Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "A Girl" (2006). Φωτ.: Fondation Cartier
0

Αν σταθεί κανείς μπροστά σε ένα γλυπτό του Ron Mueck θα αισθανθεί να μαγνητίζεται από το υπερμέγεθες υπερρεαλιστικό έργο που παίζει με την κλίμακα σαν να βρισκόμαστε σε πείραμα και αναπαριστά με ενοχλητική τελειότητα κάθε λεπτομέρεια  για να συνομιλήσει με ψυχολογικές περιοχές και ανθρώπινες εμπειρίες όπως η αποξένωση, η οικειότητα και η ευαλωτότητα.

Σε έναν κόσμο στον οποίο καταναλώνουμε την υπερβολή με κάθε τρόπο, ο Mueck επαναφέρει την αρχική της σημασία. Τα θέματά του είναι βαθιά προσωπικά, καθώς κυρίως ασχολείται με τις ανείπωτες σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων.

Στην τελευταία του έκθεση στο παρισινό Fondation Cartier, ο Αυστραλός γλύπτης αποκάλυψε μια μνημειακή εγκατάσταση με εκατό λευκά κρανία από ρητίνη, ύψους έως 1,5 μ. το καθένα, στοιβαγμένα στο κτίριο που σχεδίασε ο Jean Nouvel. Περιτριγυρισμένοι από αυτό το ανάχωμα κεφαλιών, οι επισκέπτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να βυθιστούν σε αυτές τις υπερσύγχρονες, γιγαντιαίες εικόνες που μοιάζουν να αναπαριστούν το τέλος της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Το λέει και ο τίτλος του έργου, «Vanities». Το έργο είναι ένα θεαματικό κατόρθωμα του γλύπτη, που αποκάλυψε στο κοινό μια νέα εξέλιξη στη γλυπτική του πρακτική, δουλεύοντας τα έργα του χωρίς χρώμα. Είναι η μεγαλύτερή του εγκατάσταση και θεωρείται το μεγάλο μνημειακό του έργο μέχρι σήμερα.

Οι σχολαστικά φτιαγμένες γλυπτές φιγούρες του Ron Mueck αντικατοπτρίζουν έναν εσωτερικό κόσμο ιδιωτικών συναισθημάτων. Ο εκπληκτικός ρεαλισμός αυτών των έργων προσκαλεί σε μια ενασχόληση με τις προκλήσεις και τους κινδύνους της ανθρωπότητας γεμάτη ενσυναίσθηση.

Αυτή η εικόνα είναι εντελώς αντίθετη από την παρουσίαση ενός από τα πιο γνωστά έργα του, ενός γιγάντιου νεογέννητου μωρού –«A Girl (2006)»– που είναι ξαπλωμένο σε μια λευκή πλίνθο, τραβώντας την προσοχή μας με το τεράστιο μέγεθος και τις ρεαλιστικές του λεπτομέρειες. Ζαρωμένο δέρμα, ίχνη αίματος, βρεγμένα μαλλιά, ο ομφάλιος λώρος. Η κάθε λεπτομέρεια σε μεγέθυνση αποκτά άλλη σημασία. 

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "Mask II". Credit: San Francisco Museum of Modern Art

Η δύναμη αυτής της λεπτομέρειας είναι σχεδόν ανησυχητική. Ο Mueck εργάζεται για την αναδημιουργία της σάρκας των ζωντανών όντων με χειρουργική ακρίβεια, συνήθως πηγαίνοντας από ένα καλούπι πηλού σε μια φιγούρα από ρητίνη ή σιλικόνη που στη συνέχεια ζωγραφίζει, προσθέτοντας μαλλιά και ρούχα. Η αξιοσημείωτη τεχνική του τον έχει καθιερώσει ως ηγετική φυσιογνωμία της υπερρεαλιστικής γλυπτικής – έναν προσδιορισμό που ο ίδιος απορρίπτει, καθώς για εκείνον τα πάντα έχουν να κάνουν με την αναλογία.

Οι σχολαστικά φτιαγμένες γλυπτές φιγούρες του Ron Mueck αντικατοπτρίζουν έναν εσωτερικό κόσμο ιδιωτικών συναισθημάτων. Ο εκπληκτικός ρεαλισμός αυτών των έργων προσκαλεί σε μια ενασχόληση με τις προκλήσεις και τους κινδύνους της ανθρωπότητας γεμάτη ενσυναίσθηση. Οι οικείοι, συγκρατημένοι συλλογισμοί του καλλιτέχνη πάνω σε πανανθρώπινες εμπειρίες και συναισθήματα όπως η γέννηση, ο θάνατος, η αδυναμία, ο φόβος και η συμπόνια, καλούν τους θεατές να αναλογιστούν τόσο τις δικές τους εμπειρίες όσο και των άλλων. Το έργο του προκαλεί μια άμεση συναισθηματική ανταπόκριση χρησιμοποιώντας όλα τα παραδοσιακά στοιχεία του μέσου του –πόζα, χειρονομία, έκφραση προσώπου, κλίμακα και ρεαλισμό– για να δημιουργήσει ισχυρά ψυχολογικά πορτρέτα της ανθρώπινης κατάστασης.

Γεννημένος το 1958 από Γερμανούς γονείς στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ο Ron Mueck μεγάλωσε στην οικογενειακή επιχείρηση κουκλοθεάτρου. Εργάστηκε αρχικά ως σκηνοθέτης σε παιδικές τηλεοπτικές εκπομπές όπως το «Shirl's Neighborhood» και το «Lift Off», πριν μετακομίσει στην Αμερική για να εργαστεί εκεί στον κινηματογράφο και τη διαφήμιση. Το 1986 σχεδίασε και ερμήνευσε τον χαρακτήρα του Λούντο στην ταινία φαντασίας του Τζιμ Χένσον «Λαβύρινθος». Αργότερα συνεργάστηκε ξανά με τον Χένσον στην τηλεοπτική σειρά «The StoryTeller». Το 1996, η ζωγράφος Paula Rego, η πεθερά του, του ζήτησε να φτιάξει μια μικρή φιγούρα του Πινόκιο για την ομαδική της έκθεση «Spellbound: Art and Film», στην γκαλερί Hayward στο Λονδίνο.

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Στην τελευταία του έκθεση στο Fondation Cartier, ο Αυστραλός γλύπτης αποκάλυψε μια μνημειακή εγκατάσταση με εκατό λευκά κρανία από ρητίνη, ύψους έως 1,5 μ. το καθένα. Φωτ.: © Michel Slomka / MYOP / Lumento.

Αυτή ήταν η αφορμή για να εγκαταλείψει όλα τα άλλα και να ασχοληθεί με τις καλές τέχνες. Έναν χρόνο αργότερα, το γλυπτό του «Dead Dad», μια αναπαράσταση του πατέρα του, έγινε το αποκορύφωμα της έκθεσης «Sensation» που καθόρισε μια ολόκληρη εποχή στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Αυτή η ομαδική έκθεση-ορόσημο καθιέρωσε τον Mueck ως έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. Το 2000 προσκλήθηκε να περάσει δύο χρόνια ως artist-in-residence στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, με αποστολή να δημιουργήσει ένα έργο ως απάντηση στη μόνιμη συλλογή. Τα γλυπτά που δημιούργησε εκείνη την περίοδο παρουσιάστηκαν σε ατομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη το 2003.

Τα μεγάλα αυτά γλυπτά προκαλούν απέχθεια ως πρώτη αντίδραση. Το πολλαπλάσιο από το φυσικό, το ανθρώπινο μέγεθός τους δημιουργεί έκπληξη αρχικά. Φαίνονται αποκρουστικά και τερατώδη, ωστόσο είναι πολύ πιστά στο μοντέλο τους. Είμαστε εμείς σε μεγεθυντικό καθρέφτη. Ο Mueck δεν επιδιώκει να μεταγράψει την πραγματικότητα, περισσότερο θέλει να χρησιμοποιήσει τα συστατικά της για να αναστατώσει το κοινό.

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "This little Piggy", 2023. Φωτ.: Fondation Cartier
Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "Dead Dad", 1996–97.
Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "Man in a boat", 2002. Φωτ.: Fondation Cartier

Έχει σημασία και ο τρόπος που εργάζεται: βλέποντας αυτά τα γλυπτά θα μπορούσε κάποιος να τον φανταστεί σε ένα πολύβουο ή σιωπηλό εργαστήριο να περιστοιχίζεται από δεκάδες βοηθούς. Όμως, στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Πριν από μερικά χρόνια, δημιούργησε το στούντιό του στο Isle of Wight, στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Αγγλίας, όπου κάνει τα πάντα μόνος του. 

«Όλα πρέπει να προέρχονται από αυτόν, ακόμα και η πιο ασήμαντη χειρονομία», εξηγεί ο Τσάρλι Κλαρκ, επιμελητής των εκθέσεών του, στενός φίλος και συνεργάτης του καλλιτέχνη. Ο Mueck αρνείται να μιλήσει δημόσια για τη δουλειά του και ο Κλαρκ λέει ότι προτιμά τη χειροτεχνία έναντι του λόγου και πιστεύει ότι ένα έργο πρέπει να στέκεται και να μιλά από μόνο του. Παρά τη διεθνή του φήμη, η δημιουργική διαδικασία του Mueck παραμένει πολύ αργή. Για τα εκατό γιγάντια κρανία της εγκατάστασης «Mass» (2017), χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο για να σχεδιάσει το αρχικό καλούπι και άλλον ένα χρόνο για να φτιάξει 99 αντίγραφα από αυτό.

Ενώ το έργο του Mueck είναι –όπως το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος–, αρραγές, η συνέχεια ενός μοτίβου, με τα εκθαμβωτικά λευκά μονόχρωμα κρανία και τα τρία γιγάντια μαύρα σκυλιά που έβαλε στο υπόγειο του Ιδρύματος Καρτιέ έχει σταδιακά πάρει απόσταση από τον ρεαλισμό και έχει επικεντρωθεί στο αποτέλεσμα που δημιουργεί ένα όλο και πιο απόλυτο, απειλητικό έργο. 

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, "Three Dogs", 2023. Courtesy: Thaddaeus Ropac

Και ο τρόπος εργασίας του εξελίσσεται. Αν και πιστός στη χειροποίητη τεχνική του, ο Mueck βασίζεται επίσης σε νέες τεχνολογίες, όπως η τρισδιάστατη εκτύπωση, που τον βοήθησε να σχεδιάσει το τελευταίο του έργο. Όμως, το πιο εκπληκτικό κομμάτι της έκθεσης στο Καρτιέ είναι ένα μικρό γλυπτό από κόκκινο πηλό – μια σκηνή στην οποία πέντε άνδρες δένουν ένα γουρούνι στο έδαφος. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Αυστραλός καλλιτέχνης επέλεξε να αφήσει τον πηλό ακατέργαστο, απλώς σημειωμένο από μερικά δακτυλικά αποτυπώματα, ως σκόπιμη μορφή ατέλειας. Πιθανότατα εξελίσσει μια άλλη μορφή τεχνικής και θα ήθελε να την παρουσιάσει σαν εργασία σε εξέλιξη.

Τα έργα του δεν απομακρύνονται από την ίδια θεματική, την έκθεση ενός μνημειώδους και «διαχρονικού» έργου, το οποίο προωθεί έναν ατελείωτο προβληματισμό για την ανθρώπινη κατάσταση που εκτείνεται πολύ πέρα από τη ζωή μας. Τα «Mother and Child», «Pregnant Woman», «Man in a Boat» και «Swaddled Baby» είναι έργα του φτιαγμένα από μνήμη και φαντασία και έχουν δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό, οι εκθέσεις του είναι καλλιτεχνικά γεγονότα, όπως στο MAM, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου έκανε τη μεγαλύτερη σε επισκεψιμότητα έκθεση του μουσείου από την έναρξη της λειτουργίας του, ενώ πολλά έργα του έχουν εκτεθεί δίπλα σε αυτά του Λούσιαν Φρόιντ ή του Μανέ.

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck, Στο κρεβάτι, 2005, Fondation Cartier

«Τα έργα δημιουργούν μια έντονη συναισθηματική κατάσταση, μια συνομιλία και αλληλεπίδραση όχι μόνο με το κοινό αλλά και με τον ίδιο τον Mueck, ο οποίος αντλεί από τις δικές του έντονες προσωπικές σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες ζωής για να δημιουργήσει έναν κατάλογο πανανθρώπινων συναισθημάτων και εμπειριών με τις οποίες όλοι μπορούμε να σχετιστούμε. Και

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck
την αίσθηση της ζωής και του θανάτου, και όλων αυτών που συμβαίνουν ενδιάμεσα», λέει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής Jasper Sharp. 

Το απαράμιλλο βλέμμα του καλλιτέχνη στις σωματικές και ψυχολογικές λεπτομέρειες τις οποίες ερευνά επίπονα αφορά τόσο τα ατομικά όσο και τα καθολικά συναισθήματα που περιλαμβάνουν την εμφανή παρουσία μιας ψυχής ή μιας ζωντανής δύναμης.  

Είναι μέρος αυτού που κάνει τις φιγούρες του τόσο συναρπαστικές, ακόμα και όταν το γλυπτό είναι ένα σφαγμένο κοτόπουλο. Η έμπνευση για αυτό το έργο ήρθε από την επίσκεψη του καλλιτέχνη σε μια αγορά του Puerto Vallarta, όπου είδε σφάγια πουλερικών κρεμασμένα προς πώληση. Μια σπάνια μη ανθρώπινη μορφή στο έργο του, το νεκρό ζώο είναι εμποτισμένο με ένα εντυπωσιακό πάθος που προκαλεί ταύτιση.

Οι ακίνητες φιγούρες του προκαλούν περισυλλογή, ενδοσκόπηση και μια ηδονοβλεπτική επιθυμία, συγχρόνως με μια επιθυμία ταύτισης με την ανθρώπινη κατάσταση που εκφράζουν αυτές οι συγκλονιστικές στιγμές που παρουσιάζει. Δημιουργεί κάποια από τα πιο υποβλητικά γλυπτά της εποχής μας και ο φαινομενικός ρεαλισμός τους έχει την ικανότητα να δημιουργεί συναρπαστικές αλληλεπιδράσεις.

Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck
Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck
Ron Mueck: Ο γλύπτης της υπερβολής και της μεγέθυνσης των αισθημάτων Facebook Twitter
Ron Mueck

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σόνια Ντελονέ: Χρώμα, ντιζάιν και διακόσμηση στα έργα μιας πρωτοπόρου του 20ου αιώνα

Πολιτισμός / Σόνια Ντελονέ: Χρώμα, ντιζάιν και διακόσμηση στα έργα μιας πρωτοπόρου του 20ού αιώνα

Μια αξιοσημείωτη και πρωτοποριακή καριέρα με τολμηρά σχέδια και μια μοναδική γλώσσα του χρώματος και του φωτός σε ένα καλειδοσκοπικό σύμπαν αντικειμένων και εσωτερικών χώρων.
LIFO NEWSROOM
ΕΜΣΤ: Έξι εκθέσεις με πέντε γυναίκες καλλιτέχνιδες και νέες παραγωγές έργων καταλαμβάνουν το μουσείο

Πολιτισμός / ΕΜΣΤ: Έξι εκθέσεις με πέντε γυναίκες καλλιτέχνιδες και νέες παραγωγές έργων καταλαμβάνουν το μουσείο

Στις 8 Μαρτίου ξεκινά ο νέος κύκλος εκθέσεων είναι αποκλειστικά αφιερωμένος στο καλλιτεχνικό έργο γυναικών ή καλλιτεχνών που αυτοπροσδιορίζονται ως θηλυκότητες.
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ