MC Yallah x Debmaster: Η ηλεκτρονική μουσική αποκτά νέο νόημα Facebook Twitter
Η Yallah ραπάρει με την ίδια ευκολία σε τέσσερις γλώσσες (kiswahili, luganda, αγγλικά και luo) και αλλάζει τη γλώσσα ανάλογα με τον ρυθμό του κομματιού που καλείται να ερμηνεύσει.

MC Yallah x Debmaster: Η ηλεκτρονική μουσική αποκτά νέο νόημα

0

Το Borderline Festival, το φεστιβάλ ηλεκτρονικής πειραματικής σκηνής της Στέγης, επιστρέφει για ενδέκατη χρονιά στο καθιερωμένο του ραντεβού τον Απρίλιο. Να υπενθυμίσουμε ότι εκτάκτως πέρσι είχε γίνει το καλοκαίρι εξαιτίας της πανδημίας. Φέτος, η κατάσταση έχει αλλάξει και για τρεις ημέρες, από τις 8 έως τις 10 Απριλίου, τέσσερα σημεία της Αθήνας, η Στέγη, η Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία, το Ρομάντσο και το Πάρκο Δουργουτίου, θα γεμίσουν μουσική, πειραματισμό και αντιθέσεις.

Η πρώτη μέρα περιλαμβάνει δύο καθηλωτικές οπτικοακουστικές περφόρμανς από τη Michela Pelusio και τους Roly Porter & MFΟ στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, με αποκορύφωμα μια περιστρεφόμενη τεράστια χορδή που εκτείνεται μέχρι την οροφή, σχηματίζοντας ένα γιγαντιαίο ελικοειδές στατικό κύμα. Την ίδια ημέρα σε διαφορετικούς χώρους του κτιρίου θα εμφανιστούν επίσης οι Duo Moment, Passport, With You & Sharif Sehnaoui και Ute Wassermann & Birgit Ulher.

Η Yallah ήθελε να δημιουργήσει έναν νέο χιπ-χοπ ήχο και να φέρει κάτι εντελώς απρόσμενο στην Ουγκάντα, μια ενέργεια στο κλαμπ, χωρίς ο κόσμος να καταλαβαίνει τους στίχους.

Τη δεύτερη ημέρα στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται οι ακουστικές εμφανίσεις των APLOMB και Ellen Arkbro, ενώ το βράδυ στο Ρομάντσο προβλέπεται ένα εκλεκτικό πρόγραμμα με καλλιτέχνες από την Ινδονησία, τον Λίβανο, τη Σουηδία, την Ουγκάντα, την Κύπρο, το Κονγκό και την Ελλάδα. Την τρίτη ημέρα το φεστιβάλ κάνει μια στάση στο Πάρκο Δουργουτίου για το Bike Ensemble του Daniel Davidovsky και μιας ομάδας μαθητών του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης και μετά επιστροφή στη Στέγη με Σοφία Ζαφειρίου & Thomas Ankersmit στην Κεντρική Σκηνή και Γιώργο Μωραΐτη & Rojin Sharafi στη Μικρή Σκηνή.

Το φεστιβάλ φημίζεται για τις ανατρεπτικές περφόμανς των καλλιτεχνών που προσκαλεί κάθε φορά. Από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα αυτήν τη χρονιά είναι αδιαμφισβήτητα oι MC Yallah & Debmaster που θα εμφανιστούν στις 9 Απριλίου στο πλαίσιο της Club Νight στο Ρομάντσο. 

Julien Deblois aka Debmaster Facebook Twitter
Julien Deblois aka Debmaster

Στον δυτικό κόσμο η MC Yallah (το πραγματικό της όνομα είναι Yallah Gaudencia Mbidde) μπορεί να είναι γνωστή από τη συνεργασία της με τον Γάλλο παραγωγό Julien Deblois (Debmaster), αλλά στην ανεξάρτητη χιπ-χοπ σκηνή της Ουγκάντας, όπου δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του ’90,είναι ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα.

Αν και η καταγωγή της είναι από την Κένυα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καμπάλα. Είναι ένα από τα βασικά μέλη της αφρικανικής κολεκτίβας Nyege Nyege. Το «Kubali», το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν με τον Debmaster το 2019, ήταν μια ιδέα δική της. Γνωρίστηκαν μέσω του παραγωγού Riddlore και δούλευαν έναν χρόνο περίπου για τον συγκεκριμένο δίσκο.

Σύμφωνα με τον Debmaster: «Η Yallah ήθελε να δημιουργήσει έναν νέο χιπ-χοπ ήχο και να φέρει κάτι εντελώς απρόσμενο στην Ουγκάντα, μια ενέργεια στο κλαμπ, χωρίς ο κόσμος να καταλαβαίνει τους στίχους». Όντως τα κομμάτια του «Kubali» κρύβουν μια απίστευτη δυναμική με τον βαρύ ηλεκτρονικό τους ήχο και τα εντυπωσιακά φωνητικά της.

Η Yallah ραπάρει με την ίδια ευκολία σε τέσσερις γλώσσες (kiswahili, luganda, αγγλικά και luo) και αλλάζει τη γλώσσα ανάλογα με τον ρυθμό του κομματιού που καλείται να ερμηνεύσει. Βέβαια, είναι τόσο δυνατό το flow της, που αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που προσέχει κανείς στην ερμηνεία της.

Πρόσφατα υπέγραψε στη Matador. Ξεκίνησε να κάνει μουσική επειδή «ήθελα να εκφραστώ με έναν τρόπο που η ποιότητα της δουλειάς μου θα μου εξασφάλιζε σεβασμό, τον οποίο τελικά πέτυχα. Και φυσικά ήθελα να λάμψω όπως η Missy Elliot», αναφέρει. Οι βασικές επιρροές ήταν το αμερικανικό χιπ-χοπ της δεκαετίας του ’90 και το χιπ-χοπ από την Κένυα, συγκεκριμένα η κολεκτίβα Ukooflani». 

MC Yallah Facebook Twitter
Υπάρχει μια τρομερή underground σκηνή στην Ουγκάντα και ένα αρκετά φτωχό εμπορικό χιπ-χοπ. Για μια γυναίκα είναι δύσκολα τα πράγματα, επειδή κυρίως οι άνδρες φοβούνται τις γυναίκες με μικρόφωνο, αλλά προσωπικά δεν με ένοιαξε ποτέ. Φωτ.: Sophie Garcia

Πόσο δύσκολο είναι να αναδειχθεί μια γυναίκα ράπερ στη συγκεκριμένη σκηνή; «Υπάρχει μια τρομερή underground σκηνή στην Ουγκάντα και ένα αρκετά φτωχό εμπορικό χιπ-χοπ. Για μια γυναίκα είναι δύσκολα τα πράγματα, επειδή κυρίως οι άνδρες φοβούνται τις γυναίκες με μικρόφωνο, αλλά προσωπικά δεν με ένοιαξε ποτέ. Πάντοτε δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και όταν βλέπω άνδρες να με κοιτάνε υποτιμητικά, γίνομαι ακόμη πιο άγρια».

Η Yallah έχει δυο γιους που είναι «όλη της η ζωή». Δεν άφησε ποτέ τη μουσική για την οικογένειά της, όπως μου τονίζει. «Ουσιαστικά ποτέ δεν σταμάτησα, πάντοτε βρισκόμουν στο στούντιο. Συνήθως οι στίχοι μου αφορούν τη ζωή, τον καθημερινό αγώνα, τα άσχημα που συμβαίνουν, την έμπνευση και τη σημασία του να μην τα παρατάς. Μια φορά στο τόσο θα αναφέρω και το πόσο γαμάτη είμαι. Αυτό που με έχει κρατήσει και μου δίνει δύναμη τόσα χρόνια είναι η αγάπη μου για το χιπ-χοπ και τους δυο γιους μου, η ενθάρρυνση από την εταιρεία μου και το κοινό για το οποίο παίζω κάθε φορά». 

Οι MC Yallah x Debmaster θα εμφανιστούν το Σάββατο 10 Απριλίου στο Ρομάντσο, στο πλαίσιο του Borderline Festival 11.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT