Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
Φωτ.: Nick Tucker

Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να μιλήσει στον καθένα»

0

— Τι «παραμύθια» θα μας πεις ή μάλλον θα μας τραγουδήσεις τον Δεκέμβριο στην Εθνική Λυρική Σκηνή, Άνταμ;

Να πω καταρχάς ότι χαίρομαι πολύ που αυτή θα είναι η πρώτη μου εμφάνιση και ταυτόχρονα η πρώτη μου επίσκεψη στην Αθήνα. Η μόνη μέχρι τώρα γνωριμία μου με τη χώρα σας ήταν μια κρουαζιέρα στο Ιόνιο, ανυπομονώ λοιπόν να περιηγηθώ την πόλη, τα μνημεία, τους ανθρώπους της και να πάρω μια πιο πραγματική γεύση από Ελλάδα!

Στην ΕΛΣ θα σας πω τραγούδια από την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ, Τα παραμύθια του Χόφμαν, που σκηνοθετεί ο υπέροχος Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Υποδύομαι τον ίδιο τον Χόφμαν που ο Μπαρμπιέ, ο οποίος έγραψε το λιμπρέτο, θέλησε πρωταγωνιστή αυτού του σουρεαλιστικού όσο και πολύπλοκου έργου.

Ένας ρόλος ο οποίος αφηγείται τρεις, ή μάλλον τέσσερις, διαφορετικές ιστορίες που αφορούν διαφορετικές περσόνες, ιδιοσυγκρασίες αλλά και στάδια της ζωής του συγγραφέα.

Στην ΕΛΣ θα σας πω τραγούδια από την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ, Τα παραμύθια του Χόφμαν, που σκηνοθετεί ο υπέροχος Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Υποδύομαι τον ίδιο τον Χόφμαν που ο Μπαρμπιέ, ο οποίος έγραψε το λιμπρέτο, θέλησε πρωταγωνιστή αυτού του σουρεαλιστικού όσο και πολύπλοκου έργου.

— Υπάρχει κάποιο σημείο που οι χαρακτήρες αυτοί και οι ιστορίες τους συναντιούνται;
Όχι ακριβώς. Ναι μεν φαίνονται να συγκλίνουν στο πρώτο και στο τελευταίο μέρος, αλλά ουσιαστικά συνυπάρχουν παράλληλα, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τους τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες του ανταγωνιστή του Χόφμαν για την καρδιά της πριμαντόνας Στέλλας, του ευκατάστατου κ. Λίντορφ (Κοπέλιους, δρ. Μιράκλ, Νταπερτούτο). Και η ίδια η Στέλλα όμως διαθέτει τριπλή υπόσταση, αφού συγκεντρώνει στοιχεία από την άψυχη κούκλα Ολυμπία, την άρρωστη τραγουδίστρια Αντωνία και την εταίρα Τζουλιέτα, δίνοντας έτσι αφορμές και ερεθίσματα για πολλές διαφορετικές αναγνώσεις του έργου.

Στο λιμπρέτο παρατίθενται ουσιαστικά ως τρεις αυτόνομες ιστορίες. Πάνω στη σκηνή, τώρα, τις διαφορετικές αυτές περσόνες ενσαρκώνουν άλλοτε διαφορετικοί και άλλοτε ο ίδιος τραγουδιστής, ανάλογα με την παραγωγή.

Βρίσκω ωστόσο προτιμότερη την πρώτη εκδοχή, αφού, όπως είπαμε, πρόκειται για ξεχωριστούς χαρακτήρες, ακόμα και αν συγκλίνουν στο ίδιο πρόσωπο, και, παρότι το έργο είναι δραματικό, δεν λείπει και το εύθυμο στοιχείο. Ο νεαρός Χόφμαν π.χ. παρουσιάζεται ως ένας ρομαντικός αισθηματίας, ενώ ο γηραιότερος ως ένας παρακμιακός μεθύστακας! Η Στέλλα και ο Λίντορφ, τώρα, περισσότερο δίνουν την αφορμή στον Όφενμπαχ να ξετυλίξει τις περσόνες του Χόφμαν. 

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig

— Ο ίδιος ο Όφενμπαχ υπήρξε μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα νομίζω.
Ήταν πράγματι μια πολύ ανήσυχη φύση, πολύ καλλιτεχνική και σπιρτόζα, που τη διακατείχε ταυτόχρονα μια θλίψη αισθητή και στα έργα του, παρά το εύθυμο πνεύμα και τη σατιρική, ανατρεπτική διάθεση που συνήθως τα χαρακτήριζε. Δεν είναι τυχαίο που στην όπερα αυτή το χρήμα κερδίζει στο τέλος την τέχνη! Όλο αυτό το στρες και το αίσθημα του ανικανοποίητου όμως το εκτόνωνε στη δουλειά του, όπου αποδείχθηκε ιδιαίτερα δραστήριος και δημιουργικός. Υπήρξε εξάλλου από τους πρωτοπόρους της οπερέτας και της σύγχρονης μουσικής κωμωδίας.

— Τα «Παραμύθια» του, πάντως, δεν απευθύνονται τόσο σε μικρά όσο σε μεγάλα παιδιά. Σωστά;
Αναμφίβολα. Για την ακρίβεια, κάποια από αυτά είναι, θα λέγαμε, «ακατάλληλα για ανηλίκους», όπως και κάποια μέρη αυτής της όπερας!

— Την οποία όπερα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όσο ήταν εν ζωή.
Ναι, ξεκίνησε να τη γράφει όντας ήδη σε μεγάλη ηλικία, θέλοντας να δείξει αφενός ότι μπορούσε να συνθέσει και «σοβαρά» έργα, αφετέρου να εκφράσει τη δική του αντίληψη για τη σχέση του δημιουργού με την τέχνη του και τον έρωτα. Οι πολλές αναβολές και καθυστερήσεις δεν επέτρεψαν την έγκαιρη ολοκλήρωσή της, την οποία ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Ερνέστ Γκιρό – η πρεμιέρα έγινε τον Φεβρουάριο του 1881 στο παρισινό θέατρο Opéra-Comique, λίγους μόλις μήνες μετά τον ξαφνικό θάνατο του Όφενμπαχ σε ηλικία εξήντα ενός ετών. Κάθε παρουσίασή της έκτοτε διαφέρει από τις προηγούμενες, δεν υπάρχει κάποια στάνταρ μορφή και άλλωστε θα ήταν δύσκολο να διατηρηθεί η αρχική της διάρκεια που υπερέβαινε τις τέσσερις ώρες.

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig

— Τι θα έλεγες ότι χαρακτηρίζει τη βερσιόν που ανεβαίνει στην Αθήνα;
Οι πλούσιοι διάλογοι, οι πολύ καλές ερμηνείες στις οποίες ευελπιστώ να συγκαταλεχθεί και η δική μου, οι θαυμάσιες χορογραφίες, η πολλή ρομαντζάδα και βέβαια η υπέροχη μουσική και τα τραγούδια της, που είναι άλλωστε το κυρίαρχο στοιχείο του έργου.

Μια μουσική με θαυμάσια ενορχήστρωση και πολλές διαβαθμίσεις, που δεν είναι ίδια σε κάθε μέρος της όπερας: άλλοτε είναι πιο δραματική, πιο σκοτεινή, άλλοτε πάλι χαρούμενη, ξεσηκωτική, με τις δύο περίφημες άριες του πρώτου και του τέταρτου μέρους να ξεχωρίζουν. Είμαι βέβαιος ότι το αθηναϊκό κοινό θα τη λατρέψει!

— Η όπερα θεωρούνταν για πολύ καιρό «σοβαρό είδος», ενώ στην πραγματικότητα ήταν κατεξοχήν λαϊκό. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια έχει ξαναγίνει δημοφιλής.
Πράγματι, την περίοδο της μεγάλης της ακμής, τον δέκατο όγδοο-δέκατο ένατο αιώνα, ήταν ένα πολύ δημοκρατικό, θα λέγαμε, είδος διασκέδασης, αφού απευθυνόταν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Αυτό μάλιστα που κυριαρχούσε ήταν το μουσικό στοιχείο, όχι το δραματουργικό.

Σήμερα έχει αποκτήσει και πάλι δημοτικότητα, είναι ανοιχτή στους πειραματισμούς και το κοινό της έχει διευρυνθεί. Μάλιστα στις παραστάσεις βλέπεις ολοένα περισσότερους νέους ανθρώπους που δείχνουν να χαίρονται πραγματικά το θέαμα και να συμμετέχουν στα τεκταινόμενα, όπως ακριβώς γινόταν στο παρελθόν. Πιστεύω ακράδαντα ότι η όπερα μπορεί να «μιλήσει» στον καθένα. 

— Ποιοι είναι οι δικοί σου αγαπημένοι καλλιτέχνες και οι όπερες που θα ξεχώριζες;
Λατρεύω την ιταλική ιδίως όπερα που έβγαλε τεράστιους συνθέτες, όπως ο Βέρντι και ο Πουτσίνι. Η Τόσκα και η Λα Μποέμ ειδικά είναι οι αγαπημένες μου, όπως και ο Αντρέα Σενιέ του Τζορντάνο. Ως πρότυπο, τώρα, σημείο αναφοράς και γκουρού μου θεωρώ τον μεγάλο λυρικό τενόρο Φράνκο Κορέλι! Αλλά και οι Τζιακομίνι, Μπαριόλι, Μαρτινέλι ήταν σπουδαίοι ερμηνευτές και μακάρι να τους μοιάσω.

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig.
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
O Άνταμ Σμιθ. Φωτ.: Nick Tucker

Δείτε εδώ ώρες και μέρες παραστάσεων για την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ «Τα Παραμύθια του Χόφμαν» στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Πέθανε Σαν Σήμερα / Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007 σιγεί για πάντα η πιο υπέροχη φωνή που πέρασε από τα λυρικά θέατρα τον 20ό αιώνα και έμεινε στην ιστορία με το όνομα Λουτσιάνο Παβαρότι
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές: Αποκλειστικές φωτογραφίες από την χθεσινή εμφάνιση των Novoflot στην Αθήνα

Πολιτισμός / Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές: Αποκλειστικές φωτογραφίες από την χθεσινή εμφάνιση των Novoflot στην Αθήνα

Ο ρηξικέλευθος γερμανικός θίασος Novoflot με έδρα το Βερολίνο επισκέφθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για να παρουσιάσει τα δύο τελευταία μέρη από την ευρηματική, τριετή τριλογία του με τίτλο Η όπερα #1–#3. Απόψε η δεύτερη παράσταση.
LIFO NEWSROOM
ΔΕΥΤΕΡΑ 01/08 - ΘΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ-Τι κάνει την όπερα «Τόσκα» του Τζάκομο Πουτσίνι να παραμένει τόσο δημοφιλής;

The Review / Τι κάνει την όπερα «Τόσκα» του Πουτσίνι τόσο δημοφιλή;

Ο Χρήστος Παρίδης συζητάει με τη δημοσιογράφο Αργυρώ Μποζώνη για την παράσταση της όπερας «Τόσκα» που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο από την Εθνική Λυρική Σκηνή, κλείνοντας το Φεστιβάλ Αθηνών 2022.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κάουφμαν

Μουσική / Γιόνας Κάουφμαν: Ποιος είναι ο «βασιλιάς των τενόρων» που έρχεται για πρώτη φορά στο Ηρώδειο

Για περισσότερα από είκοσι χρόνια ο Κάουφμαν είναι κυρίαρχος και πρωταγωνιστής της σκηνής στα κλασικά θέατρα του κόσμου, ένας σούπερ σταρ της μουσικής, που κάθε εμφάνισή του να αποτελεί γεγονός.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ