Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας: Μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια στην Ελευσίνα

Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Η Ελευθερία Ντεκώ μάς βάζει σε ένα παιχνίδι αναζήτησης του φωτός μέσα στο σκοτάδι, με τα φωτεινά δαχτυλίδια που η Ίριδα αφήνει στο διάβα της να λειτουργούν σαν σήματα που γιορτάζουν την έλευση της Κόρης και την επανένωσή της με τη μητέρα της. Φωτ.: John Kouskoutis
0

Έχει βραδιάσει στην Ελευσίνα και με την Ελευθερία Ντεκώ περπατάμε στην πόλη στην οποία η Ίριδα άφησε τα ίχνη της. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Άδης έκρυψε την Κόρη-Περσεφόνη στην αγκαλιά του, η Ίριδα έχασε τα χρώματά της. 

«Και όταν η Περσεφόνη ξεγλιστρήσει από τα χέρια του για να ξανανταμώσει τη μητέρα Γη, η Ίριδα φωτίζει το καλωσόρισμά της με 6 χρώματα, όσα και οι μήνες της παραμονής της στον πάνω κόσμο» μου λέει η πολυβραβευμένη σχεδιάστρια φωτισμών, που αυτήν τη φορά δεν φωτίζει μόνο σημεία της πόλης αλλά παρουσιάζει και ένα έργο καλλιτεχνικό, το «Elefsina by Night» ή Μυστήριο 89 σε δύο μέρη, που λειτουργούν αυτοτελώς αλλά και συνδεδεμένα μεταξύ τους. Το δεύτερο αφορά μια site-specific performance στο υποβλητικό νυχτερινό τοπίο της Βλύχας, μια χορευτική παράσταση όπου η Κόρη-Περσεφόνη μάς ξανασυστήνεται για να ξετυλίξει όλες της τις όψεις πριν καταδυθεί στο βασίλειο των νεκρών πλοίων, πριν ταξιδέψει στις άμορφες θάλασσες του ασυνειδήτου και αναγεννηθεί στη μητέρα Γη, χαρίζοντάς μας τη σοφία της, τη γνώση της και την αρμονία της.

Για την Ελευθερία Ντεκώ η όραση σχετίζεται απόλυτα με τη δουλειά της με το φως, με τη φιλοσοφία του, με τη θεραπεία μας μέσω του φωτός.

Η Ελευθερία Ντεκώ μάς βάζει σε ένα παιχνίδι αναζήτησης του φωτός μέσα στο σκοτάδι, με τα φωτεινά δαχτυλίδια που η Ίριδα αφήνει στο διάβα της να λειτουργούν σαν σήματα που γιορτάζουν την έλευση της Κόρης και την επανένωσή της με τη μητέρα της.

portrait
Ελευθερία Ντεκώ

«Συμβολίζουν την ένωση, την εσωτερική πληρότητα και το όλον» λέει. Έχουμε φτάσει στο εργοστάσιο IRIS. Εδώ έχει ανάψει το πρώτο δαχτυλίδι, το κόκκινο, το χρώμα του ζωντανού αίματος και της φωτιάς, το χρώμα των παλλόμενων αισθήσεων. Στην πλατεία Κιουρί έχει ανάψει ένας κύκλος πορτοκαλί, ενώ στο εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό κτίριο της Ελαιουργικής η Ίριδα έχει αφήσει το κίτρινο δαχτυλίδι της, σαν να υμνεί τον ήλιο, το φως, τη διάδοση της γνώσης και της ελπίδας. Στην πλατεία Ηρώων τέσσερα πράσινα δαχτυλίδια φωτός αγκαλιάζουν ένα δέντρο και μας θυμίζουν τη βλάστηση αλλά και την ωχρότητα του επικείμενου θανάτου, την ένωση της ζωής με τον θάνατο. Έξω από το παλιό Ελαιουργείο, ένας κυανός κύκλος φωτίζει τους περιπατητές και θυμίζει σε εμάς το ταξίδι της Ίριδας στη φουρτουνιασμένη θάλασσα κάτω από τον ουράνιο θόλο.

Έχουμε μπει στον χώρο που μας οδηγεί στη Βλύχα. Ερημιά, βιομηχανικά κατάλοιπα, απόκοσμη ησυχία μέσα σε κουφάρια πλοίων, τοπίο υποβλητικό. Ακούγεται ξαφνικά και παρηγορητικά η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου που μας συντροφεύει σε αυτήν τη διαδρομή, ενώ από μακριά αχνοφαίνονται οι σιλουέτες των περφόρμερ μπροστά στο κουφάρι του εγκαταλελειμμένου δεξαμενόπλοιου «Slops», που βρίσκεται καθισμένο στον όρμο της Βλύχας εδώ και χρόνια. Το πλοίο-φάντασμα, ξεχασμένο εκεί, φωτίζεται αλλόκοσμα, με νερά που τρεμοπαίζουν και αστερισμούς. Ζωντανεύει απόψε και παίρνει άλλη μορφή, γίνεται μέρος ενός μύθου και είναι το εντυπωσιακό σκηνικό της χορευτικής performance του Pearson Widrig Dance Theater.

Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Oι σιλουέτες των περφόρμερ μπροστά στο κουφάρι του εγκαταλελειμμένου δεξαμενόπλοιου «Slops», που βρίσκεται καθισμένο στον όρμο της Βλύχας εδώ και χρόνια. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/ LIFO

«Η καλλιτεχνική παρέμβαση εμπνέεται από τον μύθο της Περσεφόνης που σχετίζεται με τη βύθιση στον "κάτω κόσμο", τη σύνδεση με το παρελθόν, την ενδοσκόπηση αλλά και την ώθηση για μια καινούργια αρχή. Σε αυτήν τη βύθιση, το υγρό στοιχείο είναι κυρίαρχο. Έτσι προέκυψε η Βλύχα» λέει η Ελευθερία. «Και εδώ θα ανάψει στις μέρες των περφόρμανς ένας κύκλος με ιώδες χρώμα δίπλα στη θάλασσα, που συμβολίζει την πνευματική ανάταση. Το ιώδες δαχτυλίδι θα βυθιστεί στη θάλασσα, με τα 6 χρώματα της Ίριδας, που περήφανα συνόδεψαν την Κόρη αυτούς τους έξι μήνες στο επίγειο ταξίδι της, να σιωπούν».

Για την Ελευθερία Ντεκώ η όραση σχετίζεται απόλυτα με τη δουλειά της με το φως, με τη φιλοσοφία του, με τη θεραπεία μας μέσω του φωτός. Με αυτές τις ιδέες της τροφής που μας παρέχει το φως φυσικά και μεταφυσικά εργάζεται φωτίζοντας μνημεία και καλλιτεχνικά γεγονότα. Σε αυτή την εργασία απόλαυσε όλο το διάστημα της έρευνας.

«Στην έρευνα για τον μύθο της Περσεφόνης και τις διάφορες εκδοχές του, διαπίστωσα πως η Περσεφόνη ονομάζεται και Κόρη. Η λέξη με πήγε συνειρμικά στο ανθρώπινο μάτι και αναπόφευκτα στην Ίριδα. Δύο θεές οι οποίες συναντώνται στο ανθρώπινο μάτι. Το βρήκα συναρπαστικό. Με προκάλεσε η επιλογή των αρχαίων προγόνων μας να ονομάσουν ίριδα και κόρη τα δύο τμήματα του ματιού: κόρη τον σκοτεινό κύκλο που απορροφά το φως στον βυθό του και ίριδα αυτόν που ανακλά σε τόσο όμορφα χρώματα το φως.

Έψαξα στη μυθολογία να βρω αν συνδέονται με κάποιον μύθο ή περιστατικό οι δύο θεές. Δεν βρήκα τίποτα ακόμα, αλλά θα επιμείνω. Ωστόσο, αποφάσισα να τις συνδέσω. Στο Μυστήριο 89, οι φωτεινές εγκαταστάσεις έχουν σχήμα κυκλικό όπως η ίριδα και χρώματα όπως αυτά του ουράνιου τόξου. Ο κύκλος ωστόσο δεν λειτουργεί περιγραφικά αλλά συμβολικά. Έχει την έννοια της ένωσης, του όλου, των κύκλων της ζωής, της προστασίας αλλά και ενός παραθύρου προς τα "μέσα" ή προς τα "έξω"», λέει.  

Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Με το 6ο δαχτυλίδι–installation και το σημείο όπου η Κόρη-Περσεφόνη φεύγει για το ταξίδι της στον κάτω κόσμο, κλείνοντας έναν ακόμη κύκλο, οι χορευτές φεύγουν με τα καϊκάκια, την "Ειρήνη" και τον "Κωστάκη", και χάνονται από τα μάτια μας στη νυχτερινή θάλασσα και στη δική τους περιπέτεια. Φωτ.: John Kouskoutis

Στη Βλύχα η πρόβα έχει ξεκινήσει. Έντεκα χορευτές-περφόρμερ αυτοσχεδιάζουν και χορογραφούνται με αφετηρία τον μύθο. H Melody Gardot ακούγεται να τραγουδά το «Your Heart Is As Black As Night». Οι ίδιοι οι χορευτές αλλά και φοιτητές του College Park εργάστηκαν πάνω στον μύθο, στην προσωπικότητα αυτής της μυστηριώδους θεάς και της περίπλοκης ιστορίας της και τώρα εδώ, στη σκηνή, γίνονται τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν να επαναπροσδιορίσουν τη μοίρα τους, σαν τη δική της, μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς τους, ένα ποίημα, μια σύγχρονη χορογραφία στην οποία τους καθοδηγούν η Sara Pearson και ο Patrik Widrig.

Το ζευγάρι των ιστορικών Νεοϋορκέζων χορογράφων που ίδρυσαν το χοροθέατρο PearsonWidrig το 1987 στη Νέα Υόρκη έγινε διάσημο με παραστάσεις που συνδέουν χορό, κείμενο και βίντεο για να εξερευνήσουν ιδέες που κυμαίνονται από το κοινωνικοπολιτικό έως το μυστικιστικό. Έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο με παραστάσεις που συνδέονται με διαφορετικά θέματα και πολιτισμούς. Δέχτηκαν την πρόσκληση της Ελευθερίας Ντεκώ και μοιράζονται αυτό το τελευταίο κομμάτι της περιπλάνησης στον μύθο, στη Βλύχα, ενώ από το 2009 εντάχθηκαν στη σχολή χορού του University of Maryland, College Park, όπου διδάσκουν χορογραφία και performance.

Με το 6ο δαχτυλίδι-installation και το σημείο όπου η Κόρη-Περσεφόνη φεύγει για το ταξίδι της στον κάτω κόσμο, κλείνοντας έναν ακόμη κύκλο, οι χορευτές φεύγουν με τα καϊκάκια, την «Ειρήνη» και τον «Κωστάκη», και χάνονται από τα μάτια μας στη νυχτερινή θάλασσα και στη δική τους περιπέτεια. Όμως η ιστορία δεν σταματά εκεί. Αμέσως μετά τη χορευτική performance, ένα ολιγόλεπτο light show σηματοδοτεί τη νέα «έλευση». Είναι ο κύκλος της ζωής, που συνδέει την αρχή με το τέλος, τον θάνατο με τη ζωή, την ενδοσκόπηση και την κατάβαση στον ίδιο τον εαυτό με την προσωπική μας αναγέννηση.

Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Στη Βλύχα η πρόβα έχει ξεκινήσει. Έντεκα χορευτές-περφόρμερ αυτοσχεδιάζουν και χορογραφούνται με αφετηρία τον μύθο. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/ LIFO
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Στο απόκοσμο ναυάγιο της Βλύχας, σε μια περφόρμανς με μύθους και μυστήρια Facebook Twitter
Φωτ.: John Kouskoutis
Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ