Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
Φωτ.: Nick Tucker

Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να μιλήσει στον καθένα»

0

— Τι «παραμύθια» θα μας πεις ή μάλλον θα μας τραγουδήσεις τον Δεκέμβριο στην Εθνική Λυρική Σκηνή, Άνταμ;

Να πω καταρχάς ότι χαίρομαι πολύ που αυτή θα είναι η πρώτη μου εμφάνιση και ταυτόχρονα η πρώτη μου επίσκεψη στην Αθήνα. Η μόνη μέχρι τώρα γνωριμία μου με τη χώρα σας ήταν μια κρουαζιέρα στο Ιόνιο, ανυπομονώ λοιπόν να περιηγηθώ την πόλη, τα μνημεία, τους ανθρώπους της και να πάρω μια πιο πραγματική γεύση από Ελλάδα!

Στην ΕΛΣ θα σας πω τραγούδια από την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ, Τα παραμύθια του Χόφμαν, που σκηνοθετεί ο υπέροχος Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Υποδύομαι τον ίδιο τον Χόφμαν που ο Μπαρμπιέ, ο οποίος έγραψε το λιμπρέτο, θέλησε πρωταγωνιστή αυτού του σουρεαλιστικού όσο και πολύπλοκου έργου.

Ένας ρόλος ο οποίος αφηγείται τρεις, ή μάλλον τέσσερις, διαφορετικές ιστορίες που αφορούν διαφορετικές περσόνες, ιδιοσυγκρασίες αλλά και στάδια της ζωής του συγγραφέα.

Στην ΕΛΣ θα σας πω τραγούδια από την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ, Τα παραμύθια του Χόφμαν, που σκηνοθετεί ο υπέροχος Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Υποδύομαι τον ίδιο τον Χόφμαν που ο Μπαρμπιέ, ο οποίος έγραψε το λιμπρέτο, θέλησε πρωταγωνιστή αυτού του σουρεαλιστικού όσο και πολύπλοκου έργου.

— Υπάρχει κάποιο σημείο που οι χαρακτήρες αυτοί και οι ιστορίες τους συναντιούνται;
Όχι ακριβώς. Ναι μεν φαίνονται να συγκλίνουν στο πρώτο και στο τελευταίο μέρος, αλλά ουσιαστικά συνυπάρχουν παράλληλα, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τους τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες του ανταγωνιστή του Χόφμαν για την καρδιά της πριμαντόνας Στέλλας, του ευκατάστατου κ. Λίντορφ (Κοπέλιους, δρ. Μιράκλ, Νταπερτούτο). Και η ίδια η Στέλλα όμως διαθέτει τριπλή υπόσταση, αφού συγκεντρώνει στοιχεία από την άψυχη κούκλα Ολυμπία, την άρρωστη τραγουδίστρια Αντωνία και την εταίρα Τζουλιέτα, δίνοντας έτσι αφορμές και ερεθίσματα για πολλές διαφορετικές αναγνώσεις του έργου.

Στο λιμπρέτο παρατίθενται ουσιαστικά ως τρεις αυτόνομες ιστορίες. Πάνω στη σκηνή, τώρα, τις διαφορετικές αυτές περσόνες ενσαρκώνουν άλλοτε διαφορετικοί και άλλοτε ο ίδιος τραγουδιστής, ανάλογα με την παραγωγή.

Βρίσκω ωστόσο προτιμότερη την πρώτη εκδοχή, αφού, όπως είπαμε, πρόκειται για ξεχωριστούς χαρακτήρες, ακόμα και αν συγκλίνουν στο ίδιο πρόσωπο, και, παρότι το έργο είναι δραματικό, δεν λείπει και το εύθυμο στοιχείο. Ο νεαρός Χόφμαν π.χ. παρουσιάζεται ως ένας ρομαντικός αισθηματίας, ενώ ο γηραιότερος ως ένας παρακμιακός μεθύστακας! Η Στέλλα και ο Λίντορφ, τώρα, περισσότερο δίνουν την αφορμή στον Όφενμπαχ να ξετυλίξει τις περσόνες του Χόφμαν. 

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig

— Ο ίδιος ο Όφενμπαχ υπήρξε μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα νομίζω.
Ήταν πράγματι μια πολύ ανήσυχη φύση, πολύ καλλιτεχνική και σπιρτόζα, που τη διακατείχε ταυτόχρονα μια θλίψη αισθητή και στα έργα του, παρά το εύθυμο πνεύμα και τη σατιρική, ανατρεπτική διάθεση που συνήθως τα χαρακτήριζε. Δεν είναι τυχαίο που στην όπερα αυτή το χρήμα κερδίζει στο τέλος την τέχνη! Όλο αυτό το στρες και το αίσθημα του ανικανοποίητου όμως το εκτόνωνε στη δουλειά του, όπου αποδείχθηκε ιδιαίτερα δραστήριος και δημιουργικός. Υπήρξε εξάλλου από τους πρωτοπόρους της οπερέτας και της σύγχρονης μουσικής κωμωδίας.

— Τα «Παραμύθια» του, πάντως, δεν απευθύνονται τόσο σε μικρά όσο σε μεγάλα παιδιά. Σωστά;
Αναμφίβολα. Για την ακρίβεια, κάποια από αυτά είναι, θα λέγαμε, «ακατάλληλα για ανηλίκους», όπως και κάποια μέρη αυτής της όπερας!

— Την οποία όπερα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όσο ήταν εν ζωή.
Ναι, ξεκίνησε να τη γράφει όντας ήδη σε μεγάλη ηλικία, θέλοντας να δείξει αφενός ότι μπορούσε να συνθέσει και «σοβαρά» έργα, αφετέρου να εκφράσει τη δική του αντίληψη για τη σχέση του δημιουργού με την τέχνη του και τον έρωτα. Οι πολλές αναβολές και καθυστερήσεις δεν επέτρεψαν την έγκαιρη ολοκλήρωσή της, την οποία ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Ερνέστ Γκιρό – η πρεμιέρα έγινε τον Φεβρουάριο του 1881 στο παρισινό θέατρο Opéra-Comique, λίγους μόλις μήνες μετά τον ξαφνικό θάνατο του Όφενμπαχ σε ηλικία εξήντα ενός ετών. Κάθε παρουσίασή της έκτοτε διαφέρει από τις προηγούμενες, δεν υπάρχει κάποια στάνταρ μορφή και άλλωστε θα ήταν δύσκολο να διατηρηθεί η αρχική της διάρκεια που υπερέβαινε τις τέσσερις ώρες.

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig

— Τι θα έλεγες ότι χαρακτηρίζει τη βερσιόν που ανεβαίνει στην Αθήνα;
Οι πλούσιοι διάλογοι, οι πολύ καλές ερμηνείες στις οποίες ευελπιστώ να συγκαταλεχθεί και η δική μου, οι θαυμάσιες χορογραφίες, η πολλή ρομαντζάδα και βέβαια η υπέροχη μουσική και τα τραγούδια της, που είναι άλλωστε το κυρίαρχο στοιχείο του έργου.

Μια μουσική με θαυμάσια ενορχήστρωση και πολλές διαβαθμίσεις, που δεν είναι ίδια σε κάθε μέρος της όπερας: άλλοτε είναι πιο δραματική, πιο σκοτεινή, άλλοτε πάλι χαρούμενη, ξεσηκωτική, με τις δύο περίφημες άριες του πρώτου και του τέταρτου μέρους να ξεχωρίζουν. Είμαι βέβαιος ότι το αθηναϊκό κοινό θα τη λατρέψει!

— Η όπερα θεωρούνταν για πολύ καιρό «σοβαρό είδος», ενώ στην πραγματικότητα ήταν κατεξοχήν λαϊκό. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια έχει ξαναγίνει δημοφιλής.
Πράγματι, την περίοδο της μεγάλης της ακμής, τον δέκατο όγδοο-δέκατο ένατο αιώνα, ήταν ένα πολύ δημοκρατικό, θα λέγαμε, είδος διασκέδασης, αφού απευθυνόταν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Αυτό μάλιστα που κυριαρχούσε ήταν το μουσικό στοιχείο, όχι το δραματουργικό.

Σήμερα έχει αποκτήσει και πάλι δημοτικότητα, είναι ανοιχτή στους πειραματισμούς και το κοινό της έχει διευρυνθεί. Μάλιστα στις παραστάσεις βλέπεις ολοένα περισσότερους νέους ανθρώπους που δείχνουν να χαίρονται πραγματικά το θέαμα και να συμμετέχουν στα τεκταινόμενα, όπως ακριβώς γινόταν στο παρελθόν. Πιστεύω ακράδαντα ότι η όπερα μπορεί να «μιλήσει» στον καθένα. 

— Ποιοι είναι οι δικοί σου αγαπημένοι καλλιτέχνες και οι όπερες που θα ξεχώριζες;
Λατρεύω την ιταλική ιδίως όπερα που έβγαλε τεράστιους συνθέτες, όπως ο Βέρντι και ο Πουτσίνι. Η Τόσκα και η Λα Μποέμ ειδικά είναι οι αγαπημένες μου, όπως και ο Αντρέα Σενιέ του Τζορντάνο. Ως πρότυπο, τώρα, σημείο αναφοράς και γκουρού μου θεωρώ τον μεγάλο λυρικό τενόρο Φράνκο Κορέλι! Αλλά και οι Τζιακομίνι, Μπαριόλι, Μαρτινέλι ήταν σπουδαίοι ερμηνευτές και μακάρι να τους μοιάσω.

Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig.
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Όπερα | Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
«Τα Παραμύθια του Χόφμαν» © Bernd Uhlig
Άνταμ Σμιθ: «Η όπερα μπορεί να “μιλήσει” στον καθένα» Facebook Twitter
O Άνταμ Σμιθ. Φωτ.: Nick Tucker

Δείτε εδώ ώρες και μέρες παραστάσεων για την όπερα του Ζακ Όφενμπαχ «Τα Παραμύθια του Χόφμαν» στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Πέθανε Σαν Σήμερα / Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007 σιγεί για πάντα η πιο υπέροχη φωνή που πέρασε από τα λυρικά θέατρα τον 20ό αιώνα και έμεινε στην ιστορία με το όνομα Λουτσιάνο Παβαρότι
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές: Αποκλειστικές φωτογραφίες από την χθεσινή εμφάνιση των Novoflot στην Αθήνα

Πολιτισμός / Η όπερα #3 – Οι κομμένες σκηνές: Αποκλειστικές φωτογραφίες από την χθεσινή εμφάνιση των Novoflot στην Αθήνα

Ο ρηξικέλευθος γερμανικός θίασος Novoflot με έδρα το Βερολίνο επισκέφθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για να παρουσιάσει τα δύο τελευταία μέρη από την ευρηματική, τριετή τριλογία του με τίτλο Η όπερα #1–#3. Απόψε η δεύτερη παράσταση.
LIFO NEWSROOM
ΔΕΥΤΕΡΑ 01/08 - ΘΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ-Τι κάνει την όπερα «Τόσκα» του Τζάκομο Πουτσίνι να παραμένει τόσο δημοφιλής;

The Review / Τι κάνει την όπερα «Τόσκα» του Πουτσίνι τόσο δημοφιλή;

Ο Χρήστος Παρίδης συζητάει με τη δημοσιογράφο Αργυρώ Μποζώνη για την παράσταση της όπερας «Τόσκα» που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο από την Εθνική Λυρική Σκηνή, κλείνοντας το Φεστιβάλ Αθηνών 2022.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κάουφμαν

Μουσική / Γιόνας Κάουφμαν: Ποιος είναι ο «βασιλιάς των τενόρων» που έρχεται για πρώτη φορά στο Ηρώδειο

Για περισσότερα από είκοσι χρόνια ο Κάουφμαν είναι κυρίαρχος και πρωταγωνιστής της σκηνής στα κλασικά θέατρα του κόσμου, ένας σούπερ σταρ της μουσικής, που κάθε εμφάνισή του να αποτελεί γεγονός.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ