O Αύγουστος ανήκει στην Chappell Roan

O Αύγουστος ανήκει στην Chappell Roan Facebook Twitter
Ηχητικά είναι μια μείξη από 2010s ποπ a la Lady Gaga και Taylor Swift με ένα ‘80s twist.
0

Μπορεί να διανύουμε το καλοκαίρι του «Brat», o μήνας Αύγουστος, όμως, ανήκει αποκλειστικά στην Chappell Roan (προφέρεται Τσάπελ και όχι Σάπελ). Η 26χρονη κοκκινομάλλα από το Μιζούρι εκτοξεύτηκε στα τσαρτ το καλοκαίρι με το κομμάτι της «Good Luck, Babe» και το ντεμπούτο της άλμπουμ. Το «The Rise and Fall of a Midwest Princess» κυκλοφόρησε πέρυσι, αλλά πέρασε κάπως απαρατήρητο. Σε μια μέτρια, όμως, φετινή χρονιά, στην οποία οι μεγαλύτερες ποπ σταρ ή επαναλαμβάνονται ή αναλώνονται σε ματαιόδοξα πρότζεκτ, το κοινό είναι εμφανές πως έχει κουραστεί και η Roan έρχεται να καλύψει αυτό το κενό.

Δεν είναι η μόνη. Φέτος γίναμε μάρτυρες στην άνοδο της Sabrina Carpenter αλλά και της Charli XCX. Η μεγάλη διαφορά της, όμως, με αυτές τις δύο, είναι ότι έπρεπε να περάσει τουλάχιστον μία δεκαετία για να καθιερωθούν, ενώ η Roan το κατάφερε με τον πρώτο της δίσκο και πολύ πιο γρήγορα. Επιπλέον, δεν χρειάστηκε να βασιστεί στους indie πειραματικούς χώρους, ούτε στην τηλεόραση. Είναι κατασκευασμένη η επιτυχία της, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι; Μπορεί, μπορεί και όχι, δεν έχει και πολλή σημασία. Η εποχή την έχει ανάγκη. Και δεν είναι ένα φαινόμενο ακριβώς, αλλά ένα femininomenon, όπως τραγουδάει στο εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου. 

Η queer κοινότητα τη λατρεύει για την αυθεντικότητά της και τη θεωρεί το ίδιο σημαντική με τη Lady Gaga. Πάλι η Gaga, αλλά, μεταξύ μας, μπορεί άνετα να θεωρηθεί άξια διάδοχός της.

Εντελώς outsider, είχε την ατυχία να υπογράψει ένα συμβόλαιο με την Atlantic Records πολύ μικρή, στα 17 της, το οποίο δεν την οδήγησε πουθενά. Πέντε χρόνια μετά την άφησαν, με την αιτιολογία ότι δεν ήταν τόσο εμπορική. Επέστρεψε στη μικρή πόλη στην οποία μεγάλωσε, αλλά δεν τα παράτησε. 

Η Roan, που το πραγματικό της όνομα είναι Kayleigh Amstutz, μεγάλωσε σε ένα τροχόσπιτο σε μια πόλη 6.000 κατοίκων. Όταν ήταν μικρή, θυμάται να πηγαίνει με την οικογένειά της τρεις φορές την εβδομάδα στην εκκλησία και να ακούει συχνά ότι το να είσαι γκέι είναι κάτι κακό και αμαρτωλό. Η κλίση της στο τραγούδι αποκαλύφθηκε σε έναν μουσικό διαγωνισμό που έκανε το σχολείο της.

Η απόφασή της να αφήσει πίσω της τη μικρή θρησκευτική κοινότητα στην οποία μεγάλωσε και να μεταφερθεί στο Λος Άντζελες το 2018 ήταν η καλύτερη που πήρε για τη ζωή της. Εκεί γνώρισε τον Dan Nigro, τον μουσικό παραγωγό που κρύβεται πίσω από τo «Driver’s License» της Olivia Rodrigo, καθώς και την queer σκηνή της περιοχής. 

Για ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ένα αυστηρά θρησκευτικό περιβάλλον, για το οποίο το Λος Άντζελες ήταν «δαιμονικό και η πόλη των Σατανιστών», ήταν μια μορφή απελευθέρωσης τόσο σε προσωπικό όσο και σε δημιουργικό επίπεδο. «Όλα όσα φοβόμουν δεν ήταν απαραίτητα αλήθεια – ειδικά για την queer κοινότητα. Όταν πήγα σε γκέι κλαμπ για πρώτη φορά, ένιωσα κάτι πνευματικό μέσα μου». 

ροαν Facebook Twitter
Οι πληθωρικές εμφανίσεις της ίσως κρύβουν και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο έχει τόση απήχηση τελευταία: την ανάγκη του κοινού για θέαμα, κάτι που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια με την πανδημία και την ποπ να έχει χάσει τη λάμψη του παρελθόντος. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image

Στην αρχή της καριέρας της τίποτα δεν ξεχώριζε πραγματικά πάνω της. Μια φιγούρα με μακριά ατίθασα καστανά μαλλιά που έφτιαχνε τσιτωμένα κομμάτια για αγόρια που δεν την ήθελαν, στο στυλ της Florence Welch. Σήμερα η εικόνα της έχει αλλάξει ριζικά και αυτό οφείλεται στη λατρεία που έχει για τις drag queens και το στυλ τους. Οι συναυλίες της είναι περισσότερο πολύχρωμα happenings στα οποία εμφανίζεται ντυμένη με εξωφρενικά κουστούμια, άλλοτε βαμμένη ολόκληρη, παριστάνοντας το Άγαλμα της Ελευθερίας, και άλλοτε με στολή luchador. Από εκεί που άνοιγε για την Olivia Rodrigo, το σετ της στο φετινό Lollapalooza προσέλκυσε τον περισσότερο κόσμο στο φεστιβάλ. 

Οι πληθωρικές εμφανίσεις της ίσως κρύβουν και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο έχει τόση απήχηση τελευταία: την ανάγκη του κοινού για θέαμα, κάτι που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια με την πανδημία και την ποπ να έχει χάσει τη λάμψη του παρελθόντος. 

Super Graphic Ultra Modern Girl

Η εσωτερική αλλαγή πάντως που έφερε η επαφή της με έναν άλλο, διαφορετικό κόσμο, δεν περιορίστηκε μόνο στις εμφανίσεις της αλλά και στα πιο ξέγνοιαστα, queer πια τραγούδια της, που πλέον αντικατοπτρίζουν ανοιχτά και ειλικρινά τη σεξουαλικότητά της, χωρίς να φοβάται ότι «θα καεί στην κόλαση» επειδή μπορεί να ερωτευτεί μια γυναίκα. Ηχητικά είναι μια μείξη από 2010s ποπ a la Lady Gaga και Taylor Swift με ένα ‘80s twist. 

Και καλά όλα αυτά, αλλά εύλογα θα σκεφτεί κανείς ότι είναι μια ακόμη μουσικός που επωφελείται κοπιάροντας ασύστολα την LGBT κουλτούρα –και συγκεκριμένα την drag κουλτούρα−, κάτι που συνέβαινε κατά κόρον παλιότερα με διάφορες/ους ποπ σταρ, χωρίς να έχουν τον παραμικρό σεβασμό για μια κουλτούρα που τους βοήθησε να γίνουν διάσημοι. Δεν συμβαίνει ακριβώς αυτό στην περίπτωσή της. Η queer κοινότητα τη λατρεύει για την αυθεντικότητά της και τη θεωρεί το ίδιο σημαντική με τη Lady Gaga. Πάλι η Gaga, αλλά, μεταξύ μας, μπορεί άνετα να θεωρηθεί άξια διάδοχός της. 

Kaleidoscope (Official Live Performance)

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT