Chai: Γιατί αυτό το γιαπωνέζικο indie-pop γυναικείο συγκρότημα απασχολεί τα διεθνή μίντια;

Chai Facebook Twitter
Το εκκεντρικό τους στυλ στις live εμφανίσεις, με τα ομοιόμορφα κουστούμια σε ροζ χρώμα, που είναι το αγαπημένο τους, σχετίζεται με την άρνησή τους να υποκύψουν στα πρότυπα ομορφιάς της χώρας τους.
0

Από τους «New York Times» μέχρι την «Guardian», τα σημαντικότερα μίντια του εξωτερικού είχαν κάτι καλό να πουν πρόσφατα για τις Chai, ένα γυναικείο indie-pop συγκρότημα από την Ιαπωνία. 

Στα τσαρτ είναι άφαντες, αλλά ο λόγος που απασχολούν τόσο έντονα δικαιολογείται από το γεγονός ότι είναι από τα ελάχιστα γιαπωνέζικα συγκροτήματα, ίσως το μοναδικό, που έχουν υπογράψει σε τόσο θρυλική αμερικανική δισκογραφική εταιρεία την τελευταία δεκαετία. Και μάλιστα, είναι γυναικείο συγκρότημα. Το τελευταίο τους άλμπουμ «Wink» κυκλοφόρησε κάτω από την ομπρέλα της Sub Pop. 

Αν πάμε αρκετά πίσω, κάτι ανάλογο είχε να συμβεί από τις Cibo Matto τη δεκαετία του ’90, που υπέγραψαν στη Warner, με τη μόνη διαφορά ότι η Miho Hatori και η Yuka Honda ήταν μεν Γιαπωνέζες, αλλά ομογενείς από τη Νέα Υόρκη.

Το βασικότερο στοιχείο που συνδέει τα δύο γκρουπ, πάντως, εκτός από την καταγωγή, είναι η γαστρονομική προσέγγιση των κομματιών τους. Είναι πιο πιθανό να ακούσεις για φαγητό στους στίχους τους παρά π.χ. για σχέσεις. Είναι αυτό που στην ουσία προκαλεί τις συγκρίσεις, σε μουσικό, και όχι μόνο, επίπεδο. 

Είναι πιο πιθανό να ακούσεις για φαγητό στους στίχους τους παρά π.χ. για σχέσεις. Είναι αυτό που στην ουσία προκαλεί τις συγκρίσεις, σε μουσικό, και όχι μόνο, επίπεδο. 

Οι Chai είναι φουλ Γιαπωνέζες. Δεν προέρχονται από κάποια χίπστερ γειτονιά του Τόκιο, κάθε άλλο. Οι δίδυμες Mana και Kana γνώρισαν τη Yuna στη μουσική ομάδα του λυκείου τους στη Nagoya – είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό στην Ιαπωνία. Η Mana γνώρισε τη Yuuki στο πανεπιστήμιο και το γκρουπ σχηματίστηκε σε ένα εστιατόριο το 2012. Μέχρι τότε, η Yuuki δεν είχε ασχοληθεί ποτέ με κανένα μουσικό όργανο, αλλά της άρεσε η ιδέα να παίζει σε συγκρότημα. Η συμμετοχή σε μια μπάντα συνοψίζει τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη φιλία.  

chai toothbrush Facebook Twitter

Δεν μεγάλωσαν με δυτικά μουσικά ερεθίσματα. Στο πανεπιστήμιο άκουσαν γκρουπ όπως οι Basement Jaxx, Tune-Yards και Justice και διαμόρφωσαν σιγά-σιγά τον δικό τους ήχο. Το πρώτο τους άλμπουμ, το «Pink», κυκλοφόρησε μόλις το 2017, κάπως αργά. 

Το εκκεντρικό τους στυλ στις live εμφανίσεις, με τα ομοιόμορφα κουστούμια σε ροζ χρώμα, που είναι το αγαπημένο τους, σχετίζεται με την άρνησή τους να υποκύψουν στα πρότυπα ομορφιάς της χώρας τους. Το μότο τους, «neo-kawaii» (στα ελληνικά μεταφράζεται ως «η νέα χαριτωμενιά»), αντιτίθεται στα σκονισμένα και ακαδημαϊκά στάνταρ της γιαπωνέζικης ομορφιάς και είναι inclusive, δηλαδή δεν αποκλείει κανέναν. Συνοψίζεται ιδανικά στο πανκ κομμάτι τους «Ν.Ε.Ο.» από το δεύτερο άλμπουμ τους, το «Punk», που εκθειάζει τις ατέλειες του σώματος ή τα κόμπλεξ που νιώθουν σε σχέση με αυτό που θεωρούν πραγματική ομορφιά. «Small eyes / Flat nose / No shape / Fat legs!» («Μικρά μάτια / Επίπεδη μύτη / Κανένα σχήμα / Χοντρά πόδια!») επαναλαμβάνουν στο ρεφρέν του τραγουδιού.

Ν.Ε.Ο.

«Δεν μας εξέφραζε καθόλου αυτός ο ορισμός της χαριτωμενιάς (kawaii), που θεωρείται η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να κάνεις σε μια γυναίκα στην Ιαπωνία» αναφέρει η Mana. Αυτό το τονίζουν συνέχεια στις συνεντεύξεις τους, σαν μάντρα, επειδή στη χώρα τους δεν συνηθίζονται τα κομπλιμέντα. Ίσως επειδή θεωρούνται τόσο αντισυμβατικές εκεί, δεν γνώρισαν ποτέ επιτυχία σε εθνικό επίπεδο. Η Δύση, όμως, τις άκουσε και άρχισαν να κερδίζουν αναγνώριση από κει που δεν το περίμεναν. 

Επιπλέον, θα πρέπει να περηφανεύονται που ένας από τους ήρωές τους, ο Gerald Casale των Devo, τις λάτρεψε όταν τις είδε να παίζουν ζωντανά το 2018 και έκπληκτος ανακάλυψε, όταν τις γνώρισε, ότι έχουν την ίδια φιλοσοφία και προσέγγιση όσον αφορά τη μουσική. Του θύμισαν τα πρώτα χρόνια, όταν σχημάτιζε τη δική του, ιστορική πια, μπάντα. Θα περιόδευαν και μαζί, αν η πανδημία δεν τους χαλούσε τα σχέδια. 

Μέσα στην καραντίνα, οι Chai βρήκαν πολύτιμο χρόνο για να γράψουν το «WINK», τον τρίτο κατά σειρά δίσκο τους. Και μπορεί να λένε από δω και από κει ότι κύρια επιρροή ήταν ο συμπαθέστατος Mac Miller, ο τωρινός τους ήχος, όμως, παραπέμπει στο χαλαρωτικό vibe της city pop, του μουσικού ιδιώματος που δοξάστηκε τη δεκαετία τoυ ’80 στην Ιαπωνία. 

In Pink (feat. Mndsgn)

«Μπορεί να μην είναι μια αμιγώς πολιτική μπάντα ‒π.χ. θέλουν να κερδίσουν ένα Γκράμι ή το όνειρό τους είναι να φτιάξουν ένα πάρκο αναψυχής‒», γράφουν στην «Guardian» για τις Chai, «το όραμά τους, όμως, για αυτοπροσδιορισμό είναι εντελώς πανκ. Ο τρόπος που ερμηνεύουν το neo-kawaii ως ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει έμφυτα σε όλους μας συνάδει με το τι σήμαινε kawaii όταν ο όρος ξεπήδησε τη δεκαετία του ’60 μέσα από τις φοιτητικές διαδηλώσεις. Σύμφωνα με τον Hui-Ying Kerr, ειδικό στη γιαπωνέζικη καταναλωτική κουλτούρα, "η χαριτωμενιά λειτουργεί ως ένα σύμβολο αντίστασης και απεριόριστων πιθανοτήτων", κάτι που εν ολίγοις ακούγεται άνετα ως σλόγκαν του γκρουπ».

Τέλος, το όνομά τους προφέρεται και σημαίνει αυτό ακριβώς που φαντάζεται κανείς, «τσάι».


 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM