«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη

«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
0

Μια σημαντική, άγνωστη ως τώρα, όψη της ελληνικής χειροτεχνικής παραγωγής αναδεικνύει το Μουσείο Μπενάκη με την έκθεση «Υφάνσεις. Ζωγραφική και ταπισερί στην Ελλάδα από το 1960 έως σήμερα», που θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου. Εντυπωσιακές ταπισερί και χαλιά που δημιουργήθηκαν με βάση έργα σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών παρουσιάζονται δίπλα στα αντίστοιχα, πρωτότυπα ζωγραφικά έργα από τα οποία προήλθαν.


«Σκοπός της έκθεσης ήταν να παρουσιαστεί η "συνομιλία" ταπισερί και ζωγραφικής, η μεταμόρφωση δηλαδή του θέματος ενός πίνακα, άλλων διαστάσεων και συχνά άλλης εποχής, σε ένα εντελώς άλλο υλικό και το αποτέλεσμα αυτής της μεταμόρφωσης. Πώς δηλαδή αλλάζει μια έντονη πινελιά του Γιάννη Μόραλη και γίνεται μια υφασμένη επιφάνεια, με καθαρά πιο αφαιρετικό χαρακτήρα. Δημιουργείται ένα νέο έργο, με άλλα χαρακτηριστικά και υφή, δεν υπάρχει ανάγκη αλληλοσυμπλήρωσης, απλά μιας διπλής οπτικής. Εδώ θέλαμε να τονίσουμε και την αξία της χειροτεχνικής δημιουργίας πάνω σε μια τεχνική άγνωστη στην Ελλάδα, που προέκυψε από εξαιρετικές τεχνίτριες που ειδικεύτηκαν πολύ γρήγορα» αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης Ειρήνη Οράτη και Κωνσταντίνος Παπαχρίστου.

Σήμερα, στην Ελλάδα δε δημιουργούνται ταπισερί βασισμένες σε έργα ζωγράφων. Οι τεχνίτριες έχουν συνταξιοδοτηθεί, τα εργαστήρια έχουν κλείσει, χρηματοδότηση δεν υπάρχει, ούτε δυνατότητα πωλήσεων.


Το έναυσμα για τη δημιουργία ταπισερί στην Ελλάδα δόθηκε όταν μέσα από τις δραστηριότητες της τότε Βασιλικής Πρόνοιας, ο ζωγράφος Γιάννης Φαϊτάκης (1926-2012) πήρε μια υποτροφία για να σπουδάσει στην σχολή της Αubusson στην Γαλλία την γαλλική ταπισερί και να έρθει σε επαφή με τις νέες τάσεις της, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η μεταφορά σε ταπισερί έργα σύγχρονων ζωγράφων.

«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Όπυ Ζούνη, Παραλλαγή 1, 1980, Χαλί hand tufted 200 x 300 εκ., Συλλογή Αλέξανδρου Ζούνη


Η τεχνική των ταπισερί αυτών είναι ίδια με εκείνη των προηγούμενων αιώνων, δηλαδή η ύφανση γίνεται σε οριζόντιο αργαλειό από 2-3 άτομα. Οι παλαιές ταπισερί σε τεράστιες διαστάσεις, που είχαν κυρίως σκοπό να ζεστάνουν τους μεγάλους πέτρινους τοίχους των παλατιών από τον Μεσαίωνα έως και τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη, είχαν θέματα από την μυθολογία και την ιστορία και καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα. Οι νέες ταπισερί στη Γαλλία του 20ού αιώνα απεικονίζουν έργα των P. Picasso, F. Leger, G. Braque, P. Matisse, Le Corbusier κ.ά. και προορίζονται για τα μεγάλα δημόσια κτήρια που άρχιζαν να κτίζονται στην Ευρώπη μετά το 1920.


Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο Γιάννης Φαϊτάκης προτείνει στους φίλους του ζωγράφους Γιάννη Τσαρούχη, Σπύρο Βασιλείου, Γιάννη Μόραλη και Νίκο Νικολάου να μεταφέρει δικά τους έργα σε ταπισερί. Αποτέλεσμα, η έκθεση με ταπισερί στην Γκαλερί του Χίλτον το 1965, όπου εκτέθηκαν τα περισσότερα έργα από αυτά που βρίσκονται στην έκθεση «Υφάνσεις», χωρίς βέβαια τους αντίστοιχους πίνακες.

Η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη αναπτύσσεται σε τρεις ενότητες. Πρώτη ενότητα είναι οι ταπισερί της δεκαετίας του 1960 με τα έργα που έγιναν στο εργαστήριο της Βασιλικής Πρόνοιας και τα οποία συνέχισαν να υφαίνονται έως και την δεκαετία του 1980. Η ενότητα αυτή κλείνει με τις ταπισερί του ίδιου του Γιάννη Φαϊτάκη και με ένα σπάνιο βίντεο από το αρχείο της ΕΡΤ, όπου φαίνονται οι τρόποι ύφανσης, οι τεχνίτριες, η διαδικασία της μεταφοράς.

Οι ταπισερί αυτής της ενότητας βρίσκονται στο πολύτιμο αρχείο του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης που συντηρεί και αυτό το υλικό, αλλά και πάρα πολλά άλλα χειροτεχνήματα , όπως χαλιά, κιλίμια, μαξιλάρια, τα οποία είχαν γίνει την εποχή της Βασιλικής Πρόνοιας από γυναίκες σε διάφορα απομακρυσμένα χωριά της βόρειας Ελλάδας. Από την δεκαετία του 1960 και έως το 2012 πωλούνταν από δικά τους καταστήματα στην Αθήνα (Βουκουρεστίου, Ηπίτου, και αργότερα Φιλελλήνων, καθώς και στο ξενοδοχείο  Hilton), αλλά και σε ξενοδοχεία στην Κέρκυρα και στην Ρόδο. Δυστυχώς, με την ξαφνική διακοπή της δυνατότητας πώλησης αυτών των ειδών, ένας εξαιρετικός πλούτος παραμένει ανεκμετάλλευτος έως σήμερα.

«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γλέντι στην ακρογιαλιά ΙΙ, δεκαετία 1970, Ταπισερί 196 x 268 εκ. , Μουσείο Μπενάκη/Πινακοθήκη Γκίκα
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ – ΓΚΙΚΑΣ Γλέντι στο ακρογιάλι, 1931 Λάδι σε μουσαμά 65,5 x 92 εκ. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου


Στη δεύτερη ενότητα βλέπουμε χειροποίητα χαλιά των δεκαετιών 1970 και 1980, με μεταφορές έργων με την τεχνική hand tufted που γίνεται με το χέρι. Εδώ, σημαντική ήταν η συμβολή της Τζούλιας Δημακοπούλου και της Μαρίας Βασιλείου της γκαλερί Νέες Μορφές, οι οποίες είχαν διοργανώσει δύο εκθέσεις με αυτά τα χαλιά από έργα των καλλιτεχνών που συνεργάζονταν μαζί τους. Οι επιμελητές της έκθεσης αναζήτησαν τα σχετικά έργα από την βιβλιογραφία και τα εντόπισαν σε μουσεία, σε ιδιωτικές συλλογές και στις συλλογές των καλλιτεχνών.


Σε αυτή την ενότητα, επίσης, περιλαμβάνονται και δημιουργίες Ελλήνων καλλιτεχνών που έζησαν στη Γαλλία και έδιναν τα έργα τους προς ύφανση στα μεγάλα εξειδικευμένα εργαστήρια, όπως ο Κώστας Κουλεντιανός, ο Γιώργος Βακαλό, ο Αλέκος Φασιανός, η Μαρία Λοϊζίδου και στην Αγγλία η Νίκη Καναγκίνη. Ξεχωρίζει εδώ το έργο του Μάριου Πράσινου, ενός Κωνσταντινουπολίτη που έγινε Γάλλος υπήκοος και δούλεψε πολύ με την ταπισερί με υπέροχα αποτελέσματα.


Η τρίτη ενότητα φέρνει την έκθεση στο σήμερα με έργα που έγιναν πλέον ως αυθύπαρκτες κατασκευές, με την χρήση νημάτων κάθε είδους, κυρίως από γυναίκες καλλιτέχνιδες που ανήκουν στο σχετικά νέο διεθνές κίνημα της Fiber Art. Εντοπίστηκαν καλλιτέχνιδες που δουλεύουν και στο εξωτερικό και που δημιουργούν πλέον έργα για τον χώρο.


Οι δυσκολίες για τη συγκέντρωση των ταπισερί αλλά και των ζωγραφικών έργων ήταν πολλές –είναι χαρακτηριστικό ότι για την προετοιμασία της έκθεσης χρειάστηκαν δυόμιση χρόνια. Ανάμεσα στα εκθέματα συναντάμε και τον τεράστιο πίνακα του Γιάννη Μόραλη «Βυθισμένη πολιτεία» (203x333 εκ.) ο οποίος εκτίθεται για πρώτη φορά, καθώς δεν συμπεριλαμβανόταν ούτε στην μεγάλη αναδρομική του το 2018.

«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Γιάννης Μόραλης, Βυθισμένη πολιτεία, 1960, Λάδι σε νοβοπάν 203 x 333 εκ., Συλλογή Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Γιάννης Μόραλης, Βυθισμένη πολιτεία, 1965, Ταπισερί 224 x 425 εκ., Συλλογή Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης


Αντίθετα, στάθηκε αδύνατον να επιτευχθεί ο δανεισμός μιας ταπισερί με θέμα από τις λιθογραφίες του Παναγιώτη Ζωγράφου. Οι επιμελητές της έκθεσης έλαβαν ένα μακροσκελέστατο email από μια γκαλερί στη Δρέσδη, όπου αναφερόταν ότι τα αρχικά Β.Π. (Βασιλική Πρόνοια) στη γωνία της ταπισερί σημαίνουν «Βασιλεύς Παύλος» και ότι μάλλον η ταπισερί ήταν δική του και γι' αυτό εξαιρετικά πολύτιμη και σπάνια.

Σήμερα, στην Ελλάδα δε δημιουργούνται ταπισερί βασισμένες σε έργα ζωγράφων. Οι τεχνίτριες έχουν συνταξιοδοτηθεί, τα εργαστήρια έχουν κλείσει, χρηματοδότηση δεν υπάρχει, ούτε δυνατότητα πωλήσεων. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, πλέον, δίνουν τα έργα τους προς ύφανση μόνο στο εξωτερικό, με πρόσφατα παραδείγματα τη Μαρία Λοϊζίδου (2014) και τη Σοφία Βάρη (2018), το έργο της οποίας βρίσκεται στον χώρο αφίξεων του Αεροδρομίου Ε. Βενιζέλος.

Οι επιμελητές της έκθεσης Ειρήνη Οράτη και Κωνσταντίνος Παπαχρίστου αναφέρουν ότι υπάρχει η δυνατότητα να επαναληφθεί η παραγωγή κάποιων από τις ταπισερί που παρουσιάζονται στην έκθεση. «Θα θέλαμε και μέσω του Lifo.gr να επισημάνουμε ότι είναι κρίμα μια τέτοια δημιουργική εργασία υψηλού επιπέδου να έχει σβήσει. Μακάρι να μπορούσε να ανοίξει πάλι ένα τέτοιο εργαστήριο, ακόμα και ένα. Παρατηρούμε παντού την επιστροφή της ταπισερί κάθε είδους, από την φετινή διεθνή έκθεση Unlimited στην Art Basel, έως την εναρκτήρια έκθεση του Νέου Mουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης τον Οκτώβριο. Στην Ελλάδα ταπισερί υπάρχουν πλέον και σε καταλόγους δημοπρασιών με θετικότατη ανταπόκριση από τους συλλέκτες», τονίζουν.

«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Οι δυσκολίες για τη συγκέντρωση των ταπισερί αλλά και των ζωγραφικών έργων ήταν πολλές –είναι χαρακτηριστικό ότι για την προετοιμασία της έκθεσης χρειάστηκαν δυόμιση χρόνια.
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Μάριος Πράσινος, Les fiancés turcs, 10 Σεπτεμβρίου 1970, Γκουάς 72 x 102 εκ., © Succession Mario Prassinos, ADAGP Paris 2019, Συλλογή Catherine Prassinos
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Μάριος Πράσινος, Les fiancés turcs, 1970, Ταπισερί 183 x 248 εκ., © Succession Mario Prassinos, ADAGP 2019, Συλλογή Μουσείου Dom Robert και της ταπισερί του 20ου αιώνα, Sorèze, Γαλλία
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Νίκος Νικολάου, Ύδρα, 1953 Πλαστικό σε νοβοπάν 170 x 190 εκ. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Νίκος Νικολάου, Ύδρα B, δεκαετία 1980 Ταπισερί 138 x 178 εκ. Συλλογή Alpha Bank
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Σπύρος Βασιλείου, Ακρόπρωρο / Η γοργόνα Ταπισερί 154 x 100 εκ. Συλλογή Alpha Bank
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Σπύρος Βασιλείου, Η γοργόνα, 1960 Αυγοτέμπερα 73 x 53 εκ. Ιδιωτική συλλογή
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Κώστας Κουλεντιανός, Ρυθμός ΙΙΙ, 1972 Υφαντό 200 x 300 εκ. Ιδιωτική συλλογή
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Κώστας Κουλεντιανός, Χωρίς τίτλο, 1975 Ορείχαλκος, 55 x 17 x 18 εκ. Μουσείο Μπενάκη/Πινακοθήκη Γκίκα
«Υφάνσεις»: Ταπισερί με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων στο Μουσείο Μπενάκη Facebook Twitter
Ηλίας Δεκουλάκος, Super nature morte, 1973 Χαλί hand tufted 171 x 126 εκ. Συλλογή Μαρίας Βασιλείου

Info

«Υφάνσεις. Ζωγραφική και ταπισερί στην Ελλάδα από το 1960 έως σήμερα»

Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111

Διάρκεια έκθεσης: 22 Νοεμβρίου 2019 – 16 Φεβρουαρίου 2020

Ωράριο λειτουργίας: Πέμπτη & Κυριακή: 10:00-18:00, Παρασκευή & Σάββατο: 10:00-22:00, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη: κλειστά

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γνωριμία με τον ελληνικό πολιτισμό: Πρόσφυγες επισκέπτονται το Μουσείο Μπενάκη

Culture / Γνωριμία με τον ελληνικό πολιτισμό: Πρόσφυγες επισκέπτονται το Μουσείο Μπενάκη

Πρόσφυγες και μετανάστες που κάνουν μαθήματα ελληνικών στη δομή της ActionAid στον Κολωνό επισκέφτηκαν το Μουσείο Μπενάκη για μία ξενάγηση γνωριμίας με τον ελληνικό πολιτισμό.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΡΙΜΑΝΑΚΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X» το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ