Just like heaven

Just like heaven Facebook Twitter
0

Ο Σεραφείμ Τσοτσώνης είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που μπορεί και καταφέρνει με τόση ευκολία να συνδυάσει τις κλασικές καταβολές του με έναν ήχο τόσο πρωτοποριακό που θα μπορούσε άνετα να ακούγεται στον Resonance FM. «Το So this is heaven είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό άλμπουμ γιατί περιλαμβάνει την απεικόνιση προσωπικών μου κυρίως βιωμάτων που δεν θα μπορούσα να δημοσιοποιήσω. Είναι δύσκολο να περιγράψω ένα προς ένα τα κομμάτια του γιατί είναι μια επιλογή μεταφρασμένων μουσικά γεγονότων, ιδιαίτερα χαρακτηριστικών για μένα, που διαδραματίστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, κάποια από αυτά τα μοιράστηκα με τους ανθρώπους που δουλέψαμε μαζί και βγήκε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα». Στην προκειμένη περίπτωση ένας δίσκος πλημμυρισμένος με ψυχεδελικές μελωδίες, απόκοσμα φωνητικά και πανέξυπνες ενορχηστρώσεις. 

«Με όλους όσους συνεργάστηκα σ' αυτήν τη δουλειά θέλαμε πολύ να βρεθούμε μουσικά και καταφέραμε να παντρέψουμε τους χρόνους μας. Η συνεργασία μου με τον καθένα τους ξεχωριστά ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία, γιατί προσπάθησα να ταιριάξω το διαφορετικό τους μουσικό ύφος στη συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, γεγονός που τελικά νομίζω ότι είχε αποτέλεσμα. Εκείνη την περίοδο δούλεψα πολλές ώρες studio, ηχογραφούσα samples που μετά επεξεργαζόμουνα και πολλά κομμάτια γράφτηκαν σε παρτιτούρες. Ήμουν επηρεασμένος από new jazz και post rock ακούσματα, τα οποία ήθελα να συνδυάσω με τον ήχο μου. Φωνές, μηχανές, θόρυβοι προσαρμόστηκαν με τρόπο ώστε ο ήχος που προέκυπτε να αποτελεί όργανο. Χρησιμοποίησα πολλά αναλογικά synthesizers, πολλά φυσικά όργανα τα οποία επεξεργάστηκα με σκοπό ένα «πειραγμένο» ήχο». Ο προηγούμενος δίσκος του Σεραφείμ είχε εισπράξει διθυράμβους από το σύνολο του εγχώριου Τύπου, κάποιοι μίλησαν και για τον καλύτερο ελληνικό ηλεκτρονικό άλμπουμ ever! «Έχω εισπράξει καλές κριτικές, τόσο από ειδικούς όσο και από το κοινό, γεγονός που με χαροποιεί. Πέρα από αριθμήσεις, είναι σημαντικό να ακούς κριτικές και κυρίως όταν αυτές αποτυπώνονται από αξιόπιστες πηγές. Ο τρόπος που ο δημιουργός αντιλαμβάνεται τη δουλειά του είναι εντελώς διαφορετικός από κάθε άλλον. Έτσι, έχει πάντα ενδιαφέρον να βλέπεις πώς καταφέρνει να γίνεται αντιληπτή η δουλειά σου, αρκεί να αναγνωρίζεις ότι υπάρχει σεβασμός πίσω από την όποια κριτική».

Κατά πόσο όμως μπορεί να επηρεάζει έναν μουσικό η κριτική το 2009, με τόσα online περιοδικά και τόσο πολύ κόσμο να εκφράζει τόσο αυθόρμητα τι του αρέσει και τι όχι; «Ο σημερινός ακροατής έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σ' ένα ευρύ φάσμα μουσικής παραγωγής, όπου παράλληλα με την πολυτέλεια της άμεσης προσέγγισης έχει το μειονέκτημα της αδυναμίας παρακολούθησης της μεγάλης γκάμας όλων όσα συμβαίνουν γύρω από αυτή. Διαβάζοντας τις κριτικές εκείνων που εμπιστεύεται, διευκολύνεται στην επιλογή του και καταφέρνει η διαδρομή αυτή να γίνει συντομότερη».
Με ποια καθημερινά πράγματα ενοχλείται ο Σεραφείμ; «Με ενοχλεί απίστευτα που ο κόσμος γίνεται ολοένα και περισσότερο αγενής φτάνοντας στα όρια του θράσους, κινείται αγέλαστος και με νευρικότητα, δικαιολογημένα μεν αλλά... οk, και με όλα τα σοβαρά που συμβαίνουν γύρω του συμπεριφέρεται σαν να μην τον αφορούν. Με ενοχλεί που βομβαρδιζόμαστε από φτηνές ειδήσεις, που τα ασήμαντα αποκτούν υπόσταση και πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια, που απαξιώνονται με τόση ευκολία ιδέες, στάσεις, νοοτροπίες, που χάνεται η ποιότητα. Όλα παρουσιάζονται με μια τρομερή ωμότητα, που θα έπρεπε να σοκάρει. Απ' την άλλη, μου αρέσει πολύ που οι νέοι άνθρωποι έχουν περισσότερες αναζητήσεις και λιγότερες ανασφάλειες, κινούνται γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα, έχουν ακόμα "θέλω" και τα δείχνουν. Μου αρέσει που οι εικόνες γύρω μου αποκτούν μια τέτοια δυναμική που καταφέρνουν να με εμπνέουν, που ακόμα μπορούμε να ονειρευόμαστε, που μπορούμε να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε ιδέες και συναισθήματα απ' όλα τα σημεία του πλανήτη. Μου αρέσει που ζούμε την κάθε στιγμή».
Ενθουσιάστηκα με το άλμπουμ του Jun Miyake Stolen from Strangers, από την ποικιλομορφία των ακουσμάτων, από τις φόρμες των κομματιών που χρησιμοποιεί, από τις φωνές, από τα πειραγμένα φυσικά όργανα και τα περάσματα σε διάφορες μουσικές τεχνοτροπίες. Ακόμα και στα σημεία σιωπής υπάρχει μια εξαιρετική ατμόσφαιρα. Ένα μεστό άλμπουμ που σου κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. O Σεραφείμ Τσοτσώνης έχει στα άμεσα σχέδια live εμφανίσεις για την παρουσίαση του So this is heaven και είναι και παράλληλα σε διαδικασία ηχογράφησης ενός νέου project σε συνεργασία με τον Γιώργο Κυριάκου και την Έλενα Χαρμπίλα (Kid Moxie)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM
Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Σαν Σήμερα / Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Edith Piaf: «Το σπουργιτάκι» που ξεκίνησε από τους δρόμους του Παρισιού και δοξάστηκε όσο λίγοι. Αυτή είναι η ζωή της, το τέλος που της επιφύλασσε η Καθολική εκκλησία και ένα απόσπασμα από μία συνέντευξή της.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ
«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ