Η ΚΟΙΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ για τον «Συνταγματάρχη» Τομ Πάρκερ είναι ότι απέσπασε πολλά χρήματα από τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον ανάγκασε να συμμετάσχει σε μερικές πραγματικά κακές ταινίες της δεκαετίας του 1960 και εξασφάλισε την υποτέλεια του στο σύμπαν του Λας Βέγκας στα τέλη της καριέρας του, με τον δικό του εθισμό στον τζόγο να λειτουργεί παράλληλα με την εξάρτηση του «Βασιλιά» από τα ναρκωτικά.
Αυτή όμως δεν είναι η ιστορία που θέλει να αφηγηθεί ο συγγραφέας Πίτερ Γκουράλνικ στο νέο του ογκώδες βιβλίο που έχει τίτλο «The Colonel and the King: Tom Parker, Elvis Presley, and the partnership that rocked the world» («Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς: Ο Τομ Πάρκερ, ο Έλβις Πρίσλεϊ και η συνεργασία που συγκλόνισε τον κόσμο»).
Ο Έλβις δεν ήταν ο πρώτος πελάτης του Πάρκερ στον χώρο της μουσικής. Ο Πάρκερ ανέπτυξε τις ικανότητές του πρώτα με τον πρώιμο ποπ σούπερσταρ Τζιν Όστιν και στη συνέχεια με τον σταρ της κάντρι Χανκ Σνόου. Αλλά όταν ο Πάρκερ είδε για πρώτη φορά τον Έλβις και τη μανία που προκαλούσε στο κοινό, το 1955 στη Λουιζιάνα, αποφάσισε να γίνει ο μάνατζέρ του.
Το βιβλίο είναι εκτενές σε ό,τι αφορά τον «Συνταγματάρχη», ένα παρατσούκλι που ο Πάρκερ υιοθέτησε ως όνομα μετά την απονομή ενός τιμητικού στρατιωτικού τίτλου που έλαβε από τον κυβερνήτη της Λουιζιάνα το 1948, και σύντομο όσον αφορά τον «Βασιλιά», ο οποίος έχει αποτελέσει θέμα αμέτρητων βιβλίων. Μερικά από τα καλύτερα έχουν γραφτεί από τον Γκουράλνικ, όπως τα «Last Train to Memphis» και «Careless Whispers».

Ο επί μακρόν μάνατζερ του Έλβις έζησε μια συναρπαστική ζωή που χαρακτηριζόταν από αυτομυθοποίηση και σκόπιμη εξαπάτηση. Ο Γκουράλνικ γνώριζε τον Πάρκερ από το 1988 μέχρι τοn θάνατό του το 1997. Το βιβλίο, πάντως, δεν αποτελεί αγιογραφία αλλά συχνά διαβάζεται ως απολογία του Πάρκερ, ή τουλάχιστον ως μια προσπάθεια να αποκατασταθούν κάποιες αλήθειες. Εξετάζεται, για παράδειγμα, η συχνά αναφερόμενη απροθυμία του Πάρκερ να αφήσει τον Έλβις να κάνει διεθνείς περιοδείες προς το τέλος της καριέρας του, με την αιτιολογία ότι ο ίδιος δεν ήταν Αμερικανός πολίτης και επομένως δεν είχε διαβατήριο.
«Συχνά πρόκειται για ατεκμηρίωτες εικασίες», γράφει ο Γκουράλνικ, προτείνοντας άλλες αιτίες. «Πώς θα μπορούσε ο Έλβις να πάει στην Ιαπωνία, με τους αυστηρούς νόμους της για τα ναρκωτικά, πώς θα μπορούσε να περάσει από όλα τα τελωνεία που θα έπρεπε να περάσει στην Ευρώπη, με τα αμέτρητα χάπια του; Και ποιος θα μετέφερε όλα αυτά τα φάρμακα για λογαριασμό του;»
Το παρελθόν του Πάρκερ ως εργαζόμενου σε περιοδεύοντα τσίρκα και καρναβάλια χρησιμοποιείται συχνά από πολλούς για να τον χλευάσουν. Πώς θα μπορούσε ένας «τσιρκολάνος» να γνωρίζει τη μουσική βιομηχανία ή να είναι κατάλληλος για να διαχειριστεί τον ίδιο τον βασιλιά του ροκ εν ρολ;
Ωστόσο, τα πιο ζωντανά και αποκαλυπτικά μέρη του βιβλίου εντοπίζονται σε εκείνη την περίοδο προτού ο Πάρκερ συναντήσει τον Έλβις, καθώς ο Γκουράλνικ ζωγραφίζει την εικόνα ενός ακούραστου μικροκομπιναδόρου που προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του.

«The Colonel and the King: Tom Parker, Elvis Presley, and the Partnership that rocked the world»
Ο Πάρκερ ισχυριζόταν πάντα ότι γεννήθηκε ως Τόμας Άντριου Πάρκερ στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, γεννήθηκε ως Αντρέας Κορνήλιος φαν Κούικ στην Μπρέντα της Ολλανδίας. Ο πατέρας του ήταν ιπποκόμος και συνταξιούχος στρατιώτης. Όταν ο μικρός γοητεύτηκε από ένα οικογενειακό τσίρκο που είχε σταθμεύσει στην πόλη και έμαθε στα άλογα του πατέρα του να κάνουν κόλπα, ο πατέρας του φώναξε ότι το παιδί «δεν ήταν γιος του, ότι δεν θα κατάφερνε ποτέ τίποτα και, αφού τον χτύπησε αλύπητα, ανακοίνωσε ότι θα του απαγόρευε να έχει οποιαδήποτε σχέση με τους στάβλους». Ως έφηβος, ο Αντρέας έφυγε λαθραία για τις ΗΠΑ, τον έστειλαν πίσω, προσπάθησε όμως ξανά και αυτήν τη φορά τα κατάφερε.
Στην Αμερική απέκτησε τη συνήθεια να υιοθετείται ανεπίσημα από ανάδοχες οικογένειες και στη συνέχεια να εξαφανίζεται χωρίς ίχνος, ένα μοτίβο που συνεχίστηκε όταν εντάχθηκε στον αμερικανικό στρατό, εξαφανίστηκε χωρίς άδεια και τελικά απολύθηκε το 1933, με πιστοποιητικό αναπηρίας που ανέφερε ως λόγο την «ψυχογενή κατάθλιψη» (ο Πάρκερ ισχυριζόταν ότι είχε απολυθεί επειδή είχε πρόβλημα στο πόδι). Κατέληξε στη Φλόριντα, όπου έγινε πολυτεχνίτης σε τσίρκα και πανηγύρια και ανέπτυξε ένα έντονο ένστικτο για την προώθηση και τη διαφήμιση.
Ο Έλβις δεν ήταν ο πρώτος πελάτης του Πάρκερ στον χώρο της μουσικής. Ο Πάρκερ ανέπτυξε τις ικανότητές του πρώτα με τον πρώιμο ποπ σούπερσταρ Τζιν Όστιν και στη συνέχεια με τον σταρ της κάντρι Χανκ Σνόου. Αλλά όταν ο Πάρκερ είδε για πρώτη φορά τον Έλβις και τη μανία που προκαλούσε στο κοινό, το 1955 στη Λουιζιάνα, αποφάσισε να γίνει ο μάνατζέρ του. Στη συνέχεια, τον ξεπούλησε, με πονηριά και επιμονή, στη δισκογραφική RCA, την κινηματογραφική 20th Century Fox και σε όποιον άλλο μπορούσε να ενισχύσει στην οικοδόμηση της πανίσχυρης βιομηχανίας του Έλβις που είχε ήδη στήσει στο μυαλό του.
Με στοιχεία από «The Los Angeles Times»