Διαβάζοντας στον αέρα το βιβλίο για την Ελλάδα του Roderick Βeaton

Διαβάζοντας στον αέρα το βιβλίο για την Ελλάδα του Roderick Βeaton Facebook Twitter
0




ΜΕΤΑ ΑΠΟ 15 ΜΕΡΕΣ διακοπών στην Ελλάδα, στον δρόμο προς την έξοδο πέτυχα το βιβλίο του Roderick Beaton Ελλάδα - Βιογραφία ενός σύγχρονου έθνους. Άρχισα να το διαβάζω στο αεροδρόμιο σαν χειρονομία άρνησης: δεν θέλω να φύγω. Το βιβλίο ταιριάζει με ατμόσφαιρα πτήσης. Εκτός από την πανοραμική φωτογραφία του εξωφύλλου, θέτει τον εαυτό του σε μια μετέωρη θέση: ο μη Έλληνας συγγραφέας περιγράφει ως αβαντάζ τη σκοπιά του εξωτερικού παρατηρητή. Καταγράφει τον τρόπο με το οποίον ένα έθνος παρατηρεί και «βιογραφεί» τον εαυτό του ως ένα ιδιότυπο κομμάτι της Δύσης –ένα σύγχρονο κράτος-έθνος– που ξεκολλά σπασμωδικά, αλλά όχι ολοκληρωτικά, από την αυτοκρατορία της Ανατολής. Βεβαίως βεβαίως, θέση εξωτερικού παρατηρητή δεν έχουν μόνο οι ξένοι μελετητές αλλά και οι Έλληνες αναγνώστες της εποχής της κρίσης. Όπως και τόσοι άλλοι, έτσι κι εγώ ζω 15 χρόνια έξω. Και μέσα από αυτήν τη νέα, εξ αποστάσεως σχέση νιώθω την ανάγκη για μια ακόμη προοπτική, μια εικόνα που εμπεδώνεις σταδιακά, αφού φύγεις. Είναι μια εικόνα-ερώτημα που προκύπτει ακόμα πιο εκρηκτικά μπροστά στην αλλοπρόσαλλη συγκυρία του οθωμανολάγνου Ερντογάν.

Ποιο κομμάτι της οθωμανικής κληρονομιάς επικοινωνεί με τη δικής μας ιδιοσυστασία; Θα ήθελα μια πιο λεπτομερή –εικονογραφική περιγραφή– με αναφορά σε όλες τις αισθήσεις. Μια αναπαράσταση σε λόγο και εικόνα και γεύση και άρωμα και άγγιγμα της σύνδεσης της Ελλάδας με το οθωμανικό και ανατολικό κράμα αισθήσεων και παραισθήσεων. Τι συνδέει μια ελληνική λαϊκή αγορά, ένα σκυλάδικο ή ένα πιάτο φαγητό με τον πολιτισμό του εθνικού μας αντιπάλου; Εκτός από τη βεβήλωση και τη σκλαβιά, εκτός από τους Φαναριώτες και τους Πατριάρχες, τι άλλο μας κάνει μέρος του γειτονικού παζλ, πέρα από το μίσος και την καταστροφή;

Οι αρχαίοι ενέπνευσαν και την αντικουλτούρα της εποχής μας. Το αρχαίο heritage περιλαμβάνει ομοερωτισμό και ποίηση και πανκ φιλοσόφους και μαθηματικά και μαγεία και οδύσσεια του διαστήματος: έχεις υλικά για να κάνεις νέες συνδέσεις, να γράψεις νέες μακραίωνες ιστορίες επιθυμίας και τρέλας.

Είναι πράγματα που χρειάστηκε να ταξιδέψω στο Λονδίνο για να υποψιαστώ: την επίθεση του χρώματος, της ηδονής και της αναρχίας μέσα στο αστικό τοπίο της Δύσης. Ο τρόπος που αλλάζει ένα πεζοδρόμιο όταν κουβαλά πάνω του ένα κουρδικό μανάβικο/παντοπωλείο που παραμένει ανοιχτό, νύχτα και μέρα. Οι νεαροί μαγκίτες που ξενυχτούν το βράδυ ράθυμα (αλλά όχι κοιμισμένα) δίπλα στα πεπόνια και στους ναργιλέδες. Είναι, άραγε, αυτά τα υλικά ίχνη μιας οθωμανικής μείξης – κομμάτια της μοντέρνας εικόνας της Αθήνας που συνέβαλε στην εικόνα που έχω για τον εαυτό μου; Θα ήθελα να ξέρω πιο βαθιά αυτόν τον διάλογο.

Δεν συμμερίζομαι τον οριενταλιστικό πανικό: η απόλαυση της Ανατολής δεν είναι πάντα πράξη εξουσίας ή εξωραϊσμού. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για ονειρογραφικό τουρισμό. Δεν έχω ούτε τα προνόμια των περιηγητών ούτε την εξωτερική τους ματιά. Ούτε θεωρώ ότι η σχέση της νέας Ελλάδας με την αρχαία και τη βυζαντινή κατάσταση είναι απλά και μονοκόμματα ένας εθνικιστικός και ιστοριογραφικός «μύθος». Ο Beaton συνοψίζει πολύ νηφάλια τη δημιουργία αυτής της συνείδησης μέσα από τη ματιά του Παπαρρηγόπουλου και του Ζαμπέλιου. Υπέφερα από τη μη νηφάλια εμμονή του σχολικού συστήματος στην αρχαιοπρέπεια. Όμως, μια βόλτα στις ερωτικές, εικαστικές και πολιτικές περιπέτειες του κλασικού θαύματος σε απαλλάσσει γρήγορα από το άχθος του σχολείου και της κρατικής προπαγάνδας. Οι αρχαίοι ενέπνευσαν και την αντικουλτούρα της εποχής μας. Το αρχαίο heritage περιλαμβάνει ομοερωτισμό και ποίηση και πανκ φιλοσόφους και μαθηματικά και μαγεία και οδύσσεια του διαστήματος: έχεις υλικά για να κάνεις νέες συνδέσεις, να γράψεις νέες μακραίωνες ιστορίες επιθυμίας και τρέλας.

Υπάρχει καλός λόγος να δίνουμε βάση στο κλασικό κλέος και είναι άδικο να ταυτίζουμε τα αρχαία μόνο με τη δυτικολατρία και τη «λευκή υπεροχή». Θα μπορούσαμε να το κάνουμε με περισσότερη επινοητικότητα και ανοιχτό μυαλό. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η γνώση της οθωμανικής κουλτούρας θα είναι μια δυναμική γνώση. Η παραδοχή του οθωμανικού στοιχείου στην εμπειρία του παρόντος θα μας έκανε πιο βαθιά «Έλληνες» με την ιδεαλιστική σημασία του όρου: δηλαδή δημιουργούς πρωτότυπων οραμάτων για τον κόσμο. Μια ανοιχτή κοινότητα πνεύματος και κεφιού που δεν περιορίζεται από DNA και όρκους «αίματος» αλλά χορεύει τσιφτετέλι με τις αντιφάσεις της.

Διαβάζοντας στον αέρα το βιβλίο για την Ελλάδα του Roderick Βeaton Facebook Twitter
Ο συγγραφέας Roderick Beaton. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Θα ήθελα ιστορίες της παραλίας, ιστορίες των γεύσεων, των σεξουαλικών σχέσεων, των ψυχοδηλωτικών ουσιών, των προσευχών, των φορεσιών, των παρασπονδιών, του τραγουδιού και του χρώματος. Ιστορίες και μαρτυρίες που να πλαισιώνουν τη γέννηση και την αυτοσυνειδησία ενός έθνους – συνομιλώντας με ιστορίες που δεν έγιναν. Ή που έγιναν (και γίνονται) κάτω από τα παχιά γεγονότα της πολιτικής.


Μια ιστορία της τσαχπινιάς δίπλα και γύρω από την ιστορία της Μεγάλης Ιδέας. Ο Βeaton συνοψίζει κάτι από αυτόν τον εναλλακτικό ορίζοντα συνομιλιών με την αναφορά του στον Ρήγα και στο όραμά του για μια κοινοπολιτεία Βαλκανίων. Αλλά χρειαζόμαστε κι άλλες εικόνες. Κι άλλες αισθήσεις. Κι άλλα τοπία. Νομίζω ότι η πρόσφατη, τραυματική εμπειρία της μοντέρνας διασποράς –μια διασπορά ονειροπαρμένων, τσακισμένων και επισφαλών ανθρώπων– μας δίδαξε ότι ολόκληροι πολιτισμοί απολαύσεων παραμένουν αόρατοι στο παγκόσμιο μάρκετινγκ των ιδεών. Και υπάρχουν πολλοί τρόποι να διηγηθείς τις ιστορίες των ανθρώπων και των ονείρων τους, ανακατεύοντας το έθνος με διαγώνιες και υπερεθνικές συμμαχίες απολαύσεων και συμπτώσεων.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ