Βουβό, σκεπτόμενο πρόσωπο

Facebook Twitter
0

Η συγγραφή της Τζέντας μοιάζει με επιστροφή στο βίωμα, σαν μια μικρή «ανάσταση» του συζύγου σας...

Ακριβώς. Μα του το είπα κιόλας. Είχα στο γραφείο μου εκεί που έγραφα μια φωτογραφία του και συνέχεια τον έψελνα. Ήταν σαν να το γράφαμε μαζί. Δεν το περίμενα, αν και ήταν εννιά μήνες που ήξερα ότι θα πέθαινε. Του μιλούσα συνέχεια του έλεγα «δεν θα σε αφήσω να φύγεις, εδώ θα μείνεις. Κάτσε να δεις τι θα κάνω. Ξύπναγα πρωί. Μόνη και έγραφα, έγραφα. Έπρεπε να κουνήσω λίγο το κεφάλι μου για να επανέλθω στην πραγματικότητα.

Γράφατε κρυφά;

Κρυφά απ' όλους. Κάποια στιγμή τα είδε ο γιος μου, ο Δημήτρης, και του είπα ότι είναι τα απομνημονεύματά μας, ότι τα γράφω για να ξέρουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου κάποια πράγματα για τη ζωή μας. Τα διάβασε και μου λέει «Τρελάθηκες, αυτό θα το αφήσουμε μες στο σπίτι να περιμένει τα εγγόνια μας; Όχι, εγώ θα σου το κάνω σίριαλ». Τέλος πάντως, πήγε και το είπε στον Καστανιώτη και άρχισαν να με κυνηγούν και οι δυο.

Γιατί επιλέξατε να αρχίσετε γράφοντας για την Τζέντα;

Είναι η αρχή της ζωής μου με τον Στέλιο, ως παντρεμένων με παιδί. Ο Στέλιος πήγε στην Τζέντα και τον ακολούθησα, με τον Αντώνη νεογέννητο, κάτι εξαιρετικά δύσκολο για εκείνη την εποχή. Περάσαμε όμως έξι πολύ όμορφα χρόνια στην Τζέντα και εκεί γέννησα και τα άλλα δυο μου παιδιά, τα οποία ήθελα να ξέρουν αυτή την περίοδο της ζωής τους. Η σκέψη μου ήταν πάντα τα παιδιά μου.

Κρατούσατε ημερολόγιο; Ρωτάω γιατί είναι εντυπωσιακές οι λεπτομέρειες που αναφέρετε...

Όχι, ποτέ. Δεν είχα ούτε το χρόνο, ούτε τις συνθήκες για να το κάνω. Ούτε ο Στέλιος κρατούσε, αν και του έλεγα ότι θα έπρεπε... Η αλήθεια είναι ότι, γράφοντας την Τζέντα, άρχισαν να κατεβαίνουν οι αναμνήσεις σωρηδόν, η μια πίσω από την άλλη. Απορώ και εγώ η ίδια πώς τα θυμήθηκα όλα αυτά. Και πρόκειται γι' ανθρώπους που δεν ξαναείδα ποτέ. Τους ανθρώπους για τους οποίους γράφω τους βλέπω μπροστά μου, τι φορούσαν τα παιδιά τους, τις γιορτές τους.

Πόσο σημαντική ήταν εκείνη η περίοδος για τη ζωή σας;

Πολύ σημαντική, όχι μόνο για την καριέρα του Στέλιου αλλά για όλη την οικογένειά μας. Σκεφτείτε ότι ο Στέλιος πήρε το πτυχίο τον Ιούνιο του 1954 από το Φαρούκειο Πανεπιστήμιο στην Αλεξάνδρεια και στις 15 Οκτωβρίου, στα γενέθλια του, πήγε στην Τζέντα και δούλεψε για τον Ωνάση. Ήταν η πρώτη του δουλειά ως δικηγόρου.

Πώς νιώσατε όταν ολοκληρώθηκε η συγγραφή της Τζέντας;

Αισθάνθηκα μεγάλη ανακούφιση. Είχα κάνει αυτό που ήθελα, είχα γράψει ένα σημαντικό μέρος της ζωής του Στέλιου για να τη θυμούνται τα παιδιά του. Και μου έδωσε κουράγιο για να γράψω τα άλλα δύο βιβλία.

Αλλά δύο; Περί τίνος πρόκειται;

Γράφω για τη ζωή μας στην Αλεξάνδρεια και μετά στην Αθήνα. Πρώτα για την Αλεξάνδρεια, όπου επιστρέψαμε από την Τζέντα το 1960. Ο Στέλιος ήξερε το Αιγυπτιακό Δίκαιο, τον γνώρισαν οι νομικοί κύκλοι στην πόλη και, εξάλλου, το όνειρό του ήταν να κάνει μάχιμη δικηγορία. Ήταν περιζήτητος, αφού με τον Ωνάση έξι χρόνια είχε κοσκινίσει το Ναυτικό Δίκαιο και με το πλοίο Εν Σαλούντ που είχε βάλει σημαία Σαουδικής Αραβίας για να μεταφέρει πετρέλαιο έμαθε άριστα τους παγκόσμιους ναυτικούς κώδικες. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο.

Με τον Στέλιο γεννηθήκαμε στην Αίγυπτο, αυτός ήταν τέταρτη γενιά, εγώ τρίτη. Ζήσαμε στην Αίγυπτο τόσα χρόνια και όμως το όνειρό μας ήταν η Ελλάδα. Η Μέκκα η δική μας ήταν η Ακρόπολη. Ήξερα ότι και το όνειρο των παιδιών μας θα ήταν να ζήσουν στην Ελλάδα. Έτσι μείναμε έξι χρόνια στην Αλεξάνδρεια και μετά ήρθαμε στην Ελλάδα το 1966, ένα χρόνο πριν τη χούντα. Έλεγε ο Στέλιος «φύγαμε από τον Νάσερ και πέσαμε σε άλλο δικτάτορα». Και το βιβλίο για την Αθήνα είναι έτοιμο, και φτάνει μέχρι το 1979. Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει πια, δεν μπορώ να τα μεταχειρίζομαι σαν κουκλάκια μέσα στο βιβλίο και έτσι αποφάσισα να σταματήσω εκεί.

Όταν διαβάσατε την Τζέντα ως αναγνώστρια...

Αμ δεν το διάβασα... Πάντως, ένα πράγμα με ενοχλεί, ότι είναι γραμμένο σε πρώτο ενικό πρόσωπο, είναι όλο «εγώ, εγώ». Με εκνευρίζει πολύ, λέω να το ρίξω πια στο τρίτο πρόσωπο.

Σας απασχόλησαν πιθανές αντιδράσεις ανθρώπων που εμπλέκονται;

Τα παιδιά το διάβασαν και πήρα την άδειά τους. Αφού το δέχτηκαν, δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο. Άλλωστε ο Δημήτρης έκανε το προξενιό...

Είναι προφανές ότι ήταν πολλοί οι ρόλοι που διαχειριστήκατε στη ζωή σας: σύζυγος, μητέρα, γνώστρια σημαντικών επιχειρηματικών κινήσεων. Πώς τα καταφέρατε σε οριακές καταστάσεις;

Έχω τρομερή ψυχραιμία, ο Δημήτρης λέει «είσαι επικινδύνως ψύχραιμη». Δεν τα χάνω ποτέ, δεν πελαγώνω, κοιτάζω πώς θα βγούμε από το πρόβλημα. Ο Στέλιος ήταν πολύ νευρικός άνθρωπος, έντονος και αν ήμουν και εγώ έτσι θα έτρωγε ο ένας τον άλλον.

Γράφετε στις πρώτες σελίδες του βιβλίου πως ήσασταν ένα βουβό πρόσωπο.

Ήμουν βουβό, αλλά και σκεπτόμενο. ήμουν σκεπτόμενο βουβό πρόσωπο. Δεν έμπαινα στη μέση, ο Στέλιος ήταν θυμώδης και το πρώτο που μου έλεγε ήταν «σταμάτα εσύ, δεν ξέρεις».

Παρ' όλα αυτά, σας μιλούσε για τις δουλειές του και μάλιστα με πολλές λεπτομέρειες, όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης.

Με εμπιστευόταν 100%. Αλλά, αν ήμασταν τρεις και επενέβαινα, μου έλεγε «σώπα εσύ, δεν ξέρεις». Ήθελε να είναι και να φαίνεται ο αρχηγός. Κατ' ιδίαν όμως επανερχόταν στα προβλήματά του δέκα, είκοσι φορές. Μιλώντας για το θέμα του με εμένα το τακτοποιούσε και ο ίδιος στο μυαλό του.

Έχετε τελειώσει πλέον με τη συγγραφή;

Όσο υπάρχω θα γράφω. Τώρα θέλω να μιλήσω για την Αλεξάνδρεια του 1930 που γεννήθηκα εγώ, για τις φίλες μου, τη μάνα μου, που την έχασα εννιά χρόνων. Θα γράψω και για την Κύπρο - από εκεί ήταν ο πατέρας μου και εκεί μας έστειλε όταν πέθανε η μητέρα μας. Έχω συνέχεια, όπως καταλαβαίνετε...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ