Χρειάστηκαν 375 χρόνια στους επιστήμονες για να ανακαλύψουν ότι υπάρχει μια όγδοη ήπειρος, η οποία βρισκόταν σε κοινή θέα όλο αυτό το διάστημα. Μια ομάδα γεωλόγων έγινε πρωτοσέλιδο όταν ανακοίνωσε την ανακάλυψη της «Ζηλανδίας» το 2017 με το μεγαλύτερο τμήμα της βέβαια να είναι πλέον υποθαλάσσιο.
Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη ήπειρο 4,9 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή περίπου έξι φορές το μέγεθος της Μαδαγασκάρης. Το 94% της ηπείρου αυτής είναι υποβρύχιο, με μόνο μια χούφτα νησιά, όπως η Νέα Ζηλανδία, να παραμένουν στην επιφάνεια.
Αν και οι εγκυκλοπαίδειες, οι χάρτες και οι μηχανές αναζήτησης του κόσμου ήταν ανένδοτες στο ότι υπήρχαν μόνο επτά ήπειροι για αρκετό καιρό, η ομάδα ενημέρωσε με σιγουριά τον κόσμο ότι αυτό ήταν λάθος. Πλέον, θεωρείται η «νεότερη» ήπειρος στον κόσμο.
Ήδη από τη ρωμαϊκή εποχή ήταν διαδεδομένη η υπόθεση για την ύπαρξη μιας μεγάλης στεριάς στη νότια πλευρά της γης ως «αντιστάθμισμα» στη βόρεια μάζα γης. Στα μέσα του 17ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1642 μια ολλανδική εξερεύνηση της περιοχής ανατολικά της Αυστραλίας οδήγησε στην ανακάλυψη της Νέας Ζηλανδίας και κοντινών άλλων νησιών τα οποία κατοικούνταν ήδη από τη φυλή Μαορί. Η επαφή πήρε βίαιη τροπή και η αποστολή τερματίστηκε άδοξα. Μέχρι πρόσφατα, δεν είχε ωστόσο αποδειχτεί ότι στην πραγματικότητα είχε ανακαλυφθεί μια νέα ήπειρος.
Η «Ζηλανδία» ήταν αρχικά μέρος της αρχαίας υπερηπείρου «Gondwana», η οποία σχηματίστηκε πριν από περίπου 550 εκατομμύρια χρόνια και ουσιαστικά αποτελούσε όλη τη στεριά στο νότιο ημισφαίριο. Στη συνέχεια, πριν από περίπου 105 εκατομμύρια χρόνια, «λόγω μιας διαδικασίας που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη πλήρως, η Ζηλανδία άρχισε να διασπάται», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Τελικά, μεγάλο κομμάτι της ηπείρου βυθίστηκε και εξαφανίστηκε κάτω από τη θάλασσα. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια μακρόστενη και βυθισμένη περιοχή, οι γεωλόγοι αναφέρουν ότι η Ζηλανδία είναι μια ήπειρος λόγω των πετρωμάτων που βρίσκονται εκεί.
Ο ηπειρωτικός φλοιός της περιοχής τείνει να αποτελείται από πυριγενή και ιζηματογενή πετρώματα - όπως γρανίτης, σχιστόλιθος και ασβεστόλιθος, ενώ ο πυθμένας του ωκεανού συνήθως αποτελείται μόνο από πυριγενή πετρώματα όπως ο βασάλτης.
Με πληροφορίες από BBC
