Τι τον θέλεις τον Ρόθκο, αν δεν σου φέρνει κέρδος; 

Τι τον θέλεις τον Ρόθκο, αν δεν σου φέρνει κέρδος;  Facebook Twitter
Το The Rothko Room στο Kawamura Memorial Museum of Art. Φωτ.: Kawamura Memorial Museum of Art
0

Πρόσφατα διάβαζα ότι το Mουσείο Τέχνης Kawamura Memorial DIC στην επαρχία Chiba, στην Ιαπωνία, που ανήκει στην DIC Global, μια εταιρεία-κολοσσό στην κατασκευή χημικών, θα κλείσει προσωρινά τις πόρτες του τον Ιανουάριο, ενώ ο ιδιοκτήτης του εξετάζει το μέλλον του μουσείου και της συλλογής του. Παρά την αύξηση των τουριστών στην Ιαπωνία μετά την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών τον Οκτώβριο του 2022, το Δ.Σ. της DIC δήλωσε ότι θα ήταν «δύσκολο να διατηρηθεί και να λειτουργήσει το μουσείο στην τρέχουσα κατάστασή του», λόγω των «απόψεων που έχουν διατυπώσει οι επενδυτές». Η αλήθεια βρίσκεται όπως πάντα στη λέξη «κέρδος». Η Oasis Management με έδρα το Χονγκ Κονγκ, η οποία κατέχει το πλειοψηφικό μερίδιο της DIC Global, έχει ιστορικό στην εγκατάλειψη επιχειρήσεων χαμηλού κέρδους, όπως είναι ένα μουσείο.

Από τα μελάνια στο μουσείο

Για τον Katsumi Kawamura (1905-99), τον δεύτερο πρόεδρο της Dainippon Ink and Chemicals (DIC), που άρχισε να συλλέγει έργα τέχνης τη δεκαετία του 1970, ήταν λογικό ότι ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές χρωστικών, μελανιών και ρητινών στον κόσμο θα έπρεπε να δημιουργήσει μια εταιρική συλλογή τέχνης. Έτσι το Kawamura Memorial Museum of Art, που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ichiro Ebihara, άνοιξε το 1990 δίπλα στο ερευνητικό κέντρο της εταιρείας στην πόλη Sakura, σε απόσταση 50 λεπτών με το τρένο από το Τόκιο.

Σήμερα, η συλλογή εταιρικής τέχνης της DIC περιλαμβάνει ιαπωνική σύγχρονη τέχνη και αναμφισβήτητα μια από τις καλύτερες συλλογές δυτικής τέχνης του 20ού αιώνα στην Ιαπωνία, συμπεριλαμβανομένων έργων των Πάμπλο Πικάσο, Ρενέ Μαγκρίτ, Σάι Τουόμπλι, Τζόζεφ Κορνέλ, Κουρτ Σβίτερς, καθώς και επτά από τα έργα του Μαρκ Ρόθκο από τη σειρά «Seagram». 

Τα τελευταία χρόνια και οι ιδιώτες συλλέκτες επικεντρώνουν περισσότερο τον χρόνο και τους πόρους τους στην αγορά έργων τέχνης από γυναίκες, μη λευκούς καλλιτέχνες και άλλες κοινότητες, πράγμα που επηρεάζει την προθυμία τους να πληρώσουν υψηλές τιμές για έργα σημαντικών ανδρών καλλιτεχνών.

Ενώ οι προηγούμενοι μέτοχοι ήθελαν να διατηρήσουν το μουσείο, στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, φαίνεται ότι τους νέους επενδυτές δεν τους αφορά η ύπαρξή του. Σε μια αναφορά που συνέταξαν, για ένα μουσείο που θεωρείται από τα καλύτερα στον κόσμο, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσον αφορά την «αποτελεσματική απόδοση κεφαλαίου», το μουσείο δεν είχε «χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά». «Είναι καιρός να επανεξεταστεί η θέση της διαχείρισης των μουσείων τόσο από κοινωνική όσο και από οικονομική αξία», γράφουν.

Το διοικητικό συμβούλιο της DIC εξετάζει τώρα τις δύο συστάσεις της επιτροπής: «συρρίκνωση και μετεγκατάσταση» ή «παύση της λειτουργίας του μουσείου».

Πόσο έχει ένας Ρόθκο;

Η λογιστική αξία του μουσείου έχει εκτιμηθεί πολύ χαμηλά, στα 76 εκατομμύρια δολάρια, και αυτό υποψιάζει πολλούς ότι η συλλογή πάει για «σκότωμα». Για παράδειγμα, το μουσείο πούλησε το «Anna's Light» (1968) του Barnett Newman για 105,7 εκατομμύρια δολάρια.

Τι τον θέλεις τον Ρόθκο, αν δεν σου φέρνει κέρδος;  Facebook Twitter
Tο «Anna's Light» (1968) του Barnett Newman πουλήθηκε για 105,7 εκατομμύρια δολάρια. Φωτ.: Kawamura Memorial Museum of Art

Πόσο εκτιμά δηλαδή το μουσείο τους Ρόθκο που έχει; Γιατί πρόκειται για έργα μυθικά, που πολλά μουσεία και συλλέκτες θα «σκότωναν» για να τα αποκτήσουν.

Οι πίνακες της σειράς «Seagram» είναι μια σειρά έργων του Ρόθκο μεγάλης κλίμακας, με σκοτεινή και μελαγχολική παλέτα, που εκφράζουν τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα της τραγωδίας, της έκστασης και της καταστροφής, ενώ φανερώνουν επίσης τη στροφή του καλλιτέχνη προς μια πιο σκοτεινή διάθεση. Οι πίνακες είχαν αρχικά παραγγελθεί για το εστιατόριο Four Seasons στο Seagram Building της Νέας Υόρκης. Ο Ρόθκο εργάστηκε για τη σειρά από το 1958 έως το 1959, πριν τελικά αποσυρθεί από το έργο το 1960. 

Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση σχετικά με το γιατί δέχτηκε ο Ρόθκο την παραγγελία. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Ρόθκο έκανε λάθος σχετικά με το πού θα κρεμούσαν τους πίνακες – αντί για το εστιατόριο, νόμιζε ότι θα κοσμούσαν τον τοίχο μιας αίθουσας συνεδριάσεων. Άλλοι, όπως ο Τζόναθαν Τζόουνς της «Guardian», πιστεύουν ότι ήθελε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που θα τρομοκρατούσε και θα καταπίεζε όσους θα δειπνούσαν εκεί. Σίγουρα, η συζήτηση του Ρόθκο το 1959 με τον Τζον Φίσερ, τον εκδότη του περιοδικού «Harper's Bazaar», αντανακλά αυτό το συναίσθημα. «Ελπίζω να καταστρέψω την όρεξη κάθε καθάρματος που θα φάει ποτέ σε αυτή την αίθουσα», είχε πει ο καλλιτέχνης. «Αν το εστιατόριο αρνούνταν να τοποθετήσει τις τοιχογραφίες μου, αυτό θα ήταν το απόλυτο κομπλιμέντο. Αλλά δεν θα το κάνουν. Οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τα πάντα αυτές τις μέρες».

Τι τον θέλεις τον Ρόθκο, αν δεν σου φέρνει κέρδος;  Facebook Twitter
Ο Μαρκ Ρόθκο.

Οι πίνακες δεν τοποθετήθηκαν ποτέ στο εστιατόριο και το 1969, έναν χρόνο πριν από την αυτοκτονία του, δώρισε εννέα από αυτούς στην Tate Modern του Λονδίνου. Δεκατρείς ακόμα βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον και επτά στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Kawamura.

Οι πίνακες του Ρόθκο έφτασαν σε δημοπρασίες τα 80 εκατομμύρια δολάρια το 2020, ενώ το 2014 οι ετήσιες πωλήσεις του καλλιτέχνη σε δημοπρασίες είχαν κορυφωθεί, στα 281 εκατομμύρια δολάρια. Ήταν μια περίοδος που οι πίνακές του ήταν περιζήτητοι από βασιλείς του Κατάρ, Ρώσους ολιγάρχες και δισεκατομμυριούχους διαχειριστές hedge funds. Τα γούστα άλλαξαν μετά από λίγα χρόνια, οι τιμές έπεσαν, και το 2021 έργα τέχνης του Ρόθκο αξίας μόλις 40 εκατομμυρίων δολαρίων πωλήθηκαν σε δημοπρασία, σημειώνοντας πτώση 85% σε έξι χρόνια, σύμφωνα με την Artnet Analytics. Οι πιο σημαντικοί Ρόθκο των τελευταίων πέντε ετών έχουν πουληθεί ιδιωτικά και το ρεκόρ δημοπρασίας του καλλιτέχνη παρέμεινε αδιαμφισβήτητο για σχεδόν μια δεκαετία. 

Τι τον θέλεις τον Ρόθκο, αν δεν σου φέρνει κέρδος;  Facebook Twitter
Το στούντιο του Mark Rothko στη Νέα Υόρκη, 222 Bowery, 1960. Δεν ήταν ιδιαίτερα φωτεινό και λέγεται μάλιστα πως το δάπεδο αυτού του μετασκευασμένου γυμναστηρίου ήταν εντελώς σκοτεινό. Φωτογραφία του Herbert Matter: Staley-Wise Gallery, Νέα Υόρκη

Οι μόδες αλλάζουν και καθορίζουν τις προτιμήσεις πολλών συλλεκτών και μουσείων. Για παράδειγμα, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο (SFMOMA) πουλάει έναν πίνακα του 1960, ένα από τα επτά έργα του Ρόθκο που έχει στη συλλογή του. Όπως πολλά μουσεία σήμερα, το SFMOMA θέλει να αγοράσει έργα γυναικών, μη λευκών ανθρώπων και άλλων κοινοτήτων που έχουν αποσιωπηθεί ή περιθωριοποιηθεί, αλλά δεν έχει τα χρήματα για να το κάνει. Ελπίζει η πώληση του Ρόθκο να το βοηθήσει να επιτύχει τις φιλοδοξίες του.

Ενώ η θέση του Ρόθκο στην ιστορία του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού είναι ασφαλής, η τιμολόγηση του έργου του υπόκειται στις ιδιοτροπίες των σημερινών συλλεκτών. Τα τελευταία χρόνια και οι ιδιώτες συλλέκτες επικεντρώνουν περισσότερο τον χρόνο και τους πόρους τους στην αγορά έργων τέχνης από γυναίκες, μη λευκούς καλλιτέχνες και άλλες κοινότητες, πράγμα που επηρεάζει την προθυμία τους να πληρώσουν υψηλές τιμές για έργα σημαντικών ανδρών καλλιτεχνών. Αυτή η τάση είναι πιθανό να συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμη. Στην τιμή ενός μόνο έργου του Ρόθκο σε χαρτί, οι συλλέκτες θα μπορούσαν να αγοράσουν εμβληματικά έργα των Σαμ Γκίλιαμ, Ρουθ Αζάουα και Άλις Νιλ – και να τους περισσέψουν και χρήματα. Οι χαμηλότερες τιμές για τον Ρόθκο είναι το νέο φυσιολογικό. Ισχύει αυτό και για τους πίνακες «Seagram»; 

Mark Rothko's Seagram Murals: Great Art Explained

Πηγές: SFMOMA, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Kawamura, Guardian, Artnet Analytics, Artnewspaper

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το παρεκκλήσι του Μαρκ Ρόθκο άνοιξε ξανά για το κοινό

Design / Το παρεκκλήσι του Μαρκ Ρόθκο άνοιξε ξανά για το κοινό

Ένας χώρος που εγκαινιάστηκε πριν από 50 χρόνια στην Πανεπιστημιούπολη του Χιούστον για να υμνήσει την πνευματικότητα και τον προσωπικό διαλογισμό, σε μια πρωτοφανή σύνδεση με τη σύγχρονη τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ