ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.10.2017 | 22:07

Πρόβλημα

Το αγόρι μου είχε μια παρέα που αποτελούνταν από τον ιδιο,3 φίλους του και την κοπέλα ενός από αυτούς. Από τότε που γνωριστήκαμε βγαίναμε πάντα όλοι μαζί και σε σπάνιες περιπτώσεις μόνοι μας. Στην αρχή αυτό δεν με πείραζε,με τον καιρό όμως άρχισα να βαριέμαι πολύ γιατί εγώ με αυτήν την κοπέλα παρόλο που είχαμε καλές σχέσεις δεν ταιριάζαμε σαν χαρακτήρες ώστε να κάνουμε κανονική παρέα. Μίλησα στο αγόρι μου και από την περασμένη Άνοιξη βγαίναμε μόνοι μας πολλές φορές. Το καλοκαίρι που πέρασε βρισκόμασταν με το αγόρι μου κυρίως Παρασκευή και Σαββατοκύριακα. Κάθε μέρα πήγαινε όταν τελείωνε τη δουλειά για καφέ με τους φίλους του και το ΠΣΚ βγαίναμε και μαζί τους και μόνοι μας. Πχ. Μπορεί να πηγαίναμε μαζί τους για καφέ και μπάνιο και να βγαίναμε μόνοι Σάββατο βράδυ και Κυριακές ή αντίστροφα. Το θέμα είναι ότι οι φίλοι του παρεξηγήθηκαν και άρχισαν να μην τον καλούνε πουθενά,ούτε για έναν απλό καφέ ( μιλάμε για παιδικούς φίλους). Μαλιστα δεν του σήκωναν και το τηλέφωνο. Ο φίλος μου θύμωσε και δεν τους ξαναμίλησε. Έχουν περάσει 2 μήνες από τοτε. Ξέρω πως το θέμα τον απασχολεί και ότι στεναχωριεται αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια λύση. Ώρες ώρες νιώθω τύψεις,αλλά και γω χρειαζομουν λίγο προσωπικό χρονο,δεν γινόταν να βγαίνουμε μαζί τους για καφέ,για μπάνιο, για βραδινή έξοδο και αυτά σε μόνιμη βαση. Τώρα έχει μετακομίσει και μένει μόνος του και πιστεύω πως νιώθει ακόμα περισσότερη μοναξιά. Περνάμε χρόνο μαζί αλλά δεν ξέρω αν του φτάνει αυτό, πιστεύω πως μέσα του έχει θλίψη για αυτό που συνέβη και δεν ξέρω πως να βοηθήσω.
14
 
 
 
 
σχόλια
Τι σόϊ φίλοι είναι αυτοί? Δεν θα έπρεπε να νιώθεις εσύ τύψεις, αλλά αυτοί που δημιούργησαν πρόβλημα στη σχέση σας για κάτι ασήμαντο. Να είσαι δίπλα στο αγόρι σου αν και το κενό από την απουσία των φίλων του δεν μπορείς να το καλύψεις.
Αυτή είναι η πρώτη εξομολογηση που διαβάζω μετά από αρκετό καιρό και ενοιωσα την ανάγκη να σχολιάσω.Η αδερφή μου μόλις σήμερα διαγνώστηκε με πολλαπλή σκλήρυνση, ή αλλιώς σκλήρυνση κατά πλάκας. Ετών 21! Επειδή σε κόβω γύρω σε αυτήν την ηλικία, εξομολογούμενη, θέλω να σου πω ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
Αυτό δε σημαίνει ότι το πρόβλημα σου δεν είναι όντως πραγματικό και σοβαρο προβλημα! Φυσικά και έχεις το δικαιωμα να στεναχωρηθεις, να κλάψεις, ενδεχομένως να γκρινιάζεις, να θυμωσεις κλπ με την κατάσταση σου. Όμως, πιστευσέ με, αυτό το "υπάρχουν και χειρότερα" μας σώζει από κατασπατάληση χρόνου και ενέργειας σε σχετικα ασημαντα θεματα. Μια είναι η ζωή. Για την αδερφή μου διαγράφεται πολύ δύσκολα. Αλλά ξέρεις τι μου είπε; "Δεν πειράζει, θα το παλέψω! Δεν έχω κι άλλη επιλογή!" Όπως το παλεύει και ο σε χειρότερη κατάσταση γονεας που πενθεί για το χαμένο του παιδί. Όπως πρέπει να το προσπαθησεις κι εσύ με αυτό που σας συμβαινει, και να το ξεπεράσεις για να αντιμετωπίσεις μετά πιο δύσκολα θέματα. Αρκεί κάθε φορά.να σκέφτεσαι το "Καλά είμαι! Θα μπορούσα να είμαι και χειρότερα!":-)
Ευχαριστώ πολυ moonlightschild! Θσ τη χρειαστούμε! Κι εμένα κόλλησε το χέρι μου να πατάω λαϊκ στις ευχές σου...Τώρα είναι στο μπάνιο και κλαίει. Θα έχουμε πολλά σκαμπανεβασματα. Έτσι είναι η ζωή όμως. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κι αυτό. Σου εύχομαι ο,τι καλύτερο και σε σένα! :-)