Βουβό, σκεπτόμενο πρόσωπο

Facebook Twitter
0

Η συγγραφή της Τζέντας μοιάζει με επιστροφή στο βίωμα, σαν μια μικρή «ανάσταση» του συζύγου σας...

Ακριβώς. Μα του το είπα κιόλας. Είχα στο γραφείο μου εκεί που έγραφα μια φωτογραφία του και συνέχεια τον έψελνα. Ήταν σαν να το γράφαμε μαζί. Δεν το περίμενα, αν και ήταν εννιά μήνες που ήξερα ότι θα πέθαινε. Του μιλούσα συνέχεια του έλεγα «δεν θα σε αφήσω να φύγεις, εδώ θα μείνεις. Κάτσε να δεις τι θα κάνω. Ξύπναγα πρωί. Μόνη και έγραφα, έγραφα. Έπρεπε να κουνήσω λίγο το κεφάλι μου για να επανέλθω στην πραγματικότητα.

Γράφατε κρυφά;

Κρυφά απ' όλους. Κάποια στιγμή τα είδε ο γιος μου, ο Δημήτρης, και του είπα ότι είναι τα απομνημονεύματά μας, ότι τα γράφω για να ξέρουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου κάποια πράγματα για τη ζωή μας. Τα διάβασε και μου λέει «Τρελάθηκες, αυτό θα το αφήσουμε μες στο σπίτι να περιμένει τα εγγόνια μας; Όχι, εγώ θα σου το κάνω σίριαλ». Τέλος πάντως, πήγε και το είπε στον Καστανιώτη και άρχισαν να με κυνηγούν και οι δυο.

Γιατί επιλέξατε να αρχίσετε γράφοντας για την Τζέντα;

Είναι η αρχή της ζωής μου με τον Στέλιο, ως παντρεμένων με παιδί. Ο Στέλιος πήγε στην Τζέντα και τον ακολούθησα, με τον Αντώνη νεογέννητο, κάτι εξαιρετικά δύσκολο για εκείνη την εποχή. Περάσαμε όμως έξι πολύ όμορφα χρόνια στην Τζέντα και εκεί γέννησα και τα άλλα δυο μου παιδιά, τα οποία ήθελα να ξέρουν αυτή την περίοδο της ζωής τους. Η σκέψη μου ήταν πάντα τα παιδιά μου.

Κρατούσατε ημερολόγιο; Ρωτάω γιατί είναι εντυπωσιακές οι λεπτομέρειες που αναφέρετε...

Όχι, ποτέ. Δεν είχα ούτε το χρόνο, ούτε τις συνθήκες για να το κάνω. Ούτε ο Στέλιος κρατούσε, αν και του έλεγα ότι θα έπρεπε... Η αλήθεια είναι ότι, γράφοντας την Τζέντα, άρχισαν να κατεβαίνουν οι αναμνήσεις σωρηδόν, η μια πίσω από την άλλη. Απορώ και εγώ η ίδια πώς τα θυμήθηκα όλα αυτά. Και πρόκειται γι' ανθρώπους που δεν ξαναείδα ποτέ. Τους ανθρώπους για τους οποίους γράφω τους βλέπω μπροστά μου, τι φορούσαν τα παιδιά τους, τις γιορτές τους.

Πόσο σημαντική ήταν εκείνη η περίοδος για τη ζωή σας;

Πολύ σημαντική, όχι μόνο για την καριέρα του Στέλιου αλλά για όλη την οικογένειά μας. Σκεφτείτε ότι ο Στέλιος πήρε το πτυχίο τον Ιούνιο του 1954 από το Φαρούκειο Πανεπιστήμιο στην Αλεξάνδρεια και στις 15 Οκτωβρίου, στα γενέθλια του, πήγε στην Τζέντα και δούλεψε για τον Ωνάση. Ήταν η πρώτη του δουλειά ως δικηγόρου.

Πώς νιώσατε όταν ολοκληρώθηκε η συγγραφή της Τζέντας;

Αισθάνθηκα μεγάλη ανακούφιση. Είχα κάνει αυτό που ήθελα, είχα γράψει ένα σημαντικό μέρος της ζωής του Στέλιου για να τη θυμούνται τα παιδιά του. Και μου έδωσε κουράγιο για να γράψω τα άλλα δύο βιβλία.

Αλλά δύο; Περί τίνος πρόκειται;

Γράφω για τη ζωή μας στην Αλεξάνδρεια και μετά στην Αθήνα. Πρώτα για την Αλεξάνδρεια, όπου επιστρέψαμε από την Τζέντα το 1960. Ο Στέλιος ήξερε το Αιγυπτιακό Δίκαιο, τον γνώρισαν οι νομικοί κύκλοι στην πόλη και, εξάλλου, το όνειρό του ήταν να κάνει μάχιμη δικηγορία. Ήταν περιζήτητος, αφού με τον Ωνάση έξι χρόνια είχε κοσκινίσει το Ναυτικό Δίκαιο και με το πλοίο Εν Σαλούντ που είχε βάλει σημαία Σαουδικής Αραβίας για να μεταφέρει πετρέλαιο έμαθε άριστα τους παγκόσμιους ναυτικούς κώδικες. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο.

Με τον Στέλιο γεννηθήκαμε στην Αίγυπτο, αυτός ήταν τέταρτη γενιά, εγώ τρίτη. Ζήσαμε στην Αίγυπτο τόσα χρόνια και όμως το όνειρό μας ήταν η Ελλάδα. Η Μέκκα η δική μας ήταν η Ακρόπολη. Ήξερα ότι και το όνειρο των παιδιών μας θα ήταν να ζήσουν στην Ελλάδα. Έτσι μείναμε έξι χρόνια στην Αλεξάνδρεια και μετά ήρθαμε στην Ελλάδα το 1966, ένα χρόνο πριν τη χούντα. Έλεγε ο Στέλιος «φύγαμε από τον Νάσερ και πέσαμε σε άλλο δικτάτορα». Και το βιβλίο για την Αθήνα είναι έτοιμο, και φτάνει μέχρι το 1979. Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει πια, δεν μπορώ να τα μεταχειρίζομαι σαν κουκλάκια μέσα στο βιβλίο και έτσι αποφάσισα να σταματήσω εκεί.

Όταν διαβάσατε την Τζέντα ως αναγνώστρια...

Αμ δεν το διάβασα... Πάντως, ένα πράγμα με ενοχλεί, ότι είναι γραμμένο σε πρώτο ενικό πρόσωπο, είναι όλο «εγώ, εγώ». Με εκνευρίζει πολύ, λέω να το ρίξω πια στο τρίτο πρόσωπο.

Σας απασχόλησαν πιθανές αντιδράσεις ανθρώπων που εμπλέκονται;

Τα παιδιά το διάβασαν και πήρα την άδειά τους. Αφού το δέχτηκαν, δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο. Άλλωστε ο Δημήτρης έκανε το προξενιό...

Είναι προφανές ότι ήταν πολλοί οι ρόλοι που διαχειριστήκατε στη ζωή σας: σύζυγος, μητέρα, γνώστρια σημαντικών επιχειρηματικών κινήσεων. Πώς τα καταφέρατε σε οριακές καταστάσεις;

Έχω τρομερή ψυχραιμία, ο Δημήτρης λέει «είσαι επικινδύνως ψύχραιμη». Δεν τα χάνω ποτέ, δεν πελαγώνω, κοιτάζω πώς θα βγούμε από το πρόβλημα. Ο Στέλιος ήταν πολύ νευρικός άνθρωπος, έντονος και αν ήμουν και εγώ έτσι θα έτρωγε ο ένας τον άλλον.

Γράφετε στις πρώτες σελίδες του βιβλίου πως ήσασταν ένα βουβό πρόσωπο.

Ήμουν βουβό, αλλά και σκεπτόμενο. ήμουν σκεπτόμενο βουβό πρόσωπο. Δεν έμπαινα στη μέση, ο Στέλιος ήταν θυμώδης και το πρώτο που μου έλεγε ήταν «σταμάτα εσύ, δεν ξέρεις».

Παρ' όλα αυτά, σας μιλούσε για τις δουλειές του και μάλιστα με πολλές λεπτομέρειες, όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης.

Με εμπιστευόταν 100%. Αλλά, αν ήμασταν τρεις και επενέβαινα, μου έλεγε «σώπα εσύ, δεν ξέρεις». Ήθελε να είναι και να φαίνεται ο αρχηγός. Κατ' ιδίαν όμως επανερχόταν στα προβλήματά του δέκα, είκοσι φορές. Μιλώντας για το θέμα του με εμένα το τακτοποιούσε και ο ίδιος στο μυαλό του.

Έχετε τελειώσει πλέον με τη συγγραφή;

Όσο υπάρχω θα γράφω. Τώρα θέλω να μιλήσω για την Αλεξάνδρεια του 1930 που γεννήθηκα εγώ, για τις φίλες μου, τη μάνα μου, που την έχασα εννιά χρόνων. Θα γράψω και για την Κύπρο - από εκεί ήταν ο πατέρας μου και εκεί μας έστειλε όταν πέθανε η μητέρα μας. Έχω συνέχεια, όπως καταλαβαίνετε...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή χωρίς αυτόν

Βιβλίο / Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή χωρίς αυτόν

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Βασιλεύς των Βασιλέων», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του ο Ρεζά Παχλαβί, εστιάζει στις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ που «αποδέχτηκαν πρόθυμα τις φαντασιώσεις του, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τη χώρα του».
THE LIFO TEAM
Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Βιβλίο / Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Σταρ Ελλάς στα νιάτα της, διακρίθηκε ως ηθοποιός, θιασάρχης, ραδιοφωνική παραγωγός, δοκιμάστηκε επίσης στη συγγραφή έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι τώρα επτά βιβλία μαζί με το πρόσφατο «Η τρίτη άνοιξη» (εκδ. Επίμετρο), που έδωσε και το έναυσμα γι’ αυτήν τη συνέντευξη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Βιβλίο / Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Η σπουδαία μεταφράστρια, που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς της στον Μαρσέλ Προυστ, μας ξεναγεί στον πολύπλοκο κόσμο του και εκφράζει τον θυμό της για την πανταχού παρούσα απάτη της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς» εξερευνά τη συναρπαστική ζωή ενός ακούραστου κομπιναδόρου που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του.
THE LIFO TEAM
Γνώριζαν ή όχι οι Γερμανοί για τα εγκλήματα του Χίτλερ;

Βιβλίο / Γνώριζαν ή όχι οι Γερμανοί για τα εγκλήματα του Χίτλερ;

Πότε ακριβώς χάθηκε ο πόλεμος για τον Άξονα; Ποια ήταν η πιο σημαντική μάχη του πολέμου; Πόσο «συμμέτοχος» ήταν ο Γερμανικός λαός στο ολοκαύτωμα; Σ’ αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει μια νέα ογκώδης έκδοση με τίτλο «Η συνολική ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
THE LIFO TEAM
Αudiobooks: Αντί να διαβάσεις το νέο βιβλίο της Σάλι Ρούνεϊ, το ακούς

Βιβλίο / Αudiobooks: Αντί να διαβάσεις το νέο βιβλίο της Σάλι Ρούνεϊ, το ακούς

Είναι νωρίς να πούμε πως αυτά τα ηχητικά λογοτεχνικά αρχεία μπορούν να αντικαταστήσουν το βιβλίο. Είναι όμως μια υπέροχη λύση για όσους θέλουν να διαβάσουν αλλά δεν έχουν χρόνο ή έχουν μπλοκάρει με το κανονικό διάβασμα.
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ