Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού

Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού Facebook Twitter
Oι Black Blood συνέτριψαν τις ντισκο-πίστες το 1975 στην Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, αφού το LP τους «Chicano», στο οποίο ακουγόταν το «A.I.E.(Α Μwana)», βγήκε τότε από την Music Box.
0

Το έμαθα αργά. Μόλις το 2005. Ένα τραγούδι που πάντα το γούσταρα, αλλά μονίμως το σιχαινόμουνα (πώς γίνεται αυτό; – γίνεται όταν το καλύτερο «φαΐ» το τρως 10 φορές την ημέρα, επί δύο μήνες το χρόνο, για 20 χρόνια), το «A.I.E. (A Mwana)» των Black Blood, ένα τραγούδι σύμβολο για το Πατρινό Καρναβάλι, ήταν επί της ουσίας γαλλοβελγικό, στην πρώτη εκτέλεσή του από το 1971 είχε ιαπωνικούς, ή περίπου ιαπωνικούς, στίχους, το ερμήνευε παιδική χορωδία, ενώ ως δημιουργοί του φέρονταν οι Jean Kluger και Daniel Vangarde, υπεύθυνοι ενός project υπό τον τίτλο «Yamasuki».

Τους Kluger και Vangarde εμείς εδώ στην Ελλάδα τους γνωρίζουμε πολύ καλά (αν και όχι ως «ονόματα»), ενώ ο ΕΟΤ και η Ελληνική Οικονομία γενικότερα θα έπρεπε να τους είχαν στήσει άγαλμα.

Οι άνθρωποι αυτοί το 1977 είχαν ηχογραφήσει το περίφημο «Disco bouzouki», κάτω από το όνομα Disco Bouzouki Band («Play bouzouki yia mena…» και τα λοιπά) σπάζοντας τα ταμεία, στα (καλοκαιρινά) νησιά μας, αλλά και στην ενδοχώρα.

Τι τσιτσιμπίρες ήπιαν οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, αγάδες, πασάδες, ντερβισάδες, Ρώσοι, Μπόερς και Οθωμανοί, χορεύοντας φύρδην μίγδην το ευρωπαϊκό μπουζουκλερί, δεν λέγεται. Όσοι έζησαν σε νησιά στα τέλη του ’70 και στις αρχές του ’80, γράφουν βιβλία.

Aυτό το δισκάκι, το γεμάτο από μουσικά ψήγματα κατηχητικού ή καλοκαιρινής κατασκήνωσης, θα σας οδηγήσει δίχως να το καταλάβετε, στην ιδιωτική σας Shangri-La.

Οι Kluger και Vangarde λοιπόν ηχογραφούν τον «Θαυμαστό Κόσμο του Yamasuki» σε ετικέτα Biram το 1971 (επανέκδοση στην Finders Keepers του DJ Andy Votel το 2005), ένα μουσικό μπαλετάκι που συνέταξαν οι κεντροευρωπαίοι κομποζιτέρ στα Medeleine Studios των Βρυξελλών (εκεί που σκόραραν οι κλασικοί Placebo του Marc Moulin στα early seventies), και το οποίο κατέληξε να κάνει καριέρα (το μπαλετάκι), στα λαϊκά κλαμπ του St.Tropez, διασκεδάζοντας Γάλλους παραλήδες.


Και όμως, εκείνο το ταπεινό δισκάκι με την αφέλεια χυμένη σε κάθε μικρομελωδία του, τη γλύκα πασπαλισμένη σε κάθε fuzz-άκι, το μετρονομημένο πάθος του αφημένο σε κάθε ρεφρενάκι και την εξυπνάδα του διαλυμένη σε κάθε κουπλεδάκι (ναι, υπάρχει «έξυπνη μουσική» και είναι αυτή), αυτό λοιπόν το δισκάκι, το γεμάτο από μουσικά ψήγματα κατηχητικού ή καλοκαιρινής κατασκήνωσης, θα σας οδηγήσει δίχως να το καταλάβετε, στην ιδιωτική σας Shangri-La.

 

Yamasuki Singers - Aieaoa

Αν, πάλι, το σκάλισμα είναι πιο ρηχό και ψάχνετε για κάτι που μπορεί να σας προσφέρει, απλά, απειράριθμα samples, εδώ θα χτυπήσετε φλέβα. To «Aieaoa» είναι ένα. Δεν είναι όμως το μόνο. Ακολουθούν το «Seyu sayonara», το «Yokomo», το «Abana bakana», το «Kono samourai», το «Yamamoto kakapote».

Από ’κει λοιπόν πήραν το ριμπάουντ οι Black Blood, για να συντρίψουν τις ντισκο-πίστες το 1975 στην Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα, αφού το LP τους «Chicano», στο οποίο ακουγόταν το «A.I.E.(Α Μwana)», βγήκε τότε από την Music Box.

Μάλιστα, λίγο αργότερα το τραγούδησε στη γλώσσα μας και ο Λάκης Τζορντανέλλι, ως «Αγοράζω παλιά» σε στίχους Σέβης Τηλιακού.

Πάντως η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού δεν ήταν των Bananarama, αλλά των Wall of Steel ή Ice επίσης από το 1975. Αυτή η εκδοχή υπάρχει στο πολύ καλό LP «Tonight at the Disqotheque» (γαλλική Kedzie ή καναδέζικη Smile), το οποίο φαίνεται να υπογράφουν οι σπουδαίοι Lafayette Afro Rock Band, χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα (Krispie and Company, Wall of Steel, New City Jam Band), μαζί με δυο-τρεις ακόμη (Roy Gaines, Francois Nyombo).

Το κομμάτι είναι «ξερό», έχει σεισμικό rhythm section (απείρως βαρύτερο από ’κείνο των Black Blood) και δύο αεράτα σόλο στο τρομπόνι και το φλάουτο, που το πάνε αλλού. Καταπληκτικό!

Η ιστορία ενός τραγουδιού-θρύλου του Πατρινού Καρναβαλιού Facebook Twitter

Και κάτι ακόμη. Μία άλλη afro-disco-funk ομήγυρη που έδρασε στη Γαλλία στα mid-seventies (γιατί στη Γαλλία έκαναν, βασικά, καριέρα οι Black Blood και οι Lafayette Afro Rock Band) ήταν οι Kongas. Αυτοί σχηματίστηκαν εκεί γύρω στο 1974, για να παρουσιαστούν ως η απόλυτη «rocking jungle-burlesque» μπάντα.

Μέλη της ήταν οι Γαλλοϊταλοί Jean-Marc Cerrone ντραμς (πούλησε υπερβολικά και στην Ελλάδα, μερικά χρόνια αργότερα, απλά ως Cerrone – ποιος δεν χόρεψε με το «Supernature» ή με το «Cerrone’s paradise»;), Patrick Sesti όργανο, Sylvain Claude κιθάρες, Serge Tonini κρουστά, o Γάλλος μπασίστας Andre Allet και ο Τυνήσιος περκασιονίστας Norbert Journo.

Το πρώτο LP τους υπό τον τίτλο «Afro Rock», που κυκλοφόρησε στην Barclay το ’74, έβγαλε μερικά εξαιρετικά tracks, όπως το απόλυτο αποκριάτικο hit «Jungle», το «Anikana-o» και κάποια ακόμη. Επειδή τα κομμάτια ήταν όντως πολύ καλά οι Kongas τα ξαναπαρουσίασαν το 1978 με νέο mix, βάζοντάς τα περισσότερο μέσα στην disco τρέλα, χώνοντας ανάμεσα ήχους της ζούγκλας και σμπαραλιάζοντας τα φλόρια.

Φοβερά χορευτικά tracks, που δεν αφήνουν κανένα να κατεβεί από την πίστα!

 

Black Blood - AIE a Mwana

 

Lafayette Afro Rock Band - A.I.E. (A Mwana)

 

Kongas - Jungle 1978

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2015 από τον Φώντα Τρούσα 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM
Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Μουσική / Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Η νέα φωνή της ελληνικής μουσικής είναι, όπως λέει, «λίγο καθαρίστρια, λίγο ιδιωτική υπάλληλος, λίγο τραγουδίστρια». Μόλις έκλεισε τα τριάντα, ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στη σκηνή με τη Νατάσσα Μποφίλιου και δείχνει πως έχει πολλά να προσφέρει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Φέλιξ Μέντελσον που εμπνέεται από τον Σαίξπηρ και θα ζωντανέψει, όπως και στο κείμενο, «στην Αθήνα, μια καλοκαιρινή νύχτα».
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Στέφανος Αθανασίου

Μουσική / Στέφανος Αθανασίου: «Γράφω για τον έρωτα, ο οποίος δεν έχει φύλο, δεν έχει καταγωγή»

Ο νεαρός τραγουδοποιός από τα Γιάννενα δεν είχε σκοπό να πει δημοτικά, αλλά συνόδεψε τη θεία του, Παγώνα Αθανασίου, σε δύο νεο-παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου που του προκάλεσαν ανατριχίλα.
M. HULOT
Voltnoi & Quetempo (STEGI.RADIO), Άκης Χοντάσης Επιμέλεια Μουσικού Προγράμματος «Μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια μουσική και ιστορική περιπλάνηση»

Plāsmata 3 / Voltnoi & Quetempo, Άκης Χοντάσης: «Μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια μουσική και ιστορική περιπλάνηση»

Το STEGI.RADIO γίνεται για τρεις εβδομάδες το σημείο συνάντησης στα Plāsmata 3 στο Πεδίον του Άρεως, με αμέτρητες ώρες μουσικής απ' όλο τον πλανήτη και συζητήσεις που αφηγούνται ιστορίες του κόσμου.
M. HULOT