Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Ο Μιχάλης Κατζουράκης στο ατελιέ του. Στο φόντο το έργο La Movida (2002). Λαμπτήρες φθορισμού, αλουμίνιο, ακριλικό, φιλμ, έγχρωμα 3Μ, νέον. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη

0

Έχουμε δώσει ραντεβού στις δώδεκα. Λίγο μετά το χτύπημα του κουδουνιού, πίσω από το κρύσταλλο της βαριάς μεταλλικής εξώθυρας διακρίνεται η μορφή ενός ψηλού άνδρα. Είναι ο Μιχάλης Κατζουράκης και το διατηρητέο διώροφο κτίριο στον Κεραμεικό είναι το μέρος που τα τελευταία χρόνια αποτελεί το ατελιέ του. 

«Το πρώτο ατελιέ που έκανα ήταν στον κήπο μου, στη συνέχεια τροποποίησα ένα μέρος του σπιτιού μου. Αργότερα βρήκα έναν χώρο κοντά στο Ολυμπιακό Στάδιο, το υπόγειο ενός εργοστασίου αλλαντικών με ράμπα. Εκεί κατάφερα να τακτοποιήσω τα έργα μου έως ότου απαλλοτριώθηκε και κατεδαφίστηκε. Έμεινα άστεγος πάλι. Διέσπειρα τα έργα στο σπίτι μου και σε αποθήκες. Έχω χάσει αρκετά» μας διηγείται, περιγράφοντας την πορεία προς το λειτουργικό και υποδειγματικά οργανωμένο ατελιέ στον Κεραμεικό, ενώ στο βάθος ακούγονται σουίτες για σόλο βιολοντσέλο του Μπαχ. 

Αρχικά ο Μιχάλης Κατζουράκης σκόπευε να εγκατασταθεί σε ένα διπλανό κτίριο, ωστόσο, όταν μέσα από έναν γκρεμισμένο τοίχο –να ήταν μεσοτοιχία άραγε;– ανακάλυψε τον χώρο που στεγάζει σήμερα το ατελιέ του, τροποποίησε τα σχέδιά του. «Το είδα και τρελάθηκα. Είχε θέα. Ήταν μεγάλο, ψηλό, ευήλιο». 

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Εμπνέεται από εικόνες και αντικείμενα που προσπερνάμε. Αποτυπώνει φωτογραφικά μεσοτοιχίες κτιρίων γκρεμισμένων, τα κλειστά παράθυρα εγκαταλελειμμένων σπιτιών της Αθήνας.

«To 2004 ήταν η πρώτη φορά που απέκτησα πραγματικά χώρο. Ήταν κάτι που ξεπερνούσε τις προσδοκίες μου. Μπήκα λίγο αργότερα. Ήταν ερείπιο» μας λέει, ενώ αφηγείται τις παρεμβάσεις που έγιναν ώστε το μεσοπολεμικό κτίριο να εξυπηρετεί πλέον τον νέο του ρόλο, διατηρώντας το ύφος του. 

«Είναι μέρος όπου έρχομαι ορισμένες ώρες την ημέρα, δουλεύω και μου αρέσει. Δεν έχω άλλες προσδοκίες από αυτό» μας λέει με αυτόν τον μοναδικό, συμπαγή του λόγο. 

Η εναλλαγή όλων αυτών των χώρων, ωστόσο, μέσα στο πέρασμα του χρόνου γίνεται παράλληλα με την περιπετειώδη διαδρομή του στα δημιουργικά επαγγέλματα που έχει αλλάξει από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα από τις σπουδές του στη Γαλλία, έως περίπου το 2000. 

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Πάνω: Έργα από τις σειρές Windows. Κάτω: Τα έργα Nature Morte A (2017) και Nature Morte Β (2017). Συνδυασμός αποξηραμένων φύλλων ευκάλυπτου και άλλων υλικών. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Οι τρεις καριέρες, η ζωγραφική και η γλυπτική

«Έχω κάνει τρεις καριέρες», λέει γελώντας. Οι βραβευμένες δουλειές, μαζί με τη σύζυγό του Αγνή και τον Φρέντι Κάραμποτ, στο πρωτοποριακό Διαφημιστικό Κέντρο Αθηνών «Κ&Κ», που ανέδειξαν το πρόσωπο μιας εξωστρεφούς και κοσμοπολίτικης Ελλάδας, από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 έως και το 1967· τα εκθεσιακά περίπτερα που στήθηκαν από τη Γαλλία και τη Γερμανία έως την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ· η μελέτη και ο σχεδιασμός εσωτερικών χώρων.

Οι δημιουργίες του θα εκτεθούν στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων, καθώς θα κοσμήσουν από εργοστάσια έως ξενοδοχεία και, φυσικά, κρουαζιερόπλοια που ταξίδεψαν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, με τα έργα του ενσωματωμένα σε ένα μεγάλο εύρος των κοινόχρηστων χώρων τους.  

Ο ίδιος, όμως, βάζει σαφή όρια ανάμεσα στις δουλειές με τις οποίες καταπιάστηκε για βιοπορισμό, όπως χαρακτηριστικά λέει, και στην τέχνη του. «Ήμουν δώδεκα ετών, διάβαζα την εγκυκλοπαίδεια και έλεγα στον πατέρα μου πως χάνω τον χρόνο μου στο σχολείο. Ο Μιχαήλ Άγγελος σε εκείνη την ηλικία ήταν ήδη στο ατελιέ», μας λέει, ενώ θυμάται την αγωνία των γονιών του για την εμπλοκή του με την τέχνη. 

«H ζωγραφική και η γλυπτική ήταν πάντοτε εκεί», υπογραμμίζει. Ανυποχώρητα, διαπιστώνει κανείς, βλέποντας την πορεία του. Οι δουλειές για τον Μιχάλη Κατζουράκη, που κινείται ανελλιπώς μέσα σε μια εποχή μεγάλης κινητικότητας, τρέχουν με φρενήρεις ρυθμούς. «Υπήρξαν φορές που ταξίδεψα στις ΗΠΑ και επέστρεψα με το ίδιο πλήρωμα αεροπλάνου», διηγείται, ενώ θυμάται πως απέρριψε προτάσεις για την επέκταση των δραστηριοτήτων του στο Λονδίνο και στο Μαϊάμι. 

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
«Έχω διαπιστώσει πως τα πολύ καλά έργα μου τα έχω κάνει πάνω σε μεγάλη πίεση χρόνου. Ο Ζογγολόπουλος, με τον οποίο ήμασταν φίλοι, έλεγε στην Αγνή πως δεν πρέπει να σταματήσω να δουλεύω γιατί αυτό με κινητοποιεί ως καλλιτέχνη». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες εξασφαλίζει χρόνο για την τέχνη του. Περπατάει «άσκοπα», όπως λέει ο ίδιος, και παρατηρεί το δομημένο περιβάλλον. Φωτογραφίζει αστικά τοπία, τόσο στα μέρη όπου ζει όσο και σε εκείνα που επισκέπτεται. Στα ταξίδια του δραπετεύει από τον καταναγκασμό των τουριστικών αξιοθέατων, στην Ινδία φωτογραφίζει αποθήκες, στο Μεξικό βουλκανιζατέρ, στο Βιετνάμ μάντρες με σπασμένα γυαλιά.

Εμπνέεται από εικόνες και αντικείμενα που προσπερνάμε. Αποτυπώνει φωτογραφικά μεσοτοιχίες κτιρίων γκρεμισμένων, τα κλειστά παράθυρα εγκαταλελειμμένων σπιτιών της Αθήνας. Τα καφάσια των ψαράδων και τα καταστήματα στη Λήμνο που τα μεσημέρια κατέβαζαν λευκά πανιά στις βιτρίνες για να προστατεύσουν το εμπόρευμα από τον ήλιο. Μεταβολίζει και αξιοποιεί όλο αυτό το υλικό στον ελάχιστο χρόνο που έχει. «Η αφορμή είναι πάντα πραγματική. Ερεθισμοί από γεγονότα», είχε πει παλιότερα. 

Ζωγραφίζει, κατασκευάζει έργα για συγκεκριμένους χώρους, πειραματίζεται συνεχώς με νέα υλικά. Παντρεύει τη λαμαρίνα με το καραβόπανο, τις σιδερόβεργες με το ξύλο και το χαρτί. Χρησιμοποιεί σπασμένα μπουκάλια, φώτα νέον, τυπογραφικά πλαίσια. Μεταλλικές περσίδες και σωλήνες με φως. «Καθένας βλέπει διαφορετικά πράγματα», μας λέει καθώς συζητάμε για την ανεξάντλητη παλέτα των υλικών. Και παράλληλα πραγματοποιεί εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τα έργα του μπαίνουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Και στις καλλιτεχνικές δουλειές μοιάζει τόσο αεικίνητος όσο και στις πρωινές.

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Τα έργα Nature Morte, Cathedrale (2020), και Nature Morte C (2017) από τη σειρά «Νεκρές Φύσεις» και Urbanscapes 20.I (2020) όπου ο καλλιτέχνης αντλεί έμπνευση από ίχνη τοίχων γκρεμισμένων κτιρίων στην Αθήνα. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Σε πρώτο πλάνο το έργο Untitled 2 (1970). Ακρυλική βαφή σε ξύλο. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Πώς, όμως, κατάφερνε να συνδυάσει τις «για βιοπορισμό» πρωινές επαγγελματικές δραστηριότητες με την καλλιτεχνική δημιουργία; Πότε προλάβαινε να δημιουργήσει; «Το χρωστάω στην Αγνή», μας λέει τρυφερά. «Με άφηνε να ζωγραφίζω τα βράδια, τα Σαββατοκύριακα. Ήταν φοβερά υπομονετική. Και στις διακοπές μας, μια συνήθεια που διατηρώ ακόμη», μας λέει λίγες ημέρες προτού δώδεκα νέα έργα στα οποία δουλεύει το τελευταίο διάστημα συσκευαστούν για να τον ακολουθήσουν στις καλοκαιρινές του διακοπές. 

«Έχω διαπιστώσει πως τα πολύ καλά έργα μου τα έχω κάνει πάνω σε μεγάλη πίεση χρόνου. Ο Ζογγολόπουλος, με τον οποίο ήμασταν φίλοι, έλεγε στην Αγνή πως δεν πρέπει να σταματήσω να δουλεύω γιατί αυτό με κινητοποιεί ως καλλιτέχνη». Ανάμεσα στα έργα που δημιουργήθηκαν σε τέτοιες συνθήκες συγκαταλέγεται και το μεικτής τεχνικής «Ο Κ 60 Α» του 1993, διαστάσεων 178 x 290, που πλέον εκτίθεται στον τρίτο όροφο του νέου κτιρίου της Εθνικής Πινακοθήκης. 

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Στο ατελιέ του, αυτή την περίοδο, ο Μιχάλης Κατζουράκης εργάζεται σε δώδεκα νέα έργα. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Πάνω: 7 Windows (2000) Κάτω: Pierre Precieuse (2009). Μαρτυρίες εγκατάλειψης. Σφραγισμένο παράθυρο εγκαταλειμμένου σπιτιού. Γεωμετρική σύνθεση με κύκλο και διαφοροποίηση υλικών. Το εσωτερικό τετράγωνο είναι από πορόλιθο ενώ τα υπόλοιπα από κάμποτ. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Στην ταράτσα του κτιρίου το έργο Polonnaruwa Blue (1997). Αφορμή για τα έργο ήταν η φωτογράφιση από το παράθυρο πούλμαν στη Σρι Λάνκα, καθ' οδόν προς την πρωτεύουσα Κολόμπο. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Έργα άριστα ταξινομημένα

Στο ατελιέ του ο καλλιτέχνης μάς συστήνει κι άλλα έργα αυτής της περιόδου. Στον καμβά σκληροί δοκοί συνυπάρχουν με αμμοβολημένα και βαμμένα κομμάτια λαμαρίνας αλλά και μαλακά υλικά. «Αυτά αποτελούν πράγματα που με ενδιαφέρουν». 

Τα ερείπια φαίνεται πως ιντριγκάρουν διαχρονικά τον Μιχάλη Κατζουράκη. Στα χρόνια των σπουδών του ολοκληρώνει την πρώτη αφαιρετική μεσοτοιχία. Η θεματική επανέρχεται με τα χρόνια.

«Με απασχολούν αυτά που βλέπω στην πόλη. Ουσιαστικά, ερείπια της αρχιτεκτονικής. Τα ερείπια έχουν μια ζωή αποτυπωμένη επάνω τους, που ένα καινούργιο κτίριο δεν την έχει» λέει, ενώ μας παρουσιάζει έναν πίνακα που εμπνεύστηκε από ένα καμένο κτίριο στο Παρίσι, του οποίου τα παράθυρα είχαν καλυφθεί με μαδέρια. «Πέρασα πριν από μερικά χρόνια, το έχουν φτιάξει, στενοχωρήθηκα πολύ. Αλλά το έχω αποτυπώσει», μας λέει με το χαρακτηριστικό χιούμορ του, ενώ ξεναγούμαστε στο ατελιέ. 

Τα έργα είναι αναρίθμητα, απ’ όλες τις περιόδους του πολυσχιδούς καλλιτέχνη, άριστα ταξινομημένα. Αποκαλύπτονται αναπαραστατικοί πίνακες από τα φοιτητικά του χρόνια και το σύντομο πέρασμα από τον εξπρεσιονισμό και τη χειρονομιακή ζωγραφική. «Αυτά είναι μερικά απομεινάρια». 

Η γεωμετρική αφαίρεση, το έργο με το περίπτερο της πλατείας Συντάγματος. Το ανάπτυγμα ενός κύβου. Η σειρά «variations». Έργα με ακριλικά χρώματα και λαμπτήρες φθορισμού, έργα με νέον, κινητικά έργα που αλλάζουν μορφή όταν ο θεατής περπατάει, όπως εκείνο στην αποβάθρα του μετρό στην Πανόρμου. Τα παράθυρα της σειράς «windows». Φωτογραφίες με χρωματικές επεμβάσεις. Ψηφιακές εκτυπώσεις πάνω σε πωρόλιθο. Μακέτες γλυπτών για δημόσιους χώρους. Οι μεσοτοιχίες φυσικά – τα ίχνη των κτιρίων που κατέρρευσαν. Και μαζί με αυτά, κάτω από το φως που μπαίνει ανεμπόδιστο στον χώρο, τα νέα έργα του καλλιτέχνη. 

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
«Με απασχολούν αυτά που βλέπω στην πόλη. Ουσιαστικά, ερείπια της αρχιτεκτονικής. Τα ερείπια έχουν μια ζωή αποτυπωμένη επάνω τους, που ένα καινούργιο κτίριο δεν την έχει». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μεσοτοιχίες

«Δουλεύω, αλλά όχι όπως πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια, είμαι πλέον ογδόντα οκτώ» μας λέει ο Μιχάλης Κατζουράκης, ενώ σε έναν πάγκο διακρίνεται μία από τις σειρές των έργων πάνω στις οποίες εργάζεται. Και στον δεύτερο χώρο εργασίας, οι νέοι πίνακες που θα τον ακολουθήσουν στις διακοπές του. «Πρόκειται για δώδεκα παραλλαγές επάνω σε ένα θέμα». Οι μεσοτοιχίες και πάλι παρούσες. «Θα δούμε πώς θα βγει».

Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Έργα του Μιχάλη Κατζουράκη από τη δεκαετία του ’90. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Στο κλιμακοστάσιο του ατελιέ. Διακρίνονται τα Fragments Α.5, Fragments Α.12, Fragments Α.2, Fragments, Α.11 (1983). Μεικτή τεχνική σε πορόλιθο. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Το φως μπαίνει άπλετο στον χώρο εργασίας του καλλιτέχνη. Διακρίνονται τα έργα Nature Morte Cochin B.I.A (1996), 1.2.3.4.5.6.7 (2009), Broken glass (2012). Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
«Έχω διαπιστώσει πως τα πολύ καλά έργα μου τα έχω κάνει πάνω σε μεγάλη πίεση χρόνου. Ο Ζογγολόπουλος, με τον οποίο ήμασταν φίλοι, έλεγε στην Αγνή πως δεν πρέπει να σταματήσω να δουλεύω γιατί αυτό με κινητοποιεί ως καλλιτέχνη». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στο σύμπαν του Μιχάλη Κατζουράκη Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
|article_no_max_width| |article_no_max_width|
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM