Τζάρβις Κόκερ: «Η μάνα μου ψήφισε Brexit – τι να την κάνω, να την αποκηρύξω;»

Τζάρβις Κόκερ: «Η μάνα μου ψήφισε Brexit – τι να την κάνω, να την αποκηρύξω;» Facebook Twitter
Στο παρελθόν, οι άνθρωποι έμοιαζαν να αποδέχονται το γεγονός ότι είναι σημαντικό να τα βρίσκουμε μεταξύ μας ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε. Τώρα ουρλιάζουμε ο ένας στον άλλον, 'δεν σου ξαναμιλάω!'
0

Για το πώς έχουμε παραμελήσει το ασυνείδητο μας

«Οι άνθρωποι δεν φαίνονται να δίνουν προσοχή πλέον στις δυνάμεις του ασυνείδητου, εκεί που κρύβονται διάφορα πράγματα που επηρεάζουν τις αποφάσεις μας – γι' αυτό και καταλήγουμε με τύπους σαν τον Τραμπ. Είναι σαν όλη αυτή τη μάζα οχετών που συγκεντρώνεται στους υπονόμους του Λονδίνου. Όλη αυτή η σκοτεινή χαβούζα, όλο η γλίτσα και το σκατό που απωθούμε στα βάθη του μυαλού; Αυτό είναι ο Ντόναλντ Τραμπ».

Για τα ναρκωτικά

«Δεν λέω κάτι καινούριο, αλλά τα ναρκωτικά βγάζουν ή ενισχύουν κάτι που υπάρχει ήδη μέσα σε κάποιον, δεν του αλλάζουν την προσωπικότητα».

Σήμερα ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που αυτό έχει αλλάξει. Σήμερα όλοι νιώθουν πιο έντονη αμηχανία και ανασφάλεια εμφανίζοντας μια εμμονή με την ιδέα του ελέγχου. Κάποιες φορές υπάρχει η ανάγκη να εγκαταλείπουμε τον έλεγχο

Για την πρώτη γενιά στην ιστορία που είναι λιγότερο «άγρια» από τους γονείς της

«Υπάρχει αυτή η πρόσφατη ταινία του εικαστικού Τζέρεμι Ντέλερ με τίτλο Everybody in the Place στο οποίο παρουσιάζει οπτικοακουστικό υλικά από παλιά rave πάρτι σε σημερινούς μαθητές σχολείου που δεν μπορούν να πιστέψουν ότι οι νέοι επέτρεπαν τόση ελευθερία στον εαυτό τους, ενώ σήμερα θα ήταν πολύ πιο σφιγμένοι με το φόβο ότι κάποιος θα τους τραβήξει στο κινητό και θα τους κάνει ρόμπα. Δεν λέγαμε παλιότερα ότι κάθε γενιά είναι πιο άγρια από αυτή των γονιών της; Ε λοιπόν σήμερα ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που αυτό έχει αλλάξει. Σήμερα όλοι νιώθουν πιο έντονη αμηχανία και ανασφάλεια εμφανίζοντας μια εμμονή με την ιδέα του ελέγχου. Κάποιες φορές υπάρχει η ανάγκη να εγκαταλείπουμε τον έλεγχο».

Για τη Σχολή Τέχνης του Saint Martins και για εκείνο το κορίτσι από την Ελλάδα

«Επισκέφτηκα πρόσφατα το Κολέγιο Saint Martins στη νέα του διεύθυνση στο King's Cross και μου έκανε πολλή δυσάρεστη εντύπωση το γεγονός ότι οι σπουδαστές έχουν αυτά τα ηλεκτρονικά πάσα εισόδου ανάλογα με τις σπουδές τους. Αν κάνεις μόδα φερ' επείν ή φωτογραφία, η κάρτα αυτή σου ανοίγει την πόρτα μόνο για τους αντίστοιχους χώρους σπουδών, δεν μπορείς δηλαδή να μπεις στο τμήμα γλυπτικής σε άλλο όροφο. Ο διάλογος όμως ανάμεσα στις τέχνες είναι όλη η ουσία, πιστεύω.

Εγώ σπούδαζα κινηματογράφο αλλά παρακολουθούσα και μαθήματα γλυπτικής για κάποιο καιρό και εκεί ήταν που γνώρισα και το κορίτσι από την Ελλάδα που ενέπνευσε το "Common People". Κι εκείνη κάτι αντίστοιχο έκανε, δεν είχε δηλώσει γλυπτική για το πτυχίο της...»

Τζάρβις Κόκερ: «Η μάνα μου ψήφισε Brexit – τι να την κάνω, να την αποκηρύξω;» Facebook Twitter
Ο Jarvis Cocker στη σκηνή με τους Pulp το 1996

 

Για τη μαμά του που ψήφισε υπέρ του Brexit

«Πιστεύω ότι το Brexit έχει εξελιχθεί σε μια διαρκή ψυχολογική κρίση για ολόκληρη τη Βρετανία με την ίδια τη φύση του δημοψηφίσματος να θέτει τη μισή χώρα εναντίον της άλλης μισής. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι έμοιαζαν να αποδέχονται το γεγονός ότι είναι σημαντικό να τα βρίσκουμε σε κάποιο βαθμό μεταξύ μας ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε. Τώρα είναι σα να ουρλιάζουμε ο ένας στον άλλον, "δεν σου ξαναμιλάω!".

Η μάνα μου ψήφισε υπέρ του Brexit. Τι πρέπει να κάνω εγώ δηλαδή, να την αποκηρύξω; "Δεν είσαι πια η μητέρα μου!". Απλώς, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα που ήμουν στο πατρικό μου, η συζήτηση για το Brexit είχε απαγορευτεί κοινή συναινέσει».

Για την διακριτική ανατροφή που εφαρμόζει στον έφηβο γιο του

«Είμαι υπέρ της σχολής της 'αβλαβούς αμέλειας' – αφήνω τον γιο μου να ασχολείται με τα ενδιαφέροντα του χωρίς να είμαι από πάνω του, όπως έκανε η μητέρα μου μαζί μου. Νομίζω ότι είναι μάταιο να επιχειρήσεις να ελέγξεις πόσο χρόνο μπορεί να αφιερώνει σε μια οθόνη. Τι να του πω κι εγώ που το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου το έχω περάσει ζώντας στον κόσμο μου...»

Με στοιχεία από το Guardian

 

 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM