Θέατρο Πέρα από τα Όρια

Θέατρο Πέρα από τα Όρια Facebook Twitter
O Χορός του Θανάτου
0

» Η Σάρλοτ Ράμπλινγκ στον Χορό του Θανάτου του Στρίντμπεργκ (φετινή παράσταση του Théâtre de la Madeleine σε σκηνοθεσία του γερμανού σκηνοθέτη Χανς Πέτερ Κλόος) γέμισε το Παλλάς το περασμένο σαββατοκύριακο. Τρίτη χρονιά που η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία διοργανώνει το μικρό, ποιοτικό Φεστιβάλ Πέρα από το Όρια (σε συνεργασία με την Ελληνική Θεαμάτων), και η ανταπόκριση του αθηναϊκού κοινού δείχνει ότι πολλοί είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για προσεκτικά επιλεγμένες θεατρικές προτάσεις, παραστάσεις που για κάποιο λόγο (ή ιδιαίτερο στοιχείο τους) συζητήθηκαν - δείγματα δουλειάς αναγνωρισμένων σκηνοθετών, καταξιωμένων ηθοποιών αλλά και νέων, πολλά υποσχόμενων δημιουργών.

» Σήμερα και αύριο στο Θέατρο Χορν ο Μπρους Μάγερς, ηθοποιός του Πίτερ Μπρουκ από τη δεκαετία του '70, θα ερμηνεύσει τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, το κεφάλαιο από το μυθιστόρημα-ποταμό του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αδελφοί Καραμάζοφ. Μαζί με τις παραστάσεις Τιέρνο Μποκάρ και Ο θάνατος του Κρίσνα (από τη Μαχαμπαράτα) ο μονόλογος του Μεγάλου Ιεροεξεταστή συμπληρώνει ένα είδος τριλογίας με την οποία ο Μπρουκ εξετάζει το ρόλο της θρησκείας και δη όταν αυτή συνδέεται με φαινόμενα θρησκευτικού ολοκληρωτισμού. «Το ερώτημα είναι πώς γίνεται αυτό το πράγμα, που προέρχεται από αυτό το θρυλικό πρόσωπο, τον Χριστό, να μεταβάλλεται με τέτοιο τρόπο ώστε η Εκκλησία Του να οδηγεί στην πυρά ανθρώπους. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα, στο οποίο πρέπει να ξαναγυρνάμε, εμείς που τόσο εύκολα αποκαλούμε «τέρατα» τους πιστούς του Ισλάμ» έχει σχολιάσει σε συνέντευξή του ο Μπρουκ. Τη διασκευή του κειμένου υπογράφει η Μαρί-Ελέν Ετιέν και τους φωτισμούς ο Φιλίπ Βιαλάτ.

» Στις 21 και 22 Μαΐου στο Παλλάς θα παρουσιαστεί η πρώτη αραβική παραγωγή της Royal Shakspeare Company, μια διασκευή του σαιξπηρικού Ριχάρδου Γ' τοποθετήμενη στο περιβάλλον μιας σύγχρονης ισλαμικής χώρας. Με υπότιτλο Μια αραβική τραγωδία, ο ανερχόμενος Άγγλος αλλά με καταγωγή από το Κουβέιτ Σουλεϊμάν Αλ Μπασάμ συγκεντρώνει μα ομάδα αράβων και βρετανών ηθοποιών για να διερευνήσει το μηχανισμό εξουσίας που ανεβάζει και κατεβάζει ηγέτες, συχνά μέσω μιας σειράς φόνων και αιματηρών συγκρούσεων, με μια διαδικασία δηλαδή που είναι κοινή και γνωστή από την Ιστορία τόσο στον δυτικό όσο και στον αραβικό κόσμο.
Η άμεση συσχέτιση του σαιξπηρικού έργου με τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας στον Κόλπο και τις γύρω χώρες, και η προσπάθεια του ο Αλ Μπασάμ να δείξει πώς το Κοράνι παρερμηνεύεται για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσίας, είναι που δίνουν στην παράσταση πρόσθετο ενδιαφέρον.

» Μια παγκόσμια πρεμιέρα ακολουθεί στη συνέχεια. Ο Ρόμπερτ Γουίλσον, ο διάσημος σκηνοθέτης και visual artist, θα παρουσιάσει στις 28, 29, 30, 31 Μαΐου στο Παλλάς μία καινούρια παραγωγή που δουλεύει αυτή την περίοδο στην Κωνσταντινούπολη. Eδώ ο Γουίλσον ασχολείται και πάλι με την ποίηση του μυστικιστή σούφι Τζελαλαντίν Ρουμί, πατριάρχη της κοινότητας των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων, στην οποία βασιζόταν και η παράσταση τρισδιάστατων προβολών σε μουσική Φίλιπ Γκλας Monsters of Grace. Την ιδέα του σύνθετου θεάματος με τίτλο Rumi: In the Blink of the Eye μοιράζεται με τον Κουντσί Εργκουνέρ, Τούρκο (αλλά εγκατεστημένο στο Παρίσι) συνθέτη και μουσικολόγο που έχει ειδικευτεί στην παλαιά oθωμανική μουσική και στη μουσική από τις τελετές των Δερβίσηδων· είναι επιπλέον ένας από τους πλέον γνωστούς βιρτουόζος του νέι. Παρακολουθώντας για καιρό τις τελετές των Σούφι μαζί με τον Εργκουνέρ, προέκυψε η ιδέα μιας παράστασης που δεν επικεντρώνεται «ούτε στη θρησκευτική ούτε και στη λαϊκή διάσταση του έργου του Ρουμί» σχολιάζει ο Γουίλσον «αλλά στην προσωπική, ονειρική πλευρά της φιλοσοφίας του: στην απερίγραπτη οπτική και ποιητική εμπειρία που βιώνει κάθε άνθρωπος όταν παρακολουθεί τους δερβίσηδες και ανοιγοκλείσει για μια στιγμή τα μάτια του». Συμμετέχουν εννέα χορευτές, δύο τραγουδιστές και επτά μουσικοί παραδοσιακών οργάνων από την Κωνσταντινούπολη. Ο σχεδιασμός των φωτισμών είναι του AJ Weissbard, τα κοστούμια του Yashi Tabassoni και οι φωτογραφίες του Jo Rottger.

» Tέλος, στις 4 και 5 Ιουνίου ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ και η Φανί Αρντάν, δύο εμβληματικοί ηθοποιοί του γαλλικού σινεμά της τελευταίας τριακονταετίας, έρχονται στην Αθήνα μ' ένα θέμα που επέλεξαν ειδικά για το Φεστιβάλ Πέρα από τα Όρια. Σε πρώτη παρουσίαση θα ερμηνεύσουν μία διασκευή της αριστοφανικής Λυσιστράτης (του Λοράν Ντισπό) για δύο ηθοποιούς. Ο Ντεπαρντιέ θα ερμηνεύσει όλους τους ανδρικούς ρόλους και η Φανί Αρντάν όλους τους γυναικείους. Η σκηνοθεσία είναι του Ζαν Πολ Σκαρπίτα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT