Η Πάμελα Άντερσον εξορκίζει με το βιβλίο της τα φαντάσματα και τα στερεότυπα του χθες

Η Πάμελα Άντερσον εξορκίζει με το βιβλίο της τα φαντάσματα και τα στερεότυπα του χθες Facebook Twitter
Φωτ.: Νetflix
0

Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε προχθές, πακέτο με το ντοκιμαντέρ του Netflix, “Pamela, a Love Story”, η Πάμελα Άντερσον, 55 ετών σήμερα, αφηγείται την ιστορία της ζωής της, από την παιδική της ηλικία σε μια ταπεινή καναδική κωμόπολη και το απόγειο της φήμης της τη δεκαετία του 1990, μέχρι την πρόσφατη περίοδο της παγκόσμιας εκστρατείας της για τα δικαιώματα των ζώων και του ντεμπούτου της στο Μπρόντγουεϊ, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων.

Στην πορεία, όπως μαθαίνουν οι αναγνώστες, συνέθεσε μια προσωπική φιλοσοφία εμπνευσμένη από ένα παράξενα ευρύ φάσμα πηγών, αντλώντας στοιχεία από τον Βουδισμό, την Καμπάλα, από έναν ιερέα του Πανεπιστημίου Pepperdine που γνώρισε κάνοντας βόλτες στο Μαλιμπού, από τον μελετητή του Γιουνγκ Ρόμπερτ Α. Τζόνσον και από ένα σωρό άλλα ερεθίσματα. Η Άντερσον δηλώνει αχόρταγη αναγνώστρια, και κάθε αναφορά της εκπλήσσει πιο πολύ από την προηγούμενη: Αναΐς Νιν, Άντζελα Ντέιβις, Γκαίτε. Συλλέγει επίσης vintage αυτοκίνητα, φορτηγά και σκάφη, και τα τελευταία πέντε χρόνια, επιδεικνύοντας έναν χαλαρό αυθορμητισμό, μετακόμισε αρχικά από το Λος Άντζελες στο Σεν Τροπέ και στη συνέχεια σε ένα ράντσο στο Νησί Βανκούβερ του Καναδά, κοντά στα μέρη που μεγάλωσε.

Σε πολλά σημεία του "Love, Pamela", η συγγραφέας του μοιάζει να διοχετεύει την εσωτερική της ζωή σε ποίηση ελεύθερης φόρμας, ανάμεσα σε παραγράφους πιο παραδοσιακού πεζού λόγου. Η ίδια εξηγεί στις «ευχαριστίες» της έκδοσης: «Αυτό το βιβλίο ξεκίνησε ως ένα ποίημα πενήντα σελίδων και στη συνέχεια αναπτύχθηκε σε εκατοντάδες σελίδες ... περισσότερης ποίησης ... από την πρώτη μου ανάμνηση μέχρι την πιο πρόσφατη. Ένας επιμελητής της έκδοσης μου είπε ότι του άρεσε πολύ το ελλειπτικό στυλ γραφής μου, πρότεινε όμως να προσθέσουμε και κάποιες πλήρεις προτάσεις και παραγράφους. Της είπα ότι δεν σκέφτομαι σε ολόκληρες προτάσεις, πόσο μάλλον σε παραγράφους».

F
Το εξώφυλλο του βιβλίου

Φυσικά, η Άντερσον ασπάζεται επίσης κι ένα σαφώς πιο πικάντικο είδος ελεύθερου πνεύματος. Για τον Χιου Χέφνερ επιφυλάσσει τον εξής στίχο: «Ο Χέφ με αποκάλεσε / το DNA του Playboy». Γράφει για την σεξουαλικότητα με έναν ειλικρινή, συχνά αστείο τρόπο, όπως όταν περιγράφει το σεξ με τον πρώην σύζυγό της Τόμι Λι ως «πάντα τρυφερό, απολαυστικό –  ποτέ σκοτεινό ή περίεργο ή σα να προσπαθούμε υπερβολικά. Ήμασταν συνδεδεμένοι. Το σεξ ήταν πάντα διασκεδαστικό». Σε ένα άλλο σημείο περιγράφει ανάλαφρα ένα περιστατικό ερωτικής οπτικής επαφής που είχε με τον Τζακ Νίκολσον, ενώ εκείνος ήταν με δύο άλλες γυναίκες στο Playboy Mansion.

Αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ως κεντρική θέση της συγγραφέως εμφανίζεται περίπου στα τρία τέταρτα της διαδρομής, όταν η Άντερσον γράφει: «Πάντα πίστευα ότι το να θέλεις να είσαι ένα σέξι, αισθησιακό άτομο, ή να είσαι σέξι, δεν συγκρούεται με την ευφυΐα». Είναι απολύτως σαφές όμως, ότι ενώ η Άντερσον θέλει να θολώσει την εικόνα της «χαζής, σεξουαλικής ξανθιάς», απορρίπτει συλλήβδην κάθε πιθανή απεικόνιση της ως τραγική φιγούρα.

Η Πάμελα Άντερσον εξορκίζει με το βιβλίο της τα φαντάσματα και τα στερεότυπα του χθες Facebook Twitter
«Πάντα πίστευα ότι το να θέλεις να είσαι ένα σέξι, αισθησιακό άτομο, ή να είσαι σέξι, δεν συγκρούεται με την ευφυΐα»

Το "Love, Pamela" υποβαθμίζει μια σειρά από επεισόδια που έφεραν κατά καιρούς την Πάμελα Άντερσον στα πρωτοσέλιδα: Οι γάμοι και τα διαζύγιά της με τον πρωταθλητή του πόκερ Ρικ Σάλομον και με τον μουσικό Kid Rock ελάχιστα αναφέρονται ενώ το περιβόητο κλεμμένο βίντεο που περιείχε τις ιδιωτικές της περιπτύξεις με τον Τόμι Λι και κατέληξε να καθορίσει λίγο-πολύ την πορεία της καριέρας, καταλαμβάνει μόλις πέντε σελίδες. Ακόμη και μια σεξουαλική επίθεση που υπέστη στα εφηβικά της χρόνια εξαντλείται σε δύο παραγράφους, ενώ μια υπερβολική δόση, αργότερα, σε μερικές προτάσεις. (Αντίθετα, η φιλοσοφία της ως γονέα, η οποία, όπως γράφει, είναι επηρεασμένη από τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε και τον Ε.Ε. Κάμινγκς μεταξύ άλλων, απλώνεται σε 13 σελίδες).

Η συνολική εντύπωση που αποκομίζει κανείς από το "Love, Pamela" για την συγγραφέα του βιβλίου είναι μιας φιλικής και διασκεδαστικής μαμάς που τυχαίνει φυσικά να είναι επίσης μια πλούσια και διάσημη μαμά. Η Άντερσον δεν παραλείπει να περιγράψει λεπτομερώς τις πολύτιμες φιλίες της με προσωπικότητες όπως η Vivienne Westwood, ο Elton John, ο David LaChapelle και η Winehouse, καθώς και το αμφιλεγόμενο φλερτ της με τον Julian Assange, με τον τρόπο που πολλοί από εμάς θα περιγράφαμε τους συμμαθητές με τους οποίους κάναμε μαζί σκανταλιές στο σχολείο.

Ανάμεσα στις περιπέτειες της με άλλες διασημότητες όμως, δεν παύει να μας υπενθυμίζει ότι κατά βάση απολαμβάνει πλέον τα ίδια πράγματα με πολλές άλλες 55χρονες γυναίκες που μπορεί επίσης να λέγονται Πάμελα. Τα σκυλιά της. Τους δύο γιους της. Τον κήπο της. Το διάβασμα στην πίσω αυλή. Το “Love, Pamela” προσκαλεί το κοινό να κάνει τώρα αυτό που ίσως του ήταν δύσκολο να κάνει νωρίτερα στην πολύχρωμη, πολυτάραχη ζωή της Πάμελα Άντερσον: να χαρεί και να γελάσει μαζί της, όχι εις βάρος της.

Με στοιχεία από The Washington Post

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ