Parrot, στο θέατρο Παραμυθίας, με πρωταγωνιστή έναν παπαγάλο

Parrot, στο θέατρο Παραμυθίας, με πρωταγωνιστή έναν παπαγάλο Facebook Twitter
Το Parrot είναι ένα αλληγορικό έργο με γρήγορη πλοκή, το οποίο υποδεικνύει τις εντελώς εσφαλμένες κοινωνικές δομές και, εν πάση περιπτώσει, αντιτίθεται ευθέως στην καταρχάς θεωρούμενη ορθά δομημένη κοινωνική δομή
0

Το έργο Parrot είναι μια σειρά από αλληγορίες που διαδραματίζονται σε ένα τσίρκο. Με πρωταγωνιστή έναν παπαγάλο που γίνεται φερέφωνο του ανθρώπου, αυτή η μουσική-θεατρική παράσταση μεταφέρει με μαύρο χιούμορ, ανατροπές και χολιγουντιανό σασπένς τις επαναλαμβανόμενες συνήθειες της ανθρωπότητας, επιβεβαιώνοντας πως «πορευόμαστε ανά τους αιώνες με πεπραγμένα μιας εικονικής πραγματικότητας ατυχώς τετελεσμένα». Η Αλμπέρτα Τσοπανάκη, η οποία υπογράφει το θεατρικό έργο Parrot, τη σκηνοθεσία, καθώς και τους στίχους των τραγουδιών που ερμηνεύονται ζωντανά, μας μιλά γι' αυτήν τη μαύρη κωμωδία αλλά και για τη δική της θεατρική φιλοσοφία.

— Τι ακριβώς είναι το νέο θεατρικό έργο Parrot;

Ένα αλληγορικό έργο με γρήγορη πλοκή, το οποίο υποδεικνύει τις εντελώς εσφαλμένες κοινωνικές δομές και, εν πάση περιπτώσει, αντιτίθεται ευθέως στην καταρχάς θεωρούμενη ορθά δομημένη κοινωνική δομή! Βέβαια, αυτό εκφράζει μόνο την άποψη της συγγραφέως. Σαφώς γιατί δεν επιθυμώ, ούτε είμαι διατεθειμένη να έλθω σε αντιπαράθεση με άπαντα τα κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά, ιστορικά και επιστημονικά ρεύματα που αλληλοσυγκρούονται ανά τους αιώνες.


— Θα λέγατε πως ένας θεατής μπορεί να καταλάβει ή και να συμμετάσχει στο έργο;

Ναι, αβίαστα! Καθότι πρόκειται για μια διαδραστική σειρά φαντασιώσεων και ενόρασης από την πλευρά του θεατή, αφού μόνο έτσι μπορεί να αντιληφθεί όσα αλληγορικά υπονοεί το ανθρωποποιημένο πτηνό παπαγάλος-Parrot, το οποίο όμως σε τίποτα δεν υπολείπεται της ανθρώπινης οντότητας! Αντιθέτως, είναι ένας πολύ γρήγορος μετρονόμος που προβληματίζει για όσα έχει διαπράξει ήδη ο λεγόμενος «homo sapiens».

Οι νέοι άνθρωποι, κυρίως οι καλλιτέχνες, είναι σήμερα εξαιρετικά καλλιεργημένοι και ταλαντούχοι. Αδιαμφισβήτητα πλάθονται πιο εύκολα και αυτό εξυπηρετεί τα θεατρικά μου έργα, που είναι γεμάτα ανατροπές και με σουρεαλιστική ματιά – ο σουρεαλισμός βρίσκεται μέσα στους περισσότερους ήρωές μου και στη φιλοσοφία μου.


— Το έργο σας αντιτίθεται στο στάτους κβο της κοινωνίας μας;

Όχι ακριβώς! Δεν είναι αναρχικό το έργο καταρχάς. Απλώς, ένα πουλί όπως ο παπαγάλος, που από τη φύση του είναι υπερκινητικό και επαναλαμβάνει όσα ακούει, ανάγεται σε λογικό ον και αρνείται να «παπαγαλίσει» όσα οι άνθρωποι του εκπέμπουν. Εδώ ακριβώς αποκτά κρίση και εμπειρία και εκσφενδονίζει αναφανδόν τα κακώς κείμενα της κανιβαλιστικής επί χιλιετίες ανθρωποκεντρικής κοινωνίας. Γι' αυτό και ξενίζει η όλη θέση και στάση του Parrot, που αποτελεί ανιχνευτικό πτηνό (οι κουρσάροι το έστελναν από το πλοίο για να ανιχνεύσει τοπία, την ύπαρξη ανθρώπων και άγνωστες περιοχές). Το πουλί αυτό δικαιολογείται να έχει γενικές απόψεις επί παντός επιστητού και κυρίως αλλόκοτου. Αλίμονο εάν οι ανατρεπτικές θέσεις και επισημάνσεις και τα βέτο που προβάλλει ο Parrot για όσα αίσχη έχουν καταδυναστεύσει τον πλανήτη από καταβολής κόσμου συνιστούν την ανατρεπτική σκέψη ενός παπαγάλου...

Parrot, στο θέατρο Παραμυθίας, με πρωταγωνιστή έναν παπαγάλο Facebook Twitter
Ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν υποβαθμισμένος. Πάντοτε ήταν φιλοθεάμων, ερευνητικός και περίεργος, με αυξημένη κριτική θέαση.
Parrot, στο θέατρο Παραμυθίας, με πρωταγωνιστή έναν παπαγάλο Facebook Twitter
Η Αλμπέρτα Τσοπανάκη, η οποία υπογράφει το θεατρικό έργο Parrot, τη σκηνοθεσία, καθώς και τους στίχους των τραγουδιών που ερμηνεύονται ζωντανά, μας μιλά γι' αυτήν τη μαύρη κωμωδία αλλά και για τη δική της θεατρική φιλοσοφία.


— Μας έχετε συνηθίσει σε πρωτοποριακά έργα. Γνωρίζουμε ότι, αφότου ιδρύσατε το πρώτο πειραματικό θέατρο νέων το 1995 στον Κεραμεικό, το θέατρο Παραμυθίας, παρατηρήθηκε ραγδαία άνθηση του καλλιτεχνικού ρεύματος στην ευρύτερη περιοχή. Κατά την άποψή σας, πού οφείλεται αυτό;

Ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν υποβαθμισμένος. Πάντοτε ήταν φιλοθεάμων, ερευνητικός και περίεργος, με αυξημένη κριτική θέαση. Δεύτερον, το πολιτιστικό επίπεδο που παρέχουν χώροι όπως το θέατρο Παραμυθίας δεν υπήρχε παλιότερα στην περιοχή. Επίσης, εδώ ισχύει το φαινόμενο του ντόμινο, έτσι πολλοί θεατράνθρωποι παρεισέφρησαν στην περιοχή.


— Συστηματικά συνεργάζεστε με πολύ νεαρούς ηθοποιούς. Γιατί τους προτιμάτε, ενώ πολλοί συνάδελφοί σας συνεργάζονται στις παραστάσεις με πιο έμπειρους ηθοποιούς;

Οι νέοι άνθρωποι, κυρίως οι καλλιτέχνες, είναι σήμερα εξαιρετικά καλλιεργημένοι και ταλαντούχοι. Αδιαμφισβήτητα πλάθονται πιο εύκολα και αυτό εξυπηρετεί τα θεατρικά μου έργα, που είναι γεμάτα ανατροπές και με σουρεαλιστική ματιά – ο σουρεαλισμός βρίσκεται μέσα στους περισσότερους ήρωές μου και στη φιλοσοφία μου. Εκτός των άλλων, το θέατρο Παραμυθίας το ίδρυσα κυρίως για να δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες.


— Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Είμαι από τους ανθρώπους που δεν κάνουν μελλοντικά σχέδια. Προτιμώ να μου δείχνει τον δρόμο η έμπνευσή μου, που ειλικρινά δεν καθορίζει τίποτα...

Parrot

Κείμενο - Σκηνοθεσία - Στίχοι: Αλμπέρτα Τσοπανάκη

Μουσική σύνθεση: Πρόδρομος Μακρίδης, Γιάννης Μακρίδης

Σκηνικά-Κουστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Σχεδιασμός φωτισμού: Γιώργος Ματθαίου

Ερμηνεύουν: Αλμπέρτα Τσοπανάκη, Γιώργος Λιάκος, Μάριος-Νέλσονας Ψαρόπουλος, Στέφανος Μαστρογιαννόπουλος

Θέατρο Παραμυθίας

Παραμυθίας 27 & Μυκάλης, Κεραμεικός

Παραστάσεις: Κυρ., 20:00

Τηλέφωνα κρατήσεων: 211 2144593, 6974 646343

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ