Ο BLOODY HAWK ίσως είναι ο ράπερ με την πιο οργανική άνοδο που έχει δει η ελληνική σκηνή. Στα πρώτα του βήματα τον ήξερε μόνο κόσμος στην ακριτική πόλη του, την Ξάνθη, και κάθε κυκλοφορία του τον έβγαζε όλο και περισσότερο από τα σύνορά της. Το αποκορύφωμα της ανόδου αυτής είναι η τριλογία «Φθηνά Tricks», στην οποία ο Bloody Hawk έχει πιο εξωστρεφή χαρακτήρα και ήχο πιο κοντά στο αυτί του μέσου ακροατή, πιο ανάλαφρο στίχο και –αυτό που σκάει κατευθείαν στο μάτι– συμμετοχές πολλών άλλων καλλιτεχνών.
Αυτή η προσέγγιση του Bloody Hawk, σε συνδυασμό με τη σταθερή τεχνική του βελτίωση, δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε κάποιον που ακούει ραπ να πει ότι δεν του αρέσει ο Bloody Hawk. Το κοινό του έχει γίνει τεράστιο, γεμίζει στάδια, η μουσική του ακούγεται στα δωμάτια εφήβων, στο άραγμα των φοιτητών, στα αμάξια πατεράδων, στα μαγαζιά τα σαββατόβραδα. Α, επίσης το ντοκιμαντέρ που είναι αφιερωμένο στη ζωή του έγινε σε τέσσερις ημέρες το πιο επιτυχημένο σε πωλήσεις, κι ας ήταν παγερά αδιάφορο.
Πριν πατήσουμε το play, βλέπουμε το εξώφυλλο και σταματάμε για λίγο για να θαυμάσουμε την αρτιότητα των εξωφύλλων της τριλογίας: τη συνοχή του color grading, το στήσιμο στην εξοχή και την ιστορία που διηγείται. Στο πρώτο ο Bloody Hawk δείχνει σε ένα παιδί ένα περιστέρι και κρατάει ένα πανί, υπονοώντας ότι του το εμφάνισε με κάποιο μαγικό κόλπο. Στο δεύτερο, βλέπουμε ένα άλλο παιδί να κρατάει ένα καπέλο μάγου και τον Bloody Hawk να βοηθάει να γίνει ένα μαγικό. Στο τελευταίο, ο Bloody Hawk απλώς κοιτάζει όσο το παιδί κάνει το «κόλπο» του.
Πριν από την τριλογία «Φθηνά Tricks», ο Bloody Hawk ήταν ένας εσωστρεφής τύπος που κατά 95% άκουγες στις μαύρες σου. Με την τριλογία έγινε ένας καλλιτέχνης για όλες τις ώρες: έχει κομμάτια για σχεδόν κάθε γούστο, έχει κάνει συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα στο ραπ και στο πρώτο κιόλας άκουσμα καταλαβαίνεις ότι τα κομμάτια του είναι full επαγγελματικά.
Ακούμε το εισαγωγικό κομμάτι του δίσκου «Φθηνά Tricks 3» και η μόνη λέξη που το περιγράφει επακριβώς είναι «τούμπανο». Αυτό είναι. Ένα «τούμπανο» intro. Πέντε λεπτά κομμάτι, με τον Bloody Hawk να μην αφήνει στην τύχη του ούτε ένα δευτερόλεπτο, με τρελή κλιμάκωση και το «ΕΜΕΙΣ! ΕΜΕΙΣ! ΕΜΕΙΣ! ΕΜΕΙΣ!» που με τρελαίνει. Όλες οι πτυχές του σε ένα τόσο καλό κομμάτι που σου δίνει με την πρώτη να καταλάβεις πόσο καλοδουλεμένος είναι ο δίσκος που θα ακούσεις.
Προχωρώντας, ακούμε το κομμάτι «Γειτονιά», για το οποίο δεν έχουμε να πούμε πολλά, καθώς είναι το «Βαλαωρίτου 2», το οποίο είναι το «Μαχαλάς 2». Είναι το fun/bouncy κομμάτι που κάθε άλμπουμ σαν τα «Φθηνά Tricks» έχει, και ευτυχώς αυτήν τη φορά, το sampled ρεφρέν δεν χρησιμοποιείται στη μέση του κομματιού αλλά ως εισαγωγή. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή είναι το «Θα περάσει», το οποίο, μαζί με τα «Φανάρια» και το «Χρόνια μου πολλά», μου φέρνουν στο μυαλό έναν πολύ ελληνικό indie ήχο που δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς. Αυτή η μελωδική πλευρά του Bloody Hawk δεν δούλεψε καθόλου για μένα, κυρίως γιατί δεν μου μετέδωσε καθόλου αυτό που ήθελε. Δυστυχώς, πολλές φορές, το να είσαι τεχνικός έρχεται πακέτο με το να είσαι τεχνητός. Από αυτά τα κομμάτια λείπει ο αυθορμητισμός που έχει το «Προς τα πάνω» του 2017.
Στα μέσα του δίσκου είναι τα κομμάτια με συμμετοχές από τα μεγαλύτερα ονόματα με τα οποία έχει συνεργαστεί ο Bloody Hawk. Είναι περίεργο να κοιτάς ένα tracklist και η συμμετοχή του διδύμου Dani Gambino - Wang να περνάει απαρατήρητη, δεδομένου ότι σχεδόν όλες οι συμμετοχές είναι άψογα τοποθετημένες. Ο Toquel στο κομμάτι του δίνει ρέστα, ο ΛΕΞ, στο κομμάτι που περίμενε κάθε άνθρωπος που μισώ, κάνει αυτό που κάνει πάντα, αυτό που μπορεί –ό,τι κι αν σημαίνει αυτό–, η Μαρίνα Σάττι ολόσωστα έπαιξε τον ρόλο της vocalist και όχι της pop star που είναι τα τελευταία χρόνια, ο Dani Gambino έδωσε τον καλό του εαυτό και γενικά ταιριάζει πολύ με τον Bloody Hawk (ναι ρε βλάκες, ταιριάζει, βλάκες - όπως θα έλεγε και η αγαπημένη μου σελίδα).
Αυτός που απογοήτευσε γι’ ακόμα μία φορά (με εξαίρεση τα «KVL») είναι ο Wang, στον οποίο δεν μπορώ να εντοπίσω ούτε ένα redeeming quality. Ανάμεικτα αισθήματα έχω για τη συμμετοχή του Trouf, επειδή, ενώ γενικά τον θεωρώ πάρα πολύ βαρετό, σε αυτό το κομμάτι μού άρεσε. Ωστόσο, έχω την αμυδρή εντύπωση ότι με το που θα ξεπεράσω το back and forth μεταξύ τους, δεν θα ξαναβάλω να το ακούσω ποτέ.
Τα κομμάτια που η ακρόασή τους απαιτούν παραπάνω χρόνο είναι το «Κουτί» και το «Κόλπο». Στο πρώτο, ο Bloody Hawk χρησιμοποιεί το στήσιμο του νέου του σπιτιού ως αλληγορία για την απληστία που τον χαρακτηρίζει, με τη λίστα των πραγμάτων που, όπως λέει ο ίδιος, σιγουρεύτηκε ότι του είναι απαραίτητα, να γίνεται όλο και πιο απαιτητική, σε βαθμό που καταλήγει να θέλει το σπίτι του στην αρχική του μορφή, αυτή του «λευκού κουτιού».
Το δεύτερο, το «Κόλπο», διαρκεί οκτώ λεπτά και σε αυτό ο Bloody Hawk διηγείται τη ζωή του, την εξέλιξη της αγάπης του για το ραπ, τις δυσκολίες και τα διλήμματα που αντιμετώπισε. Στο τρίτο κουπλέ, όμως, φαίνεται πως αυτή η διήγηση αποτελεί μια αναδρομή σε ένα παρελθόν που αγαπάει, καθώς αυτό που τον κάνει να το αναπολεί είναι η στιγμή που σκέφτηκε τις δυσκολίες και την πίεση που αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης του βεληνεκούς του.
Συνοψίζοντας, το άλμπουμ έχει δύο σκοπούς: να στέκεται μόνο του ως άλμπουμ και να αποτελεί το τελευταίο τέλος μιας τριλογίας. Τον πρώτο σκοπό τον πετυχαίνει αρκετά, με τα καλά σημεία να υπερτερούν. Πολλές corny μπάρες που θυμίζουν κακό Εminem λείπουν, έχει πάψει να φωνάζει χωρίς λόγο και, γενικά, η υπερπροσπάθεια που είχε η μουσική του τελευταία, στο «Φθηνά Tricks 3» δεν υπάρχει. Τον δεύτερο στόχο δεν τον πετυχαίνει απλά αλλά τον υλοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πριν από την τριλογία ο Bloody Hawk ήταν ένας εσωστρεφής τύπος που κατά 95% άκουγες στις μαύρες σου. Με την τριλογία έγινε ένας καλλιτέχνης για όλες τις ώρες: έχει κομμάτια για σχεδόν κάθε γούστο, έχει κάνει συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα στο ραπ και στο πρώτο κιόλας άκουσμα καταλαβαίνεις ότι τα κομμάτια του είναι full επαγγελματικά.
Η τριλογία «Φθηνά Tricks» έκλεισε και ο Bloody Hawk φαίνεται να γίνεται το νέο πρόσωπο του ραπ μετά τον ΛΕΞ. Κατά τη διάρκειά της ο Bloody Hawk έχει πειραματιστεί πολύ, έχει βελτιωθεί, έχει δει ποιες μουσικές τού πάνε και ποιες όχι. Αυτό που μένει να κάνει πια είναι να εξαφανιστεί για κάποια χρόνια από το ίντερνετ και το ραπ και να επιστρέψει με το instant classic που θα τον βάλει σε κάθε λίστα των κορυφαίων.
Ακούστε όλο το άλμπουμ «Φθηνά Tricks 3» στο Spotify