Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ

Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα ενός δημιουργικού μοντάζ
0
Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
«Τώρα κάνω αυτό και πάει καλά. Στο μέλλον μπορεί να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Το θέατρο από μόνο του σε πάει σε νέα μονοπάτια αρκεί να είσαι ανοιχτός και να δουλεύεις»

Πριν τις τελικές πρόβες στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η Violet Luise έκανε πρόβες για την παράσταση "Θέατρα" του Olyvier Py στο σπίτι της στην Καστέλλα. Μαζί με τον Παναγιώτη Γαρμπή είχαν μετατρέψει το σαλόνι σε θεατρική σκηνή και μέρα με την μέρα έχτιζαν την παράσταση. Εκεί συναντήσαμε την Violet Luise ανάμεσα σε προτζέκτορες και κονσόλες, ένα λευκό πανί για τις προβολές, έναν mac book, λούπερ και ενισχυτές κιθάρας, εκεί όπου έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό της μοναδικό θέατρο που το ονομάζει θέατρο-μοντάζ ή αλλιώς το φτωχό θέατρο. «Οι χώροι και το περιβάλλον του έργου αποδίδονται σχεδόν κινηματογραφικά. Φαντάσου από κάτι μικροσκοπικά πλαστικά δεντράκια δημιουργούμε ένα ολόκληρο δάσος», λέει με ενθουσιασμό η Violet Luise ενώ ανοίγει τον προτζέκτορα για να μας δείξει κάποιες σκηνές από την παράσταση. «Βρίσκουμε τρόπους για να μπορούμε σε καιρό κρίσης να μην έχουμε μεγάλο κόστος παραγωγής αλλά και να μην χάνουμε σε ποιότητα και επαγγελματισμό. Χρειάζεται ένας υποτυπώδης εξοπλισμός και γνώσεις για να χειρίζεσαι multimedia. Βοηθάνε πολύ. Μπορεί να αντικαταστήσουν ακόμη και την σκηνογραφία. Το φτωχό θέατρο σού δημιουργεί λύσεις από μόνο. Με πολύ έρευνα και δουλειά αναγκάζεσαι να μπεις σε μία διαδικασία για να λύσεις προβλήματα χωρίς χρήματα και τελικά το καταφέρνεις. Το κείμενο του Olyvier Py κανονικά απαιτεί μεγάλο κόστος αλλά καταφέραμε χρησιμοποιώντας live κάμερα και προηχογραφημένους ήχους να κάνουμε μία σύνθεση», λέει.

Η ιδιαιτερότητα της παράστασης «Θέατρα» βρίσκεται στο γεγονός ότι όλοι οι χειρισμοί των οπτικοακουστικών μέσων γίνονται live κατά την διάρκεια της παράστασης από τους δύο performers. Αυτό απαιτεί απίστευτη ακρίβεια και βαθιά τεχνογνωσία και είναι από τις ελάχιστες ομάδες αν όχι η μόνη που χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο

Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter

Ο Olyvie Py, είναι μία πολυσχιδής προσωπικότητα σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, μισός Αλγερινός και μισός Γάλλος. Τα «Θέατρα» είναι ένα αυτοβιογραφικό έργο στο οποίο φαίνεται έντονα η διπλή υπόσταση του συγγραφέα. Μιλάει για το πώς η Δύση εισπράττει την πολιτική που ακολούθησε ως προς την Ανατολή τόσα χρόνια. Καλεί τους ανθρώπους να πάρουν μία θέση, αν θα ανήκουν σε αυτούς που εξουσιάζουν ή που εξουσιάζονται, στους βασανιστές ή στους βασανιζόμενους. «Υπάρχουν αναφορές στον πόλεμο με την Αλγερία και θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ επίκαιρα αυτά που λέει για την βία. Η βία ξεκινάει από την οικογένεια και προχωράει σε επίπεδο κοινωνιών και πόλεων», λέει η Violet. «Ο Py καταλήγει στο ότι η μόνη λύση είναι η δημιουργία και συγκεκριμένα η δημιουργία μέσα από το θέατρο. Επειδή όταν είσαι στην σκηνή παίζεις έναν ρόλο αποφορτίζεις την βία που έχεις έτσι και αλλιώς μέσα σου και επέρχεται η κάθαρση» συνεχίζει.

«Πόσο βίαιη πόλη πιστεύεις ότι είναι η Αθήνα;», την ρωτάω. «Η Αθήνα όπως κάθε αστικό κέντρο έχει βία. Αλλά νομίζω ότι ως λαός έχουμε ένα βαθύ ανθρωπιστικό στοιχείο. Αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που έχουμε περιθάλψει τους πρόσφυγες για παράδειγμα. Ένας φτωχός μικρός λαός δείχνει μεγάλη γενναιοψυχία και γενναιοδωρία. Παρά την ανέχεια και την φτώχεια πιστεύω ότι είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τα κράτη τα οποία θεωρούνται πιο πολιτισμένα και πιο ισχυρά οικονομικά. Έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε κάποιες αξίες και κάποια ιδανικά και να τα προσφέρουμε σε ανθρώπους που είναι σε πιο δυσμενείς συνθήκες από εμάς. Αυτό κάπως απαλύνει τα πράγματα», λέει η Luise. «Aν υποθέσουμε ότι αύριο δεν θα έχουμε ούτε ένα ευρώ ή ότι θα είμαστε εκτός ευρώ θα έχουμε πάντα ένα φυσικό περιβάλλον. O ήλιος, το κλίμα, η έννοια της οικογένειας που κρατάει και βλέπεις ότι σε δύσκολες καταστάσεις ερχόμαστε πιο κοντά. Έχει έρθει η εποχή που πρέπει να επιλέξουμε ποιους θα κρατήσουμε κοντά μας αυτούς που θα μπορούν να μας στηρίξουν και να μας βοηθήσουν να δούμε τι πραγματικά είμαστε».

Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter

Η ιδιαιτερότητα της παράστασης «Θέατρα» βρίσκεται στο γεγονός ότι όλοι οι χειρισμοί των οπτικοακουστικών μέσων γίνονται live κατά την διάρκεια της παράστασης από τους δύο performers. Αυτό απαιτεί απίστευτη ακρίβεια και βαθιά τεχνογνωσία και είναι από τις ελάχιστες ομάδες αν όχι η μόνη που χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο. «Θέλουμε να κρατήσουμε την ενέργεια που βγάζει το ότι αυτό γίνεται live. Αν γίνει κάποιο λάθος με ψυχραιμία το διορθώνουμε. Το ότι μπορείς και ελέγχεις το περιβάλλον είναι το πιο γοητευτικό πράγμα. H real-time performance μάς οδήγησε σε νέα μονοπάτια και προσπαθούμε κάθε φορά να εφευρίσκουμε νέους τρόπους για να εξυπηρετήσουμε την σύνθεση», λέει η Violet ενώ μας παίζει μία προβολή από την παράσταση: Ένα πάμφθηνο λαστιχένιο κουκλάκι που μετατρέπεται σε εντυπωσιακό σκηνικό και παράγει νοήματα. «Αυτή είναι και η οπτική μας στα πράγματα δεν κάνουμε ούτε performance ούτε αμιγώς θέατρο είναι ένας συνδυασμός, μία σύνθεση διαφορετικών στοιχείων σαν μια σύνθεση που όλα τα στοιχεία αποτελούν κομμάτι μιας μεγαλύτερης σύνθεσης. Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα ενός δημιουργικού μοντάζ».

H Violet Luise έχει σπουδάσει κλασική μουσική και αργότερα ασχολήθηκε με την υποκριτική. Η προηγούμενη της παράσταση για την ζωή της Delia Derbyshire, πρωτοπόρο της ηλεκτρονικής μουσικής και του ήχου, η οποία μέσα από την έρευνα και τον πειραματισμό άνοιξε το δρόμο σε μεταγενέστερους μουσικούς της ηλεκτρονικής μουσικής, ήταν μία από τις πιο πρωτότυπες παράστασης του 2014. Η δημιουργία παραστάσεων με την χρήση οπτικοακουστικών μέσων ήρθε φυσικά και μέσα απο τον πειραματισμό. «Ξεκινάς από κάπου και μέσα από τις δοκιμές καταλήγεις σε κάτι καινούριο», λέει. «Τα σύγχρονα μέσα μπορούν να σου δώσουν άπειρες δυνατότητες και να σε πάνε νέους δρόμους. Μπορεί να είναι ένας υπολογιστής μπορεί να είναι δύο μικρόφωνα, ή κάποιο μαγνητόφωνο, ένα λούπερ μια κάμερα. Πρέπει να έχεις τον αυθορμητισμό του performer και ταυτόχρονα τον έλεγχο ενός ανθρώπου που χειρίζεται ένα σύστημα. Είναι δύο αντιθετικές τάσεις και πρέπει να γίνεται έτσι ώστε να μην καπακώσει το ένα το άλλο», λέει.

Η Violet Luise επεκτείνει συνέχεια τα όρια της δημιουργικής διαδικασίας δημιουργεί πρωτότυπα θέαματα και δεν επαναπαύεται σε αυτό. «Τώρα κάνω αυτό και πάει καλά. Στο μέλλον μπορεί να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Το θέατρο από μόνο του σε πάει σε νέα μονοπάτια αρκεί να είσαι ανοιχτός και να δουλεύεις».

info:

«Θέατρα», μία παράσταση βασισμένη στο έργο του Olyvier Py, κάθε Δευτέρα και Τρίτη μέχρι τις 29/12 στο υπόγειο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206. Την Τρίτη 15/12 η είσοδος είναι ελεύθερη, τις υπόλοιπες μέρες η είσοδος είναι 10 (κανονικό), 8 (φοιτητικό), 5 (ανέργων) ευρώ.

 

Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter
Η Violet Luise έχει δημιουργήσει το δικό της θέατρο, το θέατρο-μοντάζ Facebook Twitter

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ