Παρίσι: Η Αψίδα του Θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί - Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο

Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Ο Κρίστο φωτογραφίζεται κρατώντας μακέτα με το The Arc de Triumph Wrapped. Φωτο: ©2019 Estate of Christo Javacheff
0

Ο θάνατος του 84χρονου Κρίστο, του καλλιτέχνη που μαζί με τη σύντροφό του στη ζωή και την τέχνη, Ζαν-Κλοντ, είχαν τυλίξει με πανιά τα πιο εμβληματικά μνημεία, νησιά και γέφυρες του κόσμου, άφησε ημιτελές το τελευταίο σχέδιό του, να τυλίξει με τα χαρακτηριστικά ονειρικά πανιά του την Αψίδα του Θριάμβου. Τα σχέδια, ολοκληρωμένα από το 2018, με τον θάνατό του, τον Ιανουάριο του 2020, έμειναν στο κενό και η πανδημία του κορωνοϊού ανέβαλε κάθε άλλη πρωτοβουλία.

Όμως η πρώτη μεταθανάτια παρουσίαση του έργου του, το The Arc de Triumph Wrapped, θα πραγματοποιηθεί τελικά στις 18 Σεπτεμβρίου και θα παραμείνει μέχρι τις 3 Οκτωβρίου, με 25.000 τ.μ. ασημί μπλε ύφασμα και 7.000 μέτρα κόκκινο σχοινί κατασκευασμένο από ανακυκλώσιμο πολυπροπυλένιο να καλύπτει το ορόσημο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Το έργο είχε σχεδιαστεί σχεδόν 60 χρόνια νωρίτερα, όταν με τη Ζαν-Κλοντ έμεναν σε ένα δωμάτιο στο Παρίσι και σχεδίαζαν στα χαρτιά τα φιλόδοξα σχέδιά τους. Στα επόμενα χρόνια το ζευγάρι δημιούργησε εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας, το «αμπαλάζ» της Pont Neuf στο Παρίσι το 1985, του Ράιχσταγκ στο Βερολίνο το 1995, έργα που ο ίδιος ο Κρίστο περιέγραψε ως «εντελώς παράλογα, εντελώς άχρηστα». Εντούτοις, ήταν εντυπωσιακοί στην πρακτική τους και πολύ υπομονετικοί στην τέχνη τους.

Το έργο στην Αψίδα του Θριάμβου, το οποίο θα κοστίσει 14 εκατομμύρια ευρώ, χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον Κρίστο μέσω της πώλησης των προπαρασκευαστικών μελετών, σχεδίων και κολάζ του έργου, καθώς και μοντέλων κλίμακας, έργων της δεκαετίας του 1950 και του 1960 και πρωτότυπων λιθογραφιών σε άλλα θέματα.

Η αναμονή για τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα έργα είναι εντυπωσιακή. Περίμεναν 32 χρόνια για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους «Wrapped Trees», στο Berower της Ελβετίας, σχεδόν 25 χρόνια για να πάρουν πράσινο φως και να εγκαταστήσουν το αλησμόνητο στους Νεοϋορκέζους έργο τους «The Gates» στο Central Park, 24 χρόνια μέχρι να δώσει η γερμανική κυβέρνηση άδεια για να τυλίξουν το Ράιχσταγκ στο Βερολίνο σε ασημένιο ύφασμα, 10 χρόνια μέχρι οι γαλλικές αρχές να εγκρίνουν το «τύλιγμα» της Pont Neuf στο Παρίσι με ύφασμα στο χρώμα της σαμπάνιας, 7 χρόνια για να καταφέρουν να φυτέψουν ένα δάσος από ομπρέλες σε ορυζώνες κοντά στο Τόκιο και κατά μήκος των λόφων της Νότιας Καλιφόρνιας.

Είναι αλήθεια ότι ο Κρίστο και η Ζαν-Κλοντ πίστεψαν πολύ στο έργο τους και έκαναν μεγάλη υπομονή σε όλη τη διάρκεια της παραγωγικής ζωής τους. Ωστόσο, η αναμονή των απαντήσεων από κυβερνήσεις που άλλαζαν συχνά ήταν σχεδόν βασανιστική.

Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Φωτο: Christo and Jeanne- Claude

Το έργο στην Αψίδα του Θριάμβου, το οποίο θα κοστίσει 14 εκατομμύρια ευρώ, χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον Κρίστο μέσω της πώλησης των προπαρασκευαστικών μελετών, σχεδίων και κολάζ του έργου, καθώς και μοντέλων κλίμακας, έργων της δεκαετίας του 1950 και του 1960 και πρωτότυπων λιθογραφιών σε άλλα θέματα. Δεν θα λάβει δημόσια ή ιδιωτικά κεφάλαια, όπως ανακοινώθηκε.

Το έργο θα εγκατασταθεί μετά τις 14 Ιουλίου, την Ημέρα της Βαστίλης και πρέπει να απεγκατασταθεί εγκαίρως για τις τελετές της Ημέρας των Ενόπλων δυνάμεων τον Νοέμβριο. Θα απαιτήσει 24ωρη εργασία επί 12 εβδομάδες.

Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Η Ζαν-Κλοντ και ο Κρίστο το 1995 στο Βερολίνο, όταν τύλιξαν το Ράιχσταγκ σε ασημένιο ύφασμα. Φωτο: Wolfgang Volz. © Christo,

Ο Κρίστο και η Ζαν-Κλοντ γεννήθηκαν την ίδια ημερομηνία, στις 13 Ιουνίου του 1935, ο Κρίστο στο Γκάμπροβο της Βουλγαρίας και η Ζαν-Κλοντ στο Μαρόκο. Γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1958. Μαζί υπέγραψαν τα έργα τους τόσο στον εξωτερικό χώρο, όσο και τα μεγάλης κλίμακας εσωτερικού χώρου. Έγιναν θρύλος για την τόλμη με την οποία προσέγγισαν τις εγκαταστάσεις και το εφήμερο και για την επιμονή τους να παρουσιάζουν τα έργα τους στα πιο απρόβλεπτα μέρη. Aπό τα πιο προβεβλημένα ζευγάρια της σύγχρονης τέχνης, την υπηρέτησαν με έργα in situ, που χρειάζονταν σχεδιασμό ετών και εκατομμύρια δολάρια για να πραγματοποιηθούν.

Τα έργα τους πάντα μοιάζουν με ποταμό υλικού, φαίνονται παράξενα στη σύλληψή τους και κινούνται με τα στοιχεία της φύσης: αντιδρούν στη βροχή και τον αέρα, φωσφορίζουν στο φως, δημιουργούν παράξενους όγκους στο σκοτάδι, χάνονται και εμφανίζονται πίσω από δέντρα, σκεπάζουν με έναν τρόπο σχεδόν ιδιοφυή τα νερά, είναι κινούμενα, ελαφρά και συγκεντρώνουν γύρω τους εκατομμύρια επισκέπτες, είναι εξαιρετικά δημοφιλή και παράξενα, οικεία στην αφή.

Οι Κρίστο και Ζαν-Κλοντ, ως κάτοικοι της Νέας Υόρκης, έζησαν την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων και δώρισαν με την εγκατάσταση στο Σέντραλ Παρκ «Πύλες», το πιο ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό μήνυμα σε μια πόλη που τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε χτυπηθεί από την τρομοκρατία. Οι χρυσαφένιες «Πύλες» τους στο Σέντραλ Παρκ προσέλκυσαν τέσσερα εκατομμύρια επισκέπτες υπενθυμίζοντας ότι το καλλιτεχνικό πνεύμα της πόλης είναι ζωντανό και ακμαίο.

Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Οι Πύλες στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. © Christo, Φωτο: Wolfgang Volz

Χώρισαν όταν πέθανε η Ζαν-Κλοντ, το 2009, και ο Κρίστο συνέχισε μόνος του –αυτό που πίστευαν πάντα– να δείχνει τη δύναμη της τέχνης να μεταμορφώνει το τοπίο.

Τα οπτικά κατορθώματά του συνεχίστηκαν με δυο ακόμα τελευταίες εγκαταστάσεις, δυο έργα με τα οποία μπορούσαν να συνομιλήσουν όλοι.

Το The Floating Piers, μέσα στη Λίμνη Iseo στην Ιταλία, συνέδεσε δυο από τα νησιά της με την ηπειρωτική χώρα, με κίτρινες αστραφτερές νάιλον διαδρομές επάνω στο νερό να δημιουργούν έναν διάδρομο που κάλυπτε τη συνολική απόσταση 4,5 χιλιομέτρων και μια τεράστια πλωτή δομή που επέπλεε στη λίμνη Serpentine, το καλοκαίρι του 2018, ένα μασταμπά, που είναι η αραβική ονομασία των πυραμιδοειδών τάφων της αρχαίας Αιγύπτου, με μήκος 30 μέτρα και κόκκινες και λευκές πλευρές.

Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
The Floating Piers, Lake Iseo, Italy, 2014-16. © Christo, Φωτο: Wolfgang Volz
Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Φωτο: Christo and Jeanne- Claude
Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Φωτο: Christo and Jeanne- Claude
Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Φωτο: Christo and Jeanne- Claude
Η Αψίδα του θριάμβου τυλίγεται με χιλιάδες μέτρα ασημένιο πανί -Το μεταθανάτιο έργο του Κρίστο Facebook Twitter
Φωτο: Christo and Jeanne- Claude
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ