Ανδρέας Κεντζός: O «Βασιλιάς Αλέξανδρος» είναι μια ιστορία μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, άνοιας και παράνοιας

Ανδρέας Κεντζός: O «Βασιλιάς Αλέξανδρος» είναι μια ιστορία μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, άνοιας και παράνοιας Facebook Twitter
Ο Ανδρέας Κεντζός.
0

Η μνήμη, τα μυστικά και η αλήθεια πρωταγωνιστούν στην παράσταση Βασιλιάς Αλέξανδρος που παίζεται αυτές τις ημέρες στη σκηνή του θεάτρου Μπιπ. Το έργο υπογράφει ο Ανδρέας Κεντζός, ο οποίος, μετά από δύο ποιητικές συλλογές (Συγκεκριμένα ποιήματα από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη και Σαραντατέσσερα από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν), καταπιάνεται με μια σύγχρονη οικογένεια και την πορεία της τον προηγούμενο αιώνα.

Μέσα από τον καθημερινό διάλογο των προσώπων αναδεικνύονται όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που κάνουν τον θεατή να αναλογιστεί το κράμα καλού και κακού, φαντασίας και πραγματικότητας, που βρίσκεται στη βάση της ανθρώπινης φύσης. Ο συγγραφέας μάς μιλά για την παράσταση, την ποίηση και την Ιστορία.

— Πόσο κοντά βρίσκεται η ποίηση με το θεατρικό αφήγημα; Τι είναι αυτό που σας συγκινεί σε καθένα από αυτά τα δύο είδη;

Όλα τα είδη είναι κοντά. Πολλά ποιήματα αφηγούνται ιστορίες, πολλά μυθιστορήματα εμπεριέχουν λυρισμό. Και, φυσικά, το θέατρο των παλιότερων εποχών είναι σε πολλές περιπτώσεις γραμμένο σε στίχο. Προσωπικά, πάντα μου άρεσε η οικονομία που υπάρχει στον λόγο τόσο του θεάτρου όσο και της ποίησης, δηλαδή η παραγωγή του υψηλότερου δυνατού νοήματος με τον πιο λιτό και άμεσο τρόπο, με καθεμία λέξη να είναι ένα βέλος προς τον στόχο, που δεν είναι άλλος από την εγρήγορση του θεατή ή του αναγνώστη. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι και τα δύο μπορούν να ερμηνεύσουν την επικαιρότητα και το καθημερινό πολύ πιο άμεσα και διεξοδικά απ' οποιαδήποτε «αντικειμενική και έγκυρη» δημοσιογραφική ανάλυση.

Το έργο εκτυλίσσεται στο σήμερα και αναφέρεται και στο παρελθόν, ανασύροντας κάτι οδυνηρό που μπορεί να είναι μνήμη, μπορεί όμως να είναι και φαντασιακό παραλήρημα. Συγκρούονται έτσι διάφορες εκδοχές, χωρίς στο τέλος να νικάει καμία, αυτός ήταν ο στόχος μου τουλάχιστον, όταν το έγραφα.


— Το έργο σας διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, αλλά αναφέρεται στο παρελθόν, ανασύροντας μνήμες οδυνηρές. Μιλήστε μας για την ιστορία αυτή. Πιστεύετε πως η λήθη στο παρελθόν είναι καταστροφική για την πορεία της σύγχρονης κοινωνίας και της ανθρωπότητας εν γένει;

Το έργο εκτυλίσσεται στο σήμερα και αναφέρεται και στο παρελθόν, ανασύροντας κάτι οδυνηρό που μπορεί να είναι μνήμη, μπορεί όμως να είναι και φαντασιακό παραλήρημα. Συγκρούονται έτσι διάφορες εκδοχές, χωρίς στο τέλος να νικάει καμία, αυτός ήταν ο στόχος μου τουλάχιστον, όταν το έγραφα. Η λήθη δεν είναι απαραίτητα καταστροφική, ορισμένες φορές έχουμε δει να επιδρά ακόμα και απελευθερωτικά. Γενικά, ωστόσο, νομίζω ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το παρελθόν, ασυνείδητα κάτι κουβαλάμε μέσα μας. Όπως όταν βρίσκεσαι σε ένα μέρος πρώτη φορά ή πρωτοσυναντάς ένα πρόσωπο έχοντας έντονη την αίσθηση ότι το έχεις ξαναδεί. Δεν ελέγχουμε ούτε τη μνήμη ούτε τη λήθη μας.

Ανδρέας Κεντζός: O «Βασιλιάς Αλέξανδρος» είναι μια ιστορία μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, άνοιας και παράνοιας Facebook Twitter
Μέσα από τον καθημερινό διάλογο των προσώπων αναδεικνύονται όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που κάνουν τον θεατή να αναλογιστεί το κράμα καλού και κακού, φαντασίας και πραγματικότητας, που βρίσκεται στη βάση της ανθρώπινης φύσης.


— Τι είναι αυτό που σας ενθουσίασε περισσότερο στο ταξίδι από τη συγγραφή του έργου μέχρι την παρουσίασή του επί σκηνής;

Ξεκίνησα να γράφω δοκιμαστικά τον διάλογο του πατέρα με τη μητέρα μπροστά στον κατάκοιτο και ανοϊκό παππού. Είναι ωραίο να βλέπεις την ιστορία από ένα σημείο και μετά να εξελίσσεται αβίαστα, το ίδιο το κείμενο, σαν ζωντανός οργανισμός, να τροφοδοτεί τον εαυτό του. Με τον ίδιο ενθουσιασμό συναντάς ανθρώπους που σου μιλούν για τα πρόσωπα του έργου σου σαν να πρόκειται για αληθινούς χαρακτήρες. Η εντύπωσή μου είναι ότι ο κόσμος αποζητά το σύγχρονο ελληνικό έργο.

Η επιτυχία του Άγριου Σπόρου, του Στέλλα κοιμήσου ή των 170 τετραγωνικών (για να αναφέρω τα πιο πρόσφατα) κάτι δείχνει. Με ουσιαστική στήριξη από τις κρατικές σκηνές θα μπορούσαν να γίνουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και να έρθουν στο προσκήνιο νέα ταλέντα. Καλά είναι τα σεμινάρια και τα εργαστήρια θεατρικής γραφής ή ακόμα και τα αναλόγια, ωστόσο μόνο σε συνθήκες παράστασης μπορείς να διαπιστώσεις αν και κατά πόσο λειτουργεί αυτό που έγραψες στην ησυχία του γραφείου σου, αν «οι σελίδες σου στέκονται όρθιες», όπως θα έλεγε και ο Μινωτής.

 
— Μέσα από το θέατρο απευθύνεστε σε ένα διαφορετικό κοινό απ' ό,τι μέσα από το ποιητικό σας έργο;

Νομίζω πως η ποίηση δεν έχει κοινό. Γράφεις αυτό που πρέπει να γράψεις χωρίς να έχεις στο μυαλό σου τον αναγνώστη. Μια ζεϊμπεκιά με μη προκαθορισμένα βήματα, θα μπορούσε να πει κανείς. Όποτε έχω σκεφτεί τον αναγνώστη, το ποίημα έχει χαλάσει. Το θέατρο, από την άλλη, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον θεατή, είναι ένας χορός για δύο. Οπότε, ας πούμε ότι το θεατρικό έργο είναι για όλους, ενώ το ποίημα για κανέναν.


— Νιώθετε ότι σας έχει κερδίσει η θεατρική συγγραφή;

Ετοιμάζετε κάτι για το άμεσο μέλλον; Αισθάνομαι ότι στο θέατρο και στο μυθιστόρημα υπάρχει πολύ έδαφος να καλυφθεί στην Ελλάδα σήμερα, σε αντίθεση με την ποίηση και το διήγημα για παράδειγμα. Ιδιαίτερα στην ποίηση, ο προηγούμενος αιώνας μάς έχει δώσει σχεδόν τα πάντα. Αυτό που μας λείπει, νομίζω, είναι οι μεγάλες αφηγήσεις. Δεν μου βγαίνει να γράψω μυθιστόρημα, οπότε η θεατρική συγγραφή μάλλον λειτουργεί ως υποκατάστατο. Προς το παρόν, έχω γράψει άλλα δύο έργα, τα οποία ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον να ανέβουν στη σκηνή.

Ο «Βασιλιάς Αλέξανδρος» του Ανδρέα Κεντζού παίζεται στο θέατρο Μπιπ

(Αγίου Μελετίου 25, 213 0344074)

Σκηνοθεσία: Αρκαδία Ψάλτη

Σκηνικά - Κοστούμια: Κατερίνα Μωροπούλου

Παίζουν: Γιάννης Κοκιασμένος, Ανδρομάχη Μαρκοπούλου, Στράτος Σωπύλης, Δανάη Ντέμου, Σταμάτης Μπάκνης

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Δευ. & Τρ.: 21:00 έως τέλη Μαρτίου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LifO.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πάπισσα Ιωάννα: Αποκλειστικές πληροφορίες και εικόνες από τη νέα όπερα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Θέατρο / Πάπισσα Ιωάννα: Αποκλειστικές πληροφορίες και εικόνες από τη νέα όπερα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης μιλά για το λιμπρέτο του πάνω στο θρυλικό «βλάσφημο» κείμενο του Ροΐδη, που έγινε όπερα για την Εθνική Λυρική Σκηνή, σε μουσική σύνθεση Γιώργου Βασιλαντωνάκη και σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Παπαδημητρίου: «Ο καλλιτέχνης είναι ταυτόχρονα καλόγερος και Δον Ζουάν»

Θέατρο / Δημήτρης Παπαδημητρίου: «Ο καλλιτέχνης είναι ταυτόχρονα καλόγερος και Δον Ζουάν»

Ο συνθέτης μιλά για το μεγάλο στοίχημα της φετινής θεατρικής σεζόν, τη μεταφορά σε μορφή μουσικής παράστασης του θρυλικού «Moby Dick» του Χέρμαν Μέλβιλ στη σκηνή του Παλλάς, όπου υπογράφει τη σύνθεση αλλά και το λιμπρέτο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ