«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex

«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
To «Καινούριο σπίτι» φτιάχνεται για να κατοικηθεί αλλά δεν θα κατοικηθεί ποτέ. Σ' αυτό το σπίτι-ουτοπία η επιθυμία του εγώ είναι δυνατότερη από την επιθυμία του μαζί. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
0

Ας ξεκινήσουμε από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα. Η Καικιλία (Εύη Σαουλίδου) είναι μεγαλωμένη στα πούπουλα. Μια «πριγκίπισσα» αδίστακτη, ιδιότροπη, που αγαπά την πολυτέλεια και την κομψότητα και δεν πολυνοιάζεται για ό,τι θυσιάζεται για χάρη του υψηλού στόχου. Ο Αντζολέτο (Ντένης Μακρής) είναι ερωτευμένος και άφραγκος, ανίκανος να αντισταθεί στις απαιτήσεις της και γιος ενός σαλαμέμπορα. Οι δυο τους είναι φρεσκοπαντρεμένοι κι ετοιμάζουν το καινούργιο τους σπίτι. Οι χαρακτήρες τους δεν τους βοηθούν να φτάσουν στον στόχο. Αλλά ούτε και το περιβάλλον (ένας περίγυρος από κόμηδες που τους υποδεικνύουν ουτοπίες, από φίλους που δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα και γειτόνισσες που τρέφονται από τις αδυναμίες των άλλων) βοηθά.

Έτσι, λοιπόν, μέσα σε αυτή τη φρενήρη κινητικότητα, ο ένας θα εργαλοιοποιήσει τον άλλον για να επικρατήσει, ένας μικρόκοσμος γεμάτος παθογένειες θα ζωντανέψει στα μάτια μας, τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής του Γκολντόνι θα αποκαλυφθούν μπροστά μας αλλά το σπίτι πολύ αμφιβάλλουμε αν τελικά θα φτιαχτεί! Θα μείνει για πάντα μια βαθιά φιλοδοξία που χάθηκε στην ίντριγκα, την υποκρισία, την κακόβουλη κοινωνική κριτική, τη δίψα της καταξίωσης και κυρίως την έλλειψη αληθινής αγάπης.

Το σκηνικό είναι ένα νεκροταφείο που μεταμορφώνει τη σκηνή του Rex σε ένα απίθανο, death, μπαρόκ πεδίο όπου θα πραγματοποιηθεί το κυνήγι της ματαιοδοξίας με φόντο την Βενετία του 18ου αιώνα.

«Είναι ένα έργο-ορισμός του γκολντόνιου κόσμου που πραγματεύεται ένα αιώνιο και σίγουρα πολύ καίριο στις μέρες μας ερώτημα: Γιατί χωλαίνουμε στο μαζί; Γιατί δεν κοπάζει ο διχασμός στην κοινωνία; Γιατί όσο πιο συχνά σηκώνουμε το χέρι να βγάλουμε selfie τόσο πιο μόνοι είμαστε;» λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιάννης Σκουρλέτης, που φέρνει για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο (Θέατρο Rex, Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη») τη διαχρονική κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι «Το καινούργιο σπίτι» (από 27 Νοεμβρίου).

«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Η κυριαρχία του χρήματος, τα ταξικά απωθημένα και η παγίδα του φαίνεσθαι είναι τα βασικά θέματα που αναδύονται μέσα από την εύστοχη κριτική του καινοτόμου Ιταλού συγγραφέα. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης: «To "Καινούριο σπίτι" φτιάχνεται για να κατοικηθεί αλλά δεν θα κατοικηθεί ποτέ. Σ' αυτό το σπίτι-ουτοπία η επιθυμία του εγώ είναι δυνατότερη από την επιθυμία του μαζί. Οι ήρωες του Γκολντόνι, νάρκισσοι και υποκριτές έως εσχάτων, θα περιφέρουν τις άστεγες σκιές τους στην πιο τραγική κωμωδία μοναξιάς. Ακόμα και οι δύο νιόπαντροι, δεν συνδέονται με κανένα ειλικρινές συναίσθημα. Η μεν Καικιλία θεωρεί μέγιστη υποχώρηση το ότι συνυπάρχει με έναν έμπορο που φορά ποδιά μπακάλη. Ο δε Αντζολέτο, το πάσχoν πρόσωπο, όπως έλεγε κι ο Βασίλης Παπαβασιλείου, είναι ένας μετριοπαθής, άβουλος που στο τέλος θα επαναστατήσει».

Όσο για το σκηνικό, είναι ένα νεκροταφείο που μεταμορφώνει τη σκηνή του Rex σε ένα απίθανο, death, μπαρόκ πεδίο όπου θα πραγματοποιηθεί το κυνήγι της ματαιοδοξίας με φόντο την Βενετία του 18ου αιώνα. «Παρόλο που στο σκηνικό για άλλη μια φορά χωράνε πολλά πράγματα από το καρναβάλι των αναφορών μας, την εποχή την κράτησα όπως περιγράφεται στο έργο από τον Γκολντόνι διότι μου άρεσε η αποτύπωση της κοινωνικής πραγματικότητας της εποχής. Είναι μια πολύ σκληρή περίοδος που η αριστοκρατία αρχίζει να ξεπέφτει. Άλλωστε δεν ήθελα μια επικαιροποιημένη, σύγχρονη παράσταση. Προτίμησα να μείνω με τα εργαλεία του 18ου αιώνα και να δω αυτά που θα με πάνε... ».

«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
«Το καινούργιο σπίτι» σε σκηνοθεσία Γ. Σκουρλέτη: Ένα απίθανο μπαρόκ νεκροταφείο στη σκηνή του Rex Facebook Twitter
Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ιnfo

Το καινούργιο σπίτι του Κάρλο Γκολντόνι

Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη»

Από 27/11

Μετάφραση: Ειρήνη Μουντράκη

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Σκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Μουσική: Πάνος Ηλιόπουλος

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: bijoux de kant

Δραματουργική Συνεργασία: Γιάννης Κωνσταντινίδης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Παπαδάκης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Χάρης Ανδριανός, Αντώνης Αντωνόπουλος, Άγγελος Αποστολίδης, Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τάσος Καραχάλιος, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ντένης Μακρής, Βασίλης Μίχας, Μαρία Πανουργιά, Εύη Σαουλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα

Μουσικοί: Γιάννης Αγρανιώτης (βιολί), Αλέξης Μαστιχιάδης (τσέμπαλο)

Η παράσταση παρουσιάζεται με υπέρτιτλους στα αγγλικά (πληροφορίες για ημέρες και ώρες στο www.n-t.gr)

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ