίρονται. Δεν είναι προσβολή να μην τα έχεις.

Μπορεί να μη φοράμε πια Casio, αλλά κάποιο πιο... ενήλικο ρολόι ή και καθόλου, αυτό ωστόσο δεν αποτελεί πλήγμα ούτε για τα αξιόπιστα προϊόντα της εταιρείας –που απάντησε στη Σακίρα– ούτε φυσικά και για εμάς που τα αγαπάμε και τα αντιμετωπίζουμε με νοσταλγία. Και μπορεί να πηγαίνουμε στη δουλειά με Twingo ή οποιοδήποτε άλλο όχημα αγαπητό και προσιτό στα πορτοφόλια της μεσαίας τάξης, αλλά και τι να λέει αυτό; Τόσο ανάξιοι είμαστε, λοιπόν; Μην τρελαθούμε.

Και μετά είναι και η σύγκριση και κυρίως η αντικειμενοποίηση της γυναίκας με όρους ακριβών αυτοκινήτων ή ρολογιών. Όλο αυτό το στερεοτυπικό κατάλοιπο των πατριαρχικών κοινωνιών που «μετρούν» τις γυναίκες ως προϊόντα σε βιτρίνα και τις βαθμολογούν βάσει της ηλικίας, των σωματικών αναλογιών κ.ο.κ. Και αυτό το κατάλοιπο βγήκε να καθαρίσει για λογαριασμό όλων των προδομένων εκεί έξω. Αμ δε.

Παρά τα ουρλιαχτά της Σακίρα ως «she wolf» (άλλο και τούτο πάλι να θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα της γυναίκας-αρπακτικού ως αντίστιξη στο χάος του Alpha male) οι αναγνώσεις που προσφέρει το νέο της hit εξυπηρετούν μόνο τη ρεβάνς της από τον Πικέ, ενώ επιβεβαιώνουν και ενισχύουν όλη εκείνη τη μισογυνική σχολή που προωθεί τις θεωρίες περί γυναικών που μισούν τις άλλες γυναίκες, περί ηλικιακού ρατσισμού και γάμων που στήθηκαν πάνω σε λεφτά και όχι πάνω σε αισθήματα.

Κοινώς, όλα λάθος. Και σε τελευταία ανάλυση, ψύχραιμο διαζύγιο μπορεί να μην υπάρχει, αλλά ο χωρισμός θα είναι πάντα εξίσωση καλλιέργειας. Κι αν καταφέρνεις να χωρίσεις, όχι απλώς μαινόμενη εναντίον του (πρώην) συζύγου, αλλά προσβάλλοντας όποιον περπατάει στα δύο πόδια –μαζί με χορηγούς, αυτοκινητοβιομηχανίες και τεχνολογικούς κολοσσούς–, καταλαβαίνεις γιατί το «χώρισα και ό,τι θέλω θα λέω» δεν περνάει πια. Και κυρίως δεν διδάσκει τίποτα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ