Θέατρο Πέρα από τα Όρια

Θέατρο Πέρα από τα Όρια Facebook Twitter
O Χορός του Θανάτου
0

» Η Σάρλοτ Ράμπλινγκ στον Χορό του Θανάτου του Στρίντμπεργκ (φετινή παράσταση του Théâtre de la Madeleine σε σκηνοθεσία του γερμανού σκηνοθέτη Χανς Πέτερ Κλόος) γέμισε το Παλλάς το περασμένο σαββατοκύριακο. Τρίτη χρονιά που η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία διοργανώνει το μικρό, ποιοτικό Φεστιβάλ Πέρα από το Όρια (σε συνεργασία με την Ελληνική Θεαμάτων), και η ανταπόκριση του αθηναϊκού κοινού δείχνει ότι πολλοί είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για προσεκτικά επιλεγμένες θεατρικές προτάσεις, παραστάσεις που για κάποιο λόγο (ή ιδιαίτερο στοιχείο τους) συζητήθηκαν - δείγματα δουλειάς αναγνωρισμένων σκηνοθετών, καταξιωμένων ηθοποιών αλλά και νέων, πολλά υποσχόμενων δημιουργών.

» Σήμερα και αύριο στο Θέατρο Χορν ο Μπρους Μάγερς, ηθοποιός του Πίτερ Μπρουκ από τη δεκαετία του '70, θα ερμηνεύσει τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, το κεφάλαιο από το μυθιστόρημα-ποταμό του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αδελφοί Καραμάζοφ. Μαζί με τις παραστάσεις Τιέρνο Μποκάρ και Ο θάνατος του Κρίσνα (από τη Μαχαμπαράτα) ο μονόλογος του Μεγάλου Ιεροεξεταστή συμπληρώνει ένα είδος τριλογίας με την οποία ο Μπρουκ εξετάζει το ρόλο της θρησκείας και δη όταν αυτή συνδέεται με φαινόμενα θρησκευτικού ολοκληρωτισμού. «Το ερώτημα είναι πώς γίνεται αυτό το πράγμα, που προέρχεται από αυτό το θρυλικό πρόσωπο, τον Χριστό, να μεταβάλλεται με τέτοιο τρόπο ώστε η Εκκλησία Του να οδηγεί στην πυρά ανθρώπους. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα, στο οποίο πρέπει να ξαναγυρνάμε, εμείς που τόσο εύκολα αποκαλούμε «τέρατα» τους πιστούς του Ισλάμ» έχει σχολιάσει σε συνέντευξή του ο Μπρουκ. Τη διασκευή του κειμένου υπογράφει η Μαρί-Ελέν Ετιέν και τους φωτισμούς ο Φιλίπ Βιαλάτ.

» Στις 21 και 22 Μαΐου στο Παλλάς θα παρουσιαστεί η πρώτη αραβική παραγωγή της Royal Shakspeare Company, μια διασκευή του σαιξπηρικού Ριχάρδου Γ' τοποθετήμενη στο περιβάλλον μιας σύγχρονης ισλαμικής χώρας. Με υπότιτλο Μια αραβική τραγωδία, ο ανερχόμενος Άγγλος αλλά με καταγωγή από το Κουβέιτ Σουλεϊμάν Αλ Μπασάμ συγκεντρώνει μα ομάδα αράβων και βρετανών ηθοποιών για να διερευνήσει το μηχανισμό εξουσίας που ανεβάζει και κατεβάζει ηγέτες, συχνά μέσω μιας σειράς φόνων και αιματηρών συγκρούσεων, με μια διαδικασία δηλαδή που είναι κοινή και γνωστή από την Ιστορία τόσο στον δυτικό όσο και στον αραβικό κόσμο.
Η άμεση συσχέτιση του σαιξπηρικού έργου με τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας στον Κόλπο και τις γύρω χώρες, και η προσπάθεια του ο Αλ Μπασάμ να δείξει πώς το Κοράνι παρερμηνεύεται για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσίας, είναι που δίνουν στην παράσταση πρόσθετο ενδιαφέρον.

» Μια παγκόσμια πρεμιέρα ακολουθεί στη συνέχεια. Ο Ρόμπερτ Γουίλσον, ο διάσημος σκηνοθέτης και visual artist, θα παρουσιάσει στις 28, 29, 30, 31 Μαΐου στο Παλλάς μία καινούρια παραγωγή που δουλεύει αυτή την περίοδο στην Κωνσταντινούπολη. Eδώ ο Γουίλσον ασχολείται και πάλι με την ποίηση του μυστικιστή σούφι Τζελαλαντίν Ρουμί, πατριάρχη της κοινότητας των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων, στην οποία βασιζόταν και η παράσταση τρισδιάστατων προβολών σε μουσική Φίλιπ Γκλας Monsters of Grace. Την ιδέα του σύνθετου θεάματος με τίτλο Rumi: In the Blink of the Eye μοιράζεται με τον Κουντσί Εργκουνέρ, Τούρκο (αλλά εγκατεστημένο στο Παρίσι) συνθέτη και μουσικολόγο που έχει ειδικευτεί στην παλαιά oθωμανική μουσική και στη μουσική από τις τελετές των Δερβίσηδων· είναι επιπλέον ένας από τους πλέον γνωστούς βιρτουόζος του νέι. Παρακολουθώντας για καιρό τις τελετές των Σούφι μαζί με τον Εργκουνέρ, προέκυψε η ιδέα μιας παράστασης που δεν επικεντρώνεται «ούτε στη θρησκευτική ούτε και στη λαϊκή διάσταση του έργου του Ρουμί» σχολιάζει ο Γουίλσον «αλλά στην προσωπική, ονειρική πλευρά της φιλοσοφίας του: στην απερίγραπτη οπτική και ποιητική εμπειρία που βιώνει κάθε άνθρωπος όταν παρακολουθεί τους δερβίσηδες και ανοιγοκλείσει για μια στιγμή τα μάτια του». Συμμετέχουν εννέα χορευτές, δύο τραγουδιστές και επτά μουσικοί παραδοσιακών οργάνων από την Κωνσταντινούπολη. Ο σχεδιασμός των φωτισμών είναι του AJ Weissbard, τα κοστούμια του Yashi Tabassoni και οι φωτογραφίες του Jo Rottger.

» Tέλος, στις 4 και 5 Ιουνίου ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ και η Φανί Αρντάν, δύο εμβληματικοί ηθοποιοί του γαλλικού σινεμά της τελευταίας τριακονταετίας, έρχονται στην Αθήνα μ' ένα θέμα που επέλεξαν ειδικά για το Φεστιβάλ Πέρα από τα Όρια. Σε πρώτη παρουσίαση θα ερμηνεύσουν μία διασκευή της αριστοφανικής Λυσιστράτης (του Λοράν Ντισπό) για δύο ηθοποιούς. Ο Ντεπαρντιέ θα ερμηνεύσει όλους τους ανδρικούς ρόλους και η Φανί Αρντάν όλους τους γυναικείους. Η σκηνοθεσία είναι του Ζαν Πολ Σκαρπίτα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιάννης Χουβαρδάς

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ