Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο ζωγραφίζει στο στούντιό του στη Ρώμη. Φωτο: Keystone/Getty Images

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού

0

«Ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο γεννήθηκε στον Βόλο (Ελλάδα) στις 10 Ιουλίου του 1888 από πατέρα Φλωρεντινό και μητέρα Γενοβέζα. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της νιότης του στην πατρίδα του κλασικού πολιτισμού. Έπαιξε κοντά στη θάλασσα που είδε να αποπλέει το καράβι των Αργοναυτών και στους πρόποδες του βουνού που γνώρισε τα παιδικά χρόνια του "ωκύποδος Αχιλλέως" και τις σοφές νουθεσίες του παιδαγωγού Κενταύρου. Στα δώδεκα χρόνια του παρακολουθούσε ήδη μαθήματα σχεδίου στην Αθήνα και επιδιδόταν στην αντιγραφή κλασικών αγαλμάτων, ερωτευμένος με τα αριστουργήματα της ελληνικής τέχνης» γράφει ο ζωγράφος στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Αναμνήσεις από τη ζωή μου» (Εκδόσεις Ύψιλον, 1985).


Ο πατέρας του Εβαρίστο, που ήταν μηχανικός και επέβλεπε την κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρομικού δικτύου, αν και επιθυμούσε ο γιος του να ακολουθήσει το επάγγελμα του μηχανικού, όταν ο έφηβος Τζόρτζιο εξέφρασε τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες τον ενθάρρυνε και ζήτησε από τον νεαρό ζωγράφο Μαυρουδή, Έλληνα από την Τεργέστη και υπάλληλο των σιδηροδρόμων, να του παραδώσει μαθήματα σχεδίου. «Στον Βόλο ένιωσα τα πρώτα καλέσματα του δαίμονα της τέχνης. Αισθανόμουν μεγάλη χαρά... ένιωθα μεγάλη συγκίνηση» είναι η γλαφυρή περιγραφή του ζωγράφου.

Ο Ντε Κίρικο μαγεύεται από το ταλέντο του δασκάλου του: «Όταν βρισκόμουν απέναντι από τον σκιτσογράφο Μαυρουδή, τον κοιτούσα, και κοιτώντας τον πλανιόμουν σ' έναν χιμαιρικό κόσμο φαντασιώσεων. Φανταζόμουν ότι ο άνθρωπος εκείνος θα μπορούσε να ζωγραφίσει τα πάντα, ακόμα και από μνήμης, ακόμα και στο σκοτάδι, ακόμα και χωρίς να βλέπει... όλα θα μπορούσε να τα σχεδιάσει με την άκρη του μαγικού του μολυβιού εκείνος ο καταπληκτικός άνθρωπος. Κοιτώντας τον φανταζόμουν ότι ήμουν εκείνος. Ναι, θα ήθελα τότε να ήμουν ο άνθρωπος εκείνος, θα ήθελα να ήμουν ο σκιτσογράφος Μαυρουδής» θα γράψει.

Σήμερα τα έργα της περιόδου 1911-1919 θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά στην ιστορία της μοντέρνας τέχνης και ο ίδιος αναγνωρίζεται ως πρόδρομος του υπερρεαλισμού.


Την περίοδο 1903-5 θα φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, έχοντας δασκάλους τον Κωνσταντίνο Βολονάκη, τον Γεώργιο Ροϊλό και τον Γεώργιο Ιακωβίδη. Θα αποτύχει στις τελικές εξετάσεις της σχολής, γεγονός που ενδεχομένως συνδέεται με τον θάνατο του πατέρα του τον Μάιο του 1905 που τον συνέτριψε, και το 1906 θα εγκατασταθεί στο Μόναχο με τη μητέρα και τον αδελφό του.

Εκεί αρχίζει να μελετά Νίτσε και Σοπενχάουερ, ενώ ξεκινά μαθήματα στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Η σύγκριση με την ΑΣΚΤ είναι καταλυτική, οι συμφοιτητές του «ήταν πολύ αδύνατοι, σε αντίθεση με εκείνους του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Στην Ακαδημία του Μονάχου δεν υπήρχε ούτε ένας που να ήξερε να κρατά το κάρβουνο ή το πινέλο».

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
The Uncertainty of the Poet, 1913

Στο σπίτι του συνθέτη Μαξ Ρέγκερ θα δει για πρώτη φορά χαρακτικά του Άρνολντ Μπέκλιν και θα μαγευτεί με τα μυθικά του τοπία, όπως και με τα σουρεαλιστικά χαρακτικά του Κλίνγκερ. Αποχωρεί από την Ακαδημία πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του και το καλοκαίρι του 1909 πηγαίνει στο Μιλάνο, όπου ζουν η μητέρα και ο αδελφός του Αντρέα Αλμπέρτο, που ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία με το ψευδώνυμο, από το 1914, Αλμπέρτο Σαβίνιο.

Στο Μιλάνο εμφανίζεται για πρώτη φορά η χαρακτηριστική του τεχνική που έχει κεντρική θέση στη μεταφυσική ζωγραφική: ο συνδυασμός μυθολογίας και αυτοβιογραφίας. Το 1910 μετακομίζουν όλοι μαζί στη Φλωρεντία και ο Ντε Κίρικο δημιουργεί τον πρώτο του «μεταφυσικό» πίνακα, το «Αίνιγμα ενός φθινοπωρινού απογεύματος». Η Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας μεταμορφώνεται, καθώς ο ζωγράφος προσπαθεί να ερμηνεύσει την αινιγματική πλευρά της πραγματικότητας, επηρεασμένος από τη διαπίστωση του Νίτσε πως όλες οι μεταφυσικές εμπειρίες έχουν τις ρίζες τους στο παρόν και στον φυσικό κόσμο.

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Portrait of Guillaume Apollinaire, 1914
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
The Song of Love, 1914


Το 1911 μετακομίζει στο Παρίσι, όπου ο Πάμπλο Πικάσο, ο κυβισμός και το Salon d' Autοmne κυριαρχούν. Έρχεται σε επαφή με τον Γκιγιόμ Απολινέρ, τον Πικάσο και τον κύκλο των υπερρεαλιστών, ενώ εκθέτει επανειλημμένως στο Salon d' Autοmne. Ο Απολινέρ είναι ο πρώτος που θα χαρακτηρίσει τους πίνακές του «παράξενα μεταφυσικούς» και θα γράψει στο περιοδικό «L' Intransigeant» το 1913: «H τέχνη αυτού του νεαρού ζωγράφου είναι εσωτερική και εγκεφαλική, χωρίς να συνδέεται με εκείνη άλλων ζωγράφων που έχουν ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν πηγάζει από τον Ματίς ή από τον Πικάσο, δεν πηγάζει ούτε από τους ιμπρεσιονιστές. Αυτή η πρωτοτυπία είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την προσοχή μας».

Αποκτά όλο και μεγαλύτερη φήμη. Στα έργα του μέχρι το 1919 κυριαρχούν οι έρημες «πλατείες της Ιταλίας» με τις σκοτεινές κιονοστοιχίες και τα αγάλματα, οι εσωτερικοί χώροι με τα ετερόκλητα αντικείμενα, τα μακρινά τρένα, τα βιομηχανικά φουγάρα, οι πύργοι-φαλλικά σύμβολα. Τα συμβολικά αυτά στοιχεία θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς για τους υπερρεαλιστές στη συνέχεια. Μαζί με τον Απολινέρ και τον αδελφό του Σαβίνιο αναπτύσσουν το μοτίβο του ανδρείκελου, αντλώντας έμπνευση από τα ανδρείκελα που χρησιμοποιούσαν τα εργαστήρια ραπτικής και οι ζωγράφοι. Το ανδρείκελο γίνεται το alter ego του ζωγράφου, συμβολίζοντας τον τυφλό μάντη της αρχαιότητας αλλά και τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου.


Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο από το 1912 κηρυγμένος λιποτάκτης Ντε Κίρικο παίρνει αμνηστία και τοποθετείται τον Ιούνιο του 1915 στη Φεράρα. Εξακολουθεί να ζωγραφίζει κρατώντας επαφές με το Παρίσι και επιδιώκει να διαδώσει τη μεταφυσική ζωγραφική στην Ιταλία. Το 1917 γίνονται φίλοι με τον Κάρλο Καρά, που θα αφομοιώσει στοιχεία της μεταφυσικής ζωγραφικής και θα διεκδικήσει την πατρότητά της, με αποτέλεσμα οι δύο άντρες να έρθουν σε σύγκρουση. Ο Ντε Κίρικο πραγματοποιεί μια έκθεση στη Ρώμη τον Φεβρουάριο του 1919 και πουλάει μόλις έναν πίνακα. «Ήταν, λοιπόν, σχεδόν φιάσκο, τουλάχιστον από την άποψη των πωλήσεων. Σχετικά με την έκθεσή μου, ένα μέρος της κριτικής σώπασε και ένα άλλο ήταν εχθρικό, όπως άλλωστε υπήρξε πάντα» γράφει.

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο θα δημιουργήσει μια σειρά έργων στο ύφος του Ρενουάρ, ενώ το 1939 εμπνέεται από τον Ρούμπενς και τον Βελάσκεθ και υιοθετεί νεομπαρόκ ύφος.

Τον Ιούνιο του 1919 ο ζωγράφος βιώνει μια «αποκάλυψη», καθώς στέκεται μπροστά σε ένα έργο του Τιτσιάνο σε μια πινακοθήκη στη Ρώμη: αυτό που έχει σημασία είναι η τεχνική. Με το άρθρο του «Επιστροφή στην δεξιότητα» που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Valori Plastici» κηρύσσει την επιστροφή του στην παραδοσιακή εικονογραφία. Τη χρονιά που οι υπερρεαλιστές στο Παρίσι τον αποθεώνουν, εκείνος επιθυμεί πλέον να είναι ένας «κλασικός ζωγράφος». Το νεοκλασικό και νεορομαντικό ύφος του θα κάνει τους σουρεαλιστές να τον αποκηρύξουν και να τον πολεμήσουν – ο μόνος που θα τον στηρίξει είναι ο Ζαν Κοκτό.

Χαρακτηριστικό του μένους τους είναι ότι όταν ο Ντε Κίρικο ετοιμαζόταν να εκθέσει τα νέα του έργα στην γκαλερί Ρόζεμπεργκ το 1926, εκείνοι αντέδρασαν οργανώνοντας μια έκθεση με μεταφυσικά έργα του που κατείχαν οι ίδιοι! Την ίδια χρονιά ο Μπρετόν θα γράψει για μια «μεγαλοφυΐα που χάθηκε», ενώ ο ζωγράφος δεν θα διστάσει να τον αποκαλέσει «κλασικό τύπο του φιλόδοξου βλάκα και ανίκανου αριβίστα».


Τα έργα του Ντε Κίρικο, παρά την πολεμική, αποδεικνύονται εξαιρετικά ευπώλητα στο Παρίσι αλλά και στη Νέα Υόρκη, όπου ταξίδεψε το 1928 με την πρώτη του σύζυγο, τη Ρωσίδα μπαλαρίνα Ραΐσα Γκούριεβιτς. Έναν χρόνο αργότερα θα χωρίσουν και θα εκδοθεί το σπουδαιότερο λογοτεχνικό έργο του, το μυθιστόρημα «Εβδόμερος». Το 1930 ο ζωγράφος θα γνωρίζει την επίσης Ρωσίδα Ιζαμπέλα Φαρ, «το πιο ευφυές πλάσμα που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου», όπως θα πει με ενθουσιασμό. Η Ιζαμπέλα θα γίνει η μούσα του, θα τον βοηθήσει με τις εύστοχες παρατηρήσεις της να βελτιώσει την τεχνική του και θα ζήσει μαζί του μέχρι το τέλος.

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Πορτρέτο της Ιζαμπέλα με μαύρο φόρεμα, 1935
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
H Ρωσίδα πρίμα μπαλαρίνα Alexandra Danilova (1903 - 1997) και ο Άγγλος χορευτής Anton Dolin (1904 - 1983) στο έργο 'Le Bal' του Sergei Diaghilev, Λονδίνο, 11 Ιουλίου 1929. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Τζόρτζιο Ντε Κίρικο. Φωτο: Sasha/Hulton Archive/Getty Images

Οι σουρεαλιστές εξακολουθούν να τον μποϊκοτάρουν, εκθειάζοντας τον Νταλί. «Αφού πρώτα μαϊμούδισε τον Πικάσο, είχε βαλθεί να μαϊμουδίζει τα δικά μου μεταφυσικά έργα, τα οποία όμως δεν καταλάβαινε καθόλου – και βέβαια δεν μπορούσε να καταλάβει ένας άνθρωπος σαν και αυτόν» θα γράψει οργισμένος ο ζωγράφος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο θα δημιουργήσει μια σειρά έργων στο ύφος του Ρενουάρ, ενώ το 1939 εμπνέεται από τον Ρούμπενς και τον Βελάσκεθ και υιοθετεί νεομπαρόκ ύφος. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εμπλέκεται σε μια σειρά από δίκες στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι κυκλοφορούν πολλά πλαστά έργα ως δικά του. Εκδίδεται το πρώτο μέρος της αυτοβιογραφίας του, το οποίο, σε συνεννόηση με τον εκδότη, φροντίζουν να εξαφανιστεί από τις βιτρίνες οι σοκαρισμένοι μοντερνιστές διανοούμενοι. «Τον καταλαβαίνω και τον συγχωρώ» θα πει αργότερα για τον εκδότη του.


Ο Ντε Κίρικο θα εξακολουθήσει να ζωγραφίζει νεοκλασικά έργα με διαλείμματα μεταφυσικής ζωγραφικής, ενώ παράλληλα ασχολείται με τη γλυπτική και το θέατρο, σχεδιάζοντας σκηνικά και κουστούμια για το Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας και τη Σκάλα του Μιλάνου. Το 1974 τον τιμά η Ακαδημία Καλών Τεχνών και έναν χρόνο αργότερα γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Ο ζωγράφος που αγάπησε την Ελλάδα, τη «χώρα με τις σωστές διαστάσεις», που γοητεύθηκε από τη φιλοσοφία και επηρέασε καλλιτέχνες όπως ο Μαξ Ερνστ, ο Σαλβαδόρ Νταλί, ο Ρενέ Μαγκρίτ, ο φίλος του Νίκος Εγγονόπουλος αλλά και ο Μικελάντζελο Αντονιόνι, πεθαίνει στις 20 Νοεμβρίου του 1978 στη Ρώμη. Σήμερα τα έργα της περιόδου 1911-1919 θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά στην ιστορία της μοντέρνας τέχνης και ο ίδιος αναγνωρίζεται ως πρόδρομος του υπερρεαλισμού.

Δείτε 10 έργα του Ντε Κίρικο:

Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Κολυμβητές στην παραλία, 1934
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Δύο μάσκες, 1926
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Αυτοπορτρέτο, 1922
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Αρχαιολόγοι, 1926
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Ένας τροβαδούρος, περ. 1950
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Ο φιλόσοφος και ο ποιητής, 1916
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Πορτρέτο της μητέρας του ζωγράφου, 1911
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Γυμνό αυτοπορτέτο, 1945
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Στις όχθες της Θεσσαλίας, 1926
Πώς o Τζόρτζιο ντε Κίρικο έγινε σημείο αναφοράς του υπερρεαλισμού Facebook Twitter
Μελαγχολία, 1916
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ