Στην Cantina Social συχνάζει ένα πολύχρωμο, «αντικοινωνικό» κουνέλι

CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
Το πρώτο κατοικίδιο της Εύης Ζαμπέλη ήταν ένα κουνέλι. Και βασισμένη σε αυτό, η νέα εικαστικός δημιουργεί μια σειρά από έργα που σηματοδοτούν την έναρξη ενός κύκλου, του πιο προσωπικού της.
0

Σε ένα από τα πιο low key μαγαζιά της Αθήνας, σε ένα κρυμμένο μπαρ στου Ψυρρή, όπου οι νύχτες κυμαίνονται από το μηδέν μέχρι το εκατό, εκεί όπου θα βγούμε είτε για μια πολύ χαλαρή μπίρα είτε για να φύγουμε το πρωί, στην Cantina Social, που από το 2006 έχει αφήσει το δικό της στίγμα στις νύχτες των Αθηναίων εναλλακτικών, πλέον τρέχουν και κάποια εικαστικά πράγματα.

Περνώντας από μια συρόμενη πόρτα στη στοά της Λεωκορίου 8, αριστερά πάμε για το μικρό μπαρ και ακριβώς απέναντι στέκεται ένα δωματιάκι με τη μια του βιτρίνα να κοιτάζει στη στοά και την άλλη στην αυλή του χώρου.

Αυτός είναι ο χώρος του Antisocial, ο οποίος είχε ξαναλειτουργήσει πριν από κάποια χρόνια: είχαν πραγματοποιηθεί εκεί κάποιες περφόρμανς, παρότι πολλοί απ' όσους σύχναζαν στην Cantina Social τις μεγάλες ώρες ούτε το είχαν μάθει ούτε είχαν πάρει χαμπάρι τότε την ύπαρξή του. Tώρα το Antisocial σκοπεύει να είναι πιο ενεργό και με σταθερή παρουσία, αφού πρόκειται να ανανεώνει τις εκθέσεις του κάθε τρεις εβδομάδες.

Είναι «ένας μικρός χώρος στον οποίο χωράνε μεγάλα πράγματα. Νέοι καλλιτέχνες έχουν την ελευθερία και την ευελιξία να αποφασίσουν οι ίδιοι ποια είναι εκείνη η σειρά έργων τους που τους  εκφράζει».

«Αν και στην αρχή σκεφτόμασταν να διαχωρίσουμε τις δύο λειτουργίες της στοάς, τελικά αποφασίσαμε ότι θέλουμε η χαλαρότητα που έχει η Cantina και ο κόσμος της να μεταφερθεί και στο Antisocial. Έτσι, όταν μιλάω με τους καλλιτέχνες, τους εξηγώ πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, πως εδώ μπορούν να υπάρξουν τα πάντα», μου λέει η Φρόσω Πίνη που έχει αναλάβει να επιλέξει και να τρέξει όσα θα βλέπουμε εκεί στο εξής.

CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
«Το Antisocial ανοίγει σαν ένα safe-house της τέχνης, με κύριο στόχο του να αισθανθεί κάθε καλλιτέχνης πως εκεί μπορεί να μοιραστεί με το κοινό τις πιο σκοτεινές στιγμές του, τις πιο προσωπικές εμπειρίες του, αλλά και όλα όσα τους κάνουν να νιώθουν ελεύθεροι. Είναι ένας χώρος μοιράσματος, συμπερίληψης, ανοιχτός για όλα τα μάτια».

Πρόκειται για ένα δωμάτιο χωρισμένο σε δύο κύβους –ο ένας γκρι μονόχρωμος και ο άλλος πολύχρωμος, κιτς από άποψη– που μας προδιαθέτει για πάρτι. Σαν να είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι που συναντιούνται, οι δύο διαφορετικές πλευρές, του ανθρώπου και του καλλιτέχνη.

Είναι «ένας μικρός χώρος στον οποίο χωράνε μεγάλα πράγματα. Νέοι καλλιτέχνες έχουν την  ελευθερία και την ευελιξία να αποφασίσουν οι ίδιοι ποια είναι εκείνη η σειρά έργων τους που τους εκφράζει.

Το Antisocial ανοίγει σαν ένα safe-house της τέχνης και κύριος στόχος του είναι να αισθανθεί κάθε καλλιτέχνης πως εκεί μπορεί να μοιραστεί με το κοινό τις πιο σκοτεινές στιγμές του, τις πιο προσωπικές εμπειρίες του αλλά και όλα όσα τους κάνουν να νιώθουν ελεύθεροι. Είναι ένας χώρος μοιράσματος, συμπερίληψης, ανοιχτός για όλα τα μάτια».

Η πρώτη έκθεση που είδαμε εκεί και θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 13 Απριλίου έχει τον τίτλο «Burning Candles» και σχετίζεται με μια καθημερινή τελετουργία της Εύης Ζαμπέλη

Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας των έργων της, η εικαστικός ανάβει κάθε πρωί κεριά που μυρίζουν βανίλια και τα αφήνει να καίγονται αργά. Αυτά τα κεριά «την οδηγούν σε ένα νέο δημιουργικό (και μη) κεφάλαιο της ζωής της, σε μια περίοδο που απελευθερώνεται απ’ ό,τι της κάνει κακό και προσπαθεί να βρει τη γαλήνη και την ηρεμία σε ό,τι κάνει… Μπορεί μια απλή, καθημερινή ιεροτελεστία να σηματοδοτήσει την έναρξη ενός νέου κύκλου ζωής; Πώς μπορεί μια ονειρική συζήτηση με ένα κουνέλι να αποτελέσει την αφετηρία για μια εικαστική έκθεση;» διαβάζω στο κείμενο της έκθεσης.

Το πρώτο κατοικίδιο της Εύης Ζαμπέλη ήταν ένα κουνέλι. Και βασισμένη σε αυτό, η νέα εικαστικός δημιουργεί μια σειρά από έργα που σηματοδοτούν την έναρξη ενός κύκλου, του πιο προσωπικού της. «Με έμπνευση τα παιδικά της χρόνια, η εικαστικός δίνει ζωή στο κουνέλι που βρίσκεται μέσα στο μυαλό της και δίνει στον κόσμο ένα κομμάτι του εαυτού της. Χωρίς φόβο και αναστολές, η Εύη Ζαμπέλη μας κάνει να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της. Η ελευθερία, η αθωότητα, ο εξευγενισμός του ατόμου, τα στερεότυπα και η τέχνη ως εργαλείο προς την απελευθέρωση δίνουν την ευκαιρία σε καθέναν από εμάς να αποδεχτεί τον εαυτό του, να κόψει κάθε συνήθεια που τον κρατάει πίσω και να προχωρήσει παρακάτω.

CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
Την ημέρα των εγκαινίων πραγματοποιήθηκε μια περφόρμανς «με στόχο να ανοίξει τον διάλογο για το πώς μπορούμε να σπάσουμε στερεότυπα που μας ακολουθούν μια ζωή».

Κοιτάζοντας το παρελθόν, βλέπουμε το μέλλον... Ο χαρακτήρας που έχει το κουνέλι στο έργο δεν έχει γένος, ανήκει σε έναν δικό του χώρο, ανάμεσα στο άγριο και στο domestic, και παράλληλα έχει εξελιχθεί σε ένα ζώο που τελικά είναι πλήρως εξοπλισμένο με τα κατάλληλα χαρακτηριστικά ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει την κοινωνία του σήμερα». 

Στην έκθεση θα δούμε μια σειρά έργων με λάδι σε καμβά και μια εγκατάσταση που αποτελείται από μια μάσκα κουνελιού και ένα κιμονό από γραβάτες και συνδέεται με την οικογένεια της εικαστικού, η οποία διατηρούσε βιοτεχνία υφασμάτων. Οι γραβάτες είναι του πατέρα της, το πατρόν του κιμονό θυμίζει μια ρόμπα της μητέρας της. Πρόκειται για μια σειρά που η Εύη Ζαμπέλη είχε κλείσει για κάποια χρόνια στα συρτάρια της και αφού συμμετείχε σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, εκθέτοντας ζωγραφικά έργα με τοπία, την ξανάπιασε πρόσφατα.

Την ημέρα των εγκαινίων πραγματοποιήθηκε μια περφόρμανς «με στόχο να ανοίξει τον διάλογο για το πώς μπορούμε να σπάσουμε στερεότυπα που μας ακολουθούν μια ζωή, να βγούμε από το “κουτί” μέσα στο οποίο έχουμε εγκλωβιστεί και να αγκαλιάσουμε κάθε πτυχή  του εαυτού μας». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο κόσμος που βρέθηκε στην Cantina και στην επαναλειτουργία του Antisocial μπορούσε να βγει φωτογραφία με το κουνέλι.

Η εικαστικός ήθελε να μας ξαναφέρει σε αυτή την άβολη θέση στην οποία ήρθαμε ως παιδιά, όταν οι γονείς μας μάς πήγαιναν να φωτογραφηθούμε σε καταστήματα παιχνιδιών με τον Άγιο Βασίλη. Στην αρχή οι περισσότεροι ντρεπόντουσαν, «ήταν σκαλωμένοι και γύρω στο μισάωρο, προς το τέλος της περφόρμανς, έκαναν να πλησιάσουν το κουνέλι. Λειτούργησε ο μιμητισμός, το “αφού βγάζει φωτογραφία αυτός, γιατί να μη βγάλω κι εγώ;”» περιγράφει η Φρόσω Πίνη. Τις φωτογραφίες εκείνης της βραδιάς, τις polaroid και τις αναλογικές με φιλμ που τραβήχτηκαν, δεν τις πήρε κανείς μαζί του, έχουν εκτεθεί στον χώρο, «είναι ένα μέρος του έργου που δεν το έχουν και δεν τους ανήκει».

Ο επόμενος που θα εκθέσει έργα του στο Αntisocial είναι ο Ανδρέας Finch που ασχολείται με το 3D printing. Έχει δημιουργήσει μια σειρά από ​​μινιατούρες περιπτέρων άλλων δεκαετιών που ποντάρω ότι κάπου τις έχετε δει, και τώρα επεκτείνεται σε άλλα μέρη της Αθήνας. Φτιάχνει το Ρεξ, την Ομόνοια, την Πανεπιστημίου σε αποδομημένη μορφή, τα τσοντοσινεμά της Αθήνας και ένα μπαρ-viral, σημεία μιας Αθήνας που προτιμά από τη σημερινή, όλα τους δοσμένα σε μινιατούρες και με χιουμοριστικό τόνο. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 24 Απριλίου.

CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι Facebook Twitter

Η εικαστική έκθεση «Burning Candles» θα διαρκέσει έως το Σάββατο 13 Απριλίου. 

Λεωκορίου 8, 210 3251668

Instagram: @antisocial.ath

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Εικαστικά / Δυο νέες εκθέσεις στο φθινοπωρινό πρόγραμμα του ΕΜΣΤ

Η καλλιτεχνική πρωτοπορία εκτός συνόρων και έργα που ενσωματώνουν και συνάμα απεικονίζουν φυσικά τοπία και τις απροσδιόριστες ανθρώπινες παρεμβάσεις που αυτά προδίδουν, στο νέο πρόγραμμα του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ