Το δίκιο του «κυρ-Παντελή»

Το δίκιο του «κυρ-Παντελή» Facebook Twitter
Τον ρόλο των ταγών και των οργανικών διανοουμένων σήμερα τον έχουν αναλάβει αυτόκλητα διάφοροι νάρκισσοι των σόσιαλ μίντια
0



ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ
 που η χώρα βρίσκεται σε «επαναστατικό» οίστρο, ο «κυρ-Παντελής» του γνωστού τραγουδιού του Πάνου Τζαβέλλα έχει την τιμητική του. Οι «εξεγερμένοι» τον οικτίρουν που δεν μπαίνει στη φωτιά μαζί τους, αλλά σέρνεται σαν «σκουλήκι άχρηστο πάνω στη γη». Αποδίδουν την αποτυχία της εξέγερσης στον κυρ-Παντελή, τον «άβουλο φασουλή, άδειο πετσί, χωρίς πνοή», που «σκέβρωσε και σάπισε στο μαγαζί του», αντί να κυνηγήσει το όνειρο και τους μεγάλους αγώνες, αφήνοντας μια «κληρονομιά στη νέα γενιά». 


Η αντίληψη αυτή έχει συγκεκριμένη ιδεολογική προέλευση. Απ’ όσους κάποτε έγραψαν ότι «ο ρόλος μας είναι να δώσουμε στην ανθρωπότητα τη συνείδηση ότι πρέπει να απελευθερωθεί από την καταπίεση. Είτε το θέλει είτε δεν το θέλει». Απ’ όσους θεωρούν ότι οι «μικροαστοί» είναι ανίκανοι να ταυτιστούν με τα επαναστατικά προτάγματα, εξού και τον ρόλο αυτόν αναλαμβάνουν οι ταγοί της λαϊκής τάξης και οι «οργανικοί διανοούμενοι». Αυτοί δηλαδή που εκφράζουν την συλλογική συνείδηση εκείνων που δεν την έχουν. 


Τον ρόλο των ταγών και των οργανικών διανοουμένων σήμερα τον έχουν αναλάβει αυτόκλητα διάφοροι νάρκισσοι των σόσιαλ μίντια, ενώ ως «κυρ-Παντελής» σκιαγραφείται αφοριστικά ο συντηρητικός μικροαστός που προβαίνει στην αποκοτιά να είναι απασχολημένος με την ατομική ή οικογενειακή του επιβίωση και πρόοδο, αντί να συντάσσεται στον μεγάλο αγώνα για την «κοινωνική ανατροπή». Μια ανατροπή που επιχειρείται «για το καλό του», αλλά αυτός δεν είναι άξιος να το καταλάβει ούτε και να σωθεί, επειδή είναι αλλοτριωμένος και δειλός, άχθος αρούρης. 

Η πολιτική ιστορία έχει δείξει ότι οι «εξεγερμένοι» κέρδιζαν τα πρωτοσέλιδα, αλλά η «σιωπηλή πλειοψηφία» κέρδιζε τις εκλογές. Γιατί για να γίνει ένα κόμμα πλειοψηφικό σε μια χώρα μικροαστών, όπως η Ελλάδα, έχει ανάγκη τους «κυρ-Παντελήδες». Και για να τους κερδίσει, πρέπει να τους αντιμετωπίσει ισότιμα, όχι περιφρονητικά. 


Χειρότεροι όλων για τους ταγούς είναι οι «κυρ-Παντελήδες» που θέλουν «νόμο και τάξη». Ακόμα και αν αυτό συμβαίνει όχι επειδή είναι λάτρεις του αυταρχισμού αλλά επειδή πιστεύουν ότι ο νόμος και η τάξη, εντέλει, είναι η ασπίδα του πιο αδύναμου. Επειδή απλώς θέλουν κοινωνική ηρεμία, σταθερότητα, ασφάλεια, προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του οποιουδήποτε. Και επειδή σε συνθήκες δημοκρατίας νιώθουν αποστροφή για την ακραία ένταση και τις συγκρούσεις χωρίς όριο. 

Είναι πραγματικά ειρωνικό το ότι όλη αυτή η βαθιά αλαζονική, ναρκισσιστική και εντέλει αξιοθρήνητα πατερναλιστική προσέγγιση περί «κυρ-Παντελήδων» προέρχεται από πολιτικές δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλολαϊκές. Είναι δε και απίστευτα αφελής. Πρώτον, γιατί η πολιτική ιστορία έχει δείξει ότι οι «εξεγερμένοι» κέρδιζαν τα πρωτοσέλιδα, αλλά η «σιωπηλή πλειοψηφία» κέρδιζε τις εκλογές. Και δεύτερον, γιατί για να γίνει ένα κόμμα πλειοψηφικό σε μια χώρα μικροαστών, όπως η Ελλάδα, έχει ανάγκη τους «κυρ-Παντελήδες». Και για να τους κερδίσει, πρέπει να τους αντιμετωπίσει ισότιμα, όχι περιφρονητικά. 

Δεν γνωρίζω τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους οι «οργανικοί διανοούμενοι» όταν αναφέρονται σε «κυρ-Παντελήδες». Αν εννοούν κάποιες καρικατούρες, κάτι σαν τους «θυρωρούς της χούντας», ας τους ενημερώσει κάποιος ότι είναι πλέον ελάχιστοι, δεν αξίζει να τους αφιερώνουν τραγούδια. Αν εννοούν γενικώς τους ηλικιωμένους μικροαστούς, που θέλουν κοινωνική ηρεμία και νιώθουν αποστροφή ή και φόβο μπροστά σε εκδηλώσεις βίας, καιρός να αλλάξουν ρεπερτόριο. Γιατί δεν υπάρχει καμία ντροπή σε αυτό. Δικαίωμα είναι. Όπως δεν υπάρχει και καμία ντροπή στο να είσαι «κυρ-Παντελής». 

Οι «κυρ-Παντελήδες» είναι κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου. Είναι οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Τα παιδιά που πολέμησαν όπου η πατρίδα τούς χρειάστηκε. Αυτοί που κατέβηκαν από τα χωριά τους μετά τον πόλεμο και τον Εμφύλιο και ήρθαν στις πόλεις για να γίνουν τα αγόρια μαστοράτζες και τα κορίτσια υπηρέτριες στα σπίτια των αστών. Με τον δικό τους ιδρώτα μια χώρα που στα τέλη της δεκαετίας του ’40 ήταν σωρός ερειπίων στάθηκε ξανά στα πόδια της. Αυτοί σπούδασαν τα παιδιά τους και πάλεψαν για να τους προσφέρουν μια ζωή καλύτερη από τη δική τους. Αυτοί μετανάστευσαν. Αυτοί έχτισαν σπίτια για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, όχι πάντα καλόγουστα, αλλά με κόπους μιας ζωής. Με τον δικό τους μόχθο η Ελλάδα προχώρησε και έγινε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. 


Οι κυρ-Παντελήδες δεν ήξεραν τον Αλτουσέρ, τον Γκράμσι, τη Σχολή της Φρανκφούρτης, ούτε και τον Λοκ, τον Πόπερ, τον Χάγιεκ. Ήταν απασχολημένοι με την επιβίωσή τους και την προκοπή της οικογένειάς τους. Με τις απλές χαρές τους στα γήπεδα, στα καφενεία, στα πανηγύρια, στη λαϊκή απογευματινή. 


Δεν έζησαν για τη μεγάλη ιδέα, αλλά πάλεψαν και παλεύουν για το δικό τους όνειρο. Που μπορεί για κάποιους να είναι μικρό και μίζερο, αλλά για εκείνους είναι ο καρπός του δικού τους, καθημερινού αγώνα. Και αξίζει κάθε σεβασμό.


ΥΓ.: Τον Δεκέμβριο του 2008 ένας εγκληματίας αστυνομικός, σκοτώνοντας ένα 15χρονο παιδί, βύθισε τη χώρα στο χάος και οδήγησε μια γενιά στη βίαιη ριζοσπαστικοποίηση. Το περασμένο καλοκαίρι ένας άλλος αστυνομικός στις ΗΠΑ έγινε η αφορμή για ασύλληπτες καταστροφές και δεκάδες νεκρούς. Με τις πληγές μιας ταραγμένης δεκαετίας να μην έχουν ακόμα επουλωθεί πλήρως, με τα νεύρα όλων στα όριά τους, λόγω της πολύμηνης κόπωσης από την πανδημία, η έλλειψη μέτρου και επαγγελματισμού από τον οποιονδήποτε είναι ασυγχώρητη. Οι πολιτικάντηδες που το μόνο που ξέρουν είναι να υποδαυλίζουν την ένταση και να επενδύουν στο χάος θα βρουν τοίχο. Η πλειοψηφία επιθυμεί κοινωνική ηρεμία και ασφάλεια και τους αποστρέφεται. Αρκεί εκείνοι που θέλουν να την εκφράσουν να μείνουν μέρος της λύσης και να μη γίνουν μέρος του προβλήματος. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το δικαίωμα στην απομόνωση

Ιλεκτρίσιτυ / Ας αφήσουμε τους ιθαγενείς στην ησυχία τους

Οι φυλές ιθαγενών που ζουν αποκομμένες από τον ανθρώπινο πολιτισμό χαίρουν νομικής προστασίας, καθώς η επαφή τους με τα οργανωμένη κράτη ενέχει καταστροφικές συνέπειες για τις κοινότητές τους.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
«To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Enrico Bellini / «To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Ο επικεφαλής Κυβερνητικών Σχέσεων και Δημόσιας Πολιτικής του TikTok στη Νότια Ευρώπη, Enrico Bellini, περιγράφει το μυστικό της επιτυχίας της δημοφιλούς πλατφόρμας και εξηγεί γιατί η προστασία των δεδομένων των Ευρωπαίων χρηστών είναι υψίστης σημασίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Οπτική Γωνία / Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Ορθώς μας σοκάρει το «No Mercy» που «παίζει» με τον βιασμό και την αιμομιξία, όμως την ίδια στιγμή ζούμε σε μια κοινωνία όπου η γυναικεία υποταγή πλασάρεται ως κανονικότητα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τα νέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Πολιτική / Nέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Η υπόθεση των Τεμπών επιστρέφει στη Βουλή μέσω της δικογραφίας για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αλλά στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι αυτήν τη φορά είναι καλά προετοιμασμένοι. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
κωνσταντοπουλου

Βασιλική Σιούτη / Ποιος είναι, τελικά, αξιωματική αντιπολίτευση;

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πλέον στη δεύτερη θέση το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα διατηρήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δυναμική που απέκτησε; Θα αλλάξει σύντομα πάλι η σειρά των κομμάτων; Το σίγουρο είναι πως η ρευστότητα είναι η νέα πολιτική συνθήκη. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ