Στο βασίλειο του μικροαστισμού του Γιόζεφ Ροτ

Γιόζεφ Ροτ Facebook Twitter
Δεν είναι μόνο τα θέματά του που κάνουν γοητευτικό το έργο του Ροτ. Είναι ακόμη η νομαδική ζωή του, ένας πλάνητας της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, και ο πρόωρος θάνατός του. Και φυσικά είναι το χιούμορ του.
0

ΕINAI ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ να διαβάζεις κείμενα του Γιόζεφ Ροτ (1894-1939), είτε αυτά είναι τα μεγάλα μυθιστορήματά του και οι νουβέλες του, όπως το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ και ο Θρύλος του Αγίου Πότη, είτε τα δημοσιογραφικά άρθρα και ρεπορτάζ του, όπως τα «Βερολινέζικα Χρονικά» και τα «Χρόνια των ξενοδοχείων».

Δεν είναι μόνο τα θέματά του που κάνουν γοητευτικό το έργο του Ροτ. Δεν είναι μόνο αυτός ο «ευρωπαϊκός εξωτισμός» του Μεσοπολέμου που απλώνεται πάνω στην απέραντη, όπως τουλάχιστον φαινόταν, επικράτεια της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας που διαλύεται με πάταγο το 1918. Είναι και ο ίδιος ο βίος του συγγραφέα, αυτού του Εβραίου των συνόρων της Αυτοκρατορίας, γεννημένος στη Γαλικία (στη σημερινή δυτική Ουκρανία), πολύ μακριά από τη Βιέννη και τα άλλα κέντρα. Είναι και ο αλκοολισμός του, σχεδόν αυτοβιογραφικός, στον Θρύλο του Αγίου Πότη. ψ: το χιούμορ του, αυτό το χιούμορ των Εβραίων ασκενάζυ της Ανατολικής Ευρώπης, ο αυτοσαρκασμός του, η ειρωνεία και ο κυνισμός του, που θα τον έλεγα ουμανιστικό, όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο και αντιφατικό.

Με την ίδια αναγνωστική πείνα διάβασα το ημιτελές μυθιστόρημα του Ροτ, Περλέφτερ, Η ιστορία ενός αστού με ενδιαφέρουσα εισαγωγή του Γάλλου μεταφραστή, συγγραφέα και λογοτεχνικού κριτικού Πιερ Ντεσίς. (Προσωπικά, η πείνα μου για το έργο του Ροτ δεν ικανοποιείται ποτέ).

Η περιπέτεια αυτού του κειμένου είναι από μόνη της μυθιστορηματική. Θα μπορούσε να ήταν θέμα ενός ακόμη μυθιστορήματος του Ροτ. Ο συγγραφέας άρχισε να γράφει τον Περλέφτερ μάλλον το 1929, όπως σημειώνει ο Πιερ Ντεσίς στην εισαγωγή του. Προφανώς το προόριζε να δημοσιευτεί σε συνέχειες σε εφημερίδα του Μονάχου, δηλαδή να γίνει επιφυλλίδα, όπως συνέβαινε με τη δημοσίευση πολλών μυθιστορημάτων τον 19ο αιώνα μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Προφανώς η εφημερίδα δεν προχώρησε στη δημοσίευση κι έτσι ο Ροτ έβαλε κάπως στην άκρη τον Περλέφτερ.

Το λέει πολύ ωραία ο Ντεσίς στην εισαγωγή του: «Ο Περλέφτερ είναι το πρότυπο των ατόμων των άπληστων για τάξη, που λίγα χρόνια αργότερα θα υποστηρίξουν ανεπιφύλακτα τον Χίτλερ και το καθεστώς του».

Το Ιανουάριο του 1933 ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία. Τον ίδιο μήνα ο Γιόζεφ Ροτ αυτοεξορίζεται στο Παρίσι. Πριν φύγει άφησε («κατέλιπε» θα ήταν το σωστό ρήμα) στον εκδότη του Γκούσταφ Κίπενχοϊερ δύο κιβώτια με χειρόγραφα των έργων του που είχαν ήδη εκδοθεί αλλά και κάποια ανέκδοτα. Ο Γκούσταφ Κίπενχοϊερ (1880-1949) είχε ιδρύσει τον εκδοτικό οίκο του στη Βαϊμάρη το 1909 και συμπορεύτηκε με τη μεγάλη γερμανική και γερμανόφωνη λογοτεχνία του Μεσοπολέμου. Όχι μόνο ο Ροτ αλλά και ο Μπρέχτ, και ο Στέφαν Τσβάιχ και η Άννα Σέγκερς είναι στον κατάλογό του.

Η περιπέτεια αυτού του εκδοτικού οίκου στην εποχή της Βαϊμάρης, στη ναζιστική περίοδο αλλά και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο στη Δυτική όσο και στην Ανατολική Γερμανία, εικονογραφεί όλη τη γερμανική λογοτεχνική και διανοητική ιστορία του 20ού αιώνα. Πίσω, όμως, στο 1933, άνδρες της Γκεστάπο εισβάλλουν αιφνιδίως στα γραφεία του Κίπενχοϊερ, αλλά δεν κατορθώνουν να εντοπίσουν τα κιβώτια με τα χειρόγραφα του Γιόζεφ Ροτ.

Σαράντα πέντε χρόνια μετά, το 1978, ο Φρίντεμαν Μπέργκερ (1940-2009), που ήταν editor στον εκδοτικό οίκο Kiepenheuer στη Βαϊμάρη και στη Λειψία, ανακαλύπτει στο τότε Ανατολικό Βερολίνο τα κιβώτια. Ο Περλέφτερ είναι εκεί, εννιά πλήρη κεφάλαια και η έναρξη του δέκατου.

ΠΕΡΛΕΦΤΕΡ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Joseph Roth, Περλέφτερ, Η ιστορία ενός αστού, Μτφρ.: Μαρία Αγγελίδου, Άγγελος Αγγελίδης, Εκδόσεις Άγρα, Σελ. 155

Το ημιτελές μυθιστόρημα Περλέφτερ - Η ιστορία ενός αστού διαβάζεται σήμερα σαν να ήταν τελειωμένο. Αφηγητής του είναι ο Ναφτάλι Κρόι, ένα είδος alter ego του Γιόζεφ Ροτ. Ο Ναφτάλι ζει σε μια πόλη που δεν κατονομάζεται, προφανώς στα ανατολικότερα σύνορα της Αυστροουγγαρίας.

«Δεν ήταν πόλη με τη δυτικοευρωπαϊκή σημασία της λέξης», γράφει ο Ροτ. Από τους 1.500 κατοίκους της, οι χίλιοι ήταν έμποροι Εβραίοι. Η πόλη ζούσε από το εμπόριο του λυκίσκου, αυτού του τόσο βασικού φυτού για τη ζυθοποιία. Ο πατέρας του Ναφτάλι ήταν αμαξάς. Κανονικά θα έπρεπε να γίνει κι αυτός αμαξάς, όταν ο πατέρας του πέθανε, αλλά επειδή ήξερε μερικά περισσότερα γράμματα, η τύχη του τον έφερε στη Βιέννη.

Εκεί ζούσε ένας συγγενής του, ο Περλέφτερ, που εμπορευόταν ξυλεία στην Αυτοκρατορία και είχε την φήμη του εκατομμυριούχου. Ο Ναφτάλι έφτασε στη Βιέννη στις 28 Απριλίου 1904. «Ήταν έξι το πρωί. Την ώρα που ξυπνούσαν οι δρόμοι της μεγάλης πόλης. Πρώτα οι μεγάλοι, μετά οι μικροί. Όπως ξυπνάει μια οικογένεια: Πρώτοι σηκώνονται οι μεγάλοι, μετά τα παιδιά».

Ο Ναφτάλι αρχίζει να διηγείται την ιστορία του Περλέφτερ. Ο έμπορος ξυλείας είναι ένας αρχετυπικός ήρωας της λογοτεχνίας. Σήμερα θα λέγαμε ότι είναι το τυπικό παράδειγμα της ζωής, της ιδεολογίας και της νοοτροπίας του μικροαστού. Το λέει πολύ ωραία ο Ντεσίς στην εισαγωγή του: «Ο Περλέφτερ είναι το πρότυπο των ατόμων των άπληστων για τάξη, που λίγα χρόνια αργότερα θα υποστηρίξουν ανεπιφύλακτα τον Χίτλερ και το καθεστώς του».

Ο Ναφτάλι Κρόι, δηλαδή ο Γιόζεφ Ροτ, αρχίζει να παρουσιάζει τον Περλέφτερ. Τον λένε Αλεξάντερ, ένα όνομα που δεν του ταιριάζει καθόλου. Σε αντίθεση με τον Μακεδόνα, αυτός δεν αγαπούσε καθόλου τις παρορμητικές κινήσεις και τις αμετάκλητες αποφάσεις. Είχε τέσσερα παιδιά, αλλά πιο πολύ αγαπούσε τη δική του τη ζωή. Ήταν τσιγγούνης και παντελώς αδιάφορος για τους ανθρώπους. Μπορούσε όμως να παραστήσει τον παθιασμένο, τον ταραγμένο, τον άρρωστο, τον μεθυσμένο ακόμα κι αν είχε πιει μόνο μια γουλιά κρασί.

Ήταν μέλος της Λέσχης του Κόμματος Μετριοπαθών Φιλελευθέρων, μια πολιτική στάση που του επέτρεπε να κάνει γνωριμίες, να μην εκτίθεται και να τα έχει καλά με όλους. Μολονότι ηθικολόγος, είχε πολλές ερωτικές περιπέτειες σε πόλεις όπου τον έφερνε η επιχειρηματική δραστηριότητά του, αλλά μόνο με γυναίκες που ζούσαν μόνες, μαμμές, μασέζ, ιδιοκτήτριες σαλονιών καλλωπισμού. Ο Περλέφτερ σημείωνε τις διευθύνσεις αυτών των γυναικών κωδικοποιημένες «στη δερμάτινη ατζέντα, στην προτελευταία σελίδα, ακριβώς μετά τις εβραϊκές γιορτές και αργίες».

Καθώς ο Ναφτάλι Κρόι παρουσιάζει σιγά-σιγά τη ζωή, την κρυφή και τη φανερή, τη δράση, τις σκέψεις, τις κρυφές και τις φανερές, και τον συναισθηματικό κόσμο του Αλεξάντερ Περλέφτερ, αναγνωρίζουμε όλο και πιο πολύ τις αρχετυπικές ιδιότητες αυτού του ήρωα. Αλλά ο Γιόζεφ Ροτ δεν μείνει μόνο σε αυτό.

Σιγά-σιγά ανοίγει τη βεντάλια για να μας δώσει ένα πλήρες ανθρωπολογικό παράδειγμα, μια πορτρετοθήκη ανθρώπων που είναι κι αυτοί αναγνωρίσιμοι. Πριν απ’ όλα, τα τέσσερα παιδιά του Περλέφτερ, ένα αγόρι, τρία κορίτσια. Ο καλός γάμος με πλούσια νύφη και ευκατάστατους γαμπρούς είναι ο στόχος της οικογενειακής στρατηγικής. Τις περισσότερες φορές ο στόχος επιτυγχάνεται, μολονότι υπάρχουν απρόοπτα, εξωτερικά και εσωτερικά, που οδηγούν σε αναβολές, ακυρώσεις κ.λπ.

Αλλά ακόμη και οι παρείσακτοι που μπαίνουν στην οικογένεια τελικά αφομοιώνονται και ίσως γίνονται κι αυτοί Περλέφτερ. Ο Ροτ δείχνει ακριβώς αυτή την αφομοιωτική δύναμη της (μικρο)αστικής ιδεολογίας που θα στηρίξει τελικά τον ναζισμό. Το βλέπουμε και σε άλλα λογοτεχνικά έργα της εποχής, όπως το συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Ζορζ Σιμενόν, Οι αρραβώνες του κυρίου Ιρ.

Η βεντάλια ανοίγει ακόμη. Βλέπουμε την υπηρέτρια των Περλέφτερ, πώς τη χρησιμοποιούν μέσα στο σπίτι, πώς αυτή τελικά παντρεύεται κάπου στην επαρχία. Αναγνωρίζουμε το pattern, που μοιάζει πολύ με τις ηθογραφίες του ελληνικού λαϊκού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960. Στο ημιτελές δέκατο κεφάλαιο ο Γιόζεφ Ροτ αρχίζει να μας δείχνει έναν άλλο ήρωα, στον αντίποδα του Περλέφτερ. Είναι ο Λέο Μπίντακ, μακρινός συγγενής από το Σαν Φρανσίσκο. Εδώ κόβεται το μυθιστόρημα. Αλλά η πινακοθήκη των Περλέφτερ μας έχει ήδη δημιουργήσει αναγνωστική πληρότητα.

Είμαστε τυχεροί που στα ελληνικά υπάρχουν πολλοί τίτλοι του Ροτ, στις εκδόσεις Άγρα, στις θαυμάσιες μεταφράσεις της Μαρίας Αγγελίδου και, τελευταία, σε συνεργασία με τον Άγγελο Αγγελίδη.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιόζεφ Ροτ: Γράφοντας το ρέκβιεμ της Ευρώπης

Βιβλίο / Γιόζεφ Ροτ: Γράφοντας το ρέκβιεμ της Ευρώπης

Γιατί τα αριστουργηματικά βιβλία του Γιόζεφ Ροτ, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Άγρα, διαβάζονται φανατικά μέχρι σήμερα, θυμίζοντάς μας την πνευματική παρακμή, τα πιο σκοτεινά σημεία της Κεντρικής Ευρώπης και μια μελανή σελίδα, την οποία ο ίδιος είχε προβλέψει από νωρίς.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Οι Υπνοβάτες» του Χέρμαν Μπροχ: Διαβλέποντας την άβυσσο του 20ού αιώνα

Βιβλίο / «Οι Υπνοβάτες» του Χέρμαν Μπροχ: Διαβλέποντας την άβυσσο του 20ού αιώνα

Οι εκδόσεις Έρμα κυκλοφορούν το αριστούργημα του Χέρμαν Μπροχ σε νέα μετάφραση από τη Σοφία Αυγερινού, θυμίζοντάς μας γιατί άλλαξε την πορεία της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα προβλέποντας τα αδιέξοδα της ευρωπαϊκής ηπείρου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ