Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
0

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης φημίζεται για τις γρήγορες, επιδιορθωτικές αντιδράσεις του κάθε φορά που εξωγενή εμπόδια προσκρούουν πλαγιομετωπικά στην κανονική ροή των πραγμάτων του.


Πρόκειται για κάτι το αξιοθαύμαστο, το οποίο επαληθεύτηκε ξανά κατά την πρώτη φάση της πανδημίας του κορωνοϊού τον περασμένο Μάρτιο. Ένα ικανοποιητικό παράδειγμα αυτής της ετοιμότητας θα ήταν η ξαφνική διακοπή του TEFAF Maastricht (The European Fine Art Fair), ενός πολύ σημαντικού ετήσιου εμπορικού και καλλιτεχνικού γεγονότος, τέσσερις μόνο μέρες αφότου ξεκίνησε και αμέσως μόλις πιστοποιήθηκε ότι ένας εκ των εκθετών ήταν θετικός στον κορωνοϊό. Σίγουρα, το αποφασιστικό εκείνο lockdown δεν διέσωσε εκθέτες και επισκέπτες από τον ιό αλλά έπεισε τους πάντες ότι η φυσική παρουσία σε εκθέσεις και φουάρ υπό το καθεστώς πανδημίας είναι εντελώς ανώφελη.

Έτσι, ξεκίνησε η περιβόητη και ταχύτατη «μεταφορά» των εκθεσιακών δραστηριοτήτων στο διαδικτυακό σύμπαν. Στην πορεία, όμως, φάνηκε ότι ο κόσμος ανταποκρινόταν «ανόρεχτα» στο ψηφιακό υποκατάστατο του πραγματικού.

Στην Ελλάδα, που έχουμε περάσει δέκα πολύ δύσκολα χρόνια λόγω της παραλίγο χρεοκοπίας και της οικονομικής μας αβεβαιότητας, η σημερινή πραγματικότητα να μας βρίσκει πιο εκπαιδευμένους στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Πάντως, η κρίση αυτή μας έβαλε στη διαδικασία της ενδοσκόπησης, η οποία σίγουρα θα μας οδηγήσει σε αλλαγές και βελτιώσεις στο μέλλον


Σίγουρα, αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην κακή ψυχολογία του κοινού, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε, λόγω καραντίνας, σε συνθήκη «κατ' οίκον περιορισμού», η οποία δεν ευνοούσε την κατάκτηση της ψυχραιμίας που είναι απαραίτητη για να ιδιοποιηθεί κάποιος με κέφι και θαυμασμό την ολοκληρωτική ψηφιοποίηση των εικαστικών δραστηριοτήτων.

 

TEFAF Maastricht 2020


Για τον λόγο αυτό, στην τωρινή αναζωπύρωση της πανδημίας είναι πια ξεκάθαρο ότι χρειάζεται να υπερασπιστούν όλοι τη συνετή φυσική παρουσία στους εκθεσιακούς χώρους και παράλληλα να εφευρεθούν πολύ πιο ευαίσθητοι και ακριβείς «υφαλοδείκτες» για την ασφαλέστερη πλοήγηση των πραγμάτων μέχρι το τέλος της υγειονομικής κρίσης.


Ο κ. Γιώργης Μαγγίνης, επιστημονικός διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, περιέγραψε τη σκληρότητα αυτής της περίστασης με πολύ κομψά λόγια: «Κάθε βήμα έξω από τον νοητό κύκλο της "κανονικότητας" είναι δύσκολο. Παρά ταύτα, εάν κάποιος θέλει να εργάζεται στον χώρο του πολιτισμού, δηλαδή στο μάτι του κυκλώνα της δημιουργίας και του κοινωνικού προβληματισμού, καλό είναι να έχει εξοικειωθεί με δύσκολα βήματα – και με την επιβίωση εκτός διχτυών ασφαλείας».

Ενώ ο κ. Αρσέν Καλφαγιάν, ο ένας εκ των δύο ιδιοκτητών των Kalfayan Galleries, υπογραμμίζει ότι υπάρχουν όρια στις στοιχειώδεις λειτουργίες του εικαστικού κόσμου και κανείς δεν μπορεί να τα παραβλέπει ή να προσποιείται ότι θα τα υπερβεί: «Παρ' όλες τις όποιες εναλλακτικές λύσεις έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις απευθείας σχέσεις και τη φυσική παρουσία του συλλέκτη μπροστά σε ένα έργο τέχνης». Και συνεχίζει το σκεπτικό του με μια εκτίμηση των αντοχών του συστήματος: «Ίσως εμάς, στην Ελλάδα, που έχουμε περάσει δέκα πολύ δύσκολα χρόνια λόγω της παραλίγο χρεοκοπίας και της οικονομικής μας αβεβαιότητας, η σημερινή πραγματικότητα να μας βρίσκει πιο εκπαιδευμένους στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Πάντως, η κρίση αυτή μας έβαλε στη διαδικασία της ενδοσκόπησης, η οποία σίγουρα θα μας οδηγήσει σε αλλαγές και βελτιώσεις στο μέλλον».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Kalfayan Galleries


Ωστόσο, η παρούσα κατάσταση παραμένει δύσκολη και αγχωτική, ειδικά μετά από ένα εξάμηνο πλήρους ακινησίας της αγοράς τέχνης και χωρίς να μπορεί κανείς να εκτιμήσει πόσο ακόμα αυτό θα παραταθεί.

Αλλά και εκτός του πεδίου της καθαρά εμπορικής δραστηριότητας στον τομέα της τέχνης, η πίεση που προκαλούν τα οικονομικά ζητήματα γίνεται εξίσου αισθητή, αν όχι περισσότερο, και στους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Όπως λέει ο κ. Μαγγίνης για το Μουσείο Μπενάκη: «Η πτώση των εσόδων από τη λειτουργία μας και των πόρων από χορηγίες είναι κάθετη, οι διορθωτικές κινήσεις αμελητέες, η απαξίωση του πολιτιστικού προϊόντος συστηματική ‒ εδώ και χρόνια. Όμως υπήρξαν και αχτίδες φωτός. Το κοινό, διστακτικά αλλά σταθερά, επέστρεψε στους χώρους πολιτισμού, παρά την αβεβαιότητα. Η εμπιστοσύνη του δεν μας εξέπληξε αλλά μας ευχαρίστησε, επειδή απέδωσε εύσημα που η κεκτημένη ταχύτητα της πρότερης δραστηριότητας δεν μας άφηνε καν να σκεφτούμε. Ο πραγματικά νέος καταλύτης που έχει προστεθεί στη χημική αντίδραση της ανασφάλειας τούτο το δύσκολο καλοκαίρι είναι η μακροημέρευση της πανδημίας.

Ωστόσο, η αδυναμία των συνεργατών μας να προγραμματίσουν τις ροές εσόδων τους απειλεί, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, τον σκληρό πυρήνα της αποστολής μας: την ποιότητα του πολιτιστικού προϊόντος. Το εναλλακτικό σχέδιο, λοιπόν, το "plan B", θα ήταν η μείωση του όγκου των δραστηριοτήτων μας και η διατήρηση της ποιότητας με εστίαση στα πιο φλέγοντα κοινωνικά αιτήματα. Δεν πρόκειται για μια νέα πορεία αλλά για ένα ξεκαθάρισμα του γνώριμου μονοπατιού, μια εσωτερική ερωτηματοθεσία που αναπόφευκτα τοποθετεί όλους μας μπροστά στην αποστολή του μουσείου μας και απέναντι στους τρόπους με τους οποίους αξιοποιήσαμε την αποστολή αυτή έως τώρα. Ιδού πεδίον άμιλλας (και, γιατί όχι, δόξης) λαμπρόν».


Από τη σκοπιά των νεότερων γκαλερί της Αθήνας, ο Hugo Wheeler, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Hot Wheels Athens, λέει για τη μέχρι τώρα προσαρμογή στη νέα κατάσταση: «Η περίοδος που έχουμε διανύσει από τον Μάρτιο μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολη και είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη δική μου γκαλερί. Πήραμε γρήγορα την πολύ συνειδητή απόφαση να μεταθέσουμε το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός μας κατά 6 μήνες, έως και ένα έτος μετά. Οι καλλιτέχνες που εκπροσωπούμε την αποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες κι αυτό οφείλεται στο ότι από τη μια κατανοούσαν τις δυσκολίες που γεννούν οι περιστάσεις κι από την άλλη στο ότι ένιωθαν και οι ίδιοι ότι χρειάζονταν επιπλέον χρόνο για να αποτιμήσουν τη νέα συνθήκη, προκειμένου να συγχρονίσουμε τις σκέψεις μας για το πώς θα ανταποκριθούμε σ' αυτήν».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Η σταύρωση του Θανάση Τότσικα» στον νέο χώρο Akwa Ibom της Μάγιας Τούντα, στην οδό Βαλτετσίου 35, στα Εξάρχεια.
Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Η σταύρωση του Θανάση Τότσικα»


Ειδική περίπτωση αποτελούν δύο νέοι εκθεσιακοί χώροι που ξεκίνησαν τη δραστηριότητά τους εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού. Πρόκειται για τον Akwa Ibom της Μάγιας Τούντα στην οδό Βαλτετσίου 35, στα Εξάρχεια, και για το Talc Studio της Βασιλικής Παναγιωτοπούλου και Πάνου Ματθαίου, στην οδό Κλεισθένους 3, πίσω από το Δημαρχείο Αθηνών.

«Θεωρώ πολύ σημαντική την καθημερινή ζωή του χώρου και τη δημιουργία σχέσεων με τους επισκέπτες του και η πανδημία το εμποδίζει αυτό. Επίσης, εντείνει της αίσθηση ότι είναι πλασματική η λειτουργία των πραγμάτων» λέει η Μάγια Τούντα. Και συμπληρώνει: «Η πανδημία δρα καταλυτικά υπέρ μιας καινούργιας συναισθηματικής ιεράρχησης σε ό,τι αφορά όλες τις μεταξύ μας σχέσεις. Επειδή συμβαίνει αυτό, προσπαθώ κι εγώ, μέσα από αυτοσχεδιασμούς στην επιμελητική δουλειά μου, να απαντώ στις πρωτόγνωρες συγκυρίες και στις συναισθηματικές ανάγκες που προκαλούν.

Και με αφορμή το βιβλίο της Πάτι Σμιθ "Just Kids", που τυχαίνει να διαβάζω τώρα και στο οποίο αναφέρεται σε όλα τα σπουδαία σοκαριστικά γεγονότα που συνέπεσαν με το τέλος του ιδεαλισμού της δεκαετίας του '60 –όπως η δολοφονία του Αφροαμερικανού Μέρεντιθ Κέρλι Χάντερ Τζούνιορ στη συναυλία των Rolling Stones, οι φόνοι που διέπραξε ο Τσαρλς Μάνσον κ.λπ.‒, αναρωτιέμαι ποια είναι σήμερα τα ανάλογα περιστατικά που μας απογοητεύουν και αναδιαμορφώνουν τα πιστεύω μας, αν η κρίση του κορωνοϊού ανήκει πράγματι σε αυτά και πώς θα μπορούσαμε να αντισταθούμε προκειμένου να βρούμε ενέργεια και θάρρος για να αισιοδοξήσουμε».


«Εμείς ξεκινήσαμε με θυσίες των συνοδευτικών δραστηριοτήτων που σκοπεύαμε να διοργανώσουμε παράλληλα με την πρώτη μας έκθεση, π.χ. κάποια ομιλία σχετική με τη θεματική μας. Όμως αυτά μπορούν να περιμένουν. Συνεχίζουμε χωρίς να αλλάζουμε πορεία, χωρίς να αισιοδοξούμε πως το πράγμα κάπως μαγικά θα φτιάξει και θα επιστρέψουμε σε μια ανέμελη "κανονικότητα", διανθισμένη με βάγια και κλάδους» λένε οι Βασιλική Παναγιωτοπούλου και Πάνος Ματθαίου.

«Ούτε απαισιοδοξούμε όμως και σίγουρα δεν θυμώνουμε. Ο θυμός είναι παράγωγο του φόβου. Τέτοια συναισθήματα καλό είναι να τα αποφεύγει κανείς, ει δυνατόν με πιρουέτα. Εξάλλου, πολύ πριν από την έλευση της καραντίνας, ο κόσμος βρισκόταν ήδη σε μια κατάσταση πνευματικής καραντίνας, ιδιότυπων ιδεοψυχαναγκαστικών συγχρωτισμών, σε πλήρη απομόνωση και με κλειστούς διαύλους επικοινωνίας. Αναγνωρίζουμε τις ειδικές περιστάσεις, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε πως οι τέχνες ‒όλες οι τέχνες‒ και οι χώροι που τις φιλοξενούν αξιώνουν να δημιουργούν τον χώρο για πιρουέτες παντός τύπου».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Παρειδώλια» στο Talc Studio της Βασιλικής Παναγιωτοπούλου και Πάνου Ματθαίου, στην οδό Κλεισθένους 3, πίσω από το Δημαρχείο Αθηνών.


Σε κάθε περίπτωση, «οι συνθήκες φέτος θα είναι δύσκολες» προβλέπει η κ. Μαρίνα Ηλιάδη, συνιδιοκτήτρια της γκαλερί Bernier/Eliades, «και επιτάσσουν υπομονή, προσοχή, ηρεμία και σεβασμό μεταξύ μας».


Και το ζήτημα του συγκεκριμένου σεβασμού είναι θεμελιώδες και καθοριστικό, όποτε κάποιος ελπίζει ότι η δύναμη της τέχνης θα του προσφέρει την ανακούφιση και την παρηγοριά που αξίζεις να λαμβάνεις κάθε φορά που προσπαθείς να συνταχθείς με το μέρος της λογικής και της ψυχραιμίας.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ελένη Βερναδάκη: Η κορυφαία Ελληνίδα κεραμοπλάστρια σε μια σπάνια συνέντευξη με τη LIFO

Οι Αθηναίοι / Ελένη Βερναδάκη: Η κορυφαία Ελληνίδα κεραμοπλάστρια σε μια σπάνια συνέντευξη με τη LIFO

Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1933 και ζει στην Αθήνα. Τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια δούλευε, αν όχι στο πιο όμορφο, τουλάχιστον σε ένα από τα ομορφότερα εργαστήρια κεραμικής της χώρας, που σχεδίασε για εκείνην ο Τάκης Ζενέτος. Σίγουρα είναι η πλέον αναγνωρισμένη προσωπικότητα του καιρού μας σε αυτόν τον κλάδο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Βασίλης Χαραλαμπίδης: «Η αποστασιοποίηση, ως ιδέα, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά»

Θέατρο / Βασίλης Χαραλαμπίδης: «Η αποστασιοποίηση, ως ιδέα, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά»

Λίγες ώρες πριν οι δράσεις του Φεστιβάλ Χλωροκίνη ξαναζωντανέψουν τους χώρους του «Ρομάντσο», του bios και του Latraac, o Βασίλης Χαραλαμπίδης μιλάει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες στην πολιτιστική ζωή της Αθήνας, τα προβλήματα αλλά και το συλλογικό όραμα για ένα φεστιβάλ που θα δώσει ζωή στο κέντρο.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ