Στο κάτω κάτω της ΑΦΗς

Θεοδώρα Χωραφά Facebook Twitter
Ομάδα ΑΦΗ collective: Η Θεοδώρα Χωραφά στο στούντιό της.
0

Η καλλιτεχνική ομάδα ΑΦΗ ιδρύθηκε το 1979 από μια ομάδα νέων τότε καλλιτεχνών, κυρίως γυναικών, αλλά όχι μόνο, που είχαν επιστρέψει από το εξωτερικό με σπουδές εφαρμοσμένων τεχνών, αντικείμενο άγνωστο τότε, και στην πορεία αποτέλεσαν μια αδιάσπαστη δυναμική παρέα. Σήμερα, 42 χρόνια μετά, μπορεί κανείς να τους χαρακτηρίσει οικογένεια.

Άνθρωποι με μεγάλο μεράκι για την τέχνη τους, που πορεύτηκαν μια ολόκληρη ζωή μαζί, διεύρυναν τους ορίζοντές τους, ονειρεύτηκαν και υλοποίησαν, παρά τις όποιες αντιξοότητες και εμπόδια, το ελληνικό κίνημα της εικαστικής χειροποίητης δημιουργίας πολύ προτού γίνει μόδα και τάση πιο πρόσφατων γενεών. Άλλωστε, χάρη σε εκείνους μπήκε η μαγιά για να αναπτυχθεί και στην Ελλάδα. Έτσι, θα λέγαμε ότι η ομάδα ΑΦΗ αποτελεί τη σύγχρονη παράδοση μιας παράλληλης και εξίσου σημαντικής παραμέτρου των καλών τεχνών, που οπουδήποτε αλλού στη δυτική Ευρώπη όχι μόνο θεωρείται ισότιμη με τη ζωγραφική και τη γλυπτική αλλά διδάσκεται στις ανώτερες σχολές, ενώ μπαίνει στις γκαλερί και στα μουσεία. 

Όταν λέμε “παράδοση” και “παραδοσιακό”, εννοούμε κάτι που σχετίζεται με το παρελθόν, ενώ η λέξη το λέει από μόνη της, “παραδίδω”. Και όταν παραδίδεις το κάνεις πριν, τώρα και μετά. Η ομάδα επιμένει στην αργή χειρωνακτική κατασκευή ιδεών, ένα slow making σε έναν κόσμο ρευστό.

Αυτή ακριβώς η έλλειψη στην ελληνική πραγματικότητα, δηλαδή το γεγονός ότι δεν τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά ή μάλλον ότι αδυνατούσαν οι γκαλερί της εποχής να τις/τους δουν ως καλλιτέχνιδες/καλλιτέχνες υψηλών προδιαγραφών έκανε αυτή την παρέα δημιουργικών ανθρώπων να ενώσει τις δυνάμεις της και να δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στη δουλειά και το όραμά της. Ο στόχος τους δεν ήταν η απομίμηση της λαϊκής τέχνης, κάτι που ίσως και να ανθούσε κατά τόπους στην Ελλάδα, αλλά η επιδίωξη μιας σύγχρονης ματιάς και αισθητικής. Οργάνωσαν εκθέσεις, διαλέξεις, εργαστήρια και μαθήματα, καθιστώντας την ομάδα την πρώτη που έδωσε νέα διάσταση στον τομέα, εγκαινιάζοντας τρόπον τινά τον όρο «craft» στην ελληνική εικαστική σκηνή. 

Στο κάτω κάτω της Αφής Facebook Twitter
Μέλη της ΑΦΗ collective στο σπίτι της Κορίννας ,1984 Meredith Green, Donna Coson, Κορίννα Κουτούζη, Εύα Χειλαδάκη, Πατρίκ Koυτούζης, Μαρία Γρηγορίου, Γιάννης Παπαδόπουλος.

Η ΑΦΗ collective δεν είχε ούτε δογματικούς αποκλεισμούς ούτε ιεραρχία. Επιδίωκε πάντα ανοίγματα και συνεργασίες. Από την πρώτη στιγμή είχε την ελευθερία να ορίσει με τον δικό της τρόπο αυτές τις τέχνες, ισορροπώντας μεταξύ των εικαστικών και των εφαρμοσμένων τεχνών. Καλλιτεχνική ανησυχία και έρευνα, βαθιά γνώση και σεβασμός στην ιδιαιτερότητα κάθε δημιουργού, ενθάρρυνση, συνεργασία και ομαδικότητα, αλληλοσυμπλήρωση ήταν όσα τους χαρακτήριζαν όλα αυτά τα χρόνια. Και όπως λέει η κ. Μαρία Γρηγορίου, μία από τις πιο δυναμικές παρουσίες ανάμεσά τους: «Όλοι μας είχαμε γυρίσει από χρόνια σπουδών στο εξωτερικό και θέλαμε να αποφύγουμε την απομόνωση. Δεν θέλαμε να χάσουμε τον ενθουσιασμό, θέλαμε να μοιραστούμε προσδοκίες, στόχους, κοινά ενδιαφέροντα. Η Ελλάδα ήταν άγονο έδαφος εκείνη την εποχή όσον αφορά αυτές τις τέχνες. Στην Ευρώπη και στην Αμερική υπήρχε ήδη ένας διάλογος πάνω στη σύγχρονη χειροτεχνία».

Παίρνοντας αφορμή από μια αποστροφή της ιστορικού τέχνης Μάρθας-Έλλης Χριστοφόγλου, που λέει ότι «η περίπτωση της ομάδας ΑΦΗ, η κοινή δράση και η σχέση με το παρελθόν συνδέονται άρρηκτα», η κ Γρηγορίου εξηγεί: «Όταν λέμε “παράδοση” και “παραδοσιακό”, εννοούμε κάτι που σχετίζεται με το παρελθόν, ενώ η λέξη το λέει από μόνη της, “παραδίδω”. Και όταν παραδίδεις το κάνεις πριν, τώρα και μετά. Η ομάδα επιμένει στην αργή χειρωνακτική κατασκευή ιδεών, ένα slow making σε έναν κόσμο ρευστό. Αυτό μένει αναλλοίωτο ανάμεσα στα μέλη, είναι μια ζωντανή, πνευματική και συναισθηματική σχέση, ένα “δεσμός” και μια δουλειά που προκαλεί τις αισθήσεις και εξελίσσεται διατρέχοντας τον χρόνο». 

Στο κάτω κάτω της Αφής Facebook Twitter
Ομάδα ΑΦΗ collective: H Μαρία Γρηγορίου στο στούντιό της.

Όπως εξηγεί και η κ. Δέσποινα Πανταζοπούλου, που δημιουργεί κοσμήματα: «Είναι λεπτή η γραμμή μεταξύ του εικαστικού και του χρηστικού αντικειμένου. Πολλοί δεν θέλουν να φορέσουν τις δημιουργίες μας αλλά να τις τοποθετήσουν κάπου, να τις κρεμάσουν, να ομορφύνουν το περιβάλλον τους». Σε αυτούς ήταν που απευθύνθηκε η κ. Δέσποινα Γερουλάνου το 2004 όταν άνοιγε το παράρτημα του Μπενάκη Πειραιώς και προέκυψε η ανάγκη ενός πωλητηρίου. Σήμερα η ίδια θυμάται με ικανοποίηση τη γνωριμία με τις κυρίες και τους κυρίους της ομάδας ΑΦΗ και πόσο σημαντική ήταν η συμβολή τους στο ξεκίνημα του νέου εγχειρήματος: «Η κοινή μας αγάπη γι’ αυτό το είδος, τον δημιουργικό διάλογο μεταξύ μυαλού και χεριού, τη μεταμόρφωση των ιδεών σε δημιουργικά αντικείμενα όπως και η βαθιά μας εκτίμηση σε αυτούς τους ανθρώπους, τεχνίτες, designers, δημιουργούς με τις ατελείωτες ώρες δουλειάς μάς οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του χώρου και στην υποστήριξη αυτής της τέχνης. Δουλέψαμε όλοι μας με πολύ ενθουσιασμό και πολύ κέφι, με ζυμώσεις και ανταλλαγή απόψεων, ατελείωτες συζητήσεις για το μέλλον του craft. Η ΑΦΗ είναι πάντα εδώ, πάντα πρωτοπόρα, με αριστουργηματικά συλλεκτικά αντικείμενα μοναδικής και απαράμιλλης τεχνικής». Ένα μείγμα παράδοσης και αυθεντικότητας, τεχνικής γνώσης και αισθητικής, λιτού ζυγίσματος παλιού και καινούργιου, που αναζητά συνεχώς νέους τρόπους, εφαρμόζει τεχνικές αιώνων και δημιουργεί πάντα κάτι φρέσκο και μοναδικό». 

Στο κάτω κάτω της Αφής Facebook Twitter
Ομάδα ΑΦΗ collective: O Γιάννης Παπαδόπουλος στο στούντιό του.

Η ΑΦΗ αποτελεί επίσης το μοναδικό ελληνικό σχήμα του είδους που καλείται από διεθνείς οργανισμούς για εκθέσεις στο εξωτερικό. Ανάμεσα στα μέλη ιδιαίτερη είναι η παρουσία της Κορίννας Κουτούζη, που έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ένα κενό σε όλες τις φίλες της. Η ενθουσιώδης και καθοριστική συμβολή της στην πορεία της ΑΦΗς είναι κάτι που μνημονεύουν σήμερα, αφιερώνοντας την έκθεση του Μουσείου Μπενάκη σε εκείνην. Άλλωστε, με την υποστήριξη του Corrina’s Wish πραγματοποιείται. 

Η έκθεση είχε προγραμματιστεί για το 2020, για να γιορταστούν τα 40 χρόνια τους, αλλά αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας. Τελικά, γιορτάστηκαν τα 42 χρόνια με μια έκθεση που μόλις εγκαινιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς και έχει τον τίτλο «Στο κάτω κάτω της ΑΦΗς». Αποτελείται από μια σειρά πρόσφατων έργων των μελών της ομάδας, χαρακτηριστικών της τεχνοτροπίας του καθενός, όχι με χρηστικούς όρους αλλά με εικαστικούς και κοινή θεματική τον χρόνο. Η πανδημία, όπως ομολογούν όλα τα μέλη της ομάδας, έδωσε άλλες διαστάσεις και νέα τροπή στην έννοια του χρόνου, κάνοντας το «πριν» να φαντάζει μακρινό, το «μετά» αβέβαιο και το «τώρα» το πιο απτό. 

Στο κάτω κάτω της Αφής Facebook Twitter
Η ΑΦΗ στη Φολέγανδρο. Προετοιμασία για την έκθεση ‘’η ΑΦΗ στον Κύκλο’’, 2001. Μαρία Γρηγορίου, Εύα Χειλαδάκη, Δέσποινα Πανταζοπούλου, Θεοδώρα Χωραφά, Γιάννης Παπαδόπουλος.

Η Judith Allen-Ευσταθίου έχει σχεδιάσει αγριολούλουδα επάνω σε επαναχρησιμοποιημένο χαλκό από τον παλιό θόλο του μεγάρου της Πολιτείας του Μέιν κομμένο σε οξύ, ένα έργο μέσω του οποίου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ένα δυστοπικό μέλλον. Οι πανέμορφες εικόνες σαν ταπισερί της Inger Carlsson στη σειρά «Το δάσος στην κορνίζα» επάνω σε υφάσματα με κλωστές, κεντήματα, appliqué και silkscreen prints αποτελούν μνήμες δασών κάποτε ήταν γεμάτα με άπειρες μορφές ζωής. Τα «Σημαδεμένα από τον χρόνο» της Μαρίας Γρηγορίου είναι μια σειρά από 9 κομμάτια από χαρτοπολτό, βαμβάκι, χειροποίητο χαρτί, ύφασμα, κλωστές, μετάξι, φύκια, καρύδια, σκουριά και φυτικές βαφές, πειραματισμοί που προέκυψαν την περίοδο της πανδημίας και του εγκλεισμού χάρη στους καθημερινούς περιπάτους στη θάλασσα. Η δική της σειρά έργων συμπληρώνεται και από υφάσματα που δημιούργησε στον αργαλειό.

Η «Ωορρηξία» της Κορίννας Κουτούζη είναι ένα mobile με μπρούντζο, σίδηρο, ατσάλι, βότσαλο και καλάμι. «Για μένα, η στιγμή της ωορρηξίας και η δημιουργική στιγμή αλληλεπικαλύπτονται», είχε πει η δημιουργός. Τρία γλυπτά γεωμετρικά σχήματα από σίδερο και «Τρεις Χάριτες» από μπρούντζινο και σιδερένιο πλέγμα είναι έργα της Δέσποινας Πανταζοπούλου. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος, στη σειρά έργων του «Η αρχή του νήματος», κάνει μια απόπειρα να ξαναβρεί την αρχή του νήματος, ξετυλίγοντας το κουβάρι του χρόνου. Η Εύα Χειλαδάκη στο «Και του Κρόνου» δημιουργεί μια σειρά από ευφάνταστα υφασμάτινα ανθρωπάκια, εμπνευσμένα από τον μύθο του Κρόνου που τρώει τα παιδιά του και από τους μάγκες του ρεμπέτικου «Ο πασατέμπος». Τέλος, στα γλυπτά-τερακότες που παρουσιάζει η Θεοδώρα Χωραφά εξερευνά το μυστήριο της ζωής μέσω της υλικότητας. 

Στο κάτω κάτω της Αφής Facebook Twitter
Ομάδα ΑΦΗ collective: Η Δέσποινα Πανταζοπούλου στο στούντιό της.

Στο κάτω κάτω της ΑΦΗς
Μουσείο Μπενάκη
24/11/2022 - 08/01/2023
Η έκθεση είναι ανοιχτή τις ημέρες & ώρες λειτουργίας του μουσείου
Εισ: €6, €5

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πινακοθήκη

Εικαστικά / Η νέα εποχή της Εθνικής Πινακοθήκης

Στην πρώτη της συνέντευξη Τύπου, η νέα διευθύντριά της ΕΠΜΑΣ Συραγώ Τσιάρα μοιράστηκε το όραμά της για το μέλλον της Πινακοθήκης και την επιθυμία της να δώσει βαρύτητα στην ώσμωση των τεχνών και τη σύνδεση με το πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ελευσίνα μουσείο έκθεση

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το παρόν και το παρελθόν της Ελευσίνας σε μια μεγάλη έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Το «Μυστήριο_29: Ελευσίνα - Ωμό Μουσείο», σε συμπαραγωγή με τη διοργάνωση 2023 Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι ένα έργο-προάγγελος του προγράμματος για τη θεατή και αθέατη ιστορία της Ελευσίνας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ