Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Knife behind Back, 2000.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα

0

Ο Γιοσιτόμο Νάρα, ένας από τους πιο διάσημους σύγχρονους Ιάπωνες καλλιτέχνες χρωστάει στα άλλοτε απειλητικά, άλλοτε μελαγχολικά κορίτσια των έργων του τη φήμη του με τα «κορίτσια με το μεγάλο κεφάλι» να είναι σήμερα τα πιο περιζήτητα έργα του. Τα κορίτσια καπνίζουν πάνω από μια επιγραφή που γράφει «Too young to die» ή κοιτάζουν απειλητικά κρατώντας κρυφά ένα μαχαίρι.

Γεννημένος το 1959 στο Χιροσάκι, μια πόλη γνωστή για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιόδου Έντο και τα δέντρα κερασιάς, ήταν ο μικρότερος γιος μιας οικογένειας με τρια αγόρια που οι γονείς τους δούλευαν όλη μέρα και το νεαρότερο μέλος της οικογένειας περνούσε πολλές ώρες του χρόνου του διαβάζοντας ιαπωνικά κόμικς. Ο ίδιος λέει ότι μπορούσε να επικοινωνήσει καλύτερα με τα ζώα, που δε χρειαζόταν να υπάρχει προφορική επικοινωνία.

Ο Νάρα μετακόμισε στο Τόκιο στην εφηβεία του για να σπουδάσει τέχνη στο Πανεπιστήμιο Τεχνών Aichi, πριν φύγει από την Ιαπωνία για τη Γερμανία. Στο διάσημο Kunstakademie Ντίσελντορφ, όπου σπούδασε από το 1988 έως το 1993, ο Νάρα γοητεύτηκε από τον νεο-εξπρεσιονισμό και το πανκ ροκ. Και οι δύο αυτές κινήσεις θα διαμόρφωναν το καλλιτεχνικό του στυλ, αν και αρνείται ότι το πανκ ήταν η μόνη μουσική του επιρροή. Εγκαταστάθηκε στην Κολωνία το 1994, μια σημαντική στιγμή για τον καλλιτέχνη καθώς άρχισε να ενσωματώνει την ιαπωνική και δυτική λαϊκή κουλτούρα στο έργο του. Έκανε εξώφυλλα για το γυναικείο πανκ συγκρότημα Shonen Knife και τους Bloodthirsty Butchers.

Τα μικρά κορίτσια που άρχισε να ζωγραφίζει το 2001 έχουν χαρακτηριστικά προσώπου από τις παραδοσιακές λευκές μάσκες Otafuku και τις θεατρικές μάσκες Okame σε πόζες που εμπνεύστηκε από τα manga που διάβασε ως παιδί και από τις ιστορικές εκτυπώσεις ukiyo-e

Απομονωμένος στη Γερμανία ένιωσε να έχει αποσυνδεθεί με τη χώρα του κάτι που τον βοήθησε να ανακαλύψει τον εαυτό του.

Τα μικρά κορίτσια που άρχισε να ζωγραφίζει το 2001 έχουν χαρακτηριστικά προσώπου από τις παραδοσιακές λευκές μάσκες Otafuku και τις θεατρικές μάσκες Okame σε πόζες που εμπνεύστηκε από τα manga που διάβασε ως παιδί και από τις ιστορικές εκτυπώσεις ukiyo-e, ένα είδος ξυλογραφίας και ζωγραφικής που γνώρισε άνθηση τον 17ο εώς τον 20ο αιώνα στην Ιαπωνία.

Yoshitom.nara
Ο Γιοσιτόμο Νάρα

Ο Νάρα συνδέθηκε με μια πρωτοποριακή ομάδα Ιαπωνών καλλιτεχνών γνωστών ως Superflat, η οποία περιελάμβανε επίσης τους Τακάσι Μουρακάμι και Σίχο Αοσίμα.

Χρησιμοποίησαν φωτεινά χρώματα, και ιαπωνικά μοτίβα κινουμένων σχεδίων για να εξετάσουν την υπερκαταναλωτική κουλτούρα της χώρας τους.

Τα διάσημα μικρά παιδιά, είναι φαινομενικά αθώα, ενώ με μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτεται μια πιο σκοτεινή πλευρά σε αυτά τα αγόρια και κορίτσια, που κρατούν μαχαίρια, σταυρούς και φλεγόμενους πυρσούς, ή εμφανίζονται σαν βαμπίρ μέσα από καπνούς τσιγάρων. Τα μικρά παιδιά δεν είναι άγγελοι, ωστόσο η επιθετική τους στάση είναι ίσως μια απαραίτητη άμυνα. Όπως είπε κάποτε ο Νάρα για τη δουλειά του, «βλέπω τα παιδιά μεταξύ άλλων, μεγαλύτερων, κακών ανθρώπων γύρω τους, που κρατούν μεγαλύτερα μαχαίρια».

Οι τιμές του Νάρα έχουν απογειωθεί στην αγορά της τέχνης με τιμές που φτάνουν τα εκατομμύρια δολάρια.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Frog Girl, 1998. © Yoshitomo Nara

Αυτό που τον επηρέασε περισσότερο σε επίπεδο καλλιτεχνικής δημιουργίας ήταν ο σεισμός και το τσουνάμι  της Φουκουσίμα, στα σύνορα της πόλης που μεγάλωσε, με τον ίδιο να σταματά να δουλεύει για πολύ καιρό. «Ολόκληρη η περιοχή μεταξύ μας και της Φουκουσίμα καταστράφηκε. Ολόκληρο το τοπίο το οποίο γνώριζα έχει καταστραφεί. Μερικοί που δεν έχουν σχέση με την περιοχή, μπορεί να επηρεαστούν ως καλλιτέχνες, αλλά στην περίπτωσή μου επηρεάστηκα πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, επειδή γνωρίζω ανθρώπους που χάθηκαν» είπε τότε.

Συνεχίζει να εργάζεται σε μια ποικιλία υλικών στο σπίτι του στο νομό Tochigi, αλλά προτιμά να διατηρεί χαμηλό προφίλ. Ισχυρίζεται ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποσπούν την προσοχή από τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες, αλλά παραδέχεται ότι η μουσική παίζει «εκκωφαντικά δυνατά» ενώ εργάζεται.

Σήμερα το MoCA στο Λος Άντζελες και το MoMA στη Νέα Υόρκη, στεγάζουν πλέον περισσότερα από 130 έργα του.

Το Λος Άντζελες φιλοξενεί αυτή την περίοδο στο LACMA, το πιο διάσημο μουσείο του μια μεγάλη έκθεση των έργων του.

Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Smoking Girl, 2005. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, "The Girl with the Knife in Her Hand", 1991, Vicki and Kent Logan, fractional and promised gift to the San Francisco Museum of Modern Art, © Yoshitomo Nara 1991
LIFO Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Looking at you, 2007. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Peace of Mind, 2019, © Yoshitomo Nara 2019
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Ten Stars, 2014. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara is a leading artist of the Superflat movement. (Courtesy of Nara, Blum & Poe, and Pace Gallery)
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Yoshitomo Nara, Life is Only One!, 2008. © Yoshitomo Nara
Τα απειλητικά και μελαγχολικά παιδιά του Γιοσιτόμο Νάρα Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης

YOSHITOMO NARA // Retrospective Highlights

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ μέσα από τα χαρακτικά του μιλά για τον ακατανόητο παραλογισμό του κόσμου

Εικαστικά / Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ μέσα από τα χαρακτικά του μιλά για τον ακατανόητο παραλογισμό του κόσμου

Ο Γουίλιαμ Κέντριτζ είναι μοναδικός καλλιτέχνης γιατί συνδέει τη μαγεία του χειροποίητου, τη δεξιοτεχνία και την αισθητική που συναντούν τον πολιτικό λόγο, τη μνήμη, την αλήθεια και τη φιλοσοφική της διάσταση σε όλο το έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ